Παναγιώτα Μπλέτα
Πρόσφατα, ομοσπονδιακό δικαστήριο της Βραζιλίας έθεσε τέλος στο σχέδιο της κυβέρνησης να επιτρέψει την εξόρυξη σε εκτάσεις ενός εθνικού δρυμού στον Αμαζόνιο.
Η συγκεκριμένες εκτάσεις αποτελούν μέρος προστατευόμενου δάσους στον Αμαζόνιο, τις οποίες η κυβέρνηση Τέμερ, στα πλαίσια των «αναπτυξιακών επενδύσεων» είχε αποχαρακτηρίσει με σκοπό να τις παραχωρήσει σε εξορυκτικές εταιρείες. Περισσότερες από 20 εγχώριες και πολυεθνικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή.
Στόχος της να προσελκύσει νέες επενδύσεις που θα αποφέρουν πλούτο στη χώρα, θέσεις εργασίας και εισόδημα για την κοινωνία, τα οποία όμως είναι αμφιλεγόμενα ζητήματα όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρη νομοθεσία που να ορίζει τι κάνει λαμβάνει η χώρα από τη συγκεκριμένη επένδυση και αν διοχετεύεται σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, πόσο θα είναι το ημερομίσθιο των εργαζόμενων και τα πόσο όλα αυτά θα υλοποιηθούν εις βάρος των κατοίκων και του περιβάλλοντος της περιοχής.
Το δάσος καταλαμβάνει συνολικά 46.000 τετρ. χλμ. στις πολιτείες Αμάπα και Παρά και είναι μεγαλύτερο σε έκταση από τη Δανία και πολύ πλούσιο σε χρυσό και άλλα μέταλλα.
Η κυβέρνηση Μισέλ Τέμερπαρότι υποστηρίζει ότι μόνο το 30% της έκτασης θα δινόταν προς εκμετάλλευση και ότι εννέα περιοχές που απολαμβάνουν καθεστώς ειδικής προστασίας ή είναι ο τόπος κατοικίας αυτοχθόνων ιθαγενών θα συνεχίζουν να προστατεύονται από τον νόμο, τίποτα δεν εξασφάλιζε την προστασία του περιβάλλοντος ή των κατοίκων του.
Το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί το μεγαλύτερη περιβαλλοντολογική επίθεση στον Αμαζόνιο τα τελευταία 50 χρόνια, καθώς η βιομηχανική εξόρυξη μετάλλων στην περιοχή θα προκαλέσει δημογραφική έκρηξη, αποψίλωση των δασών, μόλυνση των αποθεμάτων του νερού, καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, καταστροφή της βιοποικιλότητας και εμφυλιακές συγκρούσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι ο Αμαζόνιος φιλοξενεί το 1/10 της χλωρίδας και της πανίδας του πλανήτη και παράγει περίπου το 20% του οξυγόνου στον κόσμο και αποτελεί κοινή πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας…
Η περιοχή για την οποία είχε εκδηλωθεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εξόρυξη χαλκού, χρυσού, μαγγανίου, νικελίου, ταντάλιου και σιδηρομεταλλεύματος είναι κομμάτι μιας από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές, του Βιότοπου του Μαϊκουρού. Και η συστηματική εξόρυξη των μετάλλων αυτών θα μπορούσε να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη στη ζωή και την κουλτούρα των αυτοχθόνων ιθαγενών.
Αυτή λογίζεται ως «Ανάπτυξη» του Νεοφιλελεύθερου Κόσμου που ζούμε…
Και αυτοί που εκτελούν, εκτελούν χωρίς οίκτο ή άλλη σκέψη, ότι αντιστέκεται στα συμφέροντα των ολίγων που υπηρετούν.
Κορυφαίο όλων είναι, ότι ο Τεμέρ υπερέβη την εξουσία του όταν εξέδωσε το διάταγμα για την κατάργηση της προστατευόμενης περιοχής, καθώς μόνο το Κογκρέσο της χώρας μπορεί να εκδώσει μια τέτοια απόφαση.
Ο πρόεδρος Τέμερ έχει επιβάλλει μία ευρεία πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα πανίσχυρων αμερικανικών πολυεθνικών.
Εδώ θα πρέπει το Σύνταγμα να μην επιτρέπει να διαφεύγουν από τα εγκλήματα διαφθοράς απέναντι στη χώρα τους και η Δικαιοσύνη να διατηρεί το ηθικό ανάστημα να τους τιμωρεί παραδειγματικά.
Σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο έρευνας ομοσπονδιακών εισαγγελέων για υποθέσεις διαφθοράς, διαπλεκόμενων συμφερόντων, κατάχρησης εξουσίας και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Ο γενικός εισαγγελέας της Βραζιλίας,πριν λίγο καιρό, απάγγειλε κατηγορίες σε βάρος έξι μελών του κυβερνώντος κόμματος PMDB του προέδρου Μισέλ Τέμερ για σύσταση σε συμμορία.
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα έξι γερουσιαστές έλαβαν ένα ποσό περίπου 232 εκατομμυρίων ευρώ για να δημιουργήσουν ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στη δημόσια επιχείρηση πετρελαίου Petrobrasκαι τη θυγατρική της Transpetro, προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή της.
Για να δούμε όμως θα φθάσει η Δικαιοσύνη την υπόθεση μέχρι τέλους, σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη χώρα, που πλουτίζει μια ελίτ διαπλεκόμενων συμφερόντων με την κάστα της διεθνούς ολιγοκρατίας, ενώ η φτώχεια, η πείνα και η εξαθλίωση μαστίζει ακόμη τις φαβέλες;
Λογικό επόμενο είναι και εδώ τη θέση των αριστερών/σοσιαλιστικών και δεξιών κυβερνήσεων, που απέτυχαν να υπεραμύνονται της Δημοκρατίας, να καταλάβει η ακροδεξιά παράταξη, που υπόσχεται ανελέητο αγώνα κατά της διαφθοράς και της φτωχοποίησης της χώρας. Όταν η Δικαιοσύνη στον σύγχρονο κόσμο συνδέεται με το καταναλωτικό πρότυπο ζωής, του δανείζομαι για να αποκτήσω δικαίωμα στην πολυτελή ζωή, όταν οι υποτιθέμενες «Δημοκρατικές» κυβερνήσεις δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους και διαπλέκονται με το κεφάλαιο, ένα πράγμα επιτυγχάνεται: ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ…
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Πρόσφατα, ομοσπονδιακό δικαστήριο της Βραζιλίας έθεσε τέλος στο σχέδιο της κυβέρνησης να επιτρέψει την εξόρυξη σε εκτάσεις ενός εθνικού δρυμού στον Αμαζόνιο.
Η συγκεκριμένες εκτάσεις αποτελούν μέρος προστατευόμενου δάσους στον Αμαζόνιο, τις οποίες η κυβέρνηση Τέμερ, στα πλαίσια των «αναπτυξιακών επενδύσεων» είχε αποχαρακτηρίσει με σκοπό να τις παραχωρήσει σε εξορυκτικές εταιρείες. Περισσότερες από 20 εγχώριες και πολυεθνικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή.
Στόχος της να προσελκύσει νέες επενδύσεις που θα αποφέρουν πλούτο στη χώρα, θέσεις εργασίας και εισόδημα για την κοινωνία, τα οποία όμως είναι αμφιλεγόμενα ζητήματα όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρη νομοθεσία που να ορίζει τι κάνει λαμβάνει η χώρα από τη συγκεκριμένη επένδυση και αν διοχετεύεται σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, πόσο θα είναι το ημερομίσθιο των εργαζόμενων και τα πόσο όλα αυτά θα υλοποιηθούν εις βάρος των κατοίκων και του περιβάλλοντος της περιοχής.
Το δάσος καταλαμβάνει συνολικά 46.000 τετρ. χλμ. στις πολιτείες Αμάπα και Παρά και είναι μεγαλύτερο σε έκταση από τη Δανία και πολύ πλούσιο σε χρυσό και άλλα μέταλλα.
Η κυβέρνηση Μισέλ Τέμερπαρότι υποστηρίζει ότι μόνο το 30% της έκτασης θα δινόταν προς εκμετάλλευση και ότι εννέα περιοχές που απολαμβάνουν καθεστώς ειδικής προστασίας ή είναι ο τόπος κατοικίας αυτοχθόνων ιθαγενών θα συνεχίζουν να προστατεύονται από τον νόμο, τίποτα δεν εξασφάλιζε την προστασία του περιβάλλοντος ή των κατοίκων του.
Το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί το μεγαλύτερη περιβαλλοντολογική επίθεση στον Αμαζόνιο τα τελευταία 50 χρόνια, καθώς η βιομηχανική εξόρυξη μετάλλων στην περιοχή θα προκαλέσει δημογραφική έκρηξη, αποψίλωση των δασών, μόλυνση των αποθεμάτων του νερού, καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, καταστροφή της βιοποικιλότητας και εμφυλιακές συγκρούσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι ο Αμαζόνιος φιλοξενεί το 1/10 της χλωρίδας και της πανίδας του πλανήτη και παράγει περίπου το 20% του οξυγόνου στον κόσμο και αποτελεί κοινή πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας…
Η περιοχή για την οποία είχε εκδηλωθεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εξόρυξη χαλκού, χρυσού, μαγγανίου, νικελίου, ταντάλιου και σιδηρομεταλλεύματος είναι κομμάτι μιας από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές, του Βιότοπου του Μαϊκουρού. Και η συστηματική εξόρυξη των μετάλλων αυτών θα μπορούσε να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη στη ζωή και την κουλτούρα των αυτοχθόνων ιθαγενών.
Αυτή λογίζεται ως «Ανάπτυξη» του Νεοφιλελεύθερου Κόσμου που ζούμε…
Και αυτοί που εκτελούν, εκτελούν χωρίς οίκτο ή άλλη σκέψη, ότι αντιστέκεται στα συμφέροντα των ολίγων που υπηρετούν.
Κορυφαίο όλων είναι, ότι ο Τεμέρ υπερέβη την εξουσία του όταν εξέδωσε το διάταγμα για την κατάργηση της προστατευόμενης περιοχής, καθώς μόνο το Κογκρέσο της χώρας μπορεί να εκδώσει μια τέτοια απόφαση.
Ο πρόεδρος Τέμερ έχει επιβάλλει μία ευρεία πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα πανίσχυρων αμερικανικών πολυεθνικών.
Εδώ θα πρέπει το Σύνταγμα να μην επιτρέπει να διαφεύγουν από τα εγκλήματα διαφθοράς απέναντι στη χώρα τους και η Δικαιοσύνη να διατηρεί το ηθικό ανάστημα να τους τιμωρεί παραδειγματικά.
Σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο έρευνας ομοσπονδιακών εισαγγελέων για υποθέσεις διαφθοράς, διαπλεκόμενων συμφερόντων, κατάχρησης εξουσίας και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Ο γενικός εισαγγελέας της Βραζιλίας,πριν λίγο καιρό, απάγγειλε κατηγορίες σε βάρος έξι μελών του κυβερνώντος κόμματος PMDB του προέδρου Μισέλ Τέμερ για σύσταση σε συμμορία.
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα έξι γερουσιαστές έλαβαν ένα ποσό περίπου 232 εκατομμυρίων ευρώ για να δημιουργήσουν ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στη δημόσια επιχείρηση πετρελαίου Petrobrasκαι τη θυγατρική της Transpetro, προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή της.
Για να δούμε όμως θα φθάσει η Δικαιοσύνη την υπόθεση μέχρι τέλους, σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη χώρα, που πλουτίζει μια ελίτ διαπλεκόμενων συμφερόντων με την κάστα της διεθνούς ολιγοκρατίας, ενώ η φτώχεια, η πείνα και η εξαθλίωση μαστίζει ακόμη τις φαβέλες;
Λογικό επόμενο είναι και εδώ τη θέση των αριστερών/σοσιαλιστικών και δεξιών κυβερνήσεων, που απέτυχαν να υπεραμύνονται της Δημοκρατίας, να καταλάβει η ακροδεξιά παράταξη, που υπόσχεται ανελέητο αγώνα κατά της διαφθοράς και της φτωχοποίησης της χώρας. Όταν η Δικαιοσύνη στον σύγχρονο κόσμο συνδέεται με το καταναλωτικό πρότυπο ζωής, του δανείζομαι για να αποκτήσω δικαίωμα στην πολυτελή ζωή, όταν οι υποτιθέμενες «Δημοκρατικές» κυβερνήσεις δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους και διαπλέκονται με το κεφάλαιο, ένα πράγμα επιτυγχάνεται: ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ…
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου