Τρίτη 17 Απριλίου 2018

Επιστημονική έρευνα και δημοκρατία

Σπύρος Μανουσέλης


Πριν από τρεις ημέρες ολοκληρώθηκε στις Βρυξέλλες ένα πολύ ενδιαφέρον διεθνές συνέδριο με τίτλο «Επιστήμη για τη δημοκρατία».

Το συνέδριο, που οργανώθηκε από τον Συνεταιριστικό Οργανισμό Luca Coscioni, πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 11-13 Απριλίου.

Οι πολυάριθμοι σύνεδροι που συμμετείχαν -όχι μόνο ειδικοί επιστήμονες αλλά και κοινωνιολόγοι, βιοηθικοί και πολιτικοί- είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν και να συζητήσουν εκτενώς για μια σειρά από πολύ επίκαιρα θέματα όπως: η χειραγώγηση του ανθρώπινου γονιδιώματος και οι νέες επεμβατικές βιοϊατρικές πρακτικές σε ανθρώπινα έμβρυα, οι εξελίξεις στη συνθετική βιολογία και στη διατροφική βιοτεχνολογία ως απειλή για τη βιόσφαιρα, αλλά και οι καταστροφικές οικολογικές συνέπειες από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Σε αυτό το πέμπτο, κατά σειρά, διεθνές συνέδριο αναδείχτηκαν επαρκώς οι περίπλοκες -και ενίοτε προβληματικές- σχέσεις ανάμεσα στη ζωτική ανάγκη ελευθερίας της επιστημονικής έρευνας και την περιφρούρηση των δικαιωμάτων των πολιτών.

Πράγματι, όπως διαπιστώθηκε, μόνο η ελεύθερη διακίνηση και η δημοκρατική οικειοποίηση των επιστημονικών κατακτήσεων μπορεί να διασφαλίσει και να εγγυηθεί την απρόσκοπτη ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης, η οποία οφείλει να είναι όχι ιδιωτικά αλλά κοινωνικά επωφελής.

Τον 21ο αιώνα, το μεγάλο στοίχημα για την ελεύθερη από κοντόφθαλμα ιδιωτικά συμφέροντα ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης είναι η διασφάλιση εκείνων των δημοκρατικών κοινωνικών συνθηκών και των θεσμών που -αυτές και μόνο- επιτρέπουν και μπορούν να εγγυηθούν όχι απλώς την ελεύθερη ανάπτυξη, αλλά κυρίως την κοινοκτημοσύνη της επιστημονικής γνώσης.

Αποφασιστικός παράγοντας για αυτές τις εξελίξεις, όπως επισημάνθηκε, θα είναι η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών για τις εξελίξεις, τις πρακτικές συνέπειες και τις πιο σημαντικές εφαρμογές της τεχνοεπιστήμης, αφού προφανώς μόνο οι επαρκώς ενημερωμένοι πολίτες μπορούν να αποφασίζουν εύλογα και αντικειμενικά για το ποιες από αυτές τις εφαρμογές είναι σκόπιμες και επιθυμητές.

Συνοψίζοντας στο έπακρο το κεντρικό συμπέρασμα του πρόσφατου συνεδρίου, θα λέγαμε ότι η δημοκρατία είναι ο πολυτιμότερος σύμμαχος της επιστήμης και η ελεύθερη ανάπτυξη και η ευρύτερη διάδοση της επιστημονικής γνώσης αποτελούν την ασφαλιστική δικλίδα και την καλύτερη άμυνα απέναντι στον ολοκληρωτισμό.

Πηγή: efsyn.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου