Γιάννης Αγγέλου
Με το Νομοσχέδιο που κατατέθηκε προς διαβούλευση τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη 2020, η κυβέρνηση θέλει την επαναπιστοποίηση συγκεκριμένων Κέντρων Εκπαίδευσης και Σχολών των ΕΔ. Είναι η δεύτερη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Η πρώτη είχε γίνει το 2004, απόπειρα που τη θυμίζουν κάποιες ξεχασμένες ταμπέλες. Η δεύτερη είναι τώρα. Ενδιάμεσα, το 2010, έγινε μια ακόμη προσπάθεια, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που τότε πανηγυρίστηκε, αλλά τελικά έμεινε κι αυτή μια διαδικτυακή ταμπέλα.
Αυτή τη φορά προβληματίζουν οι ειδικές συνθήκες που επικρατούν. Γιατί τώρα κάτι τέτοιο; Γιατί με 9μηνη θητεία να αποστερηθούν οι Μονάδες προσωπικού για διάστημα το λιγότερο δυο μηνών;
Εδώ και καιρό διαρρέει από κύκλους πως επίκειται αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Ενδεχομένως η κίνηση αυτή που με τόση σπουδή φρόντισε να περάσει στο νομοσχέδιο το ΥΠΕΘΑ, να συνδέεται με την αύξηση της θητείας, στη λογική «αυξάνεται μεν η θητεία, αλλά δεν είναι χαμένος ο χρόνος». Επιδιώκεται να χρυσωθεί το χάπι σε όσους πρόκειται να υποστούν την αύξηση που ουδεμία σχέση έχει με την άμυνα της χώρας.
Οι πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά έφεραν τη χώρα στο σφιχτότερο εναγκαλισμό της από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Όλη η χώρα έχει γίνει μια ατελείωτη αμερικανική βάση, με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.
Και ξαφνικά, η κυβέρνηση θυμάται πως πρέπει να συνδέσει τη θητεία με την αγορά εργασίας. Όταν η εργασία στη χώρα έχει χάσει την έννοιά της.
Η συνεχής εκπαίδευση, κατάρτιση και επανακατάρτιση των εργαζομένων είναι ένα φαινόμενο που ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει γίνει απαραίτητο. Ή, ακριβέστερα, το έχουν κάνει απαραίτητο οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί από το 1996 και μετά, όταν εφευρέθηκε ο όρος «απασχολήσιμος» και «απασχολησιμότητα».
Ένας όρος των τότε «εκσυγχρονιστών» που με την πολιτική τους στην πράξη κατάργησαν τους όρους εργαζόμενος και εργασία.
Πού αποσκοπούσε όλο αυτό; Στο να γίνει συνείδηση του λαού πως με τη λαίλαπα που ερχόταν δε θα υπάρχει σταθερή εργασία συγκεκριμένων ωρών, αλλά ρευστή απασχόληση κάποιων ωρών με εξευτελιστικές απολαβές. Επίσης, με έμμεσο τρόπο κατάργησαν τη μονιμότητα, μοντέλο πανευρωπαϊκό, μετονομάζοντας ακόμη και το αρμόδιο υπουργείο, σε Απασχόλησης.
Είναι γνωστό πως για πιστοποιημένη κατάρτιση απαιτείται συγκεκριμένος χρόνος. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει αυτός ο χρόνος ειδικά σε όσους υπηρετούν σε Νησιά και Έβρο; Και μάλιστα όταν εδώ και ένα χρόνο οι μονάδες βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα;
Συνεπώς το ΥΠΕΘΑ βρήκε έναν εύσχημο τρόπο να χρυσώσει την πολυαναμενόμενη αύξηση της θητείας. Με έναν ωραίο τίτλο «Σύνδεση της Θητείας με την Αγορά Εργασίας»!
Δεδομένου ότι την κατάργηση των Κέντρων Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ), υλοποίησε ως Α/ΓΕΣ ο νυν υφυπουργός Άμυνας!
Ας μην κοροϊδεύουν το λαό. Ας πουν ξεκάθαρα πως η αύξηση της θητείας επιβάλλεται από τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις τους απέναντι σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Και όχι δήθεν ενδιαφέρον να συνδέσουν τη θητεία με την αγορά εργασίας.
Γιάννης Αγγέλου
Σχης (ΜΧ) εα
ΜBA, Ms’c
Με το Νομοσχέδιο που κατατέθηκε προς διαβούλευση τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη 2020, η κυβέρνηση θέλει την επαναπιστοποίηση συγκεκριμένων Κέντρων Εκπαίδευσης και Σχολών των ΕΔ. Είναι η δεύτερη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Η πρώτη είχε γίνει το 2004, απόπειρα που τη θυμίζουν κάποιες ξεχασμένες ταμπέλες. Η δεύτερη είναι τώρα. Ενδιάμεσα, το 2010, έγινε μια ακόμη προσπάθεια, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που τότε πανηγυρίστηκε, αλλά τελικά έμεινε κι αυτή μια διαδικτυακή ταμπέλα.
Αυτή τη φορά προβληματίζουν οι ειδικές συνθήκες που επικρατούν. Γιατί τώρα κάτι τέτοιο; Γιατί με 9μηνη θητεία να αποστερηθούν οι Μονάδες προσωπικού για διάστημα το λιγότερο δυο μηνών;
Εδώ και καιρό διαρρέει από κύκλους πως επίκειται αύξηση της στρατιωτικής θητείας. Ενδεχομένως η κίνηση αυτή που με τόση σπουδή φρόντισε να περάσει στο νομοσχέδιο το ΥΠΕΘΑ, να συνδέεται με την αύξηση της θητείας, στη λογική «αυξάνεται μεν η θητεία, αλλά δεν είναι χαμένος ο χρόνος». Επιδιώκεται να χρυσωθεί το χάπι σε όσους πρόκειται να υποστούν την αύξηση που ουδεμία σχέση έχει με την άμυνα της χώρας.
Οι πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά έφεραν τη χώρα στο σφιχτότερο εναγκαλισμό της από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Όλη η χώρα έχει γίνει μια ατελείωτη αμερικανική βάση, με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.
Και ξαφνικά, η κυβέρνηση θυμάται πως πρέπει να συνδέσει τη θητεία με την αγορά εργασίας. Όταν η εργασία στη χώρα έχει χάσει την έννοιά της.
Η συνεχής εκπαίδευση, κατάρτιση και επανακατάρτιση των εργαζομένων είναι ένα φαινόμενο που ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει γίνει απαραίτητο. Ή, ακριβέστερα, το έχουν κάνει απαραίτητο οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί από το 1996 και μετά, όταν εφευρέθηκε ο όρος «απασχολήσιμος» και «απασχολησιμότητα».
Ένας όρος των τότε «εκσυγχρονιστών» που με την πολιτική τους στην πράξη κατάργησαν τους όρους εργαζόμενος και εργασία.
Πού αποσκοπούσε όλο αυτό; Στο να γίνει συνείδηση του λαού πως με τη λαίλαπα που ερχόταν δε θα υπάρχει σταθερή εργασία συγκεκριμένων ωρών, αλλά ρευστή απασχόληση κάποιων ωρών με εξευτελιστικές απολαβές. Επίσης, με έμμεσο τρόπο κατάργησαν τη μονιμότητα, μοντέλο πανευρωπαϊκό, μετονομάζοντας ακόμη και το αρμόδιο υπουργείο, σε Απασχόλησης.
Είναι γνωστό πως για πιστοποιημένη κατάρτιση απαιτείται συγκεκριμένος χρόνος. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει αυτός ο χρόνος ειδικά σε όσους υπηρετούν σε Νησιά και Έβρο; Και μάλιστα όταν εδώ και ένα χρόνο οι μονάδες βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα;
Συνεπώς το ΥΠΕΘΑ βρήκε έναν εύσχημο τρόπο να χρυσώσει την πολυαναμενόμενη αύξηση της θητείας. Με έναν ωραίο τίτλο «Σύνδεση της Θητείας με την Αγορά Εργασίας»!
Δεδομένου ότι την κατάργηση των Κέντρων Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (ΚΕΝ), υλοποίησε ως Α/ΓΕΣ ο νυν υφυπουργός Άμυνας!
Ας μην κοροϊδεύουν το λαό. Ας πουν ξεκάθαρα πως η αύξηση της θητείας επιβάλλεται από τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις τους απέναντι σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Και όχι δήθεν ενδιαφέρον να συνδέσουν τη θητεία με την αγορά εργασίας.
Γιάννης Αγγέλου
Σχης (ΜΧ) εα
ΜBA, Ms’c
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου