Πέτρος Μανταίος
Θάλασσα εξαιρετική. Κολύμπι μισή ώρα. Και μία… εμπλοκή: άφησα τα ρούχα κοντά στο κύμα. Πέρασε πλοίο μεγάλο, σήκωσε κύμα μεγάλο και… κολυμπώντας έβλεπα το κύμα να πέφτει ορμητικό στα ρούχα, αλλά το γύρισα στην πλάκα. Γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις (και εφόσον δεν υπάρχουν… πνιγμένοι ), μόνο στην πλάκα μπορείς να το πάρεις. Ευτυχώς, το μουσκίδι δεν ήταν τόσο φοβερό όσο έδειχνε από μακριά.
Τα φαινόμενα, εξ αποστάσεως, απατούν. Γενικώς. Οταν, λόγου χάριν, αποφασίζεις και μπαίνεις στον χορό, βλέπεις ότι δεν ήταν τόσο φοβερό όσο φανταζόσουν ως θεατής. Δούλευε το κινητό. Δεν είχε βραχεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Στεγνό και το βιβλίο που διαβάζω εν κινήσει αυτόν τον καιρό· χωρίζω τα βιβλία σε τέσσερις κατηγορίες: γραφείου, καναπέ -σ’ αυτά και της βεράντας τα καλοκαίρια-, κρεβατιού και συγκοινωνιών. Διαβάζω τώρα κάτι για τον Καποδίστρια, που πολύ τον πάω.
Είμαι, ας πούμε, καποδιστριακός. Οχι όσο ο Γιώργος Σκλαβούνος, που διαβάζω τώρα το βιβλίο του: «Ο άγνωστος Καποδίστριας – Μαρτυρίες και γνώμες για τον Ιωάννη Καποδίστρια». Ούτε όσο ο Ιωάννης Δομπόλης· Ελληνας της Ρωσίας (1769-1850), που γνώρισε τον Καποδίστρια, ο οποίος και του ενέπνευσε πάθος για την αναγέννηση της ελληνικής παιδείας, ώστε… κατήντησε ο άνθρωπος μέγας χορηγός του Εθνικού Πανεπιστημίου (ένα ήταν τότε), που του κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της μεγάλης περιουσίας του, υπό τον όρο: στο «Εθνικόν» να προστεθεί το «και Καποδιστριακόν».
Γιατί ίσως κάποιοι φαντάζονται ότι το φιλότιμο των τότε Ελλήνων έδωσε στο πρώτο Πανεπιστήμιο το όνομα του πρώτου (και τελευταίου) Κυβερνήτη της χώρας! Και αυτά παθαίνει όποιος διαβάζει βιβλία στο λεωφορείο: από το κούνημα, γίνεται εμπαθής και στριμμένος και μετά κάνει χρονογραφήματα…
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Θάλασσα εξαιρετική. Κολύμπι μισή ώρα. Και μία… εμπλοκή: άφησα τα ρούχα κοντά στο κύμα. Πέρασε πλοίο μεγάλο, σήκωσε κύμα μεγάλο και… κολυμπώντας έβλεπα το κύμα να πέφτει ορμητικό στα ρούχα, αλλά το γύρισα στην πλάκα. Γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις (και εφόσον δεν υπάρχουν… πνιγμένοι ), μόνο στην πλάκα μπορείς να το πάρεις. Ευτυχώς, το μουσκίδι δεν ήταν τόσο φοβερό όσο έδειχνε από μακριά.
Τα φαινόμενα, εξ αποστάσεως, απατούν. Γενικώς. Οταν, λόγου χάριν, αποφασίζεις και μπαίνεις στον χορό, βλέπεις ότι δεν ήταν τόσο φοβερό όσο φανταζόσουν ως θεατής. Δούλευε το κινητό. Δεν είχε βραχεί το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Στεγνό και το βιβλίο που διαβάζω εν κινήσει αυτόν τον καιρό· χωρίζω τα βιβλία σε τέσσερις κατηγορίες: γραφείου, καναπέ -σ’ αυτά και της βεράντας τα καλοκαίρια-, κρεβατιού και συγκοινωνιών. Διαβάζω τώρα κάτι για τον Καποδίστρια, που πολύ τον πάω.
Είμαι, ας πούμε, καποδιστριακός. Οχι όσο ο Γιώργος Σκλαβούνος, που διαβάζω τώρα το βιβλίο του: «Ο άγνωστος Καποδίστριας – Μαρτυρίες και γνώμες για τον Ιωάννη Καποδίστρια». Ούτε όσο ο Ιωάννης Δομπόλης· Ελληνας της Ρωσίας (1769-1850), που γνώρισε τον Καποδίστρια, ο οποίος και του ενέπνευσε πάθος για την αναγέννηση της ελληνικής παιδείας, ώστε… κατήντησε ο άνθρωπος μέγας χορηγός του Εθνικού Πανεπιστημίου (ένα ήταν τότε), που του κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της μεγάλης περιουσίας του, υπό τον όρο: στο «Εθνικόν» να προστεθεί το «και Καποδιστριακόν».
Γιατί ίσως κάποιοι φαντάζονται ότι το φιλότιμο των τότε Ελλήνων έδωσε στο πρώτο Πανεπιστήμιο το όνομα του πρώτου (και τελευταίου) Κυβερνήτη της χώρας! Και αυτά παθαίνει όποιος διαβάζει βιβλία στο λεωφορείο: από το κούνημα, γίνεται εμπαθής και στριμμένος και μετά κάνει χρονογραφήματα…
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου