Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Ήταν η τελευταία ρήση του Γκέμπελς, υπουργός προπαγάνδας των Ναζί στη Γερμανία απ’ το 1933 ως το 1945. Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1897 και πέθανε την 1η Μαΐου 1945, μία ακριβώς ημέρα μετά τον θάνατο του Χίτλερ.
Πριν λίγες ημέρες στον «Ναό της Δημοκρατίας» ευτράπελα εκτυλίχθηκαν επεισόδια. Κασιδιάρης εναντίον Δένδια: σημειώσατε Χ. Όπως λέγαμε πριν λίγους μήνες Πολάκης-Άδωνις: πάλι σημειώσατε Χ. Δεν είμαστε για ανισομέρεια στις αψίκορες αντιμαχίες των Κυβερνώντων μας. Δεν το θέλει κι ο λαός, διότι ο οδοδείκτης της απογοήτευσης σε παράκαμψη των νομοθετικών αλχημειών προσανατολίζει…
Μόλις στα 19 του ήταν ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, που επισύρεται η πρώτη κατηγορία εναντίον του για έκνομη ενέργεια. Στα 53 του επικυρώνεται ωστόσο καταδίκη απ’ τον Άρειο Πάγο, λόγω επίθεσης του υπαρχηγού του σε συνδικαλιστές φοιτητές. Μία διαδρομή κατάστικτη από παραλλαγές αλλά εμμένουσα σε συγκεκριμένη ιδεοπλασία, όσον αφορά στην ιστορική εξέλιξη του Ευρωπαίου, φυλή η οποία «οφείλει να προΐσταται των υπολοίπων»!!!
Το 1976, η Χώρα ήδη έχει εισέρθει σε τροχιά μεταπολιτευτική, κηδεύεται ο Ευάγγελος Μάλλιος, ιεροεξεταστής της χούντας και δολοφονηθείς απ’ την οργάνωση «17 Νοέμβρη». Το γεγονός παραπέμπει σε «πολιτική αλήθεια», πάνω στην οποία ερείδονται νοσταλγίες συνεχιστών έκπτωτων βασιλέων-δικτατορικών καθεστώτων-στρατιωτικών ασφαλιτών. Ο Γεώργιος Γεωργαλάς, θεωρητικός της Δικτατορίας, ο οποίος δεν έτυχε καμίας παραπομπής στη Δικαιοσύνη, όπως και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά στελέχη του μιλιταρισμού της 21ης Απριλίου, αφού το «Δίκαιον» προέβη άρδην σε νομικό κατασκεύασμα που σημασιοδοτεί το πραξικόπημα ως «στιγμιαίο έγκλημα», εκφωνεί ένα λογίδριο-κόλαφος προσπαθώντας να συνδαυλίσει ναζιστικές κινδυνολογίες, το οποίο κλείνει με τη ρήση «Φωτιά και τσεκούρι»!
Έκτοτε η φωτιά και το τσεκούρι επανεμφανίζονται μεταμφιεσμένα υπό διάφορες τακτικές-ενέργειες-πράξεις. Πιο συγκεκριμένα κατά τις δεκαετίες ’80 και ’90 νεοφασιστικό και κομμουνιστικό κίνημα αντιμετωπίζονται ομοιοτρόπως, αφού στελέχη αμφοτέρων παρατάξεων καλούνται από ανακριτές ταυτοχρόνως., πολιτική την οποία εισήγαγε η κυβέρνηση Καραμανλή και ακολουθείται απ’ τους επόμενους «εκλεγμένους». Είναι η εποχή της αχαλίνωτης μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, ή έτσι τουλάχιστον πιστεύει ο λαός, όπου τα μαχαιρώματα μεταξύ πρακτόρων και χαφιέδων δίνουν και παίρνουν. Η Χρυσή Αυγή ξεπηδά απ’ τη μήτρα του Πλεύρη και στις ευρωεκλογές του 1999 θα υπάρξει συνεργασία των δύο συνιστωσών. «Η Νέα Δημοκρατία ήθελε μεν να παίρνει τους ψήφους των ακροδεξιών, αλλά και να παρουσιάζεται και σαν κεντρώο φιλελεύθερο κόμμα. Για το σκοπό αυτό το κράτος, χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών, που αναμφισβήτητα υπήρχαν στον εθνικιστικό χώρο, διέβαλλε συστηματικά και εμπόδιζε κάθε προσπάθεια για ένωση του εθνικιστικού μετώπου. Επιπλέον χρησιμοποιεί μια προσφιλή στις υπηρεσίες τακτική, την τακτική της λεγόμενης χαφιεδολογίας, που πρώτος είχε εφαρμόσει για να διαλύσει το ΚΚΕ ο υπουργός του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου Μανιαδάκης» αναφέρει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος.
Ενώ η ομάδα της Χρυσής Αυγής διακηρύττει ιδεολογικές αναζητήσεις εν έτει 1981 επιδίδεται σε εύρεση διεθνών ερεισμάτων για να καταπλεύσει στις ακτές του CEDADE, νεοναζιστικό κόμμα της Ισπανίας, το οποίο συστήνεται το 1966 και η εξάπλωσή του εδράζεται στην φιγούρα της «πνευματικής αδελφότητας» και απ’ την εκκίνηση της ιδρύσεώς του αποπειράται να ελκύσει τους προβολείς επάνω στην φασιστική υπόστασή του, σαν κεντρομόλος πανευρωπαϊκή δύναμη. Το 1984 ο Μιχαλολιάκος διορίζεται απ’ τον έγκλειστο Παπαδόπουλο, τέως δικτάτορα, στη θέση του αρχηγού της ΕΠΕΝ. Η προσωπική γνωριμία των δύο έχει τελεστεί στις φυλακές του Κορυδαλλού, όπου και ο νεαρός Μιχαλολιάκος ήταν κρατούμενος. Ο κύριος Ψαρράς στο βιβλίο του Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής διατείνεται πως «…για αδιευκρίνιστους λόγους η κυβέρνηση Καραμανλή επέλεγε τις πτέρυγες των χουντικών για να στεγάσει τους νεοφασίστες, που κατηγορούνταν ως βομβιστές της μεταπολίτευσης». Παρόλο που η σχέση των δύο εμφανίζεται πολύπλευρη, η διαιώνιση παλαιοτέρων εσωτερικών αντιθέσεων θα τους φέρει εκ νέου αντιμέτωπους, με αποτέλεσμα την παραίτηση του Μιχαλολιάκου απ’ την ηγεσία της ΕΠΕΝ.
Ακολουθεί η δεκαετία του 2000, επονομαζόμενη σαν δεκαετία των συλλαλητηρίων με τους οπαδούς του κινήματος να ξεχύνονται στους δρόμους οπλισμένοι με σιδερολοστούς για να δονήσουν την ατμόσφαιρα με εθνικιστικά συνθήματα. Στις 10 Δεκέμβρη 1992 επιτίθενται στην ΑΣΟΕΕ και η κανιβαλική εριστικότητα συνεχίζει για να εκτονωθεί δια μέσω της καταστροφής του μπαρ Ο μάγος του Οζ και της διακομιδής των Σαπουνά και Υφαντή, αριστερών φρονημάτων, στο νοσοκομείο ύστερα από άγρια επίθεση εναντίον τους. Η επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ περιορίζεται σε επίρριψη ευθυνών σε αναρχικούς. Προσαγωγές 9 υπόπτων έγιναν για τα μάτια, αφού δεν κρατήθηκαν ούτε καν τα στοιχεία τους, ενώ οι μηνύσεις των θυμάτων κατέληξαν στο αρχείο. Το τελικό ανακοινωθέν της Αστυνομίας αρκέστηκε στην αναφορά ενός και μοναδικού συλληφθέντος, ενός 17χρονου μαθητή, ο οποίος διένειμε έξω απ’ την ΑΣΟΕΕ αντεθνικές προκηρύξεις!!!
Έγκριτοι αναλυτές του πολιτικού φαινομένου της Ακροδεξιάς δακτυλοδεικτούν τα ΜΜΕ και τον περίεργο ρόλο τους όσον αφορά στην ανάδειξη των εν λόγω πυρήνων. Τη στιγμή που όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί με ποσοστό κάτω του 1% υπόκεινται σε ολοκληρωτική φίμωση, το ΛΑΟΣ καταφανώς λαμβάνει χρόνο και θέση στο βήμα. Οι μετακινήσεις δε των στελεχών απ’ τα ακροδεξιά κόμματα σε αυτό της Νέας Δημοκρατίας είναι επίσης πασίδηλη με αναφορές σε Μάκη Βορίδη-Άδωνη Γεωργιάδη-Νίκος Δένδιας και άλλους, οι οποίοι εκκινούν την πολιτική τους σταδιοδρομία απ’ τους χώρους εθνικιστικών κινημάτων και παρεισφρέουν στο κεντρώο μέτωπο. Σε εκπομπές των Λιάνας Κανέλλη- Παναγιωταρέα-Βέλλιου-Χατζηνικολάου-Πρετεντέρη παρελαύνουν ανενόχλητοι και μάλλον πολλαπλώς προσκεκλημένοι οι Μιχαλολιάκος-Βορίδης-Πλεύρης-Καρατζαφέρης, για να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός πως δεν επρόκειτο για απλή ελευθερία έκφρασης αλλά για αναντίρρητη ανάδειξη, περιβεβλημένη με ιδιαίτερο συμβολικό βάρος. Ένα επεισόδιο της εκπομπής του Πρετεντέρη «Τέλος εποχής» κρίνεται καθοριστικό για την επιτυχία της συνταγής με τον Πάγκαλο και στελέχη της ακροδεξιάς να πυρριχίζουν τα βέλη τους. Και συμπεραίνει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος περιχαρής «Όπως ήταν φυσικό ο απόηχος της εκπομπής ήταν τεράστιος. Όσα εμετικά και αισχρά να γράφτηκαν, σε Αθήνα κι επαρχία δεν βρέθηκε ένας να με κατηγορήσει.» και συμπληρώνει ο Πάγκαλος «Δεν είμαι αντίθετος με την ελεύθερη δράση-έκφραση ακόμη και φασιστικών οργανώσεων, αλλά όταν νομιμοποιείται η θέση τους δια μέσω αναγνώρισης ως πολιτικών φορέων τότε το πράγμα αλλάζει…».
Αν υπολογίσουμε τον χρόνο που αφιερώνεται σε εκπροσώπους νεοφασιστικών μορφωμάτων πριν το 2012, έτος εισαγωγής της Χρυσής Αυγής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με σκεπτικισμό θα συνειδητοποιήσουμε πως ο στατήρας γέρνει υπέρ τους και εύλογα θα αναρωτηθούμε γύρω απ’ τους λόγους. Σίγουρα ο φωνακλάς ετοιμοπόλεμος καλεσμένος στο πάνελ συνδαυλίζει την περιέργεια των ακροατών και κατ’ εφαπτομένη επιδαψιλεύει μεγαλύτερα ποσοστά τηλεθέασης. Δεύτερον ο λαϊκισμός, με τον οποίον οι εκπρόσωποι φασιστικών κομμάτων θίγουν θέματα, τα οποία οι υπόλοιπες παρατάξεις επικαλύπτουν με μισόλογα ή λυρισμούς, γοητεύει και εγείρει προβλήματα διασαφήνισης-κατανόησης. Τρίτον οι εκφραστές της ακροδεξιάς ανοίγουν μόνοι τους τις πόρτες. Στις 26 Ιουνίου 2006, οι Χρυσαυγίτες εισβάλλουν στα γραφεία ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη με ρόπαλα και κράνη με σκοπό να διεκδικήσουν την προβολή των απόψεών τους. Το άξιον απορίας ωστόσο είναι η έκβαση του επεισοδίου. Απ’ τους 48 συλληφθέντες κρατείται μόνο ένας, στον οποίον εκκρεμούσαν καταδικαστικές αποφάσεις για υγειονομικές παραβάσεις. Το δημοσιογραφικό πάνθεο τάσσεται απλώς γενικά κι αόριστα ενάντια στις απειλές και την άσκηση βίας!!!
Η Εκκλησία εναγκαλίζεται συγκεκαλυμμένα αλλά ειδεχθώς τις πρακτικές του βαθέως Κράτους. Γενικότερα η Ιεραρχία επιτελεί έργο εξ αποστάσεως αποφεύγοντας εμφανή ανάμιξή της, εκτός σε διακύβευμα περί των «κεκτημένων» της. Σε δυσοίωνες ιστορικές περιόδους, δικτατορίες-επαναστάσεις-πολέμους-εμφυλίους ωστόσο προχωρεί σε παρεμβάσεις κατασιγαστικές του λαού, προς αποφυγή κλυδωνισμού του παγιωμένου συστήματος υπέρ της. Ο Αμβρόσιος των Καλαβρύτων φερ’ ειπείν ξεσπάθωσε υπέρ του Μιχαλολιάκου τον Μάη του 2012. Ομοίως και ο Σεραφείμ του Πειραιά φέρεται να στεφανώνει τον Μιχαλολιάκο, κραδαίνοντας ξίφη ενάντια σε σιωνιστικά lobby κεφαλαίου, τα οποία καταπιέζουν τις βάσεις. Με αποκορύφωμα τη στάση του Ανδρέα, μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως-Κονίτσης-Πωγωνιανής, να επιλαμβάνεται της δράσης των Χρυσαυγιτών εκστομίζοντας «Δεν μας φοβίζει κανείς ΣΥΡΙΖΑ και κανένα ΚΚΕ. Τους ξεπατώσαμε στον Γράμμο. Και θα δώσω σ’ αυτά τα καλά κι αγωνιστικά παιδιά ευχή και προσευχή να μην αργήσει ο καιρός, που οι μαύρες μπλούζες τους θα αντικατασταθούν από λευκές και μπλε».
Η στενή σχέση Ορθοδοξίας-Ακροδεξιάς έλκει τις ρίζες της από παλαιότατων χρόνων. Αρκεί να θυμηθούμε το συλλαλητήριο του Μάη 2000 απ’ τον Χριστόδουλο ενάντια στην κατάργηση αναγραφής του θρησκεύματος στην ταυτότητα. Το κίνημα εμφάνιζε ιδιότυπο πολιτικοχριστιανικό χαρακτήρα, τον οποίο υποστήριζαν πρωτουργοί νεοφασιστικών συνιστωσών, ΕΛΚΙΣ-ΔΗΚΚΙ-ΒΕΟ και επιλεγμένοι εθνικιστές της Νέας Δημοκρατίας, Ψωμιάδης-Βουγιουκλάκης. Τα συνθήματα παρέπεμπαν σε φοβικά σύνδρομα, τα οποία διαποτίζουν τις βάσεις των μαζών. Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής διατείνεται πως «Η Εκκλησία με τον Στρατό αποτελούν τα στηρίγματα του έθνους». «Περιττό να προσθέσω πως ο μόνος άγιος που προβάλλεται απ’ τα α έντυπα της Χρυσής Αυγής είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός, του οποίου εκτιμάται ιδιαίτερα ο αντιεβραϊκός ζήλος και οι εσχατολογικού κλίματος προφητικές επιδόσεις», αναφέρει ο κύριος Ψαρράς χαρακτηριστικά. Τροφή για αδαείς όλες οι ανακοινώσεις της οργάνωσης, αφού αν ξυστρίσουμε την ομαλοποιημένη επιφάνεια και καθ’ όλα τεχνήεντη συναρμογή των δύο φορέων, θα ανακαλύψουμε εύκολα παρόμοιες εθνικοσοσιαλιστικές δοξασίες των μεν προς τους δε. Σίγουρα δεν μπορεί να τάσσεται απλός πολίτης υπέρ των σιωνιστικών κεφαλαιοκρατικών lobby, χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο πως θα ασπάζεται την τακτική αντιμετώπισης των φουσκωμένων παλικαριών της ακροδεξιάς. Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση δεν πρεσβεύει τίποτ’ άλλο παρά ένα θετικό Χριστιανισμό, ο οποίος αλιεύει τον πυρήνα του σε βάση αρχέγονου γερμανικού χαρακτήρα καθαρότητας!!!
Το 1889 ο Χαρίλαος Τρικούπης δήλωνε από το βήμα την κρισιμότητα της οικονομικής κατάστασης. Πλέουμε ακυβέρνητοι εν μέσω καταιγίδας και το σκαρί της Δημοκρατίας ταράσσεται από αλλεπάλληλους κυματισμούς απαξίωσης του κομματικού συστήματος-οικονομικής εξαθλιώσεως-κρίσης κοινωνικών αξιών. Η πολιτική συγκυρία ευνοεί την αδυναμία διατύπωσης εναλλακτικού πολιτικού σχεδιασμού εξόδου απ’ τον κυκεώνα. Ακόπως τεκμαίρεται η εγκληματική συνεισφορά των ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στην παγίωση της Ακροδεξιάς στο πολιτικό-κομματικό στερέωμα. Η ελπίδα, η οποία κυοφορήθηκε με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ καταβαραθρώθηκε εν μία νυκτί, με τον Αλέξη Τσίπρα να φέρει τεράστιες ιστορικές ευθύνες, αφού γνώριζε την υποβόσκουσα και σοβούσα κατάσταση που δρομολογούν Τραπεζικά και Χρηματιστηριακά συμφέροντα. Αν μη τι άλλο περισσότερο έντιμο θα ήταν να αποφύγει λαοκαπηλείες-δημοκοπίες και κατ’ επέκταση να μην κηλιδωθεί η Αριστερή Ιδεολογία, η οποία σίγουρα στη θεμελιακή της βάση αναφύεται διαφορετική απ’ την συγκυριακή εφαρμογή της σπιλώνοντας-εξισώνοντας τα δύο άκρα με απεχθή τρόπο. Στον αντίποδα η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται σαν απόλυτος εκφραστής της απελπισίας και κατ’ εφαπτομένη σαν μόνη δίαυλος διαφυγής απ’ το τούνελ χωρίς φως. Αντιπαραβάλλοντας με την άνοδο του Φύρερ στη Γερμανία της κρίσης και της εξαθλίωσης.
Δόκιμο σε αυτό το σημείο να θυμηθούμε πως τα μνημόνια υποστηρίζονται κατά βάσην και αρχή από ακροδεξιά κόμματα: ΛΑΟΣ το 2012, ΑΝΕΛ το 2015. Η σύμπηξη της συμμαχίας με αριστερά κόμματα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα και προάγγελος άκρατης απόγνωσης και ζοφερότητας.
Το Μεσοπρόθεσμο του 2010 απ’ το κόμμα των τοκογλύφων προέβλεπε τόκους 111 δις, ποσό που αναπροσαρμόστηκε πολλάκις με τα επόμενα νομοσχέδια.
Στιγμιαία ονομάζονται τα εγκλήματα, τα οποία πραγματώνονται σε μία μοναδική χρονική στιγμή. Ο άδικος χαρακτήρας τους αφορά σε συμπεριφορά και όχι σε αποτελέσματά τους. Διαρκή ονομάζονται τα εγκλήματα, τα οποία πραγματώνονται παρατεταμένα. Στο διαρκές έγκλημα μετά την παράνομη πράξη διαπιστώνονται παραλείψεις, οι οποίες δύνανται να συντηρούν την παράνομη πρότερη κατάσταση. Αν Δίκαιο είναι ένα σύνολο κανόνων, που θεσπίζει ή αναγνωρίζει η πολιτεία για να ρυθμίζουν εξαναγκαστικά την κοινωνική ζωή στο πνεύμα της Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με τη θεμελιώδη διάταξη του άρθρου 14 παράγραφος 1 Ποινικού Κώδικα δίνεται ο νομοθετικός όρος της έννοιας του εγκλήματος, το οποίο αφορά σε άδικη πράξη και καταλογιστεί σε ενοχή του δράστη, τιμωρούμενη απ’ τον Νόμο. Δόκιμο σ’ αυτό το σημείο να επισημανθεί η εξειδίκευση της αρχής nullum crimen nulla poena sine lege, σύμφωνα με την οποία τόσο η ποινή όσο και το έγκλημα πρέπει να προβλέπονται απ’ τον Νόμο, ώστε να υφίστανται.
Και τη στιγμή που το ΚΚΕ δηλώνει ευθαρσώς πως δεν θέλει ανάληψη εξουσίας, αναρωτιέμαι αν όλα αυτά τα ειδεχθή εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού, και δη των λαών ανά τον κόσμο, θα υπαχθούν σε διαδικασία «στιγμιαίου ή διαρκούς εγκλήματος»…
Πηγή: logiosermis.net
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Ήταν η τελευταία ρήση του Γκέμπελς, υπουργός προπαγάνδας των Ναζί στη Γερμανία απ’ το 1933 ως το 1945. Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1897 και πέθανε την 1η Μαΐου 1945, μία ακριβώς ημέρα μετά τον θάνατο του Χίτλερ.
Πριν λίγες ημέρες στον «Ναό της Δημοκρατίας» ευτράπελα εκτυλίχθηκαν επεισόδια. Κασιδιάρης εναντίον Δένδια: σημειώσατε Χ. Όπως λέγαμε πριν λίγους μήνες Πολάκης-Άδωνις: πάλι σημειώσατε Χ. Δεν είμαστε για ανισομέρεια στις αψίκορες αντιμαχίες των Κυβερνώντων μας. Δεν το θέλει κι ο λαός, διότι ο οδοδείκτης της απογοήτευσης σε παράκαμψη των νομοθετικών αλχημειών προσανατολίζει…
Η φάλαγγα που έγινε κόμμα…
Μόλις στα 19 του ήταν ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, που επισύρεται η πρώτη κατηγορία εναντίον του για έκνομη ενέργεια. Στα 53 του επικυρώνεται ωστόσο καταδίκη απ’ τον Άρειο Πάγο, λόγω επίθεσης του υπαρχηγού του σε συνδικαλιστές φοιτητές. Μία διαδρομή κατάστικτη από παραλλαγές αλλά εμμένουσα σε συγκεκριμένη ιδεοπλασία, όσον αφορά στην ιστορική εξέλιξη του Ευρωπαίου, φυλή η οποία «οφείλει να προΐσταται των υπολοίπων»!!!
Το 1976, η Χώρα ήδη έχει εισέρθει σε τροχιά μεταπολιτευτική, κηδεύεται ο Ευάγγελος Μάλλιος, ιεροεξεταστής της χούντας και δολοφονηθείς απ’ την οργάνωση «17 Νοέμβρη». Το γεγονός παραπέμπει σε «πολιτική αλήθεια», πάνω στην οποία ερείδονται νοσταλγίες συνεχιστών έκπτωτων βασιλέων-δικτατορικών καθεστώτων-στρατιωτικών ασφαλιτών. Ο Γεώργιος Γεωργαλάς, θεωρητικός της Δικτατορίας, ο οποίος δεν έτυχε καμίας παραπομπής στη Δικαιοσύνη, όπως και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά στελέχη του μιλιταρισμού της 21ης Απριλίου, αφού το «Δίκαιον» προέβη άρδην σε νομικό κατασκεύασμα που σημασιοδοτεί το πραξικόπημα ως «στιγμιαίο έγκλημα», εκφωνεί ένα λογίδριο-κόλαφος προσπαθώντας να συνδαυλίσει ναζιστικές κινδυνολογίες, το οποίο κλείνει με τη ρήση «Φωτιά και τσεκούρι»!
Έκτοτε η φωτιά και το τσεκούρι επανεμφανίζονται μεταμφιεσμένα υπό διάφορες τακτικές-ενέργειες-πράξεις. Πιο συγκεκριμένα κατά τις δεκαετίες ’80 και ’90 νεοφασιστικό και κομμουνιστικό κίνημα αντιμετωπίζονται ομοιοτρόπως, αφού στελέχη αμφοτέρων παρατάξεων καλούνται από ανακριτές ταυτοχρόνως., πολιτική την οποία εισήγαγε η κυβέρνηση Καραμανλή και ακολουθείται απ’ τους επόμενους «εκλεγμένους». Είναι η εποχή της αχαλίνωτης μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, ή έτσι τουλάχιστον πιστεύει ο λαός, όπου τα μαχαιρώματα μεταξύ πρακτόρων και χαφιέδων δίνουν και παίρνουν. Η Χρυσή Αυγή ξεπηδά απ’ τη μήτρα του Πλεύρη και στις ευρωεκλογές του 1999 θα υπάρξει συνεργασία των δύο συνιστωσών. «Η Νέα Δημοκρατία ήθελε μεν να παίρνει τους ψήφους των ακροδεξιών, αλλά και να παρουσιάζεται και σαν κεντρώο φιλελεύθερο κόμμα. Για το σκοπό αυτό το κράτος, χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών, που αναμφισβήτητα υπήρχαν στον εθνικιστικό χώρο, διέβαλλε συστηματικά και εμπόδιζε κάθε προσπάθεια για ένωση του εθνικιστικού μετώπου. Επιπλέον χρησιμοποιεί μια προσφιλή στις υπηρεσίες τακτική, την τακτική της λεγόμενης χαφιεδολογίας, που πρώτος είχε εφαρμόσει για να διαλύσει το ΚΚΕ ο υπουργός του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου Μανιαδάκης» αναφέρει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος.
Ενώ η ομάδα της Χρυσής Αυγής διακηρύττει ιδεολογικές αναζητήσεις εν έτει 1981 επιδίδεται σε εύρεση διεθνών ερεισμάτων για να καταπλεύσει στις ακτές του CEDADE, νεοναζιστικό κόμμα της Ισπανίας, το οποίο συστήνεται το 1966 και η εξάπλωσή του εδράζεται στην φιγούρα της «πνευματικής αδελφότητας» και απ’ την εκκίνηση της ιδρύσεώς του αποπειράται να ελκύσει τους προβολείς επάνω στην φασιστική υπόστασή του, σαν κεντρομόλος πανευρωπαϊκή δύναμη. Το 1984 ο Μιχαλολιάκος διορίζεται απ’ τον έγκλειστο Παπαδόπουλο, τέως δικτάτορα, στη θέση του αρχηγού της ΕΠΕΝ. Η προσωπική γνωριμία των δύο έχει τελεστεί στις φυλακές του Κορυδαλλού, όπου και ο νεαρός Μιχαλολιάκος ήταν κρατούμενος. Ο κύριος Ψαρράς στο βιβλίο του Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής διατείνεται πως «…για αδιευκρίνιστους λόγους η κυβέρνηση Καραμανλή επέλεγε τις πτέρυγες των χουντικών για να στεγάσει τους νεοφασίστες, που κατηγορούνταν ως βομβιστές της μεταπολίτευσης». Παρόλο που η σχέση των δύο εμφανίζεται πολύπλευρη, η διαιώνιση παλαιοτέρων εσωτερικών αντιθέσεων θα τους φέρει εκ νέου αντιμέτωπους, με αποτέλεσμα την παραίτηση του Μιχαλολιάκου απ’ την ηγεσία της ΕΠΕΝ.
Ακολουθεί η δεκαετία του 2000, επονομαζόμενη σαν δεκαετία των συλλαλητηρίων με τους οπαδούς του κινήματος να ξεχύνονται στους δρόμους οπλισμένοι με σιδερολοστούς για να δονήσουν την ατμόσφαιρα με εθνικιστικά συνθήματα. Στις 10 Δεκέμβρη 1992 επιτίθενται στην ΑΣΟΕΕ και η κανιβαλική εριστικότητα συνεχίζει για να εκτονωθεί δια μέσω της καταστροφής του μπαρ Ο μάγος του Οζ και της διακομιδής των Σαπουνά και Υφαντή, αριστερών φρονημάτων, στο νοσοκομείο ύστερα από άγρια επίθεση εναντίον τους. Η επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ περιορίζεται σε επίρριψη ευθυνών σε αναρχικούς. Προσαγωγές 9 υπόπτων έγιναν για τα μάτια, αφού δεν κρατήθηκαν ούτε καν τα στοιχεία τους, ενώ οι μηνύσεις των θυμάτων κατέληξαν στο αρχείο. Το τελικό ανακοινωθέν της Αστυνομίας αρκέστηκε στην αναφορά ενός και μοναδικού συλληφθέντος, ενός 17χρονου μαθητή, ο οποίος διένειμε έξω απ’ την ΑΣΟΕΕ αντεθνικές προκηρύξεις!!!
Το μαύρο κουτί!
Έγκριτοι αναλυτές του πολιτικού φαινομένου της Ακροδεξιάς δακτυλοδεικτούν τα ΜΜΕ και τον περίεργο ρόλο τους όσον αφορά στην ανάδειξη των εν λόγω πυρήνων. Τη στιγμή που όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί με ποσοστό κάτω του 1% υπόκεινται σε ολοκληρωτική φίμωση, το ΛΑΟΣ καταφανώς λαμβάνει χρόνο και θέση στο βήμα. Οι μετακινήσεις δε των στελεχών απ’ τα ακροδεξιά κόμματα σε αυτό της Νέας Δημοκρατίας είναι επίσης πασίδηλη με αναφορές σε Μάκη Βορίδη-Άδωνη Γεωργιάδη-Νίκος Δένδιας και άλλους, οι οποίοι εκκινούν την πολιτική τους σταδιοδρομία απ’ τους χώρους εθνικιστικών κινημάτων και παρεισφρέουν στο κεντρώο μέτωπο. Σε εκπομπές των Λιάνας Κανέλλη- Παναγιωταρέα-Βέλλιου-Χατζηνικολάου-Πρετεντέρη παρελαύνουν ανενόχλητοι και μάλλον πολλαπλώς προσκεκλημένοι οι Μιχαλολιάκος-Βορίδης-Πλεύρης-Καρατζαφέρης, για να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός πως δεν επρόκειτο για απλή ελευθερία έκφρασης αλλά για αναντίρρητη ανάδειξη, περιβεβλημένη με ιδιαίτερο συμβολικό βάρος. Ένα επεισόδιο της εκπομπής του Πρετεντέρη «Τέλος εποχής» κρίνεται καθοριστικό για την επιτυχία της συνταγής με τον Πάγκαλο και στελέχη της ακροδεξιάς να πυρριχίζουν τα βέλη τους. Και συμπεραίνει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος περιχαρής «Όπως ήταν φυσικό ο απόηχος της εκπομπής ήταν τεράστιος. Όσα εμετικά και αισχρά να γράφτηκαν, σε Αθήνα κι επαρχία δεν βρέθηκε ένας να με κατηγορήσει.» και συμπληρώνει ο Πάγκαλος «Δεν είμαι αντίθετος με την ελεύθερη δράση-έκφραση ακόμη και φασιστικών οργανώσεων, αλλά όταν νομιμοποιείται η θέση τους δια μέσω αναγνώρισης ως πολιτικών φορέων τότε το πράγμα αλλάζει…».
Αν υπολογίσουμε τον χρόνο που αφιερώνεται σε εκπροσώπους νεοφασιστικών μορφωμάτων πριν το 2012, έτος εισαγωγής της Χρυσής Αυγής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με σκεπτικισμό θα συνειδητοποιήσουμε πως ο στατήρας γέρνει υπέρ τους και εύλογα θα αναρωτηθούμε γύρω απ’ τους λόγους. Σίγουρα ο φωνακλάς ετοιμοπόλεμος καλεσμένος στο πάνελ συνδαυλίζει την περιέργεια των ακροατών και κατ’ εφαπτομένη επιδαψιλεύει μεγαλύτερα ποσοστά τηλεθέασης. Δεύτερον ο λαϊκισμός, με τον οποίον οι εκπρόσωποι φασιστικών κομμάτων θίγουν θέματα, τα οποία οι υπόλοιπες παρατάξεις επικαλύπτουν με μισόλογα ή λυρισμούς, γοητεύει και εγείρει προβλήματα διασαφήνισης-κατανόησης. Τρίτον οι εκφραστές της ακροδεξιάς ανοίγουν μόνοι τους τις πόρτες. Στις 26 Ιουνίου 2006, οι Χρυσαυγίτες εισβάλλουν στα γραφεία ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη με ρόπαλα και κράνη με σκοπό να διεκδικήσουν την προβολή των απόψεών τους. Το άξιον απορίας ωστόσο είναι η έκβαση του επεισοδίου. Απ’ τους 48 συλληφθέντες κρατείται μόνο ένας, στον οποίον εκκρεμούσαν καταδικαστικές αποφάσεις για υγειονομικές παραβάσεις. Το δημοσιογραφικό πάνθεο τάσσεται απλώς γενικά κι αόριστα ενάντια στις απειλές και την άσκηση βίας!!!
Με τις ευλογίες της Ορθοδοξίας…
Η Εκκλησία εναγκαλίζεται συγκεκαλυμμένα αλλά ειδεχθώς τις πρακτικές του βαθέως Κράτους. Γενικότερα η Ιεραρχία επιτελεί έργο εξ αποστάσεως αποφεύγοντας εμφανή ανάμιξή της, εκτός σε διακύβευμα περί των «κεκτημένων» της. Σε δυσοίωνες ιστορικές περιόδους, δικτατορίες-επαναστάσεις-πολέμους-εμφυλίους ωστόσο προχωρεί σε παρεμβάσεις κατασιγαστικές του λαού, προς αποφυγή κλυδωνισμού του παγιωμένου συστήματος υπέρ της. Ο Αμβρόσιος των Καλαβρύτων φερ’ ειπείν ξεσπάθωσε υπέρ του Μιχαλολιάκου τον Μάη του 2012. Ομοίως και ο Σεραφείμ του Πειραιά φέρεται να στεφανώνει τον Μιχαλολιάκο, κραδαίνοντας ξίφη ενάντια σε σιωνιστικά lobby κεφαλαίου, τα οποία καταπιέζουν τις βάσεις. Με αποκορύφωμα τη στάση του Ανδρέα, μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως-Κονίτσης-Πωγωνιανής, να επιλαμβάνεται της δράσης των Χρυσαυγιτών εκστομίζοντας «Δεν μας φοβίζει κανείς ΣΥΡΙΖΑ και κανένα ΚΚΕ. Τους ξεπατώσαμε στον Γράμμο. Και θα δώσω σ’ αυτά τα καλά κι αγωνιστικά παιδιά ευχή και προσευχή να μην αργήσει ο καιρός, που οι μαύρες μπλούζες τους θα αντικατασταθούν από λευκές και μπλε».
Η στενή σχέση Ορθοδοξίας-Ακροδεξιάς έλκει τις ρίζες της από παλαιότατων χρόνων. Αρκεί να θυμηθούμε το συλλαλητήριο του Μάη 2000 απ’ τον Χριστόδουλο ενάντια στην κατάργηση αναγραφής του θρησκεύματος στην ταυτότητα. Το κίνημα εμφάνιζε ιδιότυπο πολιτικοχριστιανικό χαρακτήρα, τον οποίο υποστήριζαν πρωτουργοί νεοφασιστικών συνιστωσών, ΕΛΚΙΣ-ΔΗΚΚΙ-ΒΕΟ και επιλεγμένοι εθνικιστές της Νέας Δημοκρατίας, Ψωμιάδης-Βουγιουκλάκης. Τα συνθήματα παρέπεμπαν σε φοβικά σύνδρομα, τα οποία διαποτίζουν τις βάσεις των μαζών. Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής διατείνεται πως «Η Εκκλησία με τον Στρατό αποτελούν τα στηρίγματα του έθνους». «Περιττό να προσθέσω πως ο μόνος άγιος που προβάλλεται απ’ τα α έντυπα της Χρυσής Αυγής είναι ο Κοσμάς ο Αιτωλός, του οποίου εκτιμάται ιδιαίτερα ο αντιεβραϊκός ζήλος και οι εσχατολογικού κλίματος προφητικές επιδόσεις», αναφέρει ο κύριος Ψαρράς χαρακτηριστικά. Τροφή για αδαείς όλες οι ανακοινώσεις της οργάνωσης, αφού αν ξυστρίσουμε την ομαλοποιημένη επιφάνεια και καθ’ όλα τεχνήεντη συναρμογή των δύο φορέων, θα ανακαλύψουμε εύκολα παρόμοιες εθνικοσοσιαλιστικές δοξασίες των μεν προς τους δε. Σίγουρα δεν μπορεί να τάσσεται απλός πολίτης υπέρ των σιωνιστικών κεφαλαιοκρατικών lobby, χωρίς αυτό να σημαίνει ωστόσο πως θα ασπάζεται την τακτική αντιμετώπισης των φουσκωμένων παλικαριών της ακροδεξιάς. Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση δεν πρεσβεύει τίποτ’ άλλο παρά ένα θετικό Χριστιανισμό, ο οποίος αλιεύει τον πυρήνα του σε βάση αρχέγονου γερμανικού χαρακτήρα καθαρότητας!!!
Δυστυχώς επτωχεύσαμεν…
Το 1889 ο Χαρίλαος Τρικούπης δήλωνε από το βήμα την κρισιμότητα της οικονομικής κατάστασης. Πλέουμε ακυβέρνητοι εν μέσω καταιγίδας και το σκαρί της Δημοκρατίας ταράσσεται από αλλεπάλληλους κυματισμούς απαξίωσης του κομματικού συστήματος-οικονομικής εξαθλιώσεως-κρίσης κοινωνικών αξιών. Η πολιτική συγκυρία ευνοεί την αδυναμία διατύπωσης εναλλακτικού πολιτικού σχεδιασμού εξόδου απ’ τον κυκεώνα. Ακόπως τεκμαίρεται η εγκληματική συνεισφορά των ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στην παγίωση της Ακροδεξιάς στο πολιτικό-κομματικό στερέωμα. Η ελπίδα, η οποία κυοφορήθηκε με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ καταβαραθρώθηκε εν μία νυκτί, με τον Αλέξη Τσίπρα να φέρει τεράστιες ιστορικές ευθύνες, αφού γνώριζε την υποβόσκουσα και σοβούσα κατάσταση που δρομολογούν Τραπεζικά και Χρηματιστηριακά συμφέροντα. Αν μη τι άλλο περισσότερο έντιμο θα ήταν να αποφύγει λαοκαπηλείες-δημοκοπίες και κατ’ επέκταση να μην κηλιδωθεί η Αριστερή Ιδεολογία, η οποία σίγουρα στη θεμελιακή της βάση αναφύεται διαφορετική απ’ την συγκυριακή εφαρμογή της σπιλώνοντας-εξισώνοντας τα δύο άκρα με απεχθή τρόπο. Στον αντίποδα η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται σαν απόλυτος εκφραστής της απελπισίας και κατ’ εφαπτομένη σαν μόνη δίαυλος διαφυγής απ’ το τούνελ χωρίς φως. Αντιπαραβάλλοντας με την άνοδο του Φύρερ στη Γερμανία της κρίσης και της εξαθλίωσης.
Δόκιμο σε αυτό το σημείο να θυμηθούμε πως τα μνημόνια υποστηρίζονται κατά βάσην και αρχή από ακροδεξιά κόμματα: ΛΑΟΣ το 2012, ΑΝΕΛ το 2015. Η σύμπηξη της συμμαχίας με αριστερά κόμματα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα και προάγγελος άκρατης απόγνωσης και ζοφερότητας.
Το Μεσοπρόθεσμο του 2010 απ’ το κόμμα των τοκογλύφων προέβλεπε τόκους 111 δις, ποσό που αναπροσαρμόστηκε πολλάκις με τα επόμενα νομοσχέδια.
Στιγμιαία ονομάζονται τα εγκλήματα, τα οποία πραγματώνονται σε μία μοναδική χρονική στιγμή. Ο άδικος χαρακτήρας τους αφορά σε συμπεριφορά και όχι σε αποτελέσματά τους. Διαρκή ονομάζονται τα εγκλήματα, τα οποία πραγματώνονται παρατεταμένα. Στο διαρκές έγκλημα μετά την παράνομη πράξη διαπιστώνονται παραλείψεις, οι οποίες δύνανται να συντηρούν την παράνομη πρότερη κατάσταση. Αν Δίκαιο είναι ένα σύνολο κανόνων, που θεσπίζει ή αναγνωρίζει η πολιτεία για να ρυθμίζουν εξαναγκαστικά την κοινωνική ζωή στο πνεύμα της Δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με τη θεμελιώδη διάταξη του άρθρου 14 παράγραφος 1 Ποινικού Κώδικα δίνεται ο νομοθετικός όρος της έννοιας του εγκλήματος, το οποίο αφορά σε άδικη πράξη και καταλογιστεί σε ενοχή του δράστη, τιμωρούμενη απ’ τον Νόμο. Δόκιμο σ’ αυτό το σημείο να επισημανθεί η εξειδίκευση της αρχής nullum crimen nulla poena sine lege, σύμφωνα με την οποία τόσο η ποινή όσο και το έγκλημα πρέπει να προβλέπονται απ’ τον Νόμο, ώστε να υφίστανται.
Και τη στιγμή που το ΚΚΕ δηλώνει ευθαρσώς πως δεν θέλει ανάληψη εξουσίας, αναρωτιέμαι αν όλα αυτά τα ειδεχθή εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού, και δη των λαών ανά τον κόσμο, θα υπαχθούν σε διαδικασία «στιγμιαίου ή διαρκούς εγκλήματος»…
Πηγή: logiosermis.net
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου