Έλσα Ράσιου
Αυτές τις μέρες πολύς κόσμος, παιδάκια κυρίως αφηνουν δυο λουλούδια στη μνήμη των αγωνιστών πλάι στα στεφάνια των σκοπιμοτήτων, πορείες με σημαίες, λάβαρα και συνθήματα κατακλύζουν και πάλι τους δρόμους σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις.
Παιδιά αγέννητα τότε, πορεύονται πλάι στους λίγους πια εναπομείναντες εκείνης της γενιάς. Και μέσα από τις μυρωδιές των λουλουδιών και τα συνθήματα, η μνήμη ξαστοχά τις μέρες, και τις ώρες που σημάδεψαν τη νιότη μας. Σε αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια μαζί μας...
Ποιήματα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, λόγοι εκφωνούνται, ρεπορτάζ παλεύουν στα κανάλια για την αύξηση της ακροαματικότητας και στα ημερολόγια των σχολείων καταγράφεται η σημερινή μέρα σαν σχολική «γιορτή». Μ’ άλλα λόγια μια ακόμα ημέρα μνήμης επιχειρείται να μετατραπεί σε μουσειακή εκδήλωση μιας ταξικά συμφιλιωμένης κοινωνίας, όπως άλλωστε όλες οι ιστορικές επέτειοι…
Δε μπόρεσαν και δε θα μπορέσουν να αλώσουν ούτε να αλλοιώσουν τη μνήμη αυτής της εξέγερσης. Κάθε αγώνας παραμένει ζωντανός και διατηρεί το νόημά του, όταν μετουσιώνονται τα μηνύματά του στη σύγχρονη εποχή. Και οι εξεγέρσεις των Πολυτεχνείων (γιατί παρόμοιες εξεγέρσεις εκδηλώθηκαν και σε Θεσσαλονίκη και Γιάννενα) διατηρούν αυτή τη δυναμική μέσα από τους αντιμνηονιακούς αγώνες για την άρνηση της αποικιοποίησης της πατρίδας μας, την υφαρπαγή της αξιοπρέπειας μας, τα αστικά κατακτημένα δικαιώματα που ο άκρατος φιλελευθερισμός επιβουλεύεται…
Εμπιστοσύνη στο χείμαρρο νεολαίων που διαδηλώνει! Το Πολυτεχνείο ζει!!! "Δε θα περά, δε θα περάσει ο φασισμός!!!".....
Έλσα Ράσιου: Σχετικά με τον συντάκτη
Αυτές τις μέρες πολύς κόσμος, παιδάκια κυρίως αφηνουν δυο λουλούδια στη μνήμη των αγωνιστών πλάι στα στεφάνια των σκοπιμοτήτων, πορείες με σημαίες, λάβαρα και συνθήματα κατακλύζουν και πάλι τους δρόμους σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις.
Παιδιά αγέννητα τότε, πορεύονται πλάι στους λίγους πια εναπομείναντες εκείνης της γενιάς. Και μέσα από τις μυρωδιές των λουλουδιών και τα συνθήματα, η μνήμη ξαστοχά τις μέρες, και τις ώρες που σημάδεψαν τη νιότη μας. Σε αγαπημένα πρόσωπα που δεν είναι πια μαζί μας...
Ποιήματα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, λόγοι εκφωνούνται, ρεπορτάζ παλεύουν στα κανάλια για την αύξηση της ακροαματικότητας και στα ημερολόγια των σχολείων καταγράφεται η σημερινή μέρα σαν σχολική «γιορτή». Μ’ άλλα λόγια μια ακόμα ημέρα μνήμης επιχειρείται να μετατραπεί σε μουσειακή εκδήλωση μιας ταξικά συμφιλιωμένης κοινωνίας, όπως άλλωστε όλες οι ιστορικές επέτειοι…
Δε μπόρεσαν και δε θα μπορέσουν να αλώσουν ούτε να αλλοιώσουν τη μνήμη αυτής της εξέγερσης. Κάθε αγώνας παραμένει ζωντανός και διατηρεί το νόημά του, όταν μετουσιώνονται τα μηνύματά του στη σύγχρονη εποχή. Και οι εξεγέρσεις των Πολυτεχνείων (γιατί παρόμοιες εξεγέρσεις εκδηλώθηκαν και σε Θεσσαλονίκη και Γιάννενα) διατηρούν αυτή τη δυναμική μέσα από τους αντιμνηονιακούς αγώνες για την άρνηση της αποικιοποίησης της πατρίδας μας, την υφαρπαγή της αξιοπρέπειας μας, τα αστικά κατακτημένα δικαιώματα που ο άκρατος φιλελευθερισμός επιβουλεύεται…
Εμπιστοσύνη στο χείμαρρο νεολαίων που διαδηλώνει! Το Πολυτεχνείο ζει!!! "Δε θα περά, δε θα περάσει ο φασισμός!!!".....
Έλσα Ράσιου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου