Του Σ - Σ
Και ναι και όχι είναι η απάντηση. Ο άνθρωπος ως είδος δεν είναι χορτοφάγος ούτε σαρκοφάγος. Είναι παμφάγος.
Καταγόμαστε από πρωτεύοντα θηλαστικά που ζούσαν στα δέντρα,δηλαδή μαϊμούδες.
Άρα ξεκινήσαμε τρώγοντας καρπούς και φύλλα.
Αχα! Θα σας πουν οι βήγκαν, άρα είμαστε φυτοφάγοι!
Αμ δε.. Οι μαϊμούδες συμπληρώνουν το φαγητό τους με κάμπιες και έντομα για να παίρνουν πρωτεΐνη.
Επίσης -και θα στενοχωρήσω κι άλλο τους βήγκαν-, υπάρχουν πλέον πλείστες ενδείξεις ότι το αμέσως επόμενο στάδιο της εξέλιξης μας έλαβε χώρα δίπλα στη θάλασσα, όπου οι πιθηκόμορφοι πρόγονοί μας το έριξαν στα όστρακα και τα ψάρια, τροφές δηλαδή πλούσιες σε Ω3 λιπαρά οξέα που είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση ισχυρότερου εγκεφαλικού ιστού.
Δηλαδή οι πρωτεϊνούχες ζωικές τροφές μας έκαναν εξυπνότερους.
Το αμέσως επόμενο εξελικτικό μας στάδιο μας βρήκε στις σαβάνες της αν. Αφρικής όπου ελλείψει φρούτων ο άνθρωπος άρχισε να είναι λιγότερο εκλεκτικός και να περιδρομιάζει κυριολεκτικά ότι έβρισκε, έγινε με λίγα λόγια παμφάγος.
Ένα από τα «εδέσματα» που προτιμούσε ήταν τα ψοφίμια που άφηναν πίσω τους τα μεγάλα σαρκοφάγα.
Η υψηλή θερμιδική αξία του κόκκινου κρέατος ώθησε ακόμη περισσότερο την νοημοσύνη μας, αφού ο αφύσικα μεγάλος εγκέφαλος μας είναι το πλέον ενεργοβόρα όργανο στο σώμα μας.
Η κατάσταση αυτή έγινε αυτοτροφοδοτούμενη, αφού το ότι γίναμε εξυπνότεροι μας άνοιξε το δρόμο προς τον μυελό των οστών των νεκρών ζώων, τροφή υπερθρεπτική που με τη σειρά της βελτίωσε περαιτέρω την ευφυΐα μας.
Αν βάλετε δίπλα-δίπλα τους σκελετούς ενός Australopithecus Afarensis (του πρώτου όρθιου πιθήκου και προγόνου μας) και του Homo Erectus (του πρώτου πρωτεύοντος που ονομάστηκε άνθρωπος) θα δείτε μια σειρά εξόφθαλμες διαφορές:
Και κυρίως... η θωρακική του κοιλότητα ήταν μικρή και καμπύλη σαν την δικιά μας, κι όχι μεγάλη και ανοιχτή στο κάτω μέρος σαν του αυστραλοπιθήκου γιατί ως σαρκοφάγος δεν χρειαζόταν χώρος για μεγάλα σπλάχνα που απαιτούνται για την πέψη φυτικών τροφών.
Αν δε κάνατε έλεγχο στα οστά τους με φασματογράφο μάζας τα ισότοπα θα σας έδειχναν διαφορές και στην ανατομία τους: ο αυστραλοπίθηκος έτρωγε φρούτα και ρίζες ενώ ο Ερεκτους κρέας.
Άλλωστε, η εξέλιξη έχει αποδείξει ότι δεν χωράνε στο ίδιο σώμα και μεγάλο πεπτικό σύστημα και μεγάλος εγκέφαλος.
Ωραία θα μου πείτε, αλλά πλέον δεν χρειάζεται να τρώμε πια κρέας και για τα σύγχρονα ήθη αυτό είναι επιλήψιμο.
Σωστό για το πρώτο σκέλος.
Όχι, δεν χρειάζεται να τρώμε πια κρέας. Αλλά για το ηθικό μέρος διαφωνώ.
Ποιος σας είπε ότι το να λυπάστε τα ζώα σας δίνει το δικαίωμα να σκοτώνετε τα φυτά;
Ποιος σας είπε ότι κι αυτά δεν έχουν δικαίωμα στη ζωή και στην ύπαρξη.
Είναι το ίδιο ζωντανά πλάσματα όπως τα ζώα και σε πολλούς τομείς ανώτερα από αυτά αφού έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια περισσότερα χρόνια εξέλιξης πίσω τους.
Η σύγχρονη ερεύνα έχει αποκαλύψει ότι τα φυτά νοιώθουν, φοβούνται, πονάνε, αντιδρούν.
Μια ηλίθια κάποτε μου είπε «μα δεν πονάνε»(...). Της απάντησα ότι υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν από ένα σπάνιο σύνδρομο έλλειψης πόνου, ας τους φάει κι αυτούς να ησυχάσουμε.
Όσο για το επιχείρημα που λένε οι βήγκαν ότι η βιομηχανική κτηνοτροφία σπαταλάει πόρους ενώ ρυπαίνει το περιβάλλον, έχουν δίκιο.
Χαιρετίσματα όμως, το ίδιο κάνει και η βιομηχανική γεωργία.
Αν λοιπόν φίλοι βήγκαν πιστεύετε ότι τα 7.600.000.000 άνθρωποι του πλανήτη μπορούν να τραφούν με βιολογικές καλλιέργειες ή έστω με ελεύθερη βόσκηση, είστε απλά πιο ηλίθιοι από όσο νόμιζα.
Μέχρι η επιστήμη να ανακαλύψει έναν τρόπο να τρεφόμαστε αναίμακτα, φάτε ότι θέλετε, αλλά βγάλτε το σκασμό. Κι αφήστε μας κι εμάς να τρώμε ότι θέλουμε - όσο φονιάδες είμαστε εμείς, άλλο τόσο είστε κι εσείς... Τίποτα δεν μπαίνει εθελοντικά στο πιάτο μας, είτε είναι κατσικάκι είτε μπάμιες, έλεος.
Για να κάνουμε το ρεζουμέ:
Σήμερα με την εξέλιξη της διατροφολογίας ο άνθρωπος μπορεί να είναι χορτοφάγος αν το θελήσει χωρίς κάποιες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σπαστικό από ένα μανιαμούνια φλώρο βήγκαν να σου σκοτίζει τα παπαρια κάθε Πάσχα και Τσικνοπέμπτη για το πόσο δολοφόνος είσαι και πόσο ηθικός μ... κας ειναι αυτός.
Σαν να έχεις τον Άδωνη από την μία μεριά κι έναν απορροφητήρα στο φουλ από την άλλη και να μην σε αφήνουν να απολαύσεις τα κοψίδια σου με τις μανιαμουνιές και την ηχορύπανση.
Ελπίζω να σας διαφώτισα.
Σ - Σ: Σχετικά με τον συντάκτη
Και ναι και όχι είναι η απάντηση. Ο άνθρωπος ως είδος δεν είναι χορτοφάγος ούτε σαρκοφάγος. Είναι παμφάγος.
Καταγόμαστε από πρωτεύοντα θηλαστικά που ζούσαν στα δέντρα,δηλαδή μαϊμούδες.
Άρα ξεκινήσαμε τρώγοντας καρπούς και φύλλα.
Αχα! Θα σας πουν οι βήγκαν, άρα είμαστε φυτοφάγοι!
Αμ δε.. Οι μαϊμούδες συμπληρώνουν το φαγητό τους με κάμπιες και έντομα για να παίρνουν πρωτεΐνη.
Επίσης -και θα στενοχωρήσω κι άλλο τους βήγκαν-, υπάρχουν πλέον πλείστες ενδείξεις ότι το αμέσως επόμενο στάδιο της εξέλιξης μας έλαβε χώρα δίπλα στη θάλασσα, όπου οι πιθηκόμορφοι πρόγονοί μας το έριξαν στα όστρακα και τα ψάρια, τροφές δηλαδή πλούσιες σε Ω3 λιπαρά οξέα που είναι απαραίτητα για την οικοδόμηση ισχυρότερου εγκεφαλικού ιστού.
Δηλαδή οι πρωτεϊνούχες ζωικές τροφές μας έκαναν εξυπνότερους.
Το αμέσως επόμενο εξελικτικό μας στάδιο μας βρήκε στις σαβάνες της αν. Αφρικής όπου ελλείψει φρούτων ο άνθρωπος άρχισε να είναι λιγότερο εκλεκτικός και να περιδρομιάζει κυριολεκτικά ότι έβρισκε, έγινε με λίγα λόγια παμφάγος.
Ένα από τα «εδέσματα» που προτιμούσε ήταν τα ψοφίμια που άφηναν πίσω τους τα μεγάλα σαρκοφάγα.
Η υψηλή θερμιδική αξία του κόκκινου κρέατος ώθησε ακόμη περισσότερο την νοημοσύνη μας, αφού ο αφύσικα μεγάλος εγκέφαλος μας είναι το πλέον ενεργοβόρα όργανο στο σώμα μας.
Η κατάσταση αυτή έγινε αυτοτροφοδοτούμενη, αφού το ότι γίναμε εξυπνότεροι μας άνοιξε το δρόμο προς τον μυελό των οστών των νεκρών ζώων, τροφή υπερθρεπτική που με τη σειρά της βελτίωσε περαιτέρω την ευφυΐα μας.
Αν βάλετε δίπλα-δίπλα τους σκελετούς ενός Australopithecus Afarensis (του πρώτου όρθιου πιθήκου και προγόνου μας) και του Homo Erectus (του πρώτου πρωτεύοντος που ονομάστηκε άνθρωπος) θα δείτε μια σειρά εξόφθαλμες διαφορές:
- Ο Ερεκτους ήταν πολύ ψηλότερος από τον αυστραλοπίθηκο.
- Ο εγκέφαλός του ήταν πολύ μεγαλύτερος.
- Τα άκρα του πολύ μακρύτερα και σχεδιασμένα για τρέξιμο.
Και κυρίως... η θωρακική του κοιλότητα ήταν μικρή και καμπύλη σαν την δικιά μας, κι όχι μεγάλη και ανοιχτή στο κάτω μέρος σαν του αυστραλοπιθήκου γιατί ως σαρκοφάγος δεν χρειαζόταν χώρος για μεγάλα σπλάχνα που απαιτούνται για την πέψη φυτικών τροφών.
Αν δε κάνατε έλεγχο στα οστά τους με φασματογράφο μάζας τα ισότοπα θα σας έδειχναν διαφορές και στην ανατομία τους: ο αυστραλοπίθηκος έτρωγε φρούτα και ρίζες ενώ ο Ερεκτους κρέας.
Άλλωστε, η εξέλιξη έχει αποδείξει ότι δεν χωράνε στο ίδιο σώμα και μεγάλο πεπτικό σύστημα και μεγάλος εγκέφαλος.
Ωραία θα μου πείτε, αλλά πλέον δεν χρειάζεται να τρώμε πια κρέας και για τα σύγχρονα ήθη αυτό είναι επιλήψιμο.
Σωστό για το πρώτο σκέλος.
Όχι, δεν χρειάζεται να τρώμε πια κρέας. Αλλά για το ηθικό μέρος διαφωνώ.
Ποιος σας είπε ότι το να λυπάστε τα ζώα σας δίνει το δικαίωμα να σκοτώνετε τα φυτά;
Ποιος σας είπε ότι κι αυτά δεν έχουν δικαίωμα στη ζωή και στην ύπαρξη.
Είναι το ίδιο ζωντανά πλάσματα όπως τα ζώα και σε πολλούς τομείς ανώτερα από αυτά αφού έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια περισσότερα χρόνια εξέλιξης πίσω τους.
Η σύγχρονη ερεύνα έχει αποκαλύψει ότι τα φυτά νοιώθουν, φοβούνται, πονάνε, αντιδρούν.
Μια ηλίθια κάποτε μου είπε «μα δεν πονάνε»(...). Της απάντησα ότι υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν από ένα σπάνιο σύνδρομο έλλειψης πόνου, ας τους φάει κι αυτούς να ησυχάσουμε.
Όσο για το επιχείρημα που λένε οι βήγκαν ότι η βιομηχανική κτηνοτροφία σπαταλάει πόρους ενώ ρυπαίνει το περιβάλλον, έχουν δίκιο.
Χαιρετίσματα όμως, το ίδιο κάνει και η βιομηχανική γεωργία.
Αν λοιπόν φίλοι βήγκαν πιστεύετε ότι τα 7.600.000.000 άνθρωποι του πλανήτη μπορούν να τραφούν με βιολογικές καλλιέργειες ή έστω με ελεύθερη βόσκηση, είστε απλά πιο ηλίθιοι από όσο νόμιζα.
Μέχρι η επιστήμη να ανακαλύψει έναν τρόπο να τρεφόμαστε αναίμακτα, φάτε ότι θέλετε, αλλά βγάλτε το σκασμό. Κι αφήστε μας κι εμάς να τρώμε ότι θέλουμε - όσο φονιάδες είμαστε εμείς, άλλο τόσο είστε κι εσείς... Τίποτα δεν μπαίνει εθελοντικά στο πιάτο μας, είτε είναι κατσικάκι είτε μπάμιες, έλεος.
Για να κάνουμε το ρεζουμέ:
- Ο. Άνθρωπος είναι παμφάγος.
- Το σώμα μας έχει ανατομικά και οργανικά χαρακτηριστικά παμφάγου ζώου.
- Η κρεοφαγία μας βοήθησε εξελικτικά κι έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην επικράτησή μας ως είδος.
Σήμερα με την εξέλιξη της διατροφολογίας ο άνθρωπος μπορεί να είναι χορτοφάγος αν το θελήσει χωρίς κάποιες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο σπαστικό από ένα μανιαμούνια φλώρο βήγκαν να σου σκοτίζει τα παπαρια κάθε Πάσχα και Τσικνοπέμπτη για το πόσο δολοφόνος είσαι και πόσο ηθικός μ... κας ειναι αυτός.
Σαν να έχεις τον Άδωνη από την μία μεριά κι έναν απορροφητήρα στο φουλ από την άλλη και να μην σε αφήνουν να απολαύσεις τα κοψίδια σου με τις μανιαμουνιές και την ηχορύπανση.
Ελπίζω να σας διαφώτισα.
Σ - Σ: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου