ΜΑΡΙΑ ΡΩΤΑ
Έχω τρείς τρόπους να ασχοληθώ με την Αφροδίτη Λατινοπούλου. Ο ένας είναι ως ειδικός ψυχικής υγείας, ο άλλος ως άνθρωπος που είναι και ψυχολόγος στο επάγγελμα και ο τρίτος ως γυναίκα.
Ως ειδικός θα ήταν αντιδεοντολογικό να ασχοληθώ, γιατί καταρχήν δεν μου το ζήτησε. Άλλωστε νομίζω (μπορεί να κάνω λάθος) ότι δεν θα το ζήταγε και ποτέ. Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία είναι αυτοί που έχουν τέτοια εσωτερική δύναμη (ακόμα και αν εκείνη την στιγμή δεν το ξέρουν) γιατί είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν τις εδραιωμένες ιδέες του και εσωτερικά σχήματα τους, να σπάσουν την εγωκεντρική στάση ζωής τους, να αποδομήσουν τι θεωρούν εκείνοι σωστό και να μπορέσουν να αγκαλιάσουν το διαφορετικό μέσα τους και έξω τους.
Κατά δεύτερον θα έπρεπε να κάνω αρκετές συνεδρίες μαζί της για να μπορέσω να καταλάβω τι γίνεται μέσα της.
Μιλάει έτσι εξαιτίας του τρόπο που έχει μεγαλώσει; Αυτό είναι το αξιακό σύστημα της οικογένειας της;
Δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί φαίνεται τόσο ανασφαλής. Γιατί έχει τόσο μεγάλη ανάγκη να λέει το «Εγώ» με τέτοιο στόμφο. Ποια θα μπορούσε να είναι τα τραύματα της. Άραγε όταν με πάθος λέει πόσο απεχθάνεται τις ατέλειες και την διαφορετικότητα πόσο πάρα πολύ κρύβει όλες τις δικές τις επώδυνες εσωτερικές ατέλειες και διαφορετικότητα. Πόσο πολύ μπορεί να άγεται και να φέρεται από ένα βλέμμα. Ποια μπορεί να είναι η βάση όλου αυτού του μίσους που βγάζει.
Τι τελικά κρύβεται πίσω από αυτό τον επικίνδυνο λόγο;
Θα μιλήσω λοιπόν ως άνθρωπος που τυγχάνει να είναι και ψυχολόγος και ως γυναίκα.
Ακούγοντας την είχα 2 επιλογές:
Να αδιαφορήσω και να σκεφτώ από μέσα μου «ακόμα μια ανεγκέφαλη που θέλει 2 λεπτά δημοσιότητας και άντρες να την αποθεώνουν στα σχόλια». Να σκεφτώ «σιγά μην της χαραμίσω λίγα λεπτά από την ζωή μου». Να σκεφτώ «καλά…βάλε ακόμα κανένα φίλτρο πριν μιλήσεις για κυτταρίτιδα».
Αμέσως όμως μετά σκέφτηκα εμένα ως γυναίκα, ως έφηβη, και ακόμα πιο έντονα σκέφτηκα όλες αυτές τις γυναίκες και τα κορίτσια, τους άντρες και τα αγόρια που έχω συναντήσει τα 23 χρόνια που δουλεύω ως ψυχοθεραπεύτρια που έχουν τραυματισθεί ψυχικά βαθιά από ανθρώπους σαν την Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Αυτό ήταν ακριβώς και το σημείο που αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί της.
Στην ουσία βέβαια με παρηγορεί ότι συγχρόνως ασχολούμαι και με όλους τους ανθρώπους που έχουν νιώσει ντροπή για το σώμα τους, ντροπή για τις επιθυμίες τους, ντροπή για τα φυσικά τους χαρακτηριστικά, ντροπή για την διαφορετικότητα τους.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα κορίτσι που είχε πληγώσει όλα του τα πόδια και τα χέρια γιατί έβγαζε με το τσιμπιδάκι μέχρι βαθιά τη ρίζα την οποιαδήποτε υποψία τρίχας που θα μπορούσε να βγει και να χαλάσει την εικόνα της επιδερμίδας της.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα κορίτσι που μέχρι τα 28 της δεν είχε ευχαριστηθεί ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα γιατί πήγαινε με ένα φανελάκι μέχρι τα γόνατα για να μην φαίνεται η κυτταρίτιδα.
Μου ήρθε στο μυαλό μια γυναίκα που μετά από 3 γέννες είχε ραγάδες και είχε πέσει το στήθος της και ο σύζυγος της την εγκατέλειψε για μια νέα, όμορφη, αψεγάδιαστη και η ίδια έκανε απόπειρα.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα αγόρι 17 ετών που τον έδιωξαν από το σπίτι επειδή οι γονείς του βρήκαν αϊλάινερ στα πράγματα του και ο πατέρας του μου είπε ότι καλύτερα να έβρισκε ηρωίνη.
Μου ήρθε στο μυαλό μια γυναίκα 32 ετών που δεν είχε επιτρέψει ποτέ στο σύντροφο της να την δει άφτιαχτη και σηκωνόταν κάθε μέρα 1 ώρα νωρίτερα στα κρυφά για να βαφτεί. Σε εμένα ήρθε με σοβαρό καταθλιπτικό επεισόδιο.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι γυναίκες και οι άντρες που ταλαιπωρούνται βαθιά γιατί δεν είναι ανάλογοι με τα πρότυπα ομορφιάς για τα οποία μιλάει η Αφροδίτη.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλα τα κορίτσια που έχουν διατροφικές διαταραχές για να παραμένουν αδύνατες.
Μου ήρθε στο μυαλό η Δήμητρα της Λέσβου, που χάθηκε πριν λίγο καιρό από το ψυχιατρείο που την είχαν κλείσει μετά από πολυετή διαπόμπευση επειδή φορούσε πέρλες.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλοι οι άνθρωποι που βασανίζονται και τραυματίζονται από ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ιδέες με την Αφροδίτη.
Εγώ προσωπικά νιώθω ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ για εσένα Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Ντροπή που με τόσο καμάρι λες ότι είσαι γυναίκα. Είμαι και εγώ γυναίκα αλλά δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να έχω τίποτα κοινό μαζί σου. Τίποτα κοινό με έναν άνθρωπο με τόσο ξεκάθαρο λόγο μίσους που μπορεί να πληγώσει άμεσα ή έμμεσα άλλους ανθρώπους.
Η Αφροδίτη έμαθα ότι πολιτεύεται. Πήρε 5000 ψήφους και ευελπιστεί ότι στις επόμενες εκλογές θα εκλεγεί.
Έχω τρείς τρόπους να ασχοληθώ με την Αφροδίτη Λατινοπούλου. Ο ένας είναι ως ειδικός ψυχικής υγείας, ο άλλος ως άνθρωπος που είναι και ψυχολόγος στο επάγγελμα και ο τρίτος ως γυναίκα.
Ως ειδικός θα ήταν αντιδεοντολογικό να ασχοληθώ, γιατί καταρχήν δεν μου το ζήτησε. Άλλωστε νομίζω (μπορεί να κάνω λάθος) ότι δεν θα το ζήταγε και ποτέ. Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία είναι αυτοί που έχουν τέτοια εσωτερική δύναμη (ακόμα και αν εκείνη την στιγμή δεν το ξέρουν) γιατί είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν τις εδραιωμένες ιδέες του και εσωτερικά σχήματα τους, να σπάσουν την εγωκεντρική στάση ζωής τους, να αποδομήσουν τι θεωρούν εκείνοι σωστό και να μπορέσουν να αγκαλιάσουν το διαφορετικό μέσα τους και έξω τους.
Κατά δεύτερον θα έπρεπε να κάνω αρκετές συνεδρίες μαζί της για να μπορέσω να καταλάβω τι γίνεται μέσα της.
Μιλάει έτσι εξαιτίας του τρόπο που έχει μεγαλώσει; Αυτό είναι το αξιακό σύστημα της οικογένειας της;
Δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί φαίνεται τόσο ανασφαλής. Γιατί έχει τόσο μεγάλη ανάγκη να λέει το «Εγώ» με τέτοιο στόμφο. Ποια θα μπορούσε να είναι τα τραύματα της. Άραγε όταν με πάθος λέει πόσο απεχθάνεται τις ατέλειες και την διαφορετικότητα πόσο πάρα πολύ κρύβει όλες τις δικές τις επώδυνες εσωτερικές ατέλειες και διαφορετικότητα. Πόσο πολύ μπορεί να άγεται και να φέρεται από ένα βλέμμα. Ποια μπορεί να είναι η βάση όλου αυτού του μίσους που βγάζει.
Τι τελικά κρύβεται πίσω από αυτό τον επικίνδυνο λόγο;
Θα μιλήσω λοιπόν ως άνθρωπος που τυγχάνει να είναι και ψυχολόγος και ως γυναίκα.
Ακούγοντας την είχα 2 επιλογές:
Να αδιαφορήσω και να σκεφτώ από μέσα μου «ακόμα μια ανεγκέφαλη που θέλει 2 λεπτά δημοσιότητας και άντρες να την αποθεώνουν στα σχόλια». Να σκεφτώ «σιγά μην της χαραμίσω λίγα λεπτά από την ζωή μου». Να σκεφτώ «καλά…βάλε ακόμα κανένα φίλτρο πριν μιλήσεις για κυτταρίτιδα».
Αμέσως όμως μετά σκέφτηκα εμένα ως γυναίκα, ως έφηβη, και ακόμα πιο έντονα σκέφτηκα όλες αυτές τις γυναίκες και τα κορίτσια, τους άντρες και τα αγόρια που έχω συναντήσει τα 23 χρόνια που δουλεύω ως ψυχοθεραπεύτρια που έχουν τραυματισθεί ψυχικά βαθιά από ανθρώπους σαν την Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Αυτό ήταν ακριβώς και το σημείο που αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί της.
Στην ουσία βέβαια με παρηγορεί ότι συγχρόνως ασχολούμαι και με όλους τους ανθρώπους που έχουν νιώσει ντροπή για το σώμα τους, ντροπή για τις επιθυμίες τους, ντροπή για τα φυσικά τους χαρακτηριστικά, ντροπή για την διαφορετικότητα τους.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα κορίτσι που είχε πληγώσει όλα του τα πόδια και τα χέρια γιατί έβγαζε με το τσιμπιδάκι μέχρι βαθιά τη ρίζα την οποιαδήποτε υποψία τρίχας που θα μπορούσε να βγει και να χαλάσει την εικόνα της επιδερμίδας της.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα κορίτσι που μέχρι τα 28 της δεν είχε ευχαριστηθεί ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα γιατί πήγαινε με ένα φανελάκι μέχρι τα γόνατα για να μην φαίνεται η κυτταρίτιδα.
Μου ήρθε στο μυαλό μια γυναίκα που μετά από 3 γέννες είχε ραγάδες και είχε πέσει το στήθος της και ο σύζυγος της την εγκατέλειψε για μια νέα, όμορφη, αψεγάδιαστη και η ίδια έκανε απόπειρα.
Μου ήρθε στο μυαλό ένα αγόρι 17 ετών που τον έδιωξαν από το σπίτι επειδή οι γονείς του βρήκαν αϊλάινερ στα πράγματα του και ο πατέρας του μου είπε ότι καλύτερα να έβρισκε ηρωίνη.
Μου ήρθε στο μυαλό μια γυναίκα 32 ετών που δεν είχε επιτρέψει ποτέ στο σύντροφο της να την δει άφτιαχτη και σηκωνόταν κάθε μέρα 1 ώρα νωρίτερα στα κρυφά για να βαφτεί. Σε εμένα ήρθε με σοβαρό καταθλιπτικό επεισόδιο.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι γυναίκες και οι άντρες που ταλαιπωρούνται βαθιά γιατί δεν είναι ανάλογοι με τα πρότυπα ομορφιάς για τα οποία μιλάει η Αφροδίτη.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλα τα κορίτσια που έχουν διατροφικές διαταραχές για να παραμένουν αδύνατες.
Μου ήρθε στο μυαλό η Δήμητρα της Λέσβου, που χάθηκε πριν λίγο καιρό από το ψυχιατρείο που την είχαν κλείσει μετά από πολυετή διαπόμπευση επειδή φορούσε πέρλες.
Μου ήρθαν στο μυαλό όλοι οι άνθρωποι που βασανίζονται και τραυματίζονται από ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ιδέες με την Αφροδίτη.
Εγώ προσωπικά νιώθω ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ για εσένα Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Ντροπή που με τόσο καμάρι λες ότι είσαι γυναίκα. Είμαι και εγώ γυναίκα αλλά δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να έχω τίποτα κοινό μαζί σου. Τίποτα κοινό με έναν άνθρωπο με τόσο ξεκάθαρο λόγο μίσους που μπορεί να πληγώσει άμεσα ή έμμεσα άλλους ανθρώπους.
Η Αφροδίτη έμαθα ότι πολιτεύεται. Πήρε 5000 ψήφους και ευελπιστεί ότι στις επόμενες εκλογές θα εκλεγεί.
Υπάρχουν πολλοί δηλαδή άνθρωποι που έμμεσα συμφωνούν μαζί της οπότε φαντάζομαι ότι συμφωνούν και με τον λόγο μίσους της και τι κακό μπορεί να δημιουργήσει σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που την ακολουθούν. Και κάποιος θα αναρωτηθεί «μα καλά η κάθε Λατινοπούλου φταίει για την αδυναμία του άλλου;». Η απάντηση είναι πέρα από ξεκάθαρη: ΝΑΙ. Φταίει ΚΑΙ η Λατινοπούλου.
Επίσης έμαθα ότι η Αφροδίτη ασχολείται και με παιδιά. Τους μάθαινε τένις.
Και κάπου εδώ σας αφήνω με την Αφροδίτη.
Πηγή:2020mag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου