Δευτέρα 6 Μαΐου 2019

Ένας πρωθυπουργός τουρίστας

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης


Η υπουργοποίηση Θεοχαρόπουλου στον τομέα του τουρισμού δεν είναι ένα απλό δείγμα ανηθικότητας του ίδιου και του πρωθυπουργού, που συναλλάχτηκαν για να πάρει ο ένας μια παράταση πολιτικής ζωής με μια καρέκλα και ο άλλος μια ψήφο για να πουλήσει τη Μακεδονία και για να πουλήσει αριστερή συσπείρωση σε αφελείς. Είναι η απτή απόδειξη ότι ο πρωθυπουργός είναι και ανίδεος και αδιάφορος για τη χώρα του.

Γράφω εν γνώσει μου λανθασμένα «χώρα του», ενώ είναι πέρα από πασιφανές ότι ο κ Τσίπρας δεν έχει χώρα όπως δεν έχει και ιδεολογία. Είναι ένα Εγώ που μπορεί να φυτρώσει παντού πρόθυμα, αρκεί να υπάρχουν οι συνθήκες της φιλοδοξίας του. Και μπορεί να εφαρμόσει στην πράξη τα πάντα, χωρίς ιδεολογία, αρκεί να υπηρετούν τη διατήρησή του σε μία καρέκλα.

Οι επιλογές των ανθρώπων που έχει κάνει για να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον είναι αδιάψευστοι μάρτυρες των παραπάνω. Με εξαίρεση δύο ή τρεις υπουργούς, όλοι οι υπόλοιποι είναι παντελώς άσχετοι με τα θέματα που χειρίζονται, με πρώτο των Οικονομικών, καταδικάζοντας τη διοίκηση, τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα να μένουν πίσω και να βυθίζονται σε μια οπισθοδρόμηση. Την οποία βλέπουν όλοι οι εμπλεκόμενοι πολίτες, εκτός από την τρόικα και την κυβέρνηση. Που βλέπουν πρόοδο, ο καθένας με τις γνωστικές ικανότητές του και τα συμφέροντά του.

Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας.

  • Παράγει το μεγαλύτερο όγκο πλούτου, συμμετέχοντας στο 27,3% του ΑΕΠ της χώρας,
  • απασχολεί το 24,8% του συνόλου των απασχολούμενων στην Ελλάδα με 935.000 κόσμο, σώζοντας από Μάιο μέχρι και Σεπτέμβριο την κυβερνητική στατιστική ευτυχία των αριθμών για την ανεργία στη χώρα. φέρνει στα ταμεία πάνω από 15 δις ευρώ χωρίς τα έσοδα από την κρουαζιέρα,
  • φέρνει 27,5 εκ. επισκέπτες το χρόνο, με αυξητική τάση, χωρίς σ αυτούς να περιλαμβάνονται οι επισκέπτες με κρουαζιέρες, που «ταϊζουν» τους μεγάλους ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς.
  • κατέχει το 2% της παγκόσμιας αγοράς και το 4% της ευρωπαϊκής,
  • το 46% των επισκεπτών περιηγούνται τη χώρα εκτός τουριστικής περιόδου, από Σεπτέμβριο μέχρι και Μάιο, προσθέτοντας έτσι στην καθημερινή αγορά αγαθών και υπηρεσιών,
  • τροφοδοτεί 9.783 ξενοδοχεία με 806.045κλίνες, με στοιχεία τέλους του 2017, τα οποία είναι πλέον αυξημένα.
  • Προωθεί την εικόνα της χώρας σαν ο μεγαλύτερος διαφημιστής της σε όλο τον κόσμο, από τις εντυπώσεις των επισκεπτών, που είναι το υπ αριθμόν ένα  target group σε επίπεδο διεθνών σχέσεων.

Αυτά τα μεγέθη και τη δυναμική τους παρέδωσε ο κ. Τσίπρας στον κ. Θεοχαρόπουλο στην αρχή της τουριστικής περιόδου! Όχι ότι θα έκανε διαφορά αν του τα παρέδινε οποτεδήποτε. Γιατί, ποιος είναι ο κ Θεοχαρόπουλος και τι φόντα έχει για το συγκεκριμένο υπουργείο; Ή μάλλον, ανάποδα, το φόντα χρειάζεται το συγκεκριμένο υπουργείο;

Κατ αρχάς πρέπει να ξέρεις ξένες γλώσσες. Και όχι σε επίπεδο Τσίπρα. Για να συνεννοείσαι με διεθνείς παράγοντες και να καταλαβαίνεις τι θέλουν, τι ζητάνε, να καθοδηγείς τους παράγοντες του υπουργείου, να συνεννοείσαι με τους Έλληνες και τους ξένους κολοσσούς του τουρισμού.

Μετά, πρέπει να ξέρεις από management. Για να πουλάς με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα σου. Σε ένα διαρκές κυνηγητό δημόσιων σχέσεων και επιχειρηματικών παρεμβάσεων εδώ, αλλά και έξω από τη χώρα σου.

Πρέπει να συνεννοείσαι με ξενοδόχους, πλοιοκτήτες, τουριστικούς πράκτορες, αυτοκινητιστές, αεροπορικές εταιρίες, λιμάνια κι αεροδρόμια, προμηθευτές κι ένα σωρό συνδικαλιστές υπαλλήλων και εργαζόμενων σε πάνω από 50 κλάδους.

Ένας υπουργός Τουρισμού πρέπει να φέρνει κέρδη. Να παρακολουθεί αυτούς που παράγουν χρήμα και να ελέγχει την αγορά. Γιατί η τουριστική αγορά δεν είναι για αγοράκια της θεωρητικούρας. Είναι για πετσωμένους. Είναι πανβρώμικη, και τα συμφέροντα εδώ και έξω, πολύ μεγάλα.

Τέλος, πρέπει να είσαι προϊόν της χώρας σου. Η παρουσία σου να διαφημίζει τη χώρα σου. Όχι να την δυσφημεί. Ο τουρισμός θέλει γαλαντομία. Η ξύλινη γλώσσα και η απειλή της ακροδεξιάς δεν πουλάνε, ούτε φέρνουν τουρίστες. Η Κουντουρά ήταν μοντέλο των μεγαλύτερων οίκων μόδας και ταλέντο στις δημόσιες σχέσεις, η Γκερέκου μια πολύ όμορφη αεικίνητη παρουσία με διεθνή αναγνώριση, η Κεφαλογιάννη μια όμορφη πεπειραμένη δραστήρια πολιτικός, ο Γερουλάνος ένας πολύ μορφωμένος κοσμοπολίτης. Ακόμα και ο Αβραμόπουλος ήταν στο στοιχείο του να φτιάχνει φιέστες διαφήμισης για τον εαυτό του και τη χώρα και να το μανατζάρει αυτό. Μαζί με το βασιλικό ποτιζόταν και η γλάστρα.

Ήταν όλοι αυτοί κατάλληλοι για υπουργοί τουρισμού και πέτυχαν όσα απαιτεί η θέση ; Όχι. Αλλά, δεν ήταν εντελώς άσχετοι με μερικά από τα προσόντα που απαιτεί η θέση. Δεν ήταν μανάβηδες σε συνεργείο αεροπλάνων.

Για όλα τα απαραίτητα προσόντα ο κ. Τσίπρας διόρισε υπουργό τον κ. Θεοχαρόπουλο. Ο οποίος, από το άρμα της σοσιαλιστικής επανάστασης (στη θεωρία) καλείται τώρα να υπηρετήσει τον Μήδα (στην πράξη). Χωρίς να έχει ιδέα από το αντικείμενο. Και χωρίς καμιά επαφή με το χώρο. Για να πουλήσει τη Ελλάδα στους ξένους. Τόσο ξέρει ο πρωθυπουργός, τόσο τον ενδιαφέρει. Το κομματικό γραμμάτιο να εξαργυρωθεί.

Εκτός αν ο κ Τσίπρας σκέφτηκε πονηρά: Αφού πούλησε έτσι εύκολα τη Μακεδονία ο Θεοχαρόπουλος, γιατί να μην πουλήσει εύκολα και ολόκληρη της Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς, την Ελλάδα την έχουν για ξεπούλημα και οι δύο.

Πηγή: liberal.gr



Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου