Δημήτρης Μηλάκας
Προκειμένου να εμφανιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών ως μεγάλη πρωτοβουλία της με στόχο τη ρύθμιση –επιτέλους– μιας χρονίζουσας ενοχλητικής εκκρεμότητας, η ελληνική κυβέρνηση, με τη βοήθεια «εργαλείων» της στο χώρο των media, αμφισβητεί το αμερικανικό πατρονάρισμα και τη διακηρυγμένη –ακόμη και δημόσια– επιθυμία της Ουάσιγκτον να εντάξει αυτή τη χώρα στο ΝΑΤΟ.
Τα επιχειρήματα που διατυπώνουν οι κυβερνητικοί αβανταδόροι αλλά και οι επαγγελματίες κλακαδόροι των αμερικανικών διπλωματικών κινήσεων συνοψίζονται σε γενικές γραμμές ως εξής:
● Οι ΗΠΑ δεν καίγονται να εντάξουν την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ για να πιέσουν (και) στρατιωτικά τη Ρωσία.
● Το ΝΑΤΟ έχει ήδη βάσεις στα Βαλκάνια που βρίσκονται (Βουλγαρία- Ρουμανία) ακόμη πιο κοντά στη Ρωσία.
● Μέλη του ΝΑΤΟ έχουν επίσης γίνει πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οι οποίες επίσης βρίσκονται δίπλα στη Ρωσία.
● Επίσης, η ίδια επιχειρηματολογία αναδεικνύει το γεγονός ότι σε διμερές επίπεδο οι ΗΠΑ βρίσκονται στρατιωτικά στην καρδιά των Βαλκανίων, καθώς σε κοινό έδαφος Κοσόβου και ΠΓΔΜ έχουν εγκαταστήσει μια από τις μεγαλύτερες βάσεις τους στον κόσμο.
Άρα, συμπεραίνουν οι… κυβερνητικοί αναλυτές, η ιστορία της ΠΓΔΜ είναι ήσσονος σημασίας για τους Αμερικανούς αφού έτσι κι αλλιώς είναι στα Βαλκάνια.
Οι απολογητές των κυβερνητικών επιλογών ωστόσο φαίνεται να αγνοούν πως:
● Για τις ΗΠΑ το ΝΑΤΟ αποτελεί –εκτός των άλλων– τον μηχανισμό ρυμούλκησης των συμμάχων τους (Γερμανών, Γάλλων, κ.λπ.) στην αντιρωσική (στην προκειμένη περίπτωση) ατζέντα τους. Για τους Αμερικανούς η νομιμοποίηση της δράσης τους μέσα από τη συμμετοχή των συμμάχων είναι μείζονος σημασίας για την εικόνα τους και για τη διαχείριση της αμερικανικής κοινής γνώμης.
● Πράγματι το ΝΑΤΟ αφομοίωσε στις δομές τους τις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας αγγίζοντας τα ρωσικά σύνορα. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε την αντίδραση της Ρωσίας στην Κριμαία και τη (διχοτομημένη) Ουκρανία.
Κατά τα λοιπά, οι …κυβερνητικοί αναλυτές, για να εξηγήσουν τα ανεξήγητα, αποδίδουν την πρωτοφανή αμερικανική (και δυτική) ανάμειξη στα εσωτερικά της ΠΓΔΜ ώστε να περάσει με κάθε τρόπο και κάθε μέσον η Συμφωνία των Πρεσπών στο ειλικρινές ενδιαφέρον τους για τη δημοκρατία, την πρόοδο και την ειρήνη…
Πηγή: topontiki.gr
Δημήτρης Μηλάκας: Σχετικά με το Συντάκτη
Προκειμένου να εμφανιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών ως μεγάλη πρωτοβουλία της με στόχο τη ρύθμιση –επιτέλους– μιας χρονίζουσας ενοχλητικής εκκρεμότητας, η ελληνική κυβέρνηση, με τη βοήθεια «εργαλείων» της στο χώρο των media, αμφισβητεί το αμερικανικό πατρονάρισμα και τη διακηρυγμένη –ακόμη και δημόσια– επιθυμία της Ουάσιγκτον να εντάξει αυτή τη χώρα στο ΝΑΤΟ.
Τα επιχειρήματα που διατυπώνουν οι κυβερνητικοί αβανταδόροι αλλά και οι επαγγελματίες κλακαδόροι των αμερικανικών διπλωματικών κινήσεων συνοψίζονται σε γενικές γραμμές ως εξής:
● Οι ΗΠΑ δεν καίγονται να εντάξουν την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ για να πιέσουν (και) στρατιωτικά τη Ρωσία.
● Το ΝΑΤΟ έχει ήδη βάσεις στα Βαλκάνια που βρίσκονται (Βουλγαρία- Ρουμανία) ακόμη πιο κοντά στη Ρωσία.
● Μέλη του ΝΑΤΟ έχουν επίσης γίνει πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οι οποίες επίσης βρίσκονται δίπλα στη Ρωσία.
● Επίσης, η ίδια επιχειρηματολογία αναδεικνύει το γεγονός ότι σε διμερές επίπεδο οι ΗΠΑ βρίσκονται στρατιωτικά στην καρδιά των Βαλκανίων, καθώς σε κοινό έδαφος Κοσόβου και ΠΓΔΜ έχουν εγκαταστήσει μια από τις μεγαλύτερες βάσεις τους στον κόσμο.
Άρα, συμπεραίνουν οι… κυβερνητικοί αναλυτές, η ιστορία της ΠΓΔΜ είναι ήσσονος σημασίας για τους Αμερικανούς αφού έτσι κι αλλιώς είναι στα Βαλκάνια.
Οι απολογητές των κυβερνητικών επιλογών ωστόσο φαίνεται να αγνοούν πως:
● Για τις ΗΠΑ το ΝΑΤΟ αποτελεί –εκτός των άλλων– τον μηχανισμό ρυμούλκησης των συμμάχων τους (Γερμανών, Γάλλων, κ.λπ.) στην αντιρωσική (στην προκειμένη περίπτωση) ατζέντα τους. Για τους Αμερικανούς η νομιμοποίηση της δράσης τους μέσα από τη συμμετοχή των συμμάχων είναι μείζονος σημασίας για την εικόνα τους και για τη διαχείριση της αμερικανικής κοινής γνώμης.
● Πράγματι το ΝΑΤΟ αφομοίωσε στις δομές τους τις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας αγγίζοντας τα ρωσικά σύνορα. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε την αντίδραση της Ρωσίας στην Κριμαία και τη (διχοτομημένη) Ουκρανία.
Κατά τα λοιπά, οι …κυβερνητικοί αναλυτές, για να εξηγήσουν τα ανεξήγητα, αποδίδουν την πρωτοφανή αμερικανική (και δυτική) ανάμειξη στα εσωτερικά της ΠΓΔΜ ώστε να περάσει με κάθε τρόπο και κάθε μέσον η Συμφωνία των Πρεσπών στο ειλικρινές ενδιαφέρον τους για τη δημοκρατία, την πρόοδο και την ειρήνη…
Πηγή: topontiki.gr
Δημήτρης Μηλάκας: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου