Ελλάδα
Τον προελαύνοντα εκφασισμό τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας αναδεικνύει μια σειρά θλιβερών περιστατικών στο νησί της Λέσβου, με θύμα το Δημήτρη, κάτοικο της Σκάλας Συκαμνιάς, ο οποίος προτιμάει να ντύνεται με γυναικεία ρούχα. Ο άντρας έχει γίνει στόχος επιθέσεων από ομάδα ανηλίκων αγοριών και κοριτσιών, ανάμεσά τους παιδιά 12 ως 14 ετών, τα οποία εισβάλλουν στο σπίτι του και επιδίδονται σε απρέπειες, τις οποίες στη συνέχεια καταγράφουν με τα κινητά τους και μεταδίδουν στο διαδίκτυο.
Οι συμπεριφορές αυτές είναι γνωστές στην τοπική κοινωνία του χωριά και ενδεχομένως και στο οικογενειακό περιβάλλον των ανηλίκων, αυτό που έχει και τη βασική ευθύνη για την ανατροφή και συμπεριφορά αυτών των παιδιών, ειδικότερα των κάτω των 14 που δεν έχουν ποινικό καταλογισμό.
Το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί στην είδηση ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες στη ρατσιστική επίθεση με μαχαίρια και σιδηρολοστούς κατά δομής ανήλικων προσφύγων στο Ωραιόκαστρο, συνελήφθησαν πατέρας και ο ανήλικος γιος του, ο οποίος σε αντίθεση με τον πατέρα του, αφέθηκε ελεύθερος με εντολή εισαγγελέα.
Είναι προφανές ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, κάτι σάπιο που μιμούνται τα παιδιά στην πιο τρυφερή τους ηλικία, όταν η κρίση και η προσωπικότητά τους είναι ακόμα αδιαμόρφωτα. Η παθογένεια είναι διάχυτη και είναι πρωτίστως κοινωνική. Όταν ο σεβασμός στη διαφορετικότητα κάθε είδους αποτελεί κούφια διακήρυξη για κάποια αντίστοιχη παγκόσμια ημέρα, ενώ στην πραγματική ζωή τα πρότυπα είναι η ανθρωποφαγία και η επικράτηση του “ισχυρότερου”, που συχνά μεταφράζεται σε κανιβαλισμό των λιγότερο ισχυρών μεταξύ τους, τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να εκπλήσσουν και δεν αρκούν οι εισαγγελείς για να τα αντιμετωπίσουν, όταν η μήτρα που τα γεννάει παραμένει άθικτη και γόνιμη.
Τον προελαύνοντα εκφασισμό τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας αναδεικνύει μια σειρά θλιβερών περιστατικών στο νησί της Λέσβου, με θύμα το Δημήτρη, κάτοικο της Σκάλας Συκαμνιάς, ο οποίος προτιμάει να ντύνεται με γυναικεία ρούχα. Ο άντρας έχει γίνει στόχος επιθέσεων από ομάδα ανηλίκων αγοριών και κοριτσιών, ανάμεσά τους παιδιά 12 ως 14 ετών, τα οποία εισβάλλουν στο σπίτι του και επιδίδονται σε απρέπειες, τις οποίες στη συνέχεια καταγράφουν με τα κινητά τους και μεταδίδουν στο διαδίκτυο.
Οι συμπεριφορές αυτές είναι γνωστές στην τοπική κοινωνία του χωριά και ενδεχομένως και στο οικογενειακό περιβάλλον των ανηλίκων, αυτό που έχει και τη βασική ευθύνη για την ανατροφή και συμπεριφορά αυτών των παιδιών, ειδικότερα των κάτω των 14 που δεν έχουν ποινικό καταλογισμό.
Το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί στην είδηση ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες στη ρατσιστική επίθεση με μαχαίρια και σιδηρολοστούς κατά δομής ανήλικων προσφύγων στο Ωραιόκαστρο, συνελήφθησαν πατέρας και ο ανήλικος γιος του, ο οποίος σε αντίθεση με τον πατέρα του, αφέθηκε ελεύθερος με εντολή εισαγγελέα.
Είναι προφανές ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, κάτι σάπιο που μιμούνται τα παιδιά στην πιο τρυφερή τους ηλικία, όταν η κρίση και η προσωπικότητά τους είναι ακόμα αδιαμόρφωτα. Η παθογένεια είναι διάχυτη και είναι πρωτίστως κοινωνική. Όταν ο σεβασμός στη διαφορετικότητα κάθε είδους αποτελεί κούφια διακήρυξη για κάποια αντίστοιχη παγκόσμια ημέρα, ενώ στην πραγματική ζωή τα πρότυπα είναι η ανθρωποφαγία και η επικράτηση του “ισχυρότερου”, που συχνά μεταφράζεται σε κανιβαλισμό των λιγότερο ισχυρών μεταξύ τους, τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να εκπλήσσουν και δεν αρκούν οι εισαγγελείς για να τα αντιμετωπίσουν, όταν η μήτρα που τα γεννάει παραμένει άθικτη και γόνιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου