Είσαι καθηλωμένος μιάμιση ώρα στον Κηφισό και «σου βγαίνει το λάδι» για να φτάσεις στη δουλειά σου; Είσαι παστωμένος μέσα στο λεωφορείο, στο μετρό, στο τραμ, εν μέσω πανδημίας και δεν ξέρεις αν είναι χειρότερο να φτάσεις καθυστερημένος στον προορισμό σου ή να κολλήσεις κορονοϊό; Είσαι στη στάση του λεωφορείου ή στην αποβάθρα του ηλεκτρικού και βλέπεις την ώρα να περνάει βασανιστικά και το επόμενο δρομολόγιο να μη φαίνεται στον ορίζοντα; Αν σου συμβαίνουν όλα αυτά, τότε σίγουρα δεν ζεις στην Αθήνα. Γιατί, όπως μας ενημέρωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με αφορμή την έναρξη εφαρμογής του «πράσινου δακτυλίου», η κυβέρνηση έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή την πύκνωση των δρομολογίων, την αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων οχημάτων κατά την πρωινή ώρα αιχμής, την ενίσχυση κατά 50% στις λεωφορειακές γραμμές κορμού που διέρχονται από το κέντρο, την αύξηση του αριθμού των δρομολογίων, τη μείωση των χρονοαποστάσεων στους συρμούς ηλεκτρικού και μετρό κ.λπ.
Είναι πρόκληση να τα λένε αυτά, την ώρα που εκατομμύρια κάτοικοι της πρωτεύουσας αναστενάζουν από το ξημέρωμα στους μποτιλιαρισμένους δρόμους και στα άθλια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είναι αστείο να ονομάζουν «πράσινο» τον δακτύλιο και να τον παρουσιάζουν ως μέτρο για τη μείωση των ρύπων, όταν όλη η κίνηση και το μποτιλιάρισμα του κέντρου «σπρώχνονται» απλά μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη την πρωινή ταλαιπωρία για τους οδηγούς. Οταν στη δυτική άκρη του Λεκανοπεδίου, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο, οι καμινάδες των εργοστασίων καπνίζουν ασύστολα και οι χωματερές αναδίδουν βρώμα και καρκίνο. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της πρωτεύουσας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής, είτε «πράσινης» είτε «μαύρης», που αντιμετωπίζει ως κόστος ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου