Βασίλης Μακρίδης
► Ρωσία 1: Ο απίστευτος διπλωματικός (ψυχρός) πόλεμος που έχει ξεκινήσει από τη Δύση, με πρωτοβουλία αυτή τη φορά της Βρετανίας (βλ. υπόθεση Σκριπάλ), το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να αποβεί υπέρ των λαών των εμπλεκόμενων χωρών. Προσωπικά, μάλιστα, πιστεύω ότι ούτε οι αστικές τάξεις των συγκεκριμένων κρατών θα βγουν ωφελημένες μεσοπρόθεσμα, αφού η Ρωσία δείχνει, πλέον, μεγάλη ανθεκτικότητα σε τέτοιου είδους επιθέσεις.
Να θυμίσω, ότι οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας, που ξεκίνησαν από το 2014 με αφορμή την προσχώρηση της Κριμαίας στη σύνθεσή της, οδήγησαν τελικά την Ρωσία σε φάση ανάπτυξης της οικονομίας και, το σημαντικότερο, την σε μεγάλο βαθμό απαλλαγή της από την ανάγκη εισαγωγής προϊόντων, λόγω της αντικατάστασής τους από εγχώρια.
Επιπλέον, τα αντίμετρα που είναι σε θέση να λάβει η Ρωσία είναι σε θέση να «πονέσουν» τις χώρες που αποφάσισαν να μπουν στο «γαϊτανάκι» των κυρώσεων και της αναίτιας, επί της ουσίας, απέλασης Ρώσων διπλωματών.
Η Ρωσία μετράει, την εποχή αυτή, τόσο τους φίλους, όσο και τους εχθρούς της. Και, το κυριότερο, δεν ξεχνά ποτέ τη συμπεριφορά ούτε των μεν, ούτε των δε και τους συμπεριφέρεται ανάλογα...
► Ρωσία 2: Ο πόνος είναι ανείπωτος και τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν την τραγωδία που συνέβη ανήμερα της δικής μας 25 Μαρτίου στην πόλη Κέμεροβο της κεντρικής Σιβηρίας.
Ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, που είχε κυρίως αίθουσες παιχνιδιών και άλλες δραστηριότητες, που απευθύνονται σε παιδιά και εφήβους, έγινε παρανάλωμα του πυρός, ελέω των εύφλεκτων υλικών από τα οποία αποτελείτο το κύριο μέρος της κατασκευής του, αλλά και την εγκληματική αβελτηρία και αδιαφορία των ιδιοκτητών και των ενοικιαστών του οικήματος (που είναι πολυεκατομμυριούχοι και ιδιοκτήτες αρκετών ανάλογων χώρων σε όλη τη Ρωσία), που δεν είχαν λάβει επί της ουσίας κανένα μέτρο ασφάλειας εντός του χώρου που εκμεταλλεύονταν.
64 αθώες ζωές, πολλές εκ των οποίων παιδικές, χάθηκαν και κάμποσες οικογένειες ξεκληρίστηκαν ολόκληρες...
Όση βοήθεια και να υπάρξει, εν προκειμένω (και υπάρχει ήδη, τόσο υλική, όσο και ηθική και ψυχολογική) στους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, τα τελευταία δεν θα γυρίσουν ποτέ πια πίσω, στον κόσμο των ζωντανών.
Και θα παραμείνουν εσαεί ένα κλασικό παράδειγμα του πώς, στον βωμό του κέρδους, η θυσία μίας ή περισσότερων ανθρώπινων ζωών δεν θεωρείται από κάποιους ως τραγωδία, αλλά ως «παράπλευρη απώλεια»...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
► Ρωσία 1: Ο απίστευτος διπλωματικός (ψυχρός) πόλεμος που έχει ξεκινήσει από τη Δύση, με πρωτοβουλία αυτή τη φορά της Βρετανίας (βλ. υπόθεση Σκριπάλ), το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να αποβεί υπέρ των λαών των εμπλεκόμενων χωρών. Προσωπικά, μάλιστα, πιστεύω ότι ούτε οι αστικές τάξεις των συγκεκριμένων κρατών θα βγουν ωφελημένες μεσοπρόθεσμα, αφού η Ρωσία δείχνει, πλέον, μεγάλη ανθεκτικότητα σε τέτοιου είδους επιθέσεις.
Να θυμίσω, ότι οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας, που ξεκίνησαν από το 2014 με αφορμή την προσχώρηση της Κριμαίας στη σύνθεσή της, οδήγησαν τελικά την Ρωσία σε φάση ανάπτυξης της οικονομίας και, το σημαντικότερο, την σε μεγάλο βαθμό απαλλαγή της από την ανάγκη εισαγωγής προϊόντων, λόγω της αντικατάστασής τους από εγχώρια.
Επιπλέον, τα αντίμετρα που είναι σε θέση να λάβει η Ρωσία είναι σε θέση να «πονέσουν» τις χώρες που αποφάσισαν να μπουν στο «γαϊτανάκι» των κυρώσεων και της αναίτιας, επί της ουσίας, απέλασης Ρώσων διπλωματών.
Η Ρωσία μετράει, την εποχή αυτή, τόσο τους φίλους, όσο και τους εχθρούς της. Και, το κυριότερο, δεν ξεχνά ποτέ τη συμπεριφορά ούτε των μεν, ούτε των δε και τους συμπεριφέρεται ανάλογα...
► Ρωσία 2: Ο πόνος είναι ανείπωτος και τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν την τραγωδία που συνέβη ανήμερα της δικής μας 25 Μαρτίου στην πόλη Κέμεροβο της κεντρικής Σιβηρίας.
Ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, που είχε κυρίως αίθουσες παιχνιδιών και άλλες δραστηριότητες, που απευθύνονται σε παιδιά και εφήβους, έγινε παρανάλωμα του πυρός, ελέω των εύφλεκτων υλικών από τα οποία αποτελείτο το κύριο μέρος της κατασκευής του, αλλά και την εγκληματική αβελτηρία και αδιαφορία των ιδιοκτητών και των ενοικιαστών του οικήματος (που είναι πολυεκατομμυριούχοι και ιδιοκτήτες αρκετών ανάλογων χώρων σε όλη τη Ρωσία), που δεν είχαν λάβει επί της ουσίας κανένα μέτρο ασφάλειας εντός του χώρου που εκμεταλλεύονταν.
64 αθώες ζωές, πολλές εκ των οποίων παιδικές, χάθηκαν και κάμποσες οικογένειες ξεκληρίστηκαν ολόκληρες...
Όση βοήθεια και να υπάρξει, εν προκειμένω (και υπάρχει ήδη, τόσο υλική, όσο και ηθική και ψυχολογική) στους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, τα τελευταία δεν θα γυρίσουν ποτέ πια πίσω, στον κόσμο των ζωντανών.
Και θα παραμείνουν εσαεί ένα κλασικό παράδειγμα του πώς, στον βωμό του κέρδους, η θυσία μίας ή περισσότερων ανθρώπινων ζωών δεν θεωρείται από κάποιους ως τραγωδία, αλλά ως «παράπλευρη απώλεια»...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου