Του Δημήτρη Κούλαλη
«Ο Τσίπρας ακούει τα κάλαντα από διαπολιτισμικό σχολείο κι ο Μητσοτάκης από τους Βορειοηπειρώτες. Είναι τόσο συντριπτικές οι πολιτισμικές και πολιτικές διαφορές που δεν έχουμε πλέον κανένα σημείο σύγκλισης», διαβάζουμε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) τις τελευταίες ώρες, παράλληλα με τον «πόλεμο» που μαίνεται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ για το αν ήταν πρόσφυγας ή όχι ο Χριστός.
Πριν προχωρήσουμε στο σύντομο, εορταστικό σχόλιό μας, καλό είναι να διευκρινίσουμε μερικά πράγματα.
Έχουν διαφορές τα κόμματα; Απαντάμε: Ναι, δίχως άλλο. Ακόμη κι όταν μιλάμε- έπειτα από την από κοινού υπογραφή της τρίτης μνημονιακής χημειοθεραπείας, το 2015- για τους δύο κεντρικούς πυλώνες της πολιτικής σκηνής, του νέου δικομματισμού. Όμως, αυτές οι διαφορές είναι αρκετές για να διαφοροποιήσουν τον πυρήνα της πολιτικής που ακολουθούν; Το 2015 και όσα ακολούθησαν δίνουν μια επίσης ευθεία απάντηση: Όχι, δίχως άλλο.
Κι αφού (ξανα)συστηθήκαμε, ας δούμε τώρα τα δύο στρατόπεδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο προοδευτικός πόλος αυτής της ιστορίας, προσπάθησε διαμέσου της παραβολής με τον Χριστό- για να μείνει και στο κλίμα των ημερών- να παρουσιάσει εαυτόν ως αμύντορα των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Και πολύ καλά έκανε. Θα πούμε εμείς. Ωστόσο, ίσως κάποιος- κακοπροαίρετος– να ισχυριζόταν ότι την ώρα που οι κ.κ. της κυβέρνησης εμφανίζονται ως προστάτες της ιδιότητας του πρόσφυγα, ταυτόχρονα, είναι οι ίδιοι που:
Από την άλλη, οι… φιλελεύθεροι «Σταυροφόροι της Ορθοδόξου», με αρχηγό τους έναν άνθρωπο για τον οποίο «η ανισότητα είναι κάτι φυσικό» και υπαρχηγό εκείνον που πριν μερικά χρόνια φώναζε ναζιστικά συνθήματα (αμφότεροι καλλιτέχνες στη ρευστοποίηση του φόβου, έμποροι της τυφλής οργής) αρνούνται την ιδιότητα του «πρόσφυγα» στον Χριστό, εναρμονισμένοι με την «ορμπανοποίηση» της ευρωπαϊκής Δεξιάς.
Κι εκείνοι όμως, κατά σατανική σύμπτωση, συμφωνούν με τη χρήση της Ελλάδας ως πολεμικής ορντινάντσας των μηχανισμών εκείνων που σκορπούν τον θάνατο και ξεσπιτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους. Επίσης, είναι εκείνη η παράταξη που εγκαινίασε τη σύγχρονη ντροπή της ευρωπαϊκής κοινότητας, το κέντρο φιλοξενίας (!) της Αμυγδαλέζας και συνομιλούσε με τη Χ.Α. μέσω «μπαλτάκων».
Εν ολίγοις, θα κατέληγε ο… κακοπροαίρετος, οι κυβερνητικοί κατηγορούν τη ΝΔ για αντιπροσφυγική υστερία και ρατσισμό, αλλά για την αντιπροσφυγική πολιτική της ΕΕ, στα όρια του απαρτχάιντ (βλ. το πρόσφατο παράδειγμα στη Δανία, με τα νησιά –κελιά για τους πρόσφυγες) και τη μέχρι προ ολίγων ημερών συμμετοχή τού «σατανικά καλού» συμμάχου μας, Τραμπ στον πόλεμο της Συρίας, ούτε λόγος.
Η ΝΔ, από την άλλη, ψέγει την κυβέρνηση για τη Μόρια και τη διασάλευση του νόμου και της τάξης, λόγω του προσφυγικού, αλλά ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις επιταγές των παλικαράδων της ΕΕ και του ΕΛΚ που θέλουν την Ελλάδα αποθήκη ψυχών· έχοντας ξαμολήσει ταυτόχρονα τους δικούς της βιομήχανους της προπαγάνδας να μας υπενθυμίζουν καθημερινά την αναγκαιότητα «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» του τόπου, ακόμη κι αν αυτό μάς καθιστά αυτόματα στόχο εξτρεμιστικών οργανώσεων.
Ως εκ τούτου, στη βάση όσων προεκτέθηκαν, μπορεί τα κάλαντα να ειπώθηκαν από διαφορετικά χείλη. Ο σκοπός όμως, στον οποίο χορεύουν οι δύο αλληλογρονθοκοπούμενοι διεκδικητές της εξουσίας έχει τους ίδιους οργανοπαίχτες…
Πηγή: imerodromos.gr
Δημήτρης Κούλαλης: Σχετικά με τον Συντάκτη
«Ο Τσίπρας ακούει τα κάλαντα από διαπολιτισμικό σχολείο κι ο Μητσοτάκης από τους Βορειοηπειρώτες. Είναι τόσο συντριπτικές οι πολιτισμικές και πολιτικές διαφορές που δεν έχουμε πλέον κανένα σημείο σύγκλισης», διαβάζουμε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) τις τελευταίες ώρες, παράλληλα με τον «πόλεμο» που μαίνεται ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ για το αν ήταν πρόσφυγας ή όχι ο Χριστός.
Πριν προχωρήσουμε στο σύντομο, εορταστικό σχόλιό μας, καλό είναι να διευκρινίσουμε μερικά πράγματα.
Έχουν διαφορές τα κόμματα; Απαντάμε: Ναι, δίχως άλλο. Ακόμη κι όταν μιλάμε- έπειτα από την από κοινού υπογραφή της τρίτης μνημονιακής χημειοθεραπείας, το 2015- για τους δύο κεντρικούς πυλώνες της πολιτικής σκηνής, του νέου δικομματισμού. Όμως, αυτές οι διαφορές είναι αρκετές για να διαφοροποιήσουν τον πυρήνα της πολιτικής που ακολουθούν; Το 2015 και όσα ακολούθησαν δίνουν μια επίσης ευθεία απάντηση: Όχι, δίχως άλλο.
Κι αφού (ξανα)συστηθήκαμε, ας δούμε τώρα τα δύο στρατόπεδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ο προοδευτικός πόλος αυτής της ιστορίας, προσπάθησε διαμέσου της παραβολής με τον Χριστό- για να μείνει και στο κλίμα των ημερών- να παρουσιάσει εαυτόν ως αμύντορα των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Και πολύ καλά έκανε. Θα πούμε εμείς. Ωστόσο, ίσως κάποιος- κακοπροαίρετος– να ισχυριζόταν ότι την ώρα που οι κ.κ. της κυβέρνησης εμφανίζονται ως προστάτες της ιδιότητας του πρόσφυγα, ταυτόχρονα, είναι οι ίδιοι που:
- Συμμετέχουν και διευκολύνουν (μετατρέποντας τη χώρα απ’ άκρου εις άκρον σε μια απέραντη πολεμική βάση) ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΝΑΤΟ-ΕΕ) να γεννούν πολέμους και προσφυγιά,
- διατηρούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (λέγε με “hot spot”) στα ελληνικά νησιά, όπου χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες, ενώ άλλοι (όπως στη Σάμο) κοιμούνται μέσα σε χωράφια, με τα παιδιά τους να παίζουν δίπλα στα σκουπίδια,
- πριν λίγα χρόνια, πόζαραν στις κάμερες δίπλα στους δηλωμένους διώκτες των προσφύγων, τους φασίστες, σε εθνικοπατριωτικές φιέστες προς τόνωση του εθνικού φρονήματος.
Από την άλλη, οι… φιλελεύθεροι «Σταυροφόροι της Ορθοδόξου», με αρχηγό τους έναν άνθρωπο για τον οποίο «η ανισότητα είναι κάτι φυσικό» και υπαρχηγό εκείνον που πριν μερικά χρόνια φώναζε ναζιστικά συνθήματα (αμφότεροι καλλιτέχνες στη ρευστοποίηση του φόβου, έμποροι της τυφλής οργής) αρνούνται την ιδιότητα του «πρόσφυγα» στον Χριστό, εναρμονισμένοι με την «ορμπανοποίηση» της ευρωπαϊκής Δεξιάς.
Κι εκείνοι όμως, κατά σατανική σύμπτωση, συμφωνούν με τη χρήση της Ελλάδας ως πολεμικής ορντινάντσας των μηχανισμών εκείνων που σκορπούν τον θάνατο και ξεσπιτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους. Επίσης, είναι εκείνη η παράταξη που εγκαινίασε τη σύγχρονη ντροπή της ευρωπαϊκής κοινότητας, το κέντρο φιλοξενίας (!) της Αμυγδαλέζας και συνομιλούσε με τη Χ.Α. μέσω «μπαλτάκων».
Εν ολίγοις, θα κατέληγε ο… κακοπροαίρετος, οι κυβερνητικοί κατηγορούν τη ΝΔ για αντιπροσφυγική υστερία και ρατσισμό, αλλά για την αντιπροσφυγική πολιτική της ΕΕ, στα όρια του απαρτχάιντ (βλ. το πρόσφατο παράδειγμα στη Δανία, με τα νησιά –κελιά για τους πρόσφυγες) και τη μέχρι προ ολίγων ημερών συμμετοχή τού «σατανικά καλού» συμμάχου μας, Τραμπ στον πόλεμο της Συρίας, ούτε λόγος.
Η ΝΔ, από την άλλη, ψέγει την κυβέρνηση για τη Μόρια και τη διασάλευση του νόμου και της τάξης, λόγω του προσφυγικού, αλλά ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις επιταγές των παλικαράδων της ΕΕ και του ΕΛΚ που θέλουν την Ελλάδα αποθήκη ψυχών· έχοντας ξαμολήσει ταυτόχρονα τους δικούς της βιομήχανους της προπαγάνδας να μας υπενθυμίζουν καθημερινά την αναγκαιότητα «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» του τόπου, ακόμη κι αν αυτό μάς καθιστά αυτόματα στόχο εξτρεμιστικών οργανώσεων.
Ως εκ τούτου, στη βάση όσων προεκτέθηκαν, μπορεί τα κάλαντα να ειπώθηκαν από διαφορετικά χείλη. Ο σκοπός όμως, στον οποίο χορεύουν οι δύο αλληλογρονθοκοπούμενοι διεκδικητές της εξουσίας έχει τους ίδιους οργανοπαίχτες…
Πηγή: imerodromos.gr
Δημήτρης Κούλαλης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου