- Μέσα στον επικοινωνιακό «ορυμαγδό» των δυτικών και των εγχώριων συστημικών ΜΜΕ περί «άιντε, δώστου, όπου να' ναι, έρχεται» δήθεν «επίθεσης» της Ρωσίας στην Ουκρανία (τη στιγμή μάλιστα που τα πραγματικά γεγονότα στοιχειοθετούν, αντιθέτως, μεγάλη προετοιμασία της Ουκρανίας για ολομέτωπη επίθεση στο μαρτυρικό Ντονμπάς), προκύπτει και μια είδηση που, ναι μεν δεν αποκρύπτεται, ωστόσο θέλει αρκετό ψάξιμο για να την ανακαλύψετε. 31/01 πραγματοποιεί επίσκεψη-αστραπή στη Μαριούπολη της Ουκρανίας ο Υπ.Εξ. Νίκος Δένδιας.
- Προσέξτε: Όχι στο Κίεβο, ούτε στη Μόσχα· στη Μαριούπολη, η οποία τυγχάνει να είναι έδρα ενός από τα 3 προξενεία της Ελλάδας στην Ουκρανία (στο Κίεβο, μαζί με την πρεσβεία και στην Οδησσό τα άλλα δύο). Η Μαριούπολη βρίσκεται σε μια περιοχή αφενός πολύ κοντά στη «γραμμή πυρός» ανάμεσα στη ΛΔ του Ντονιέτσκ και την υπόλοιπη Ουκρανία, αφετέρου όπου ζει μεγάλος αριθμός ομογενών Ελλήνων (περί τις 100 χιλιάδες υπολογίζεται στο σύνολο της έκτασης της παλιάς Περιφέρειας του Ντονιέτσκ, όπου οι Έλληνες είναι η 3η εθνικότητα σε πληθυσμό, μετά τους Ρώσους και τους Ουκρανούς!). Πράγμα που σημαίνει ότι είναι μια πόλη ιδιαίτερα νευραλγική και για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας, με την ευρύτερη έννοια του όρου.
- Πρόσφατα στη Μαριούπολη τοποθετήθηκε νέος πρόξενος της Ελλάδας, ο διπλωμάτης Μανόλης Ανδρουλάκης, ο οποίος σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του «Βήματος» «είναι πολύγλωσσος και γνωρίζει άριστα τα τεκταινόμενα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και της Κεντρικής Ασίας» (στγ: υποθέτω ότι θα πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον Ρωσικά, εάν όχι και Ουκρανικά, χωρίς να έχω ενημέρωση περί αυτού). Δεν γνωρίζω, προσωπικά, τις απόψεις του κου Ανδρουλάκη γύρω από τα θέματα της περιοχής και ειδικότερα την ένταση στις σχέσεις Ουκρανίας και Ρωσίας μετά την επιβολή του πραξικοπήματος της 22ας Φεβρουαρίου 2014 στην πρώτη και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Θα ήταν χρήσιμο ένα πρώτο δείγμα γραφής, για να κατανοήσουμε και ποια θέση του επίσημου ελληνικού κράτους υποκρύπτεται πίσω από αυτό. Κυρίως δε, εάν η Ελλάδα για πολλοστή φορά θα συρθεί από το άρμα του της τυφλής ρωσοφοβίας της Δύσης και θα συμμετέχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε ενέργειες κατά της Ρωσίας, ή θα ακολουθήσει (έστω και εντός των αστικών πλαισίων) μια πιο σώφρονα πολιτική, προκειμένου να μη θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο και την τύχη των Ελλήνων ομογενών της περιοχής, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς είναι εκτεθειμένοι στη δίνη του εμφυλίου πολέμου στην περιοχή τα τελευταία 8 χρόνια.
- Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει και η επίσκεψη Δένδια στο ελληνικό χωριό Σαρτανά(ς), στην ευρύτερη περιοχή της Μαριούπολης, εκεί όπου στις 14 Οκτωβρίου 2014 έγινε πυραυλική επίθεση σε γλέντι γάμου που είχαν διοργανώσει Έλληνες ομογενείς της περιοχής. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα 7 νεκρούς και 15 τραυματίες, επί το πλείστον Έλληνες ομογενείς. Στο σημείο της επίθεσης βρισκόταν και ο τότε πρόξενος της Ελλάδας στη Μαριούπολη Δημήτρης Παπανδρέου, ο οποίος γλίτωσε από θαύμα τη ζωή του. Οι επίσημες αρχές της Ουκρανίας (δηλαδή το χουντικό καθεστώς του Κιέβου που κυβερνά τα τελευταία 8 χρόνια) βιάστηκε ν' αποδώσει τις επιθέσεις στους αποκαλούμενους «φιλορώσους αυτονομιστές» (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, είναι Ρώσοι ή ρωσόφωνοι και, την περίοδο εκείνη, ακόμη δεν είχαν καν θέσει το θέμα της αυτονομίας της περιοχής, αλλά υπερασπίζονταν απλώς τις ζωές τους και τις περιουσίες τους από τις επιθέσεις των Ουκροναζί του καθεστώτος του Κιέβου). Έλα όμως που όλα τα στοιχεία (και το οπτικοακουστικό υλικό που βρέθηκε διαθέσιμο) συνηγορούσαν στο ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή η επίθεση προήλθε από την πλευρά των δυνάμεων του «επίσημου» ουκρανικού στρατού ή, έστω, από κάποιο από τα νεοναζιστικά «τάγματα θανάτου» που διακρίνονταν ανέκαθεν για τέτοιου είδους προβοκάτσιες;!... Το θέμα είναι ότι μέχρι τώρα το επίσημο ελληνικό κράτος δεν έχει πάρει επίσημη θέση για το γεγονός. Και το ότι ο Δένδιας θα καταθέσει στεφάνι στο μνημείο για τους άδικα σκοτωμένους ομογενείς συμπατριώτες μας μπορεί ν' αποτελεί, τυπικά, πράξη σεβασμού προς τα θύματα, δεν αποτελεί όμως πολιτική θέση...
- Περιττό, βεβαίως, να πούμε, ότι ανάλογο «ενδιαφέρον» του ελληνικού κράτους και των κυβερνήσεών του δεν έχει επιδειχθεί για τους Έλληνες ομογενείς που ζουν από την «άλλη πλευρά» της εμφύλιας ουκρανικής διαμάχης, δηλαδή τις δύο αυτοανακηρυγμένες Λαϊκές Δημοκρατίες και, κυρίως, αυτή του Ντονιέτσκ, όπου ζει και το μεγαλύτερο μέρος αυτών. Για να μη μιλήσω για την εντελώς ξεχασμένη από την ελληνική πολιτεία Κριμαία, η οποία ζει σε καθεστώς ειρήνης, ως de facto τμήμα - πλέον - της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για όσους/-ες τυχόν δεν το γνωρίζουν, οι Έλληνες ομογενείς Κριμαίας απολαμβάνουν το προνόμιο του να μπορούν να διδαχθούν τη μητρική τους γλώσσα, δεδομένου ότι αυτή αναγνωρίζεται επίσημα από την τοπική νομοθεσία ως επίσημη. Ωστόσο δεν διαθέτουν επαρκή διδακτικά μέσα (κυρίως βιβλία) και στηρίζονται κυρίως σε ευγενείς ιδιωτικές πρωτοβουλίες (δωρεές), οι οποίες ενέχουν, εκτός των άλλων, τον κίνδυνο να βρεθεί ο δωρίζων στις «μαύρες λίστες» του ουκρανικού καθεστώτος και να τεθούν υπό απειλή η σωματική του ακεραιότητα, ακόμη και η ζωή του!!!
- Η επίσκεψη-αστραπή, λοιπόν, του Νίκου Δένδια στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άκρως επίκαιρη και χρήσιμη. Οι φόβοι που προκύπτουν έχουν να κάνουν με την πολιτική ατζέντα που υιοθετεί η σημερινή κυβέρνηση (την οποία, ωστόσο, είχαν υιοθετήσει και όλες οι προηγούμενες, κάτι που αποδεικνύεται από γνωστά γεγονότα, που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν). Όπερ έδει δείξαι, βεβαίως, αλλά προσωπικά έχω πολύ σοβαρούς ενδοιασμούς για το εάν η επίσκεψη αυτή θα προωθήσει ουσιαστικά τα (καλώς εννοούμενα) εθνικά συμφέροντα της χώρας μας. Ο κίνδυνος να εκτεθεί η χώρα μας για μία ακόμη φορά ως αναπόσπαστο μέλος της ρωσοφοβικής «κομπανίας« της συλλογικής Δύσης είναι υψηλότατος και το κόστος ενδέχεται να είναι βαρύ...
Μακάρι να διαψευστώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου