Σάββατο 10 Ιουλίου 2021

Το τέλος της κυβερνητικής ανεμελιάς

ΕΦ.ΣΥΝ.


Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν να της χρωστούν οι πάντες τα πάντα. Σαν να μην έχει καμιά υποχρέωση να λογοδοτεί για τις επιλογές της, σαν να της αρκεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να περνά ό,τι θέλει, όποτε θέλει.

Ο τρόπος που αγνόησε τις αντιδράσεις των εργαζομένων στο αντεργατικό νομοσχέδιο δεν μας εξέπληξε. Ούτε η εχθρότητα και η βία με τις οποίες αντιμετώπισε τις αντιδράσεις των φοιτητών στα νομοσχέδια Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη.

Εκείνο ωστόσο που δεν ήταν αναμενόμενο είναι να αγνοεί η κυβέρνηση ακόμη και τους Ευρωπαίους εταίρους-δανειστές, των οποίων τον ρόλο ουδέποτε έχει αμφισβητήσει. Έχει αποδεχτεί πλήρως το πλαίσιο της μεταμνημονιακής εποπτείας. Και φυσικά συνομολόγησε τους όρους με τους οποίους θα διατεθούν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης των 750 δισ. ευρώ.

Δύο περιστατικά των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη λειτουργεί εν μέσω πανδημίας με άγνοια κινδύνου και πολιτική ανεμελιά. Το πρώτο αφορά το νομοσχέδιο για την ιδιωτική επικουρική ασφάλιση.

Αφού επί μήνες προπαγάνδισε τα πλεονεκτήματα της ιδιωτικής σύνταξης, για να ικανοποιήσει τις εταιρείες που ορέγονται τα 2,5 δισ. ετησίως των εισφορών, δεν κατάφερε να κρύψει την τεράστια «τρύπα» του κόστους μετάβασης, τα πάνω από 70 δισ. ευρώ που απαιτούνται και αναπόφευκτα επηρεάζουν το δημόσιο χρέος.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω της «Εφ.Συν.», επιβεβαιώνει σαφώς ότι και την αφορά και παρακολουθεί το θέμα. Και οι κυβερνητικοί παράγοντες δυσκολεύονται να κρύψουν την αμηχανία τους απέναντι στο ενδεχόμενο να χρειαστεί να επιβληθεί χαράτσι υπέρ του «ασφαλιστικού καζίνου» τους.

Το δεύτερο περιστατικό, πιο σοβαρό, έρχεται πάλι από τις Βρυξέλλες, όπου σε λίγες μέρες θα πάρει τελική έγκριση το ελληνικό σχέδιο Ανάκαμψης, το πολυδιαφημισμένο «Ελλάδα 2.0». Τι λέει το ευρωπαϊκό «ιερατείο»; Ότι δεν είναι δυνατό μετά από μια πανδημία που έχει γονατίσει τα συστήματα υγείας να δίνονται τόσα λίγα στο ΕΣΥ. Και ακόμη ότι δυσπιστούν για το πώς και σε ποιους θα διατεθούν τα 12,7 δισ. δανείων του Ταμείου Ανάκαμψης μέσω των τραπεζών.

Έχουν δίκιο να δυσπιστούν οι εταίροι για το πώς οι τράπεζες θα διαχειριστούν τους πολύτιμους πόρους; Φυσικά και έχουν δίκιο. Διότι οι γενναιόδωρα ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες έχουν «διαπρέψει» εδώ και χρόνια σε θαλασσοδάνεια υπέρ ολίγων ισχυρών και φίλων και στον πλήρη αποκλεισμό νοικοκυριών και μικρών επιχειρήσεων.


Πηγή:efsyn



Η Σφήκα: Επιλογές




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου