Τρίτη 1 Μαρτίου 2022

Ρωσία – Αμερική: Φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί ενός εγκλήματος.



Αυτά τα περί αποναζιστικοποίησης του ουκρανικού κράτους και επικήρυξης του ναζιστή Ζελένσκι που χρησιμοποιούν ορισμένοι είτε ένθερμοι οπαδοί του Πούτιν, είτε υποστηρικτές της Ρωσικής εισβολής, δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τον πατριωτικό αγώνα του ουκρανικού λαού για εθνική ανεξαρτησία. 

Βέβαια, για να φτάσουμε στο σημερινό αιματοκύλισμα έχουμε μεν το φυσικό αυτουργό (Πούτιν – Ρωσία), έχουμε όμως και τον ηθικό αυτουργό (Μπάιντεν –ΝΑΤΟ) που οδήγησαν και χρησιμοποίησαν για τα δικά τους συμφέροντα, έναν «χρήσιμο ηλίθιο» (Ζελένσκι) σε επιπολαιότητες. 

Η προπαγανδιστική προσπάθεια να ταυτιστεί ολόκληρος ο ουκρανικός λαός και οι διαδηλωτές του Euromaidan στο Κίεβο, ως ναζιζοφασίστες εθνικιστές, αποσκοπεί απλά στο να δικαιολογηθεί η Ρωσική εισβολή. Τα ακραία εθνικοφασιστικά κόμματα (Δεξιός Τομέας κ.α.) συγκεντρώνουν στην Ουκρανία μικρότερη δύναμη απ’ότι η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Βέβαια ισχυριζόμαστε ότι το τάγμα Αζόφ και ο Δεξιός Τομέας, οι φασίστες δηλ. της Ουκρανίας έχουν ενταχθεί στον τακτικό ουκρανικό στρατό, καταπίνομε όμως την κάμηλο για τα υψηλότατα ποσοστά σε Αστυνομία, ΜΑΤ και ΥΜΕΤ που ψήφισαν Χρυσή Αυγή στη χώρα μας! 

Να καθαρίσουμε τους ναζιζοφασίστες της Ουκρανίας μας μάρανε, εθελοτυφλώντας για τα ποσοστά της Λεπέν στη Γαλλία και του Σαλβίνι στην Ιταλία. Αναλύουμε και καυτηριάζουμε τη φιλοναζιστική στάση των Ουκρανών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λες και δεν υπήρξαν Γάλλοι, Δανοί και Νορβηγοί που έκαναν το ίδιο, πολεμώντας εναντίον του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης, ως μέρος του γερμανικού στρατού. 

Δυστυχώς η Ουκρανία όσον αφορά τα εθνικο-φασιστικο-ναζιστικά στοιχεία σε τίποτα δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και την ιστορία τους, που σε ανάλογες εμφυλιοπολεμικέςς καταστάσεις δρούσαν ανέκαθεν οι παραστρατιωτικές εθνικιστικές οργανώσεις. Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, για φανταστείτε την Ελλάδα του 1940. Επειδή δηλαδή είχαμε έναν φασίστα, τον Μεταξά, να μην πολεμούσαμε τον εισβολέα Ιταλό. 

Εν κατακλείδι, η Ουκρανία και ο ουκρανικός λαός είναι ξεκάθαρα το θύμα μιας διαμάχης συμφερόντων και η συμπαράσταση όλου του κόσμου πρέπει να είναι χωρίς προσχήματα και υπεκφυγές. Το ουσιαστικό όμως και το κυρίαρχο είναι πως αν η Δύση και κυρίως η Αμερική, σκοπεύει ως ισχυρότερη δύναμη, να υποτιμήσει τη Ρωσία και να συνεχίσει μεθοδευμένα τον στρατιωτικό στραγγαλισμό της, αγνοώντας της ανησυχίες της, θα οδηγηθούμε στο αναπόφευκτο. 

Μονόδρομος πλέον είναι να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος, και να συμφωνηθεί με Συνθήκη ο τερματισμός της επέκτασης του ΝΑΤΟ. Όσο σήμερα δεν γίνει αυτό αποδεκτό, αύριο θα θρηνούμε για τη Φιλανδία, κ.ο.κ… Και η κουβέντα μας δεν θα γίνεται στο διαδίκτυο και στα καφενεία αλλά στα καταφύγια και στα χαρακώματα. 

Αν επικεντρωθεί η κριτική μας μόνο στο φυσικό αυτουργό του αιματοκυλίσματος (Πούτιν –Ρωσία) και εξυμνήσουμε τον ηθικό αυτουργό (Μπάιντεν –ΝΑΤΟ) θα οδηγηθούμε σε οδυνηρό για όλους μας Αρμαγεδώνα. Όσο για την Ουκρανία, που προς το παρόν «όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια» μέσα από τον δημοκρατικό κοινοβουλευτισμό της, οι πολίτες της θα αποφασίσουν για την κυβέρνησή τους. 

Ας δούμε το δάσος που θα καεί τις επόμενες μέρες και όχι μόνο το φλεγόμενο σήμερα δέντρο!




Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου