Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ

Του Κωστή Μουδάτσου


Με τις παρουσιάσεις, τον Μάη και τον Ιούνη, στη Κρήτη, στην Αθήνα και στο φεστιβάλ των κρητικών στο Κουσάντασι, του νέου βιβλίου, έγιναν συζητήσεις με ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και απαντήσεις.

Ποια είναι τα πουλιά της ψυχής μου;


Όλοι οι περιπλανώμενοι και οι κατατρεγμένοι που ψάχνουν να βρουν τι γίνεται στα πέριξ. Περιπλανιόμαστε χωρίς φόβο, χωρίς φρούδες ελπίδες και χωρίς να θέλομε να ικανοποιήσομε άλλες ανάγκες, πέραν των αναζητήσεων του νου και της καρδιάς μας. Σαν τους Αλήτες που επιζητούν την θεία Άλη, την αλήθεια, το όνειρο και το παιγνίδι της ζωής. Αμολιούνται στους δρόμους, της ζωής και της ψυχής, χωρίς ματαιοδοξίες και μεγαλομανίες πλουτισμού κι επίδειξης. Μπορεί να μας κατάντησαν, να θεωρούμε τους εαυτούς μας ξένους στο τόπο μας, αλλά εμείς επιμένομε ότι δεν υπάρχουν ξένοι! Υπάρχουν φίλοι που δεν έχομε ακόμη γνωρίσει, καιρός να τους γνωρίσομε! Η μοναξιά μας είναι πλήρης από κόσμο, λαούς κι ανθρώπους, στο πλανητικό χωριό μας!


Τι είναι η τέχνη της ζωής;



Ψάχνομε τρόπους να ζούμε με θράσος και σκέψη. Με αυτογνωσία και τέχνη. Αυτό κάνουν οι ήρωες του βιβλίου. Αγρίμια αλλά και ερωτευμένοι με τη ζωή. Αγρίμια αλλά και σκεφτόμενοι, άλλοτε σαν ανέμελοι νέοι κι άλλοτε σαν μαχητές γέροντες. Γέροντες που και στο κρεβάτι του νοσοκομείου ατενίζουν την ομορφιά, νοιώθοντας ερωτευμένοι και ζωντανοί. Στην ακινησία του θανάτου δίνουν κίνηση, εικόνες, περιπέτειες και ιδέες. Ακόμη και στις στερνές ώρες ερωτεύονται! Αγρίμια που εναντιώνονται στις άδικες κρίσεις της δικαιοσύνης και της δήθεν ηγεσίας. Στέκονται αλληλέγγυοι σε κάθε κατατρεγμένο και αδικημένο. Εναντιώνονται στις δυσκολίες και στις καταστροφές, στη φτώχια και στις ακραίες δογματικές αντιλήψεις των πολιτικών, σοκ και δέους, που ρημάζουν τη γης και τους λαούς. Ποικιλοτρόπως!

Τα Πουλιά της Ψυχής τι δείχνουν;


Μολογούν το ευκολονόητο. Η ελπίδα ανήκει στους δημιουργικούς ανθρώπους που έχουν ιδανικά και φιλότιμο, που αγαπούν και αγωνίζονται για την ελευθερία και δίνουν νόημα στο παιγνίδι της ζωής.

Τα Πουλιά της Ψυχής λένε και κάτι άλλο. Κοινωνία που δεν έχει όνειρα με οράματα είναι δικασμένη να αποτύχει, να καταστραφεί και να γίνει έρμαιο στα νύχια της αρπακτικής βιτσίλας!

Αυθαίρετες υπάρξεις;


Τα διηγήματα δεν γράφτηκαν για να συνυπάρξουν σε ένα βιβλίο. Υπάρχουν αυθαίρετα σε ένα πανοραμικό τοπίο με ιδιόμορφη μορφολογία. Όμως στον άνυδρο τόπο θα βρούμε νερό που προσφέρει απελευθέρωση από ζοφερές ανάγκες.

Στα Πουλιά της Ψυχής μου, σας παραδίνομε 23 διηγήματα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια. Επιλέξαμε εκείνα που αναδεικνύουν χαμένες αξίες και ιδανικά, που έχουν το ελληνικό φως αλλά και το φως της Κρήτης. Μιλούν για τον αγώνα των ελεύθερων πολιορκημένων, για τη φιλία, την συνεργασία και την αλληλεγγύη των λαών κόντρα στις προσφυγιές, κόντρα στις διώξεις των ανθρώπων, κόντρα στο ρατσισμό και στο φασισμό. Που μιλούν για τον έρωτα, τον αγώνα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και το ελεύθερο πνεύμα που δεν χαρίζεται αλλά καταχτιέται!

Κανείς δεν μας κάμει χάρη, κανείς δεν μας χαρίζει τίποτα. Με όνειρα και οράματα προχωράμε!

Σε ποιόν ανήκουν τα Πουλιά της Ψυχής μας;



Τα διηγήματα μπορεί να τα έγραψα εγώ, όμως δεν είναι δικά μου. Δικά σας είναι! Από τους λαϊκούς ανθρώπους τα δανείστηκα και αφού δούλεψα τις εμπνεύσεις, που πήρα από εσάς, σας τα ξαναεπιστρέφω. Άλλωστε ο μεγαλύτερος δημιουργός είναι ο ίδιος ο λαός! Είστε εσείς που αγωνιάτε και αγωνίζεστε για την ομορφιά της ζωής, για το καλό του τόπου και της Φύσης. Κι επειδή αγαπάμε το τόπο μας, αγαπούμε κι όλο τον κόσμο ενώ λατρεύομε τη Μεγάλη Μάνα, τη Φύση! Ο καλλιτέχνης έχει τις ρίζες του στις δικές σας καρδιές. Το ίδιο και οι ήρωες του.

Γράφομε βιβλία και διηγήματα, στίχους και τραγούδια. Το θέμα είναι πως το μαθαίνετε εσείς, αλλά και εάν το μαθαίνετε έστω και σαν απλή είδηση. Τα συστημικά μέσα δεν προβάλουν τους λαϊκούς καλλιτέχνες. Εμείς δεν ανήκομε στο star system, στο life style. Άρα είμαστε αποκλεισμένοι! Σαν απόκληροι γυρίζομε, ξένοι μέσα στο ίδιο το τόπο μας !

Συναντιόμαστε όμως με το λαό μας, με τα αγόρια και τα κορίτσια που κρύβουν τον ήλιο στα στήθια τους, στους δρόμους της φωτιάς, στο στίβο της πάλης για ζωή.

Δεν απλώνομε χέρι στα δεκανίκια και στις βιομηχανίες του ψευτοθεάματος και της φτηνοδιασκέδασης. Εμείς δεν είμαστε παραδόπιστοι!

Εμείς έχομε ανάγκη το δικό σας καλό λόγο, τη δικιά σας συμπάθεια. Ξέρομε ότι ο λαός, παρά τα χίλια- μύρια προβλήματα, ανακαλύβει τους λαϊκούς καλλιτέχνες και το έργο τους.

Γνωρίζομε ακόμη ότι τιμά τους λαϊκούς καλλιτέχνες που πάνε κόντρα στην πνευματική και πολιτιστική κρίση, ενάντια στη φτωχοποίηση και στο πανηγύρι του τζόγου της σημαδεμένης τράπουλας.

Τα Πουλιά της Ψυχής μου. Πως γράφτηκαν αυτά τα διηγήματα;



Εγώ είμαι εδώ, στη μέση μέση στο τσαρσί. Ο Ταξιδευτής μου πρότεινε συνεργασία με απόλυτη ελευθερία επιλογής και θεματολογίας. Κάποια διηγήματα ήταν σχέδια για μυθιστόρημα, όπως είναι ο Χαίνης ή Οι Χρυσές Λίρες. Τις Μηχανορραφίες του Έρωτα, τις προόριζα για θεατρικό έργο. Κτλ.

Από την αρχή ξαναδούλεψα όλο το υλικό και το Γενάρη του ’17, το παράδωσα στον εκδοτικό οίκο. Επιπλέον παράδωσα κι ένα cd με 23 τραγούδια και απαγγελίες από δουλειές που υπογράφω το στίχο. Επιλογές που έρχονται από συνεργασίες ,κυρίως με το Μιχάλη Ξυδάκη, κ.α. Το εξώφυλλο φιλοτέχνησε η Κατερίνα Δραμιτινού, ένα ακόμη πουλί της ψυχής μας!

Τι διαλαλούν τα Πουλιά της Ψυχής μας;


Τις αμαρτίες και τους πόθους μου διαλαλώ. Αυτούς που κουβαλώ στις πλάτες μου. Αυτή είναι η δική μου πραμάτεια. Εκείνη που έχω δανειστεί από εσάς, από τα χωριά μας, από τις γειτονιές του κόσμου και σας τα ξαναεπιστρέφω.

Εσείς είστε τα πουλιά της ψυχής μου, η κραυγή και ο ψίθυρος μου! Είμαστε πουλιά, ελεύθερα και ανέμελα, που απολαμβάνομε τις κατηγορίες της ανυπακοής, κοροϊδεύοντας τους τσίρακες της υπακοής και της υποταγής.

Είμαστε τα πουλιά της ψυχής που αγαπούν τους ζωντανούς ανθρώπους, τους αγαπητικούς της ζωής! Που αγαπούν την καλή παρέα, σαν το καλύτερο γιατροσόφι στην σύγχρονη, αγχώδη ζωή.

Εμείς θέλομε ο λόγος μας, να δροσερεύει το κορμί μας, να βάζει δύναμη στις καρδιές μας, να χαρίζει φως στα μάτια μας και χαμόγελα στα χείλη μας. Σαν τον έρωτα!

Η γλώσσα είναι το πρώτο συστατικό ενός πολιτισμού! Αγαπήστε τη γλώσσα μας, τη γλώσσα που κληρονομήσαμε, τη γλώσσα με το φως του ελληνικού βράχου και της θάλασσας. Αγαπήστε τους καλλιτέχνες που θεωρούν ότι ελληνικότητα και ελληνικό φως είναι ότι δεν χαλά την αισθητική μας, την ομορφιά και την αρμονία της ζωής.

Τα Πουλιά της Ψυχής διαλαλούν:



Οι πόνοι όλου του ντουνιά, στη θράκα του μυαλού μου! Και στον ήλιο που βασίλεψε καινούργιος ξημερώνει! Γιατί, Του Γέρου Κόσμου η Καρδιά, Καινούργιο Αίμα Θέλει!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΥΔΑΤΣΟΣ 6972777674 - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ 2103638616 - ΕΞΑΡΧΕΙΑ- ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ 10









Κωστής Μουδάτσος: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου