Κώστας Γκιώνης
Η Πατουλοποιήση της καθημερινότητας μας, δεν είναι ένα φαινόμενο τωρινό, είναι η κατάληξη μιας χρόνιας σταδιακής επιβολής του κιτς ως κανονικότητα.
Εκπαιδευτήκαμε μέσω των εκπομπών εκπόρνευσης του εγκεφάλου μας, να παρακολουθούμε και να ζηλεύουμε την κενότητα του φαίνεσθαι ως μια νέα θρησκεία, ως το μόνο τρόπο καταξίωσης μέσα στο μίζερο μας γίγνεσθαι, μάθαμε να ξεπουλάμε την συνείδηση μας για ένα σκοπό με οποιοδήποτε μέσο χρειαστεί, πασπαλισμένοι με πατσουλί επώνυμο και φανταχτερό ρούχο με ευανάγνωστη ετικέτα, περιφέροντας την κατάντια μας στα σοκάκια σαν γύφτικα σκερπάνια.
Οι χρυσοποίκιλτοι Πατούληδες, η δαντελοστόλιστη δημαρχέσα της Κέρκυρας, οι γκλαμουράτες επαναλαμβανόμενες διακοπές του πρωθυπουργού, οι φωτογραφίες του Κύρτσου κάθε μέρα και από διαφορετικό ιστορικό μνημείο από διάφορες πόλεις της Ευρώπης, δεν θα σήμαιναν τίποτα αν δεν προβάλλονταν από τους ίδιους ως τάματα στο Θεό της επίδειξης, μια βλαχοπροσέγγιση του κοίτα ποιος είμαι και τι κάνω και συ σκάσε από το κακό σου ανθρωπάκι.
Και αυτό αντί να τον κάνει να εκνευριστεί, αντιθέτως τον μετατρέπει σε Ιζνογκούντ από τη ζήλια του, θέλω και γω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη, θέλω και γω να σας τρίψω στη μούρη τη κυρίλα μου, θέλω και γω να ποστάρω χάι σοσάιτι προορισμούς, θέλω και γω να βγω φωτογραφία σαν τον Λουδοβίκο τον ΙΣΤ' και η γυναίκα μου σαν την Μαρία Αντουανέτα μέσα στις Βερσαλίες, έστω κι αν μετά βρεθούνε τα κεφάλια μας κάτω από την λεπίδα της γκιλοτίνας!
Τα πάντα για αυτά τα γαμημένα 15' λεπτά δημοσιότητας πού έλεγε ο Άντι Γουόρχολ, το κοριτσάκι πού θα βάλει το κορμί του στη κρεατομηχανή των τηλεχασάπικων παιχνιδιών, το τάισμα καθημερινά με σκυλοτράγουδα, πού δεν μπορείς να ξεχωρίσεις καμία φωνή, η μόνη διαφορά είναι στο στήθος και στους γλουτούς, στα αποβλακωμένα και προσκυνημένα ποδοσφαιρόπληκτα παιδάκια στα μαγαζιά-πλυντήρια των ναρκέμπορων, των μπράβων και των λαθρέμπορων, όλα στη μηχανή πολτοποίησης συνειδήσεων και προσωπικοτήτων.
Η δικτατορία του κιτς, μηδενική ανοχή στους σκεπτόμενους, στοχοποίηση και δαιμονοποίηση οποιουδήποτε βρίσκετε πέραν του τίποτα, χωρίς αξίες, με στρεβλά πρότυπα, ώστε ανά πάσα στιγμή χρειαστεί να είσαι έτοιμος να αποδεχθείς τα πάντα, αφού δεν έχεις επάνω σου τη λειτουργία του κριτηρίου!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Η Πατουλοποιήση της καθημερινότητας μας, δεν είναι ένα φαινόμενο τωρινό, είναι η κατάληξη μιας χρόνιας σταδιακής επιβολής του κιτς ως κανονικότητα.
Εκπαιδευτήκαμε μέσω των εκπομπών εκπόρνευσης του εγκεφάλου μας, να παρακολουθούμε και να ζηλεύουμε την κενότητα του φαίνεσθαι ως μια νέα θρησκεία, ως το μόνο τρόπο καταξίωσης μέσα στο μίζερο μας γίγνεσθαι, μάθαμε να ξεπουλάμε την συνείδηση μας για ένα σκοπό με οποιοδήποτε μέσο χρειαστεί, πασπαλισμένοι με πατσουλί επώνυμο και φανταχτερό ρούχο με ευανάγνωστη ετικέτα, περιφέροντας την κατάντια μας στα σοκάκια σαν γύφτικα σκερπάνια.
Οι χρυσοποίκιλτοι Πατούληδες, η δαντελοστόλιστη δημαρχέσα της Κέρκυρας, οι γκλαμουράτες επαναλαμβανόμενες διακοπές του πρωθυπουργού, οι φωτογραφίες του Κύρτσου κάθε μέρα και από διαφορετικό ιστορικό μνημείο από διάφορες πόλεις της Ευρώπης, δεν θα σήμαιναν τίποτα αν δεν προβάλλονταν από τους ίδιους ως τάματα στο Θεό της επίδειξης, μια βλαχοπροσέγγιση του κοίτα ποιος είμαι και τι κάνω και συ σκάσε από το κακό σου ανθρωπάκι.
Και αυτό αντί να τον κάνει να εκνευριστεί, αντιθέτως τον μετατρέπει σε Ιζνογκούντ από τη ζήλια του, θέλω και γω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη, θέλω και γω να σας τρίψω στη μούρη τη κυρίλα μου, θέλω και γω να ποστάρω χάι σοσάιτι προορισμούς, θέλω και γω να βγω φωτογραφία σαν τον Λουδοβίκο τον ΙΣΤ' και η γυναίκα μου σαν την Μαρία Αντουανέτα μέσα στις Βερσαλίες, έστω κι αν μετά βρεθούνε τα κεφάλια μας κάτω από την λεπίδα της γκιλοτίνας!
Τα πάντα για αυτά τα γαμημένα 15' λεπτά δημοσιότητας πού έλεγε ο Άντι Γουόρχολ, το κοριτσάκι πού θα βάλει το κορμί του στη κρεατομηχανή των τηλεχασάπικων παιχνιδιών, το τάισμα καθημερινά με σκυλοτράγουδα, πού δεν μπορείς να ξεχωρίσεις καμία φωνή, η μόνη διαφορά είναι στο στήθος και στους γλουτούς, στα αποβλακωμένα και προσκυνημένα ποδοσφαιρόπληκτα παιδάκια στα μαγαζιά-πλυντήρια των ναρκέμπορων, των μπράβων και των λαθρέμπορων, όλα στη μηχανή πολτοποίησης συνειδήσεων και προσωπικοτήτων.
Η δικτατορία του κιτς, μηδενική ανοχή στους σκεπτόμενους, στοχοποίηση και δαιμονοποίηση οποιουδήποτε βρίσκετε πέραν του τίποτα, χωρίς αξίες, με στρεβλά πρότυπα, ώστε ανά πάσα στιγμή χρειαστεί να είσαι έτοιμος να αποδεχθείς τα πάντα, αφού δεν έχεις επάνω σου τη λειτουργία του κριτηρίου!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου