Του Σταύρου Κατσούλη
Ένα πράγμα δεν έχει όρια σ' αυτόν τον κόσμο, κι αυτό είναι το μέγεθος της βλακείας και της ηλιθιότητας που μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος.
Αντί να βλέπουν κάποιοι την καταφανή ιμπεριαλιστική τάση των γειτόνων ηγετών και τον εγκληματικό και απάνθρωπο τρόπο διακυβέρνησης του λαού τους, που βιώνει τις συνέπειες του δικτατορικού καθεστώτος, διακρίνουν σφάλμα στο ότι η Ελλάδα κοιτάζει να προστατέψει όπως-όπως τα νώτα της εφ' όσον έχει ακριβώς τέτοιους γείτονες. Κι αυτό, χωρίς να αναφερθεί κανείς στο πώς συμπεριφέρονται αυτοί οι γείτονες στους υπόλοιπους γείτονές τους, πράγμα επίσης καταφανές και πασίγνωστο...
Και γιατί βλέπουν μόνο... πεταλουδίτσες και λουλουδάκια στους γείτονες και τις πράξεις τους, σαν να ήταν... απλά Σάββατο, ενώ στους δικούς μας στρατιώτες (ένα από τα λίγα κρατικά λειτουργήματα που στο κάτω κάτω είναι αποδεκτό πρακτικά σε όλο το ιδεολογικό στερέωμα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων); Γιατί πολύ απλά, ο ιδεολογικός τους μινιμαλισμός έχε γίνει τόσο μικρός που δεν έχει την δυνατότητα να παράξει ούτε μια και μοναδική ελεύθερη και λογική σκέψη, αφού έχει δώσει όλον τον διαθέσιμο χώρο του εγκεφάλου σε μεταμοντέρνες σκοταδιστικές λογικές, οι οποίες θέλουν τα πάντα να είναι σχετικά, εκτός από αυτά που αυτοί έχουν θέσει ως θέσφατα:
Πάνω σε τέτοια σκοταδιστικά θεμέλια στήνει ο σημερινός κρετίνος και ο αυριανός σφαγέας την κοσμοθεωρία του.
Δεν πρόκειται περί άγνοιας, ούτε ηθικού πλεονεκτήματος ο ειρηνισμός αυτού του τύπου. Πρόκειται για ηθελημένη λοβοτομή, η οποία έχει ως πηγή της, την πεποίθηση ότι ο σκοπός εκπεφρασμένος ως επιπόλαια επιφανειακό καλό, όσο αφιλοσόφητος κι αν είναι, αρκεί για να δικαιολογήσει ακόμη και την ολοκληρωτική καταστροφή των πάντων, ποτάμια αίματος αθώων, μιζέρια, πόνο και αδικία τεραστίων διαστάσεων.
Είναι διατεθειμένοι, στην κυριολεξία για έναν τίτλο και μερικές στιγμές επιπόλαιης και ψεύτικης προσωπικής ανάτασης, να ξεπουλήσουν όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τον κόσμο όλον σε ό,τι χειρότερο υπάρχει, για πάντα.
Σ' αυτούς δεν αξίζει τίποτα λιγότερο, από ένα πρακτικό «μαθηματάκι» της ίδιας τους της κοσμοθεωρίας.
Έλα, κάρμα μου, έλα να σε χαρώ, κάνε την δουλίτσα σου!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Σταύρος Κατσούλης: Επιλογές
Ένα πράγμα δεν έχει όρια σ' αυτόν τον κόσμο, κι αυτό είναι το μέγεθος της βλακείας και της ηλιθιότητας που μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος.
Αντί να βλέπουν κάποιοι την καταφανή ιμπεριαλιστική τάση των γειτόνων ηγετών και τον εγκληματικό και απάνθρωπο τρόπο διακυβέρνησης του λαού τους, που βιώνει τις συνέπειες του δικτατορικού καθεστώτος, διακρίνουν σφάλμα στο ότι η Ελλάδα κοιτάζει να προστατέψει όπως-όπως τα νώτα της εφ' όσον έχει ακριβώς τέτοιους γείτονες. Κι αυτό, χωρίς να αναφερθεί κανείς στο πώς συμπεριφέρονται αυτοί οι γείτονες στους υπόλοιπους γείτονές τους, πράγμα επίσης καταφανές και πασίγνωστο...
Και γιατί βλέπουν μόνο... πεταλουδίτσες και λουλουδάκια στους γείτονες και τις πράξεις τους, σαν να ήταν... απλά Σάββατο, ενώ στους δικούς μας στρατιώτες (ένα από τα λίγα κρατικά λειτουργήματα που στο κάτω κάτω είναι αποδεκτό πρακτικά σε όλο το ιδεολογικό στερέωμα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων); Γιατί πολύ απλά, ο ιδεολογικός τους μινιμαλισμός έχε γίνει τόσο μικρός που δεν έχει την δυνατότητα να παράξει ούτε μια και μοναδική ελεύθερη και λογική σκέψη, αφού έχει δώσει όλον τον διαθέσιμο χώρο του εγκεφάλου σε μεταμοντέρνες σκοταδιστικές λογικές, οι οποίες θέλουν τα πάντα να είναι σχετικά, εκτός από αυτά που αυτοί έχουν θέσει ως θέσφατα:
- Κάθε βία είναι κακή, ακόμη κι όταν αμύνεσαι ενάντια σε
τυράννους ή αυτούς που θέλουν να αρπάξουν την φυσική και δίκαια
περιουσία σου ή να παραβιάσουν τα φυσικά σου δικαιώματα και χώρο.
- Κάθε ειρήνη είναι καλή και άγια, ακόμη κι αυτή που παραβιάζει κάθε
τι το ανθρωπιστικό και υπάρχει μόνο διότι σπέρνει τον τρόμο και τον
θάνατο.
- Κάθε πράξη δικαιώνεται, επειδή υπάρχει ο... καλός και άγιος σκοπός.
Πάνω σε τέτοια σκοταδιστικά θεμέλια στήνει ο σημερινός κρετίνος και ο αυριανός σφαγέας την κοσμοθεωρία του.
Δεν πρόκειται περί άγνοιας, ούτε ηθικού πλεονεκτήματος ο ειρηνισμός αυτού του τύπου. Πρόκειται για ηθελημένη λοβοτομή, η οποία έχει ως πηγή της, την πεποίθηση ότι ο σκοπός εκπεφρασμένος ως επιπόλαια επιφανειακό καλό, όσο αφιλοσόφητος κι αν είναι, αρκεί για να δικαιολογήσει ακόμη και την ολοκληρωτική καταστροφή των πάντων, ποτάμια αίματος αθώων, μιζέρια, πόνο και αδικία τεραστίων διαστάσεων.
Είναι διατεθειμένοι, στην κυριολεξία για έναν τίτλο και μερικές στιγμές επιπόλαιης και ψεύτικης προσωπικής ανάτασης, να ξεπουλήσουν όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τον κόσμο όλον σε ό,τι χειρότερο υπάρχει, για πάντα.
Σ' αυτούς δεν αξίζει τίποτα λιγότερο, από ένα πρακτικό «μαθηματάκι» της ίδιας τους της κοσμοθεωρίας.
Έλα, κάρμα μου, έλα να σε χαρώ, κάνε την δουλίτσα σου!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Σταύρος Κατσούλης: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου