Βασίλης Μακρίδης
► Οι «αναλύσεις» των συστημικών ΜΜΕ περί το Μακεδονικό, ειδικά μετά την επίτευξη της «συμφωνίας» Τσίπρα - Ζάεφ έχουν γίνει «η χαρά της Μαριώς»...
► «Βαθυστόχαστες» και «περισπούδαστες», έχουν κυρίως δύο κατευθύνσεις: η πρώτη συνίσταται στην ανάλυση των «οφελών» από τη συγκεκριμένη συμφωνία (γραμμή ΣΥΡΙΖΑ - «αντιεθνικιστών "από τα Lidl"»), ενώ η δεύτερη («εθνικοπατριωτικής» έμπνευσης) φωνάζει για «προδοσία» επικεντρώνοντας στο «ονοματολογικό», δηλαδή στο «τυράκι» της υπόθεσης και όχι στη μεγάλη «φάκα» που λέγεται ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων και υποθήκευση κάθε ίχνους εθνικής ανεξαρτησίας για όλους τους λαούς και τα κράτη της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας...
► Κάποιοι άλλοι πάλι (ο Στ. Λυγερός, εν προκειμένω), προσπαθούν να αποδομήσουν τα επιχειρήματα της κυβερνητικής πλευράς... συμφωνώντας, ουσιαστικά στα μισά τουλάχιστον από τα 16 σημεία του μακροσκελέστατου κυβερνητικού non paper και με μόνη, μάλλον, σωστή επισήμανση το γεγονός, ότι η αποδοχή «μακεδονικής» εθνικότητας και «μακεδονικής» γλώσσας, έστω και με τις (αναγκαίες) υποσημειώσεις ότι λόγος γίνεται για σλαβικό λαό και σλαβική γλώσσα, ουσιαστικά διατηρούν και μπορούν να επιτείνουν τις αλυτρωτικές τάσεις των γειτόνων στο μέλλον... Πουθενά, ωστόσο, δεν γίνεται η παραμικρή υπόμνηση για την χρονική συγκυρία επίτευξης της συγκεκριμένης συμφωνίας, ούτε βέβαια για το «cui bono» (ποιος ωφελείται) από αυτήν...
► Σε όλους τους παραπάνω, θα κάνω μία υπόμνηση, παρμένη από την επιστήμη των Μαθηματικών: οποιοσδήποτε αριθμός, οποιουδήποτε μεγέθους, με οποιοδήποτε πρόσημο (θετικό ή αρνητικό), όταν πολλαπλασιαστεί με το 0 (μηδέν), το αποτέλεσμα είναι ΠΑΝΤΑ 0 (μηδέν)...
► Εν προκειμένω, και μόνο το γεγονός, ότι η συγκεκριμένη συμφωνία επιτεύχθηκε με αποκλειστικό στόχο να διευκολυνθεί η ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» (μάλλον πρέπει να το συνηθίσουμε) στο ΝΑΤΟ, άρα να διευκολυνθούν το ίδιο το ΝΑΤΟ και οι ισχυρότερες από τις χώρες που το αποτελούν (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία), εκμηδενίζει, επί της ουσίας, κάθε κουβέντα περί «οφέλους» ή «ζημίας» στα σημεία... Η ήττα είναι καθολική για τα κράτη και τους λαούς της περιοχής. Και το μέγα δυστύχημα είναι, ότι στην ήττα αυτή συνέβαλαν αποφασιστικά οι ίδιες οι εκλεγμένες, κατά τα λοιπά, κυβερνήσεις των κρατών αυτών, της δικής μας προεξαρχούσης, βεβαίως...
► Τέλος, θα πρέπει να παρατηρήσω ότι η προσοχή της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου στράφηκε τις τελευταίες ημέρες στην κουβέντα περί «Μακεδονικού», περνώντας ουσιαστικά στο «ντούκου» το γεγονός, ότι ψηφίζεται αύριο στη Βουλή το νέο Πολυνομοσχέδιο, που ισοδυναμεί με 4ο Μνημόνιο και που θα βυθίσει τη χώρα μας και τους πολίτες που ζουν σε αυτήν σε ακόμη βαθύτερο οικονομικό και κοινωνικό βούρκο...
► Αύριο, να υπενθυμίσω, υπάρχουν κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην ψήφιση του κατάπτυστου και παράνομου αυτού νομοθετικού «εκτρώματος». Θέλω να δω πόσοι «μακεδονομάχοι» θα παρευρεθούν αύριο στις συγκεντρώσεις και στις πορείες ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο, για να διαπιστώσω και το πώς αντιλαμβάνονται ορισμένοι/-ες και τις προτεραιότητες των ζητημάτων που μας απασχολούν και την έννοια της αγωνιστικότητας γενικότερα...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
► Οι «αναλύσεις» των συστημικών ΜΜΕ περί το Μακεδονικό, ειδικά μετά την επίτευξη της «συμφωνίας» Τσίπρα - Ζάεφ έχουν γίνει «η χαρά της Μαριώς»...
► «Βαθυστόχαστες» και «περισπούδαστες», έχουν κυρίως δύο κατευθύνσεις: η πρώτη συνίσταται στην ανάλυση των «οφελών» από τη συγκεκριμένη συμφωνία (γραμμή ΣΥΡΙΖΑ - «αντιεθνικιστών "από τα Lidl"»), ενώ η δεύτερη («εθνικοπατριωτικής» έμπνευσης) φωνάζει για «προδοσία» επικεντρώνοντας στο «ονοματολογικό», δηλαδή στο «τυράκι» της υπόθεσης και όχι στη μεγάλη «φάκα» που λέγεται ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων και υποθήκευση κάθε ίχνους εθνικής ανεξαρτησίας για όλους τους λαούς και τα κράτη της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας...
► Κάποιοι άλλοι πάλι (ο Στ. Λυγερός, εν προκειμένω), προσπαθούν να αποδομήσουν τα επιχειρήματα της κυβερνητικής πλευράς... συμφωνώντας, ουσιαστικά στα μισά τουλάχιστον από τα 16 σημεία του μακροσκελέστατου κυβερνητικού non paper και με μόνη, μάλλον, σωστή επισήμανση το γεγονός, ότι η αποδοχή «μακεδονικής» εθνικότητας και «μακεδονικής» γλώσσας, έστω και με τις (αναγκαίες) υποσημειώσεις ότι λόγος γίνεται για σλαβικό λαό και σλαβική γλώσσα, ουσιαστικά διατηρούν και μπορούν να επιτείνουν τις αλυτρωτικές τάσεις των γειτόνων στο μέλλον... Πουθενά, ωστόσο, δεν γίνεται η παραμικρή υπόμνηση για την χρονική συγκυρία επίτευξης της συγκεκριμένης συμφωνίας, ούτε βέβαια για το «cui bono» (ποιος ωφελείται) από αυτήν...
► Σε όλους τους παραπάνω, θα κάνω μία υπόμνηση, παρμένη από την επιστήμη των Μαθηματικών: οποιοσδήποτε αριθμός, οποιουδήποτε μεγέθους, με οποιοδήποτε πρόσημο (θετικό ή αρνητικό), όταν πολλαπλασιαστεί με το 0 (μηδέν), το αποτέλεσμα είναι ΠΑΝΤΑ 0 (μηδέν)...
► Εν προκειμένω, και μόνο το γεγονός, ότι η συγκεκριμένη συμφωνία επιτεύχθηκε με αποκλειστικό στόχο να διευκολυνθεί η ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» (μάλλον πρέπει να το συνηθίσουμε) στο ΝΑΤΟ, άρα να διευκολυνθούν το ίδιο το ΝΑΤΟ και οι ισχυρότερες από τις χώρες που το αποτελούν (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία), εκμηδενίζει, επί της ουσίας, κάθε κουβέντα περί «οφέλους» ή «ζημίας» στα σημεία... Η ήττα είναι καθολική για τα κράτη και τους λαούς της περιοχής. Και το μέγα δυστύχημα είναι, ότι στην ήττα αυτή συνέβαλαν αποφασιστικά οι ίδιες οι εκλεγμένες, κατά τα λοιπά, κυβερνήσεις των κρατών αυτών, της δικής μας προεξαρχούσης, βεβαίως...
► Τέλος, θα πρέπει να παρατηρήσω ότι η προσοχή της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου στράφηκε τις τελευταίες ημέρες στην κουβέντα περί «Μακεδονικού», περνώντας ουσιαστικά στο «ντούκου» το γεγονός, ότι ψηφίζεται αύριο στη Βουλή το νέο Πολυνομοσχέδιο, που ισοδυναμεί με 4ο Μνημόνιο και που θα βυθίσει τη χώρα μας και τους πολίτες που ζουν σε αυτήν σε ακόμη βαθύτερο οικονομικό και κοινωνικό βούρκο...
► Αύριο, να υπενθυμίσω, υπάρχουν κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην ψήφιση του κατάπτυστου και παράνομου αυτού νομοθετικού «εκτρώματος». Θέλω να δω πόσοι «μακεδονομάχοι» θα παρευρεθούν αύριο στις συγκεντρώσεις και στις πορείες ενάντια στο Πολυνομοσχέδιο, για να διαπιστώσω και το πώς αντιλαμβάνονται ορισμένοι/-ες και τις προτεραιότητες των ζητημάτων που μας απασχολούν και την έννοια της αγωνιστικότητας γενικότερα...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου