Του Γιάννη Αγγέλου, Συνταγματάρχη (ΜΧ) ε.α., ΜBA, Ms’c
Το εκλεκτορικό σώμα στις ΗΠΑ επικύρωσε τη νίκη του υποψηφίου των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν. Πολλούς στον κόσμο τους έκανε πιο χαρούμενους, καθώς τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, διαδέχεται ένας πολιτικός με μεγάλη εμπειρία, αφού είχε διατελέσει και αντιπρόεδρος επί Μπαράκ Ομπάμα.
Αυτή είναι η αρχή, για όσους θέλουν να βλέπουν πως στις ΗΠΑ, μετά της εκλογές, «πνέει ένας διαφορετικός άνεμος». Άρα, κατ’ αυτούς, θα υπάρξει και αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων και ιδιαίτερα στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας.
Επειδή μια χώρα όπως οι ΗΠΑ διακρίνονται για τη συνέχειά τους, καλό είναι να δούμε τι συμβαίνει σήμερα εκεί και τι προοιωνίζονται αυτές οι κινήσεις.
Την παραμονή της σύγκλησης της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, στις ΗΠΑ συνεδρίασε η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κάτι το περίεργο. Όμως είναι πολύ σημαντικό να δούμε ποιος έκανε την εμφάνισή του και μάλιστα μετά από πολύ καιρό. Ακριβέστερα, ποια!
Η πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ. Η πρώτη γυναίκα Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, που υπηρέτησε το αξίωμα από το 1997 – 2001, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον. Είναι αυτή που πρωταγωνίστησε στον πόλεμο στην περιοχή των Βαλκανίων με αποτέλεσμα το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Είναι το ίδιο πρόσωπο που με πρόσχημα τον «εκδημοκρατισμό» στην περιοχή, διέλυσε τη Σερβία μετά από 78 μέρες βομβαρδισμών. Είναι η πολιτικός που υπαγόρευσε την Συμφωνία της Μαδρίτης και επέβαλε την αντίληψη πως «η Τουρκία έχει νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο».
Να σημειωθεί ότι πέρυσι τον Ιούνη και πιο συγκεκριμένα την Τετάρτη 12 Ιούνη 2019, που συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την είσοδο των νατοϊκών δυνάμεων στο Κόσοβο πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια ανδριάντα της πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ! Πολύ κοντά στον ανδριάντα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον!
Το κεφάλαιο της διάλυσης της τότε Γιουγκοσλαβίας έκλεισε με τη σύλληψη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς το 2001. Ο Μιλόσεβιτς έπρεπε να συλληφθεί, λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία που είχε δώσει η Ουάσιγκτον στο Βελιγράδι για συνεργασία με το δικαστήριο της Χάγης, εάν ήθελε να εκταμιευτούν τα πρώτα από τα εκατόν εξήντα εκατομμύρια δολάρια που είχε υποσχεθεί ως βοήθεια. Και αυτό ήταν «έργο» της τότε Αμερικανίδας ΥΠΕΞ. Η ιστορία των τριάκοντα αργυρίων…
Αυτή η πολιτικός, με τη βαριά σκιά της πολιτικής της πάνω από τα Βαλκάνια και τη διάλυσή τους, επιστρέφει. Και μάλιστα στη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων ασχολήθηκε και πάλι με τα αγαπημένα της Βαλκάνια, για τα οποία ισχυρίστηκε ότι αποσταθεροποιούνται από Ρωσία και Κίνα. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι «εσείς δε βομβαρδίσατε μέχρι διαλύσεως την Γιουγκοσλαβία για να διώξετε από την περιοχή Ρωσία και Κίνα;». Το ερώτημα είναι καθαρά ρητορικό…
Συνεχίζοντας η κυρία Ολμπράιτ, τόνισε πως οι ΗΠΑ πρέπει να αυξήσουν την εμπλοκή τους στην περιοχή των Βαλκανίων, μίλησε για «ακμάζουσα διαφθορά», ενώ αναφέρθηκε και «σε διεφθαρμένους ηγέτες που χρησιμοποιούν τα εθνικά ζητήματα για να μείνουν στην εξουσία». Όλοι οι «διεφθαρμένοι ηγέτες» σημειώνεται πως είναι αμερικανικής επιλογής!
Την επόμενη μέρα ήταν η Σύνοδος κορυφής των ηγετών της ΕΕ. Τι αποφασίστηκε εκεί; Στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής «η ΕΕ θα επιδιώξει να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ σε θέματα που αφορούν στις σχέσεις με την Τουρκία και την Ανατ. Μεσόγειο».
Επιδιώκοντας να δούμε πώς διαμορφώνεται το πολιτικό περιβάλλον τη χρονιά που έρχεται, το 2021 είναι η χρονιά κατά την οποία η Άγγελα Μέρκελ, μετά από 16 χρόνια θητείας, πρόκειται να αποχωρήσει από το αξίωμά της. Ηγέτης αντίστοιχου βεληνεκούς για τα μεγάλα συμφέροντα, δεν υπάρχει. Ούτε μέσα στην ίδια τη χώρα της, αφού η αποχώρησή της συμπαρασύρει και τον Σόιμπλε. Αξίζει να σημειωθεί πως ιστορικά το μακρύ χέρι των ΗΠΑ στην Ευρώπη είναι η Γερμανία, κάτι που αποδείχτηκε περίτρανα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αποχώρηση Μέρκελ, αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, που οι ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί και επ ουδενί θέλουν να φανεί. Να μην ξεχνάμε πως αναμένεται η ολοκλήρωση του BREXIT, κάτι που λογικά θα βυθίσει την ΕΕ σε εσωστρέφεια. Τι πιο λογικό λοιπόν, να επιστρέψουν τα θέματα της Ανατ. Μεσογείου και των Βαλκανίων σε παλαιούς γνώριμους;
Από την άλλη το ΝΑΤΟ, με κάθε τρόπο, προσπαθεί να απαγκιστρώσει την Τουρκία από τη Ρωσία και γι αυτό, όπως ήδη έγινε γνωστό, ετοιμάζονται να πιέσουν με κυρώσεις ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Η πολιτική της αστικής τάξης της Τουρκίας εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Και για τους πανηγυρίζοντες για την εκλογή Μπάιντεν, καλό είναι να θυμούνται πως επί του Δημοκρατικού Κλίντον γκριζαρίστηκαν τα Ίμια.
Το 2021 αναμένεται με ενδιαφέρον. Το τι θα συμβεί δεν είναι δυνατόν να το προβλέψουμε, μπορούμε όμως κοιτάζοντας προς τα πίσω, να το «δούμε».
Αντί της Μέρκελ, Ολμπράιτ. Ποια αισιοδοξία μπορεί να αφήνει μια τέτοια αλλαγή; Ή καλύτερα εναλλαγή, αφού προϋπήρξε της Άγγελα η Μαντλίν;
Πόση αισιοδοξία μπορούμε να έχουμε όταν το παλαιό επιστρέφει ως νέο; Όταν αλλάζουν πρόσωπα και όχι οι πολιτικές που υπηρετούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα εις βάρος των λαών και ιδιαίτερα εις βάρος των λαών της περιοχής;
Ήδη το 2020 ήταν μια χρονιά περαιτέρω αποκάλυψης των διαθέσεων και προθέσεων των «φίλων» και «εταίρων» μας. ΝΑΤΟ και ΕΕ μας έδειξαν τα δόντια τους, αφού μας υπαγόρευσαν και αποδεχτήκαμε τη λογική των 6 μιλίων. Το επόμενο βήμα είναι το ίδιο το Αιγαίο. Και η χώρα να έχει γίνει μια τεράστια βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Και η Μαντλίν επιστρέφει ως η παλαιά νέα σιδηρά κυρία.
Στο χέρι των λαών της περιοχής είναι να αφυπνιστούν. Ήδη ο διαμελισμός των χωρών της Βαλκανικής τις δεκαετίες 1990-2000 και 2000-2010 δείχνουν το μέλλον. Τα συνδικάτα του θανάτου δεν έχουν θέση στην περιοχή. Οι λαοί γνωρίζουν το δρόμο της Ειρήνης και της συμπόρευσης μακριά από τα μεγάλα αφεντικά.
Γιάννης Αγγέλου
Σχης (ΜΧ) εα
ΜBA, Ms’c
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου