Σωτήρης Βλάχος
Από την σχεδόν επίλυση του Κυπριακού, όλα τώρα προδιαγράφουν πορεία προς τη διχοτόμηση, που θα γίνει σε συνθήκες έκρηξης της εθνικής αντιπαράθεσης που θα προκαλέσουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, σε μια γεωγραφική περιοχή τυλιγμένη στις φλόγες.
Σε συναγωνισμό πατριωτικής κάλυψης και ρητορείας επιδίδονται χωρίς σχεδόν εξαίρεση τα ελληνικά ΜΜΕ και πολιτικές δυνάμεις σε σχέση με τις εξελίξεις στο Κυπριακό, βασισμένα στις δηλώσεις της κυβέρνησης Αναστασιάδη.
Μόνο που η πολιτική Αναστασιάδη και η προθέσεις αμφισβητούνται σήμερα από το Ακέλ, το κόμμα της αριστεράς στην Κύπρο που αποτελεί τη δεύτερη πολιτική δύναμη στο νησί, από πρώην κορυφαία στελέχη του κόμματος Αναστασιάδη και πολιτικούς αναλυτές πολλοί από τους οποίους στήριξαν Αναστασιάδη και στις δύο περιπτώσεις που διεκδίκησε τον προεδρικό θώκο.
Η κυβέρνηση Ερτογάν παρανομεί στην προσπάθεια της να κάνει γεώτρηση στο δυτικό σημείο της Κύπρου. Το σημείο εκείνο δεν ανήκει στην ΑΟΖ της, όπως όμως δεν ανήκει και στην κυπριακή ΑΟΖ.
«Η ΑΟΖ κάθε κράτους καθορίζεται από τις συντεταγμένες που το ίδιο καθορίζει, αλλά με βάση τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας και υποβάλλονται στη γραμματεία του ΟΗΕ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που υπέβαλε είναι και το τελικό...
Για να οριστικοποιηθούν οι συντεταγμένες και να οριστούν τα όρια της ΑΟΖ θα πρέπει να εγκριθούν και από το άλλο παράκτιο κράτος, είναι αναγκαίο δηλαδή να υπογραφούν διμερείς συμφωνίες και να κατατεθούν στη γραμματεία του ΟΗΕ». (Κυριάκος Τζιαμπάζης)
Η Κυριάκος Τζαμπάζης είναι πολιτικός αναλυτής με μεγάλη εξειδίκευση στο Κυπριακό. Αν τα ελληνικά ΜΜΕ και οι πολιτικές ηγεσίες αμφισβητούν την πιο πάνω τοποθέτηση, θα άξιζε να προσπαθήσουν να τεκμηριώσουν το αντίθετο. Κάτι που όμως δεν θα κάνουν, διότι η αλήθεια δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η όξυνση του εθνικισμού ως αντίβαρο στην όξυνση της ταξικής πάλης που προκαλεί η κατάρρευση της οικονομίας της αγοράς.
«Βόρεια και ανατολικά η Κύπρος μέχρι πρότινος δεν είχε καθορίσει τις συντεταγμένες και τα όρια της ΑΟΖ της, όπως και στα δυτικά. Όταν εμφανίστηκε το Φετίχ (Πορθητής) θυμήθηκε να καταθέσει επειγόντως τις δικές της συντεταγμένες που αφορούν τη δική της ΑΟΖ. Όμως όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, η κατάθεση συντεταγμένων δεν σημαίνει ότι αυτή η περιοχή της ανήκει ως ΑΟΖ, εφόσον δεν συμβλήθηκε με το άλλο παράκτιο κράτος, δηλαδή με την Τουρκία, με διμερή συμφωνία…» (Του ίδιου)
Η περιοχή στην οποία «στάθμευσε» ο Πορθητής, δεν ανήκει στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι διαφιλονικούμενη.
«Το να ισχυρίζεται η ηγεσία των ελληνοκυπρίων ότι η θαλάσσια αυτή περιοχή της ανήκει και να αποκαλεί τη παρέμβαση της Τουρκίας ως «εισβολή» ή ότι θα εκδώσει διεθνή εντάλματα σύλληψης των εργαζομένων στο «Φετίχ», μόνο ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει...» (Του ίδιου)
Η απόκρυψη αυτής της πιο πάνω πραγματικότητας αποτελεί δυστυχώς το μικρότερο κακό. Το μεγαλύτερο κακό είναι η απόκρυψη των λόγων που οδήγησαν στις σημερινές εξελίξεις.
Για αυτές τις εξελίξεις την ευθύνη έχει η κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Αυτές οι ευθύνες πάνε πίσω στο Μοντ Πελεράν (2016) και στο Κρανς Μοντάνα (2017), που οι δύο πλευρές έφτασαν τόσο κοντά σε λύση όσο ποτέ προηγουμένως.
Όταν η λύση ήταν σε ακτίνα βολής, «Ο Ν. Αναστασιάδης σηκώθηκε και έφυγε από το πρώτο και διέλυσε με τους χειρισμούς του το δεύτερο». Αυτή η πραγματικότητα καταγράφεται από πολλούς, και πρώην υποστηρικτές Αναστασιάδη, και είναι πια αντιληπτή από μεγάλο μέρος των ελληνοκυπρίων.
Ο Χρυσόστομος Περικλέους αποτελεί έναν ακόμα από τους πιο μελετημένους στην Κύπρο σε σχέση με το Κυπριακό, με αναρίθμητες δημοσιεύσεις για δεκαετίες πάνω στο ζήτημα, με βιβλιογραφία. Το μεγαλύτερο του «προσόν» όμως τώρα, ο κύριος λόγος για να ακουστεί πολύ στα σοβαρά η κριτική που ασκεί στον Αναστασιάδη, είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις που ο Αναστασιάδης διεκδίκησε την Προεδρία, ο Χρυσόστομος Περικλέους τον στήριξε.
Να τι έγραψε σε κείμενο του που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στα Νέα των Αθηνών:
«Αντίθετα από τα στερεότυπα περί τουρκικής αδιαλλαξίας, τα γεγονότα δακτυλοδεικτούν τον Κύπριο ηγέτη ως τον άνθρωπο που ματαίωσε τη λύση στο Κραν Μοντανά. Ας το πούμε ευθέως. Η Τουρκία του Ερντογάν, για λόγους που δεν υπάρχει εδώ χώρος να αναφερθούν, αποδέχθηκε το Πλαίσιο Γκουτέρες και ειδικά τις πρόνοιες που την αφορούσαν, ήτοι:
Και όμως, «Ο πρόεδρος Αναστασιάδης απέρριψε τη συμμετοχή και της Τουρκίας στον Μηχανισμό Ασφάλειας, επέμενε στην άμεση αποχώρηση και των αγημάτων ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ, αρνήθηκε πεισματικά (μπροστά στην ετοιμότητα Γιλντιρίμ) την κάθοδο Τσίπρα στο Κραν Μοντανά παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από ΕΕ και τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό, για τελική διευθέτηση.»(Χρυσόστομος Περικλέους)
Από συνομιλίες για λύση οδηγηθήκαμε σε αντιπαράθεση στην οποία η Κυβέρνηση Ετρογάν έχει πια στα χέρια της ανέλπιστα για την ίδια επιχειρήματα. Στα οποία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προσθέτει συνεχώς και άλλα.
«Αντί άμεσης αποδοχής της πρότασης Ακιντζί για υπογραφή του Πλαισίου Γκουτέρες ως στρατηγικής συμφωνίας (Απρίλης 2018), πυροδότησε την ένταση με τις αιτιάσεις για δήθεν άλλο Πλαίσιο. Τις ίδιες αιτιάσεις, χωρίς να πείθει κανένα, επανέφερε κατά τις επαφές με την Ειδική Απεσταλμένη του ΓΓ, ώστε να μην προχωρήσει η προσπάθεια επανέναρξης μιας αποτελεσματικής διαδικασίας επίλυσης του προβλήματος…»(Του ίδιου)
Σε αυτή του την κριτική, ο Χρυσόστομος Περικλέους προσθέτει, ως ένας ακόμα, αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, «Υπαναχώρησε σε συμφωνημένα ζητήματα για διακυβέρνηση, επένδυσε στη λογική και τη ρητορική της έντασης με την Τουρκία στη λεγόμενη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με άξονα το Ισραήλ του Νετανιάχου, αγνοώντας προβλέψιμους κινδύνους».
«Είναι αυτός που οδηγεί το Κυπριακό σε αδιέξοδο και την Κύπρο στην οριστική διχοτόμηση», δήλωσε ο γγ του Ακέλ, Άντρος Κυπριανού σε προεκλογική του ομιλία το Σάββατο 18 Μαΐου 2019.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΙΖΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Άρθρο με τίτλο, «Η διαφθορά και η μη λύση του Κυπριακού», δημοσίευσε στις 30.12.2018, ο Διονύσης Διονυσίου στην εφημερίδα Πολίτης της Κύπρου, η οποία είναι η δεύτερη σε κυκλοφορία και στην οποία ο Διονύσης είναι Αρχισυντάκτης. Ο Διονύσης επίσης θεωρείται από τους σοβαρούς μελετητές του Κυπριακού. Το μεγαλύτερο του όμως «προσόν» για το οποίο θα πρέπει να πάρει κάποιος πολύ στα σοβαρά την κριτική του, είναι ότι και αυτός και η εφημερίδα του, όπως και στην περίπτωση του Χρυσόστομου Περικλέους, στήριξαν Αναστασιάδη και στις δύο περιπτώσεις που διεκδίκησε την Προεδρία.
Απατώντας το πιο πάνω άρθρο στις αιτιάσεις που κάθε τόσο εφευρίσκει ο Νίκος Αναστασιάδης για να μπλοκάρει κάθε εξέλιξη, αναφέρει μεταξύ άλλων;
«Φτάνει υποκρισία…»
«Πού θα μας προκύψουν λοιπόν αυτά τα τεράστια προβλήματα λειτουργικότητας που φοβάται ο κ. Πρόεδρος;
«Μήπως σε ποιους θα δίνουμε τα διαβατήρια;...» Η έκδοση διαβατηρίων σε ξένους λεφτάδες έχει γίνει δραστηριότητα με πολλά κέρδη που, όπως υπονοεί το κείμενο, δεν θα ήθελαν να τα μοιράζονται με τουρκοκύπριους σε ένα δικοινοτικό κράτος.
«Μήπως στο ποιοι θα παίρνουν τις παρεκκλίσεις στις ζώνες και στο ποια κόμματα θα εισπράττουν τις μίζες; Μήπως στους διορισμούς και τις προαγωγές ημετέρων; Μήπως στο ποιοι θα τα πάρουν κάτω από το τραπέζι όταν θα κλείσουμε τα μεγάλα συμβόλαια στο φυσικό αέριο;..»
«Μα αυτά, κυρίες και κύριοι, δεν είναι θέματα ούτε πολιτικής ισότητας, ούτε λειτουργικότητας. Είναι καθαρά θέματα διαφθοράς».
Στοχεύοντας στη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων μας χούφτας ελληνοκυπρίων που θα έχουν πολλά να κερδίσουν από τις επενδύσεις στο φυσικό αέριο, η κυβέρνηση Αναστασιάδη οδηγεί στη διχοτόμηση, υποθηκεύοντας το μέλλον και των ελληνοκυπρίων σε μια περιοχή που φλέγεται.
Σωτήρης Βλάχος: Σχετικά με τον συντάκτη
Ποιος είναι ο αδιάλλακτος;
Από την σχεδόν επίλυση του Κυπριακού, όλα τώρα προδιαγράφουν πορεία προς τη διχοτόμηση, που θα γίνει σε συνθήκες έκρηξης της εθνικής αντιπαράθεσης που θα προκαλέσουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, σε μια γεωγραφική περιοχή τυλιγμένη στις φλόγες.
Συναγωνισμός πατριωτικής κάλυψης των εξελίξεων από τα ελληνικά ΜΜΕ
Σε συναγωνισμό πατριωτικής κάλυψης και ρητορείας επιδίδονται χωρίς σχεδόν εξαίρεση τα ελληνικά ΜΜΕ και πολιτικές δυνάμεις σε σχέση με τις εξελίξεις στο Κυπριακό, βασισμένα στις δηλώσεις της κυβέρνησης Αναστασιάδη.
Μόνο που η πολιτική Αναστασιάδη και η προθέσεις αμφισβητούνται σήμερα από το Ακέλ, το κόμμα της αριστεράς στην Κύπρο που αποτελεί τη δεύτερη πολιτική δύναμη στο νησί, από πρώην κορυφαία στελέχη του κόμματος Αναστασιάδη και πολιτικούς αναλυτές πολλοί από τους οποίους στήριξαν Αναστασιάδη και στις δύο περιπτώσεις που διεκδίκησε τον προεδρικό θώκο.
Η κυβέρνηση Ερτογάν παρανομεί στην προσπάθεια της να κάνει γεώτρηση στο δυτικό σημείο της Κύπρου. Το σημείο εκείνο δεν ανήκει στην ΑΟΖ της, όπως όμως δεν ανήκει και στην κυπριακή ΑΟΖ.
«Η ΑΟΖ κάθε κράτους καθορίζεται από τις συντεταγμένες που το ίδιο καθορίζει, αλλά με βάση τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας και υποβάλλονται στη γραμματεία του ΟΗΕ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που υπέβαλε είναι και το τελικό...
Για να οριστικοποιηθούν οι συντεταγμένες και να οριστούν τα όρια της ΑΟΖ θα πρέπει να εγκριθούν και από το άλλο παράκτιο κράτος, είναι αναγκαίο δηλαδή να υπογραφούν διμερείς συμφωνίες και να κατατεθούν στη γραμματεία του ΟΗΕ». (Κυριάκος Τζιαμπάζης)
Η Κυριάκος Τζαμπάζης είναι πολιτικός αναλυτής με μεγάλη εξειδίκευση στο Κυπριακό. Αν τα ελληνικά ΜΜΕ και οι πολιτικές ηγεσίες αμφισβητούν την πιο πάνω τοποθέτηση, θα άξιζε να προσπαθήσουν να τεκμηριώσουν το αντίθετο. Κάτι που όμως δεν θα κάνουν, διότι η αλήθεια δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι η όξυνση του εθνικισμού ως αντίβαρο στην όξυνση της ταξικής πάλης που προκαλεί η κατάρρευση της οικονομίας της αγοράς.
«Βόρεια και ανατολικά η Κύπρος μέχρι πρότινος δεν είχε καθορίσει τις συντεταγμένες και τα όρια της ΑΟΖ της, όπως και στα δυτικά. Όταν εμφανίστηκε το Φετίχ (Πορθητής) θυμήθηκε να καταθέσει επειγόντως τις δικές της συντεταγμένες που αφορούν τη δική της ΑΟΖ. Όμως όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, η κατάθεση συντεταγμένων δεν σημαίνει ότι αυτή η περιοχή της ανήκει ως ΑΟΖ, εφόσον δεν συμβλήθηκε με το άλλο παράκτιο κράτος, δηλαδή με την Τουρκία, με διμερή συμφωνία…» (Του ίδιου)
Η περιοχή στην οποία «στάθμευσε» ο Πορθητής, δεν ανήκει στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι διαφιλονικούμενη.
«Το να ισχυρίζεται η ηγεσία των ελληνοκυπρίων ότι η θαλάσσια αυτή περιοχή της ανήκει και να αποκαλεί τη παρέμβαση της Τουρκίας ως «εισβολή» ή ότι θα εκδώσει διεθνή εντάλματα σύλληψης των εργαζομένων στο «Φετίχ», μόνο ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει...» (Του ίδιου)
«Αντίθετα από τα στερεότυπα περί τουρκικής αδιαλλαξίας»
Η απόκρυψη αυτής της πιο πάνω πραγματικότητας αποτελεί δυστυχώς το μικρότερο κακό. Το μεγαλύτερο κακό είναι η απόκρυψη των λόγων που οδήγησαν στις σημερινές εξελίξεις.
Για αυτές τις εξελίξεις την ευθύνη έχει η κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Αυτές οι ευθύνες πάνε πίσω στο Μοντ Πελεράν (2016) και στο Κρανς Μοντάνα (2017), που οι δύο πλευρές έφτασαν τόσο κοντά σε λύση όσο ποτέ προηγουμένως.
Όταν η λύση ήταν σε ακτίνα βολής, «Ο Ν. Αναστασιάδης σηκώθηκε και έφυγε από το πρώτο και διέλυσε με τους χειρισμούς του το δεύτερο». Αυτή η πραγματικότητα καταγράφεται από πολλούς, και πρώην υποστηρικτές Αναστασιάδη, και είναι πια αντιληπτή από μεγάλο μέρος των ελληνοκυπρίων.
Ο Χρυσόστομος Περικλέους αποτελεί έναν ακόμα από τους πιο μελετημένους στην Κύπρο σε σχέση με το Κυπριακό, με αναρίθμητες δημοσιεύσεις για δεκαετίες πάνω στο ζήτημα, με βιβλιογραφία. Το μεγαλύτερο του «προσόν» όμως τώρα, ο κύριος λόγος για να ακουστεί πολύ στα σοβαρά η κριτική που ασκεί στον Αναστασιάδη, είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις που ο Αναστασιάδης διεκδίκησε την Προεδρία, ο Χρυσόστομος Περικλέους τον στήριξε.
Να τι έγραψε σε κείμενο του που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στα Νέα των Αθηνών:
«Αντίθετα από τα στερεότυπα περί τουρκικής αδιαλλαξίας, τα γεγονότα δακτυλοδεικτούν τον Κύπριο ηγέτη ως τον άνθρωπο που ματαίωσε τη λύση στο Κραν Μοντανά. Ας το πούμε ευθέως. Η Τουρκία του Ερντογάν, για λόγους που δεν υπάρχει εδώ χώρος να αναφερθούν, αποδέχθηκε το Πλαίσιο Γκουτέρες και ειδικά τις πρόνοιες που την αφορούσαν, ήτοι:
- την κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεων του 1960 και την αντικατάστασή της με Μηχανισμό των ΗΕ για Ασφάλεια και εφαρμογή της λύσης, στον οποίο Μηχανισμό θα μετείχαν οι Εγγυήτριες Δυνάμεις αλλά μόνο σε συμβουλευτικό ρόλο και, οπωσδήποτε, χωρίς δικαίωμα μονομερούς επέμβασης,
- την απόσυρση όλων των κατοχικών στρατευμάτων (σε χρονοδιάγραμμα δύο περίπου χρόνων)
- την παραμονή μόνο των προβλεπόμενων από τη Συνθήκη Συμμαχίας του 1960 αγημάτων ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ (950-650 αντίστοιχα) με επανεξέταση σε 12 χρόνια (πρόνοια που θα μπορούσε άμεσα, σε επίπεδο Πρωθυπουργών, να μετατραπεί σε ρήτρα οριστικής αποχώρησης σε 12 ή 15 χρόνια).»
Και όμως, «Ο πρόεδρος Αναστασιάδης απέρριψε τη συμμετοχή και της Τουρκίας στον Μηχανισμό Ασφάλειας, επέμενε στην άμεση αποχώρηση και των αγημάτων ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ, αρνήθηκε πεισματικά (μπροστά στην ετοιμότητα Γιλντιρίμ) την κάθοδο Τσίπρα στο Κραν Μοντανά παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις από ΕΕ και τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό, για τελική διευθέτηση.»(Χρυσόστομος Περικλέους)
Από συνομιλίες για λύση οδηγηθήκαμε σε αντιπαράθεση στην οποία η Κυβέρνηση Ετρογάν έχει πια στα χέρια της ανέλπιστα για την ίδια επιχειρήματα. Στα οποία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προσθέτει συνεχώς και άλλα.
«Αντί άμεσης αποδοχής της πρότασης Ακιντζί για υπογραφή του Πλαισίου Γκουτέρες ως στρατηγικής συμφωνίας (Απρίλης 2018), πυροδότησε την ένταση με τις αιτιάσεις για δήθεν άλλο Πλαίσιο. Τις ίδιες αιτιάσεις, χωρίς να πείθει κανένα, επανέφερε κατά τις επαφές με την Ειδική Απεσταλμένη του ΓΓ, ώστε να μην προχωρήσει η προσπάθεια επανέναρξης μιας αποτελεσματικής διαδικασίας επίλυσης του προβλήματος…»(Του ίδιου)
Σε αυτή του την κριτική, ο Χρυσόστομος Περικλέους προσθέτει, ως ένας ακόμα, αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Ότι ο Νίκος Αναστασιάδης, «Υπαναχώρησε σε συμφωνημένα ζητήματα για διακυβέρνηση, επένδυσε στη λογική και τη ρητορική της έντασης με την Τουρκία στη λεγόμενη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με άξονα το Ισραήλ του Νετανιάχου, αγνοώντας προβλέψιμους κινδύνους».
«Είναι αυτός που οδηγεί το Κυπριακό σε αδιέξοδο και την Κύπρο στην οριστική διχοτόμηση», δήλωσε ο γγ του Ακέλ, Άντρος Κυπριανού σε προεκλογική του ομιλία το Σάββατο 18 Μαΐου 2019.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΙΖΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Άρθρο με τίτλο, «Η διαφθορά και η μη λύση του Κυπριακού», δημοσίευσε στις 30.12.2018, ο Διονύσης Διονυσίου στην εφημερίδα Πολίτης της Κύπρου, η οποία είναι η δεύτερη σε κυκλοφορία και στην οποία ο Διονύσης είναι Αρχισυντάκτης. Ο Διονύσης επίσης θεωρείται από τους σοβαρούς μελετητές του Κυπριακού. Το μεγαλύτερο του όμως «προσόν» για το οποίο θα πρέπει να πάρει κάποιος πολύ στα σοβαρά την κριτική του, είναι ότι και αυτός και η εφημερίδα του, όπως και στην περίπτωση του Χρυσόστομου Περικλέους, στήριξαν Αναστασιάδη και στις δύο περιπτώσεις που διεκδίκησε την Προεδρία.
Απατώντας το πιο πάνω άρθρο στις αιτιάσεις που κάθε τόσο εφευρίσκει ο Νίκος Αναστασιάδης για να μπλοκάρει κάθε εξέλιξη, αναφέρει μεταξύ άλλων;
«Φτάνει υποκρισία…»
«Πού θα μας προκύψουν λοιπόν αυτά τα τεράστια προβλήματα λειτουργικότητας που φοβάται ο κ. Πρόεδρος;
«Μήπως σε ποιους θα δίνουμε τα διαβατήρια;...» Η έκδοση διαβατηρίων σε ξένους λεφτάδες έχει γίνει δραστηριότητα με πολλά κέρδη που, όπως υπονοεί το κείμενο, δεν θα ήθελαν να τα μοιράζονται με τουρκοκύπριους σε ένα δικοινοτικό κράτος.
«Μήπως στο ποιοι θα παίρνουν τις παρεκκλίσεις στις ζώνες και στο ποια κόμματα θα εισπράττουν τις μίζες; Μήπως στους διορισμούς και τις προαγωγές ημετέρων; Μήπως στο ποιοι θα τα πάρουν κάτω από το τραπέζι όταν θα κλείσουμε τα μεγάλα συμβόλαια στο φυσικό αέριο;..»
«Μα αυτά, κυρίες και κύριοι, δεν είναι θέματα ούτε πολιτικής ισότητας, ούτε λειτουργικότητας. Είναι καθαρά θέματα διαφθοράς».
Στοχεύοντας στη διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων μας χούφτας ελληνοκυπρίων που θα έχουν πολλά να κερδίσουν από τις επενδύσεις στο φυσικό αέριο, η κυβέρνηση Αναστασιάδη οδηγεί στη διχοτόμηση, υποθηκεύοντας το μέλλον και των ελληνοκυπρίων σε μια περιοχή που φλέγεται.
Σωτήρης Βλάχος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου