Κόσμος
Στην Ανταρκτική καταγράφηκε για πρώτη φορά στην ιστορία θερμοκρασία άνω των 20 βαθμών Κελσίου, προξενώντας φόβους για την κλιματική αστάθεια στον μεγαλύτερο ταμιευτήρα πάγου της υφηλίου.
Στις 9 Φεβρουαρίου βραζιλιάνοι επιστήμονες κατέγραψαν θερμοκρασία 20.75°C στο νησί Σέιμουρ, ένας ολόκληρος βαθμός υψηλότερα από την προηγούμενη υψηλότερη καταγραφή των 19.8°C που είχε γίνει στο νησί Σίνιι τον Γενάρη του 1982.
Νωρίτερα, στις 6 Φεβρουαρίου ένας αργεντίνικος ερευνητικός σταθμός στην Εσπεράνζα είχε μετρήσει 18.3°C, καταγραφή η οποία ήταν η υψηλότερη στην ηπειρωτική χερσόνησο της Ανταρκτικής.
Αυτές οι καταγραφές ρεκόρ θα χρειαστεί να επιβεβαιωθούν από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, αλλά εμφανίζονται συνεπείς με μια ευρύτερη τάση στην χερσόνησο και τα κοντινά νησιά, όπου η θερμοκρασία έχει ανέβει κατά τρεις βαθμούς Κελσίου από την προβιομηχανική εποχή και έπειτα, κάτι που αποτελεί τον πιο γρήγορο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη.
Οι επιστήμονες, που συλλέγουν τα δεδομένα από απομακρυσμένους σταθμούς κάθε τρεις μέρες, περιγράφουν το γεγονός ως “απίστευτο και αφύσικο”.
“Βλέπουμε την αυξητική τάση της θερμοκρασίας σε διάφορες περιοχές που παρακολουθούμε, αλλά δεν έχουμε δει ποτέ κάτι ανάλογο”, δήλωσε ο Κάρλος Σάιφερ, που εργάζεται στο Terrantar, ένα βραζιλιάνικο κυβερνητικό πρόγραμμα που καταγράφει την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος και στη βιολογία σε 23 τοποθεσίες στην Ανταρκτική.
Σύμφωνα με τον Σάιφερ, η θερμοκρασία στη χερσόνησο, στα νησιά Σάουθ Σέτλαντ και στο αρχιπέλαγος Τζέιμς Ρος, όπου ανήκει το νησί Σέιμουρ, έχει υπάρξει ασταθής τα τελευταία 20 χρόνια. Στην πρώτη δεκαετία του αιώνα, η θερμοκρασία είχε πέσει, ενώ στη συνέχεια άρχισε να αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας των αλλαγών στα ωκεάνια ρεύματα και στο φαινόμενο του Ελ Νίνιο. “Έχουμε κλιματικές αλλαγές στην ατμόσφαιρα, οι οποίες συνδέονται στενά με αλλαγές στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος και στον ωκεανό. Όλα αλληλοεπηρεάζονται”.
Στην Ανταρκτική είναι αποθηκευμένο περίπου το 70% των πλανητικών αποθεμάτων σε φρέσκο νερό υπό τη μορφή χιονιού και πάγου. Αν έλιωνε όλο αυτό το απόθεμα, τότε η στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε περίπου κατά 60 μέτρα, αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται πολλές γενιές για να συμβεί. Οι επιστήμονες των Ηνωμένων Εθνών προβλέπουν ότι η στάθμη των ωκεανών θα ανέβει από 30 έως 110 εκατοστά μέχρι το τέλος του αιώνα, κάτι που εξαρτάται από τις ανθρώπινες προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των ρύπων και από την ευαισθησία των παγοκαλλυμάτων.
Παράλληλα, ενώ στην ανατολική και κεντρική Ανταρκτική οι θερμοκρασίες είναι γενικά σταθερές, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για την δυτική Ανταρκτική, όπου οι ωκεανοί που θερμαίνονται θέτουν σε κίνδυνο τους τεράστιους παγετώνες στα νησιά Thwaites και Pine. Μέχρι στιγμής, αυτό έχει οδηγήσει σε μια σχετικά χαμηλή αύξηση της στάθμης της θάλασσας, όμως είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει γοργά αν υπάρξει ένα παρατεταμένο άλμα στη θερμοκρασία.
Όπως δήλωσε ο Κάρλος Σάιφερ, η καταγραφή των δεδομένων από αυτές τις περιοχές μπορεί να μας υποδείξει τι πρόκειται να συμβεί και σε άλλα μέρη της περιοχής. “Είναι σημαντικό να έχουμε περιοχές αναφοράς όπως η χερσόνησος της Ανταρκτικής και τα νησιά Σάουθ Σέτλαντ, διότι μπορούν να μας δείξουν τις εξελίξεις που θα έχουμε στο μέλλον, στο πολύ κοντινό μέλλον”.
Πηγή: 3pointmagazine.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Στην Ανταρκτική καταγράφηκε για πρώτη φορά στην ιστορία θερμοκρασία άνω των 20 βαθμών Κελσίου, προξενώντας φόβους για την κλιματική αστάθεια στον μεγαλύτερο ταμιευτήρα πάγου της υφηλίου.
Στις 9 Φεβρουαρίου βραζιλιάνοι επιστήμονες κατέγραψαν θερμοκρασία 20.75°C στο νησί Σέιμουρ, ένας ολόκληρος βαθμός υψηλότερα από την προηγούμενη υψηλότερη καταγραφή των 19.8°C που είχε γίνει στο νησί Σίνιι τον Γενάρη του 1982.
Νωρίτερα, στις 6 Φεβρουαρίου ένας αργεντίνικος ερευνητικός σταθμός στην Εσπεράνζα είχε μετρήσει 18.3°C, καταγραφή η οποία ήταν η υψηλότερη στην ηπειρωτική χερσόνησο της Ανταρκτικής.
Αυτές οι καταγραφές ρεκόρ θα χρειαστεί να επιβεβαιωθούν από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό, αλλά εμφανίζονται συνεπείς με μια ευρύτερη τάση στην χερσόνησο και τα κοντινά νησιά, όπου η θερμοκρασία έχει ανέβει κατά τρεις βαθμούς Κελσίου από την προβιομηχανική εποχή και έπειτα, κάτι που αποτελεί τον πιο γρήγορο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη.
Οι επιστήμονες, που συλλέγουν τα δεδομένα από απομακρυσμένους σταθμούς κάθε τρεις μέρες, περιγράφουν το γεγονός ως “απίστευτο και αφύσικο”.
“Βλέπουμε την αυξητική τάση της θερμοκρασίας σε διάφορες περιοχές που παρακολουθούμε, αλλά δεν έχουμε δει ποτέ κάτι ανάλογο”, δήλωσε ο Κάρλος Σάιφερ, που εργάζεται στο Terrantar, ένα βραζιλιάνικο κυβερνητικό πρόγραμμα που καταγράφει την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος και στη βιολογία σε 23 τοποθεσίες στην Ανταρκτική.
Σύμφωνα με τον Σάιφερ, η θερμοκρασία στη χερσόνησο, στα νησιά Σάουθ Σέτλαντ και στο αρχιπέλαγος Τζέιμς Ρος, όπου ανήκει το νησί Σέιμουρ, έχει υπάρξει ασταθής τα τελευταία 20 χρόνια. Στην πρώτη δεκαετία του αιώνα, η θερμοκρασία είχε πέσει, ενώ στη συνέχεια άρχισε να αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας των αλλαγών στα ωκεάνια ρεύματα και στο φαινόμενο του Ελ Νίνιο. “Έχουμε κλιματικές αλλαγές στην ατμόσφαιρα, οι οποίες συνδέονται στενά με αλλαγές στο μόνιμα παγωμένο υπέδαφος και στον ωκεανό. Όλα αλληλοεπηρεάζονται”.
Στην Ανταρκτική είναι αποθηκευμένο περίπου το 70% των πλανητικών αποθεμάτων σε φρέσκο νερό υπό τη μορφή χιονιού και πάγου. Αν έλιωνε όλο αυτό το απόθεμα, τότε η στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε περίπου κατά 60 μέτρα, αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται πολλές γενιές για να συμβεί. Οι επιστήμονες των Ηνωμένων Εθνών προβλέπουν ότι η στάθμη των ωκεανών θα ανέβει από 30 έως 110 εκατοστά μέχρι το τέλος του αιώνα, κάτι που εξαρτάται από τις ανθρώπινες προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των ρύπων και από την ευαισθησία των παγοκαλλυμάτων.
Παράλληλα, ενώ στην ανατολική και κεντρική Ανταρκτική οι θερμοκρασίες είναι γενικά σταθερές, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για την δυτική Ανταρκτική, όπου οι ωκεανοί που θερμαίνονται θέτουν σε κίνδυνο τους τεράστιους παγετώνες στα νησιά Thwaites και Pine. Μέχρι στιγμής, αυτό έχει οδηγήσει σε μια σχετικά χαμηλή αύξηση της στάθμης της θάλασσας, όμως είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει γοργά αν υπάρξει ένα παρατεταμένο άλμα στη θερμοκρασία.
Όπως δήλωσε ο Κάρλος Σάιφερ, η καταγραφή των δεδομένων από αυτές τις περιοχές μπορεί να μας υποδείξει τι πρόκειται να συμβεί και σε άλλα μέρη της περιοχής. “Είναι σημαντικό να έχουμε περιοχές αναφοράς όπως η χερσόνησος της Ανταρκτικής και τα νησιά Σάουθ Σέτλαντ, διότι μπορούν να μας δείξουν τις εξελίξεις που θα έχουμε στο μέλλον, στο πολύ κοντινό μέλλον”.
Πηγή: 3pointmagazine.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου