Γεννήθηκε και γέννησε προσδοκίες για μια νέα εποχή στην οποία οι πολίτες θα είχαν απεριόριστες δυνατότητες να ελέγχουν την εξουσία, να εκφράζουν απόψεις, να συμμετέχουν στα κοινά, να αντιπαρατίθενται στο μονοπώλιο του δημόσιου λόγου των παραδοσιακών ΜΜΕ.
To Web 2.0 άλλαξε τα πάντα: την πολιτική, τη δημοσιογραφία και, κυρίως, τους πολίτες, αφού για πρώτη φορά στην Ιστορία τούς έδωσε τη δυνατότητα, εκτός από το να καταναλώνουν, να παράγουν ειδήσεις και περιεχόμενο.
«Επανάσταση από τα κάτω», «αλλαγή παραδείγματος», «η σημαντικότερη ανακάλυψη των τελευταίων 500 χρόνων» -οι χαρακτηρισμοί ανήκουν σε επιστήμονες που μελετούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όσο κι αν φαντάζουν υπερβολικοί, τα περιγράφουν απολύτως.
Στον «ψηφιακό καπιταλισμό» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα δισεκατομμύρια χρήστες στον κόσμο δημιουργούν έναν γιγαντιαίο ψηφιακό χώρο, όπου όλοι εμείς φαινομενικά τουλάχιστον χρησιμοποιούμε δωρεάν και ελεύθερα τις υπηρεσίες που μας παρέχει. Ομως τίποτε δεν είναι πιο ακριβό από το δωρεάν.
Η ροή της πληροφορίας στο Διαδίκτυο ελέγχεται από μονοπωλιακούς κολοσσούς, ενώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλοι εμείς παράγουμε περιεχόμενο χωρίς να αμειβόμαστε, το οποίο στη συνέχεια οι εταιρείες εμπορεύονται ώστε να βγάζουν χρήματα από τις διαφημίσεις.
Οι εταιρείες αποφασίζουν αυθαίρετα τι ακριβώς θα βλέπουμε παίζοντας με αλγορίθμους, αλλά και (όπως είδαμε αγρίως και στην Ελλάδα) τι δεν θα βλέπουμε, αφού αποφασίζουν τους «όρους της κοινότητας», αλλά και ποιος και πότε τους «παραβιάζει». Κατά περιόδους, όπως έγινε πολύ πρόσφατα, τα προσωπικά δεδομένα μας διαρρέουν και χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν.
Πλέον επιβεβαιώνεται πως μια σειρά από κυβερνήσεις -από την Ασία και τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ευρώπη- έχουν επιχειρήσει να χειραγωγήσουν τους πολίτες τους χρησιμοποιώντας το Facebook. Σε μια εφιαλτική κατακλείδα, οι πολίτες-χρήστες είναι το προϊόν που πουλιέται και αγοράζεται!
Η πληροφορία δεν παράγει απλώς πολιτική, αλλά είναι πολιτική: η αρχιτεκτονική του Διαδικτύου, οι σχέσεις ιδιοκτησίας, η συγκέντρωση και τα μονοπώλια, η δομή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η απατηλή ουδετερότητά τους δεν σχετίζονται απλώς με τις τεχνολογικές εξελίξεις, ούτε παράγονται σε πολιτικό κενό.
Ο «ψηφιακός καπιταλισμός» δεν ήρθε να γκρεμίσει το κυρίαρχο μοντέλο, αλλά να το στηρίξει και να το διευρύνει!
www.chem.uoa.gr Big D vs nd.gr
ΑπάντησηΔιαγραφή