Λίλα Μήτσουρα
Ζωή με επιδόματα ελεημοσύνης, δεν είναι ζωή.
Ζωή με μπάτσους παντού, δεν είναι ζωή.
Ζωή με κλειστή την παιδεία και τον πολιτισμό, δεν είναι ζωή.
Ζωή με κλειστά θέατρα, μουσεία, μουσικές, δεν είναι ζωή.
Ζωή με ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ και κλειστά βιβλιοπωλεία, δεν είναι ζωή.
Ζωή με επιδόματα ελεημοσύνης, δεν είναι ζωή.
Ζωή με μπάτσους παντού, δεν είναι ζωή.
Ζωή με κλειστή την παιδεία και τον πολιτισμό, δεν είναι ζωή.
Ζωή με κλειστά θέατρα, μουσεία, μουσικές, δεν είναι ζωή.
Ζωή με ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ και κλειστά βιβλιοπωλεία, δεν είναι ζωή.
Ζωή που σου λέει σκάσε και τρώγε και κλείσε το μυαλό σου, δεν είναι ζωή.
Ζωή με ανοιχτά εργοστάσια και κλειστά σχολεία, δεν είναι ζωή.
Ζωή μέσα από διαδικτυακές συνδέσεις, δεν είναι ζωή.
Ζωή που άλλοι σου λένε πώς θα ζήσεις εσύ ή πότε θα πεθάνεις κατά το κέφι τους, δεν είναι ζωή.
Ζωή με δήθεν προαιρετική προαύλιση με χρονικό όριο ,9 το βράδυ ,δεν είναι ζωή .
Ζωή που 8.55μμ, με την ψυχή στο στόμα και αναγκαστικά, τρέχει να προλάβει να φυλακισθεί ξανά μέσα, δεν είναι ζωή.
Ζωή με εντολές από τους δήθεν θεούς, τώρα θα δουλέψεις, τώρα δεν θα δουλέψεις, δεν είναι ζωή
Ζωή που παίρνει εντολές για το που θα πας, πόσο θα κάτσεις, τι ώρα θα επιστρέψεις, με μηνύματα, δεν είναι ζωή
Ζωή που σου λένε άλλοι τι να κάνεις ,πώς να ζήσεις, πώς να αναπνέεις, δεν είναι ζωή.
Ζωή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κρατάει 11 μήνες , δεν είναι ζωή.
Ζωή που σε κλειδαμπαρώνει μέσα για να σε προφυλάξει από έναν ιό που δεν σε βλάπτει σε ανοιχτό χώρο , δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως ατομικές ελευθερίες, δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως αντίδραση, δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως τα μικρομάγαζα ανοιχτά ,τα ταβερνάκια, τα καφέ, δεν είναι ζωή .
Ζωή δίχως κόσμο σε πλατείες, δεν είναι ζωή .
Ζωή με ανοιχτά εργοστάσια και κλειστά σχολεία, δεν είναι ζωή.
Ζωή μέσα από διαδικτυακές συνδέσεις, δεν είναι ζωή.
Ζωή που άλλοι σου λένε πώς θα ζήσεις εσύ ή πότε θα πεθάνεις κατά το κέφι τους, δεν είναι ζωή.
Ζωή με δήθεν προαιρετική προαύλιση με χρονικό όριο ,9 το βράδυ ,δεν είναι ζωή .
Ζωή που 8.55μμ, με την ψυχή στο στόμα και αναγκαστικά, τρέχει να προλάβει να φυλακισθεί ξανά μέσα, δεν είναι ζωή.
Ζωή με εντολές από τους δήθεν θεούς, τώρα θα δουλέψεις, τώρα δεν θα δουλέψεις, δεν είναι ζωή
Ζωή που παίρνει εντολές για το που θα πας, πόσο θα κάτσεις, τι ώρα θα επιστρέψεις, με μηνύματα, δεν είναι ζωή
Ζωή που σου λένε άλλοι τι να κάνεις ,πώς να ζήσεις, πώς να αναπνέεις, δεν είναι ζωή.
Ζωή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κρατάει 11 μήνες , δεν είναι ζωή.
Ζωή που σε κλειδαμπαρώνει μέσα για να σε προφυλάξει από έναν ιό που δεν σε βλάπτει σε ανοιχτό χώρο , δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως ατομικές ελευθερίες, δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως αντίδραση, δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως τα μικρομάγαζα ανοιχτά ,τα ταβερνάκια, τα καφέ, δεν είναι ζωή .
Ζωή δίχως κόσμο σε πλατείες, δεν είναι ζωή .
Ζωή,μες στη σιωπή,δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως παιδικά γέλια στα στενά ,στις γειτονιές ,δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως ανθρώπινη επαφή, αγκαλιά, φιλιά και έρωτα, δεν είναι ζωή.
Ζωή αστυνομοκρατούμενη, δεν είναι ζωή .
Ζωή με λουκέτο, δεν είναι ζωή.
Ζωή με χημικά και βία για όποιον έχει το θάρρος να εκφράσει δημόσια, αντίθετη άποψη και δυσαρέσκεια, δεν είναι ζωή.
Ζωή με σκυμμένο κεφάλι, με κλειστά στόματα και φυλακισμένοι μέσα στα σπίτια, δεν είναι ζωή .
Ζωή που μετράει νούμερα από νεκρούς και αρρώστους και όχι όσους τα κατάφεραν ,δεν είναι ζωή.
Ζωή που αναγκάζεται να σιωπά και να σκάει ,δεν είναι ζωή.
Ζωή με χουντικές πρακτικές νέας γενιάς, δεν είναι ζωή.
Ζωή που μιμείται την ζωή δεν είναι ζωή ,είναι κοροϊδία για να βγάλεις τον σκασμό.
Ζωή που σε γεμίζει ενοχές γιατί θες να ζήσεις ανθρώπινα, δεν είναι ζωή.
Ζωή αστυνομοκρατούμενη και υπό της σκέπη της καθημερινής τρομοκρατίας, δεν είναι ζωή
Ζωή με έναν ιό, εργαλείο χειραγώγησης ,δεν είναι ζωή.
Ζωή που πρέπει να πάρεις την άδεια,από ψυχασθενείς με το σύνδρομο του σωτήρα, για να ζήσεις δεν είναι ζωή.
Ζωή γεμάτη με απαγορεύσεις και δεμένο λουρί στο λαιμό, δεν είναι ζωή
Ζωή που δεν την ζεις για να μη πεθάνεις, δεν είναι ζωή!
ΣΚΕΨΟΥ!
ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ!
ΑΝΤΈΔΡΑΣΕ!
ΑΝΤΙΣΤΆΣΟΥ!
Ζωή δίχως παιδικά γέλια στα στενά ,στις γειτονιές ,δεν είναι ζωή.
Ζωή δίχως ανθρώπινη επαφή, αγκαλιά, φιλιά και έρωτα, δεν είναι ζωή.
Ζωή αστυνομοκρατούμενη, δεν είναι ζωή .
Ζωή με λουκέτο, δεν είναι ζωή.
Ζωή με χημικά και βία για όποιον έχει το θάρρος να εκφράσει δημόσια, αντίθετη άποψη και δυσαρέσκεια, δεν είναι ζωή.
Ζωή με σκυμμένο κεφάλι, με κλειστά στόματα και φυλακισμένοι μέσα στα σπίτια, δεν είναι ζωή .
Ζωή που μετράει νούμερα από νεκρούς και αρρώστους και όχι όσους τα κατάφεραν ,δεν είναι ζωή.
Ζωή που αναγκάζεται να σιωπά και να σκάει ,δεν είναι ζωή.
Ζωή με χουντικές πρακτικές νέας γενιάς, δεν είναι ζωή.
Ζωή που μιμείται την ζωή δεν είναι ζωή ,είναι κοροϊδία για να βγάλεις τον σκασμό.
Ζωή που σε γεμίζει ενοχές γιατί θες να ζήσεις ανθρώπινα, δεν είναι ζωή.
Ζωή αστυνομοκρατούμενη και υπό της σκέπη της καθημερινής τρομοκρατίας, δεν είναι ζωή
Ζωή με έναν ιό, εργαλείο χειραγώγησης ,δεν είναι ζωή.
Ζωή που πρέπει να πάρεις την άδεια,από ψυχασθενείς με το σύνδρομο του σωτήρα, για να ζήσεις δεν είναι ζωή.
Ζωή γεμάτη με απαγορεύσεις και δεμένο λουρί στο λαιμό, δεν είναι ζωή
Ζωή που δεν την ζεις για να μη πεθάνεις, δεν είναι ζωή!
ΣΚΕΨΟΥ!
ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ!
ΑΝΤΈΔΡΑΣΕ!
ΑΝΤΙΣΤΆΣΟΥ!
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
governo.it Urbs vs Paschalis Kamora nytimes.com
ΑπάντησηΔιαγραφή