Τάσος Σαραντής
Περίπου 3 στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως, ή 2,1 δισεκατομμύρια, δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές, άμεσα διαθέσιμο νερό στο σπίτι και 6 στους 10, ή 4,5 δισεκατομμύρια, δεν διαθέτουν σωστά διαχειριζόμενη αποχέτευση, σύμφωνα με νέα έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και τη UNICEF.
Η έκθεση για το Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Προόδου στο Πόσιμο Νερό και την Υγιεινή και τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης παρουσιάζει την πρώτη παγκόσμια εκτίμηση των υπηρεσιών «ασφαλούς διαχείρισης» πόσιμου νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης.
Το βασικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση σε πόσιμο νερό και αποχέτευση, ιδίως στις αγροτικές περιοχές.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες πόσιμου νερού και αποχέτευσης από το 2000, αλλά οι υπηρεσίες αυτές δεν παρέχουν απαραιτήτως ασφαλές νερό και αποχέτευση.
Πολλά σπίτια, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και σχολεία εξακολουθούν να στερούνται σαπούνι και νερό για το πλύσιμο των χεριών.
Αυτό θέτει την υγεία όλων των ανθρώπων -αλλά ιδιαίτερα των μικρών παιδιών- σε κίνδυνο για ασθένειες, όπως η διάρροια.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι κάθε χρόνο 361.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν λόγω διάρροιας.
Η κακή αποχέτευση και το μολυσμένο νερό συνδέονται επίσης με τη μετάδοση ασθενειών όπως η χολέρα, η δυσεντερία, η ηπατίτιδα Α και ο τύφος.
Μια από τις βασικές διαπιστώσεις της έκθεσης είναι ότι εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές ανισότητες. Από τα 2,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 844 εκατομμύρια δεν έχουν ούτε καν μια βασική υπηρεσία πόσιμου νερού.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται 263 εκατομμύρια άνθρωποι που πρέπει να κάνουν διαδρομή πάνω από 30 λεπτά για να συλλέξουν νερό από πηγές εκτός του σπιτιού τους και 159 εκατομμύρια που εξακολουθούν να πίνουν νερό από πηγές επιφανειακών υδάτων που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, όπως τα ρέματα και οι λίμνες.
Σε 90 χώρες, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης της βασικής υγιεινής είναι πολύ αργή, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα καταφέρουν να το επιτύχουν μέχρι το 2030.
Από τα 4,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλή αποχέτευση, 2,3 δισεκατομμύρια εξακολουθούν να μην έχουν βασικές υπηρεσίες υγιεινής.
Αυτό περιλαμβάνει 600 εκατομμύρια ανθρώπους που μοιράζονται μια τουαλέτα με άλλα νοικοκυριά και 892 εκατομμύρια ανθρώπους -κυρίως σε αγροτικές περιοχές- που αφοδεύουν στο ύπαιθρο.
Λόγω της αύξησης του πληθυσμού, η αφόδευση στο ύπαιθρο αυξάνεται στην υποσαχάρια Αφρική και την Ωκεανία.
Η καλή υγιεινή είναι ένας από τους απλούστερους και αποτελεσματικότερους τρόπους για την πρόληψη της εξάπλωσης των ασθενειών.
Για πρώτη φορά, στην έκθεση του ΠΟΥ και της UNICEF παρακολουθείται το ποσοστό των ατόμων που έχουν εγκαταστάσεις για να πλύνουν τα χέρια τους στο σπίτι με σαπούνι και νερό.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πρόσβαση σε νερό και σαπούνι για πλύσιμο των χεριών ποικίλλει στις 70 χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, από το 15% του πληθυσμού στην υποσαχάρια Αφρική έως το 76% στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική.
Ωστόσο, στην έκθεση καταγράφονται και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα. Πολλές χώρες δεν διαθέτουν στοιχεία σχετικά με την ποιότητα των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης.
Η έκθεση περιλαμβάνει εκτιμήσεις για 96 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και για 84 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση της αποχέτευσης.
Στις χώρες που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις ή αναταραχές, τα παιδιά έχουν 4 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες ύδρευσης και 2 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες αποχέτευσης σε σχέση με τα παιδιά σε άλλες χώρες.
Εξάλλου, υπάρχουν μεγάλες ανισότητες σε αυτές τις υπηρεσίες μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Δύο στους τρεις ανθρώπους με ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και τρεις στους πέντε ανθρώπους με ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής ζουν σε αστικές περιοχές.
Από τα 161 εκατομμύρια άτομα που χρησιμοποιούν μη επεξεργασμένα επιφανειακά ύδατα (από λίμνες, ποτάμια ή κανάλια άρδευσης), τα 150 εκατομμύρια ζουν σε αγροτικές περιοχές.
Σε μια μελέτη 25 χωρών στην υποσαχάρια Αφρική, η UNICEF εκτιμά ότι οι γυναίκες εκεί πέρασαν 16 εκατομμύρια ώρες συλλέγοντας νερό κάθε μέρα.
Οι γυναίκες σε μια πρόσφατη μελέτη στην Κένυα ανέφεραν ότι, κατά μέσο όρο, δαπανούν 4,5 ώρες την εβδομάδα για να πάρουν νερό. Και σε πολλές περιοχές, οι πηγές νερού απέχουν πολύ από τα σπίτια.
Στην Ασία και την Αφρική οι γυναίκες διανύουν κατά μέσο όρο έξι χιλιόμετρα την ημέρα συλλέγοντας νερό.
Ωστόσο, η αναστροφή της υφιστάμενης κατάστασης δεν αποτελεί έναν εύκολα επιτεύξιμο στόχο, καθώς η παγκόσμια ζήτηση νερού αυξάνεται.
Τα Ηνωμένα Εθνη προβλέπουν ότι εάν τα σημερινά πρότυπα χρήσης νερού δεν αλλάξουν, η παγκόσμια ζήτηση θα υπερβεί την προσφορά κατά 40% μέχρι το 2030.
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Περίπου 3 στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως, ή 2,1 δισεκατομμύρια, δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές, άμεσα διαθέσιμο νερό στο σπίτι και 6 στους 10, ή 4,5 δισεκατομμύρια, δεν διαθέτουν σωστά διαχειριζόμενη αποχέτευση, σύμφωνα με νέα έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και τη UNICEF.
Η έκθεση για το Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Προόδου στο Πόσιμο Νερό και την Υγιεινή και τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης παρουσιάζει την πρώτη παγκόσμια εκτίμηση των υπηρεσιών «ασφαλούς διαχείρισης» πόσιμου νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης.
Το βασικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση σε πόσιμο νερό και αποχέτευση, ιδίως στις αγροτικές περιοχές.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες πόσιμου νερού και αποχέτευσης από το 2000, αλλά οι υπηρεσίες αυτές δεν παρέχουν απαραιτήτως ασφαλές νερό και αποχέτευση.
Πολλά σπίτια, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και σχολεία εξακολουθούν να στερούνται σαπούνι και νερό για το πλύσιμο των χεριών.
Αυτό θέτει την υγεία όλων των ανθρώπων -αλλά ιδιαίτερα των μικρών παιδιών- σε κίνδυνο για ασθένειες, όπως η διάρροια.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι κάθε χρόνο 361.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν λόγω διάρροιας.
Η κακή αποχέτευση και το μολυσμένο νερό συνδέονται επίσης με τη μετάδοση ασθενειών όπως η χολέρα, η δυσεντερία, η ηπατίτιδα Α και ο τύφος.
Μια από τις βασικές διαπιστώσεις της έκθεσης είναι ότι εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές ανισότητες. Από τα 2,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 844 εκατομμύρια δεν έχουν ούτε καν μια βασική υπηρεσία πόσιμου νερού.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται 263 εκατομμύρια άνθρωποι που πρέπει να κάνουν διαδρομή πάνω από 30 λεπτά για να συλλέξουν νερό από πηγές εκτός του σπιτιού τους και 159 εκατομμύρια που εξακολουθούν να πίνουν νερό από πηγές επιφανειακών υδάτων που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, όπως τα ρέματα και οι λίμνες.
Σε 90 χώρες, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης της βασικής υγιεινής είναι πολύ αργή, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα καταφέρουν να το επιτύχουν μέχρι το 2030.
Από τα 4,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλή αποχέτευση, 2,3 δισεκατομμύρια εξακολουθούν να μην έχουν βασικές υπηρεσίες υγιεινής.
Αυτό περιλαμβάνει 600 εκατομμύρια ανθρώπους που μοιράζονται μια τουαλέτα με άλλα νοικοκυριά και 892 εκατομμύρια ανθρώπους -κυρίως σε αγροτικές περιοχές- που αφοδεύουν στο ύπαιθρο.
Λόγω της αύξησης του πληθυσμού, η αφόδευση στο ύπαιθρο αυξάνεται στην υποσαχάρια Αφρική και την Ωκεανία.
Η καλή υγιεινή είναι ένας από τους απλούστερους και αποτελεσματικότερους τρόπους για την πρόληψη της εξάπλωσης των ασθενειών.
Για πρώτη φορά, στην έκθεση του ΠΟΥ και της UNICEF παρακολουθείται το ποσοστό των ατόμων που έχουν εγκαταστάσεις για να πλύνουν τα χέρια τους στο σπίτι με σαπούνι και νερό.
Σύμφωνα με την έκθεση, η πρόσβαση σε νερό και σαπούνι για πλύσιμο των χεριών ποικίλλει στις 70 χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, από το 15% του πληθυσμού στην υποσαχάρια Αφρική έως το 76% στη Δυτική Ασία και τη Βόρεια Αφρική.
Ωστόσο, στην έκθεση καταγράφονται και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα. Πολλές χώρες δεν διαθέτουν στοιχεία σχετικά με την ποιότητα των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης.
Η έκθεση περιλαμβάνει εκτιμήσεις για 96 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και για 84 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση της αποχέτευσης.
Στις χώρες που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις ή αναταραχές, τα παιδιά έχουν 4 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες ύδρευσης και 2 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες αποχέτευσης σε σχέση με τα παιδιά σε άλλες χώρες.
Εξάλλου, υπάρχουν μεγάλες ανισότητες σε αυτές τις υπηρεσίες μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Δύο στους τρεις ανθρώπους με ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και τρεις στους πέντε ανθρώπους με ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής ζουν σε αστικές περιοχές.
Από τα 161 εκατομμύρια άτομα που χρησιμοποιούν μη επεξεργασμένα επιφανειακά ύδατα (από λίμνες, ποτάμια ή κανάλια άρδευσης), τα 150 εκατομμύρια ζουν σε αγροτικές περιοχές.
Ισόβια «καταδίκη»
Σε μια μελέτη 25 χωρών στην υποσαχάρια Αφρική, η UNICEF εκτιμά ότι οι γυναίκες εκεί πέρασαν 16 εκατομμύρια ώρες συλλέγοντας νερό κάθε μέρα.
Οι γυναίκες σε μια πρόσφατη μελέτη στην Κένυα ανέφεραν ότι, κατά μέσο όρο, δαπανούν 4,5 ώρες την εβδομάδα για να πάρουν νερό. Και σε πολλές περιοχές, οι πηγές νερού απέχουν πολύ από τα σπίτια.
Στην Ασία και την Αφρική οι γυναίκες διανύουν κατά μέσο όρο έξι χιλιόμετρα την ημέρα συλλέγοντας νερό.
Ωστόσο, η αναστροφή της υφιστάμενης κατάστασης δεν αποτελεί έναν εύκολα επιτεύξιμο στόχο, καθώς η παγκόσμια ζήτηση νερού αυξάνεται.
Τα Ηνωμένα Εθνη προβλέπουν ότι εάν τα σημερινά πρότυπα χρήσης νερού δεν αλλάξουν, η παγκόσμια ζήτηση θα υπερβεί την προσφορά κατά 40% μέχρι το 2030.
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου