Του Γ.Α.Λυγκουνάκη
Από την επίθεση στο Μπουτάρη και μετά έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία ή οποία πιάνει στο στόμα της και τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Από τη μία πλευρά αστικοί κύκλοι προσπαθούν να παραλληλίσουν τον Γρηγόρη Λαμπράκη με τον νυν δήμαρχο Θεσσαλονίκης, διεκδικώντας την πολιτική του μνήμη επ’ ωφελεία τους. Η γελοιότητα οποιουδήποτε παραλληλισμού είναι εμφανής και δεν πρόκειται να την σχολιάσω.
Από την άλλη πλευρά εκπρόσωποι του διαχειριστικού ρεφορμισμού, αυτοί που καταδίκασαν μετά βδελυγμίας την επίθεση πρώτοι απ’ όλους (ασχέτως του αν ήταν στημένη ή όχι) και μαζί τη δίκαιη οργή του ελληνικού λαού απέναντι στους εξουσιαστές του, βγαίνουν με ανάλογα γελοίο ύφος και διεκδικούν την πολιτική του μνήμη για δική τους ωφέλεια.
Και οι δύο δε, παρουσιάζονται να ομιλούν εξ'ονόματος της "Αριστεράς".
Επειδή η υπόθεση Λαμπράκη αφορά και τη δική μου οικογενειακή ιστορία λόγω του πολιτικού βίου του προγόνου μου Λεοντίου Χατζηαποστόλου, νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ συνοπτικά.
Α. Ο Λαμπράκης δεν ανήκει στην αριστερά ούτε σε άλλη πολιτική μερίδα. Ήταν Έλλην δημοκράτης και ανήκει στον ελληνικό λαό.
Β. Ο Λαμπράκης ένωνε και δε χώριζε. Στην εποχή που οι επιλογές της κυρίαρχης κομμουνιστικής ηγεσίας είχαν καταδικάσει το λαό και το κίνημα στην ήττα και στη διάλυση προσωπικότητες σα το Λαμπράκη έψαξαν το δρόμο για μια νέα λαϊκή ενότητα. Γ. Ο Λαμπράκης έπαιρνε πρωτοβουλίες ακόμα και ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ όταν η κομματοκρατία έφραζε το δρόμο. Η πολιτική παρακαταθήκη του στο φιλειρηνικό κίνημα είναι χαρακτηριστική.
Αφήστε λοιπόν όλοι σας το Λαμπράκη ήσυχο. Δεν σας έμοιαζε.
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Από την επίθεση στο Μπουτάρη και μετά έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία ή οποία πιάνει στο στόμα της και τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Από τη μία πλευρά αστικοί κύκλοι προσπαθούν να παραλληλίσουν τον Γρηγόρη Λαμπράκη με τον νυν δήμαρχο Θεσσαλονίκης, διεκδικώντας την πολιτική του μνήμη επ’ ωφελεία τους. Η γελοιότητα οποιουδήποτε παραλληλισμού είναι εμφανής και δεν πρόκειται να την σχολιάσω.
Από την άλλη πλευρά εκπρόσωποι του διαχειριστικού ρεφορμισμού, αυτοί που καταδίκασαν μετά βδελυγμίας την επίθεση πρώτοι απ’ όλους (ασχέτως του αν ήταν στημένη ή όχι) και μαζί τη δίκαιη οργή του ελληνικού λαού απέναντι στους εξουσιαστές του, βγαίνουν με ανάλογα γελοίο ύφος και διεκδικούν την πολιτική του μνήμη για δική τους ωφέλεια.
Και οι δύο δε, παρουσιάζονται να ομιλούν εξ'ονόματος της "Αριστεράς".
Επειδή η υπόθεση Λαμπράκη αφορά και τη δική μου οικογενειακή ιστορία λόγω του πολιτικού βίου του προγόνου μου Λεοντίου Χατζηαποστόλου, νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ συνοπτικά.
Α. Ο Λαμπράκης δεν ανήκει στην αριστερά ούτε σε άλλη πολιτική μερίδα. Ήταν Έλλην δημοκράτης και ανήκει στον ελληνικό λαό.
Β. Ο Λαμπράκης ένωνε και δε χώριζε. Στην εποχή που οι επιλογές της κυρίαρχης κομμουνιστικής ηγεσίας είχαν καταδικάσει το λαό και το κίνημα στην ήττα και στη διάλυση προσωπικότητες σα το Λαμπράκη έψαξαν το δρόμο για μια νέα λαϊκή ενότητα. Γ. Ο Λαμπράκης έπαιρνε πρωτοβουλίες ακόμα και ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ όταν η κομματοκρατία έφραζε το δρόμο. Η πολιτική παρακαταθήκη του στο φιλειρηνικό κίνημα είναι χαρακτηριστική.
Αφήστε λοιπόν όλοι σας το Λαμπράκη ήσυχο. Δεν σας έμοιαζε.
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου