Παντελής Μπουκάλας
Πανάρχαιη συνήθεια, οικουμενικής εξάπλωσης, επέβαλλε την αιματηρή θυσία επί εγκαινίων, αρκετά συχνά δε και τη θυσία ανθρώπου. «Παρά πλείστοις λαοίς», γράφει ο Ν. Γ. Πολίτης προλογίζοντας την παραλογή «Του γιοφυριού της Αρτας», «επικρατεί η δοξασία, ότι προς στερέωσιν και προφύλαξιν από οιουδήποτε κινδύνου παντός κτίσματος απαιτείται να προσηλωθή εις αυτό ζώον, κατορυττόμενον εις τα θεμέλια ή εντειχιζόμενον· όσον δ’ ευγενέστερον το ζώον, τόσον μεγαλυτέραν θεωρείται ότι έχει δύναμιν προς προστασίαν του κτίσματος. Εις την δοξασίαν ταύτην αναφέρονται και αρχαίοι ελληνικοί μύθοι και βυζαντιναί παραδόσεις περί θυσίας ανθρώπων κατά την θεμελίωσιν μεγάλων οικοδομημάτων». Πολύ απλά: «Αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει». Ούτε πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ.
Προς το παρόν, βέβαια, τα στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας, που μεταφέρθηκε χθες στην Ιερουσαλήμ, θα φιλοξενούνται στο εκεί αμερικανικό προξενείο. Πολύ γρήγορα, ωστόσο, θα ανεγερθεί επιβλητική πρεσβεία. Το πιστοποιούν τα «στερεωτικά» θύματα, οι δεκάδες Παλαιστίνιοι που σκοτώθηκαν χθες από τα ισραηλινά πυρά, με όλους μας «μάρτυρες μιας αποτρόπαιης παραβίασης του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γάζα», όπως κατάγγειλε η Διεθνής Αμνηστία. Μισή εκατόμβη στα εγκαίνια, που έγιναν –κατά τύχην όλως– ανήμερα την εβδομηκοστή επέτειο από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ και την παραμονή της συμπλήρωσης 70 χρόνων από τη «Νάκμπα». Από την Καταστροφή δηλαδή, που σήμανε τον ξεριζωμό 750.000 Παλαιστινίων.
Σαν τον Ιανό ο Ντόναλντ Τραμπ. Με το ένα πρόσωπο αποφασίζει να συνομιλήσει με τον Βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν, και σαν να κλείνει έτσι την πύλη στον ναό του, επιλέγοντας την ειρήνη. Με το άλλο του πρόσωπο, όμως, αποφασίζει να μείνει ορθάνοιχτη η πύλη αυτή, σαν σήμα πολέμου. Αναθεωρώντας τη μέχρι τώρα αμερικανική εξωτερική πολιτική με σαρωτική αυτοπεποίθηση και με παγερή αδιαφορία για τις ενστάσεις των Ευρωπαίων συμμάχων του και τους φόβους όλων των νουνεχών αυτού του κόσμου, αποσύρεται από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, χωρίς πολλές εξηγήσεις, και μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ με εξηγήσεις που θα ηχούσαν αστείες, αν τα πράγματα δεν ήταν επικινδύνως σοβαρότατα. Ο Τζον Μπόλτον λ.χ., σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της αμερικανικής προεδρίας, ισχυρίστηκε πως η μετακίνηση της πρεσβείας όχι μόνο δεν υπονομεύει την ειρηνευτική διαδικασία, αλλά «τη διευκολύνει». Σωστά. Με τη φωτιά τη σβήνεις τη φωτιά. Πώς αλλιώς;
Πηγή: Καθημερινή
Παντελής Μπουκάλας: Σχετικά με τον Συντάκτη
Πανάρχαιη συνήθεια, οικουμενικής εξάπλωσης, επέβαλλε την αιματηρή θυσία επί εγκαινίων, αρκετά συχνά δε και τη θυσία ανθρώπου. «Παρά πλείστοις λαοίς», γράφει ο Ν. Γ. Πολίτης προλογίζοντας την παραλογή «Του γιοφυριού της Αρτας», «επικρατεί η δοξασία, ότι προς στερέωσιν και προφύλαξιν από οιουδήποτε κινδύνου παντός κτίσματος απαιτείται να προσηλωθή εις αυτό ζώον, κατορυττόμενον εις τα θεμέλια ή εντειχιζόμενον· όσον δ’ ευγενέστερον το ζώον, τόσον μεγαλυτέραν θεωρείται ότι έχει δύναμιν προς προστασίαν του κτίσματος. Εις την δοξασίαν ταύτην αναφέρονται και αρχαίοι ελληνικοί μύθοι και βυζαντιναί παραδόσεις περί θυσίας ανθρώπων κατά την θεμελίωσιν μεγάλων οικοδομημάτων». Πολύ απλά: «Αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει». Ούτε πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ.
Προς το παρόν, βέβαια, τα στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας, που μεταφέρθηκε χθες στην Ιερουσαλήμ, θα φιλοξενούνται στο εκεί αμερικανικό προξενείο. Πολύ γρήγορα, ωστόσο, θα ανεγερθεί επιβλητική πρεσβεία. Το πιστοποιούν τα «στερεωτικά» θύματα, οι δεκάδες Παλαιστίνιοι που σκοτώθηκαν χθες από τα ισραηλινά πυρά, με όλους μας «μάρτυρες μιας αποτρόπαιης παραβίασης του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γάζα», όπως κατάγγειλε η Διεθνής Αμνηστία. Μισή εκατόμβη στα εγκαίνια, που έγιναν –κατά τύχην όλως– ανήμερα την εβδομηκοστή επέτειο από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ και την παραμονή της συμπλήρωσης 70 χρόνων από τη «Νάκμπα». Από την Καταστροφή δηλαδή, που σήμανε τον ξεριζωμό 750.000 Παλαιστινίων.
Σαν τον Ιανό ο Ντόναλντ Τραμπ. Με το ένα πρόσωπο αποφασίζει να συνομιλήσει με τον Βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν, και σαν να κλείνει έτσι την πύλη στον ναό του, επιλέγοντας την ειρήνη. Με το άλλο του πρόσωπο, όμως, αποφασίζει να μείνει ορθάνοιχτη η πύλη αυτή, σαν σήμα πολέμου. Αναθεωρώντας τη μέχρι τώρα αμερικανική εξωτερική πολιτική με σαρωτική αυτοπεποίθηση και με παγερή αδιαφορία για τις ενστάσεις των Ευρωπαίων συμμάχων του και τους φόβους όλων των νουνεχών αυτού του κόσμου, αποσύρεται από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, χωρίς πολλές εξηγήσεις, και μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ με εξηγήσεις που θα ηχούσαν αστείες, αν τα πράγματα δεν ήταν επικινδύνως σοβαρότατα. Ο Τζον Μπόλτον λ.χ., σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της αμερικανικής προεδρίας, ισχυρίστηκε πως η μετακίνηση της πρεσβείας όχι μόνο δεν υπονομεύει την ειρηνευτική διαδικασία, αλλά «τη διευκολύνει». Σωστά. Με τη φωτιά τη σβήνεις τη φωτιά. Πώς αλλιώς;
Πηγή: Καθημερινή
Παντελής Μπουκάλας: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου