Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Να βγει ένας νέος απ’ τα μνημόνια, το καταλαβαίνω. Θα βγει. Θα αλλάξει μπλουζάκι, θα ανοίξει το βήμα, και χουπ με δυο δρασκελιές θα βρει στο λεπτό κάπου αλλού να μπει…
Να βγει όμως ο ηλικιωμένος, ξέρεις τι του κάνεις;;;
Εκεί που είχε συνηθίσει να κάνει το σκατό παξιμάδι, εκεί που έσπαγε στα δυο το χάπι της υπέρτασης να φτουρήσει ο μήνας, που έκοβε μαχαίρι τον καφενέ για δεν του έβγαιναν οι παράδες, που ήταν βολεμένος στην κουζίνα νυχθημερόν να βλέπει τις επαναλήψεις του MEGA, ανάμεσα στη μυρωδιά του λαχανόρυζου που έβραζε η κυρά του και στη μπόχα από τη βουλωμένη αποχέτευση που έμπαζε το μικρό παραθυράκι του φωταγωγού, ξέρεις τι του κάνεις τώρα;
Άντε να αβγατίσει πάλι τις τσέπες του παντελονιού που μίκρυνε κάποτε, για να χωρέσουν τώρα οι αυξήσεις. Άντε ξανά να ψάχνει για προφάσεις, να ξεγελάσει τη κυρά Μερόπη. «Καλή μου μέχρι του Μέλιου θα πάω, να παίξουμε καμιά πρέφα». «Θα σου φέρω κανταΐφι απ’ του Κωνσταντινίδη». Και με χίλιους κινδύνους να χώνει στο σώβρακο το αποσμητικό…Είναι βλέπεις κι αυτή η Μολδαβή η γκαρσόνα…πα πα κόλαση!
Και στο κομμωτήριο της Σούλας να αρχίσει να πηγαίνει πάλι; Να νιώσει ξανά τα χέρια της να περνάν στο σβέρκο του σαν ηλεκτρικό ρεύμα; «Μμμ θα σας κάνω και μασαζάκι, θα ‘χετε να το θυμάστε». Και δώστου ξεχασμένες αναστάσεις να ανταριάζουν τη σαρακοστή του… Και δώστου να ανατριχιάζει το σαρκινο ζελέ… Πω!! Θα το αντέξει αυτό το κύμα του παραδείσου;; Εεε;;; Τον ρωτάτε;; Είχε βλέπεις ξεσυνηθίσει. Καλά είχε μάθει τόσο καιρό να τον γδέρνει το σκουριασμένο ξυράφι του Λευτέρη με 5 ευρώ.
Πολλούς μπελάδες του έβαλε αυτό το φευγιό του μνημόνιου.
Αμ και εκείνος ο μικρός ο εγγονός; Πού το βάζεις αυτό; Θα αρχίσει πάλι τους εκβιασμούς… «Τι θα μου δώσεις να μη πω στη γιαγιά πως χούφτωσες τη Μολδαβή». Ήταν μπροστά μια φορά το βρωμιάρικο, την ώρα που κατά λάθος πέρασαν ξυστά οι παλάμες του από τα Όρη της ευδαιμονίας… Κατά λάθος, αλήθεια! Πού να ξέρει ο μικρός από την τρεμούλα του πάρκινσον…Πού να ξέρει, και τι να του εξηγήσεις…
Κι αυτή την ..έξαρση της ασθένειας την πλήρωσε χρυσάφι.
Λοιπόν, μας ξεβολεύετε κύριοι! Καλά ήμασταν με τις περικοπές, τη φτώχεια, το άγγιγμα του χάρου.
Μας ξεβολεύετε και δεν μας αρέσει!
Να φύγετε, να πάτε αλλού να διευκολύνετε ζωές!!
Να φύγετε! Δεν έχουμε όρεξη για ευδαιμονίες!!!
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
Να βγει ένας νέος απ’ τα μνημόνια, το καταλαβαίνω. Θα βγει. Θα αλλάξει μπλουζάκι, θα ανοίξει το βήμα, και χουπ με δυο δρασκελιές θα βρει στο λεπτό κάπου αλλού να μπει…
Να βγει όμως ο ηλικιωμένος, ξέρεις τι του κάνεις;;;
Εκεί που είχε συνηθίσει να κάνει το σκατό παξιμάδι, εκεί που έσπαγε στα δυο το χάπι της υπέρτασης να φτουρήσει ο μήνας, που έκοβε μαχαίρι τον καφενέ για δεν του έβγαιναν οι παράδες, που ήταν βολεμένος στην κουζίνα νυχθημερόν να βλέπει τις επαναλήψεις του MEGA, ανάμεσα στη μυρωδιά του λαχανόρυζου που έβραζε η κυρά του και στη μπόχα από τη βουλωμένη αποχέτευση που έμπαζε το μικρό παραθυράκι του φωταγωγού, ξέρεις τι του κάνεις τώρα;
Άντε να αβγατίσει πάλι τις τσέπες του παντελονιού που μίκρυνε κάποτε, για να χωρέσουν τώρα οι αυξήσεις. Άντε ξανά να ψάχνει για προφάσεις, να ξεγελάσει τη κυρά Μερόπη. «Καλή μου μέχρι του Μέλιου θα πάω, να παίξουμε καμιά πρέφα». «Θα σου φέρω κανταΐφι απ’ του Κωνσταντινίδη». Και με χίλιους κινδύνους να χώνει στο σώβρακο το αποσμητικό…Είναι βλέπεις κι αυτή η Μολδαβή η γκαρσόνα…πα πα κόλαση!
Και στο κομμωτήριο της Σούλας να αρχίσει να πηγαίνει πάλι; Να νιώσει ξανά τα χέρια της να περνάν στο σβέρκο του σαν ηλεκτρικό ρεύμα; «Μμμ θα σας κάνω και μασαζάκι, θα ‘χετε να το θυμάστε». Και δώστου ξεχασμένες αναστάσεις να ανταριάζουν τη σαρακοστή του… Και δώστου να ανατριχιάζει το σαρκινο ζελέ… Πω!! Θα το αντέξει αυτό το κύμα του παραδείσου;; Εεε;;; Τον ρωτάτε;; Είχε βλέπεις ξεσυνηθίσει. Καλά είχε μάθει τόσο καιρό να τον γδέρνει το σκουριασμένο ξυράφι του Λευτέρη με 5 ευρώ.
Πολλούς μπελάδες του έβαλε αυτό το φευγιό του μνημόνιου.
Αμ και εκείνος ο μικρός ο εγγονός; Πού το βάζεις αυτό; Θα αρχίσει πάλι τους εκβιασμούς… «Τι θα μου δώσεις να μη πω στη γιαγιά πως χούφτωσες τη Μολδαβή». Ήταν μπροστά μια φορά το βρωμιάρικο, την ώρα που κατά λάθος πέρασαν ξυστά οι παλάμες του από τα Όρη της ευδαιμονίας… Κατά λάθος, αλήθεια! Πού να ξέρει ο μικρός από την τρεμούλα του πάρκινσον…Πού να ξέρει, και τι να του εξηγήσεις…
Κι αυτή την ..έξαρση της ασθένειας την πλήρωσε χρυσάφι.
Λοιπόν, μας ξεβολεύετε κύριοι! Καλά ήμασταν με τις περικοπές, τη φτώχεια, το άγγιγμα του χάρου.
Μας ξεβολεύετε και δεν μας αρέσει!
Να φύγετε, να πάτε αλλού να διευκολύνετε ζωές!!
Να φύγετε! Δεν έχουμε όρεξη για ευδαιμονίες!!!
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου