Κόσμος
Ενέργεια με το δελτίο για τους λαούς και χρήμα με τη σέσουλα για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο δεν προβλέπει το σχέδιο της Κομισιόν για την εξοικονόμηση του φυσικού αερίου με μείωσή του κατά 15%, «για έναν ασφαλή χειμώνα», την εξασφάλιση βασικά της βαρυχειμωνιάς χωρίς τέλος για τους λαούς, ώστε να θωρακιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Οι λαοί καλούνται να ξεπαγιάσουν για τα «βουβάλια που τσακώνονται στον βάλτο» για τη μοιρασιά (και) της ενεργειακής λείας, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία των Ευρωατλαντικών απέναντι στη Ρωσία, με τις κυρώσεις και αντικυρώσεις που αποτελούν κομμάτι του.
Καλούνται να ματώσουν για να στηρίξουν με κρατικά πακέτα, ενισχύσεις και κάθε είδους απαλλαγές τις μπίζνες του «πράσινου New Deal», αφού, όπως έλεγε η αντιπρόεδρος της Κομισιόν, «με τη σημερινή τροπολογία θα βοηθήσουμε στην επιτάχυνση της εξάπλωσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθώς και στην απαλλαγή των βιομηχανιών από άνθρακα, σύμφωνα με τους στόχους REPowerEU», σχέδια που «απογειώνουν» το κόστος της Ενέργειας και φουντώνουν όλες τις αιτίες της ενεργειακής φτώχειας.
Τους λένε να αποδεχτούν ως «θέσφατο» πως στη λίστα με τις «προτεραιότητες» της καπιταλιστικής οικονομίας οι δικές τους ανάγκες θα βρίσκονται σταθερά στον πάτο, αφού πρώτα πρέπει να διασφαλίζονται οι «κρίσιμες» για το κεφάλαιο λειτουργίες και οι «αλυσίδες αξίας» των επιχειρηματικών ομίλων, και μετά π.χ. οι δικές του ανάγκες, ακόμα και οι πιο στοιχειώδεις, όπως για τη θέρμανσή του.
Μονά - ζυγά όμως είναι χαμένος ο λαός και από τους ανταγωνισμούς στο ίδιο το εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης που οξύνονται: Είτε με τα σχέδια για μείωση της κατανάλωσης του φυσικού αερίου με τον λαό να ξεπαγιάζει, είτε με εκείνα για τις κοινές προμήθειες ώστε να επιμεριστεί η χασούρα, στέλνοντας τον λογαριασμό των κρατικών χρεών στις λαϊκές πλάτες, είτε με έναν πρόσκαιρο συμβιβασμό και συνδυασμό των παραπάνω.
Ολα αυτά τα σχέδια έχουν τη σφραγίδα και της ελληνικής κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων αστικών κομμάτων, που έχουν για «σημαία» τους την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη και την εμπλοκή της χώρας στα ευρωατλαντικά σχέδια.
Τα «σχέδια ετοιμότητας» που καταρτίζει το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του, όχι μόνο δεν χωράνε εφησυχασμό, αλλά στην πραγματικότητα γεννάνε μόνο ανησυχία. Δείχνουν άλλωστε ότι η Ενέργεια - εμπόρευμα, που όλα τα αστικά κόμματα έχουν για «θεό», είναι το μεγάλο εμπόδιο για την ικανοποίηση και των αναγκών του λαού σε Ενέργεια, οδηγεί από αδιέξοδο σε αδιέξοδο.
Τι σημαίνουν για παράδειγμα τα περί «ενεργοποίησης μονάδων που βρίσκονται σε ψυχρή εφεδρεία» και αυξημένη λειτουργία λιγνιτικών μονάδων, σε συνθήκες όπου ο σχεδιασμός της «πράσινης ανάπτυξης» και της «απολιγνιτοποίησης» που έτρεξαν όλες οι κυβερνήσεις έχει αφήσει ήδη σμπαράλια πίσω του στις μονάδες αυτές; Σημαίνει - όπως τα ίδια τα αστικά επιτελεία λένε - πως και μόνο για την επαναλειτουργία τους χρειάζονται 6 με 8 μήνες και «εγγυήσεις» δεκάδων εκατομμυρίων στους επιχειρηματικούς ομίλους και τους εργολάβους, ότι θα έχουν διασφαλισμένη κερδοφορία. Αυτά θα φορτωθούν στις λαϊκές πλάτες, χώρια και τα «χαράτσια ρύπων» στον άνθρακα που επίσης θα πληρώνει κανονικά ο λαός.
`Η τι σημαίνουν σε συνθήκες «απελευθερωμένης» ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού της ΕΕ τα περί «μηδενισμού των εξαγωγών και έκτακτων εισαγωγών ενέργειας από τους όμορους διαχειριστές»; Οτι ακόμα κι αν οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ενέργειας προσωρινά δεν βρίσκουν τόσο συμφέρουσα την εξαγωγή, ή ακόμα κι αν η κατάσταση φτάσει «στο και πέντε» ώστε να υπερκεραστούν οι κανονισμοί της ΕΕ που προβλέπουν διακοπή των εξαγωγών αφού πρώτα εξαντληθούν όλα τα εγχώρια αποθέματα, ο λαός θα πρέπει να πληρώνει «χρυσάφι» για τις εισαγωγές.
Κι αυτά την ώρα που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για ενεργειακή αυτάρκεια, με συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών, κόντρα στους στόχους της «πράσινης» καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Το εμπόδιο που και πάλι ξεπροβάλλει είναι ο ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Εκεί πρέπει να σημαδέψει και η λαϊκή πάλη, να βάλει στο στόχαστρο την πολιτική που τον βυθίζει στο σκοτάδι, για να ανοίξει ο δρόμος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και στην Ενέργεια. Για ζωή ολόκληρη και όχι με το «δελτίο» των καπιταλιστών, των κυβερνήσεων και των κομμάτων τους.
Πηγή:rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Ενέργεια με το δελτίο για τους λαούς και χρήμα με τη σέσουλα για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο δεν προβλέπει το σχέδιο της Κομισιόν για την εξοικονόμηση του φυσικού αερίου με μείωσή του κατά 15%, «για έναν ασφαλή χειμώνα», την εξασφάλιση βασικά της βαρυχειμωνιάς χωρίς τέλος για τους λαούς, ώστε να θωρακιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Οι λαοί καλούνται να ξεπαγιάσουν για τα «βουβάλια που τσακώνονται στον βάλτο» για τη μοιρασιά (και) της ενεργειακής λείας, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία των Ευρωατλαντικών απέναντι στη Ρωσία, με τις κυρώσεις και αντικυρώσεις που αποτελούν κομμάτι του.
Καλούνται να ματώσουν για να στηρίξουν με κρατικά πακέτα, ενισχύσεις και κάθε είδους απαλλαγές τις μπίζνες του «πράσινου New Deal», αφού, όπως έλεγε η αντιπρόεδρος της Κομισιόν, «με τη σημερινή τροπολογία θα βοηθήσουμε στην επιτάχυνση της εξάπλωσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθώς και στην απαλλαγή των βιομηχανιών από άνθρακα, σύμφωνα με τους στόχους REPowerEU», σχέδια που «απογειώνουν» το κόστος της Ενέργειας και φουντώνουν όλες τις αιτίες της ενεργειακής φτώχειας.
Τους λένε να αποδεχτούν ως «θέσφατο» πως στη λίστα με τις «προτεραιότητες» της καπιταλιστικής οικονομίας οι δικές τους ανάγκες θα βρίσκονται σταθερά στον πάτο, αφού πρώτα πρέπει να διασφαλίζονται οι «κρίσιμες» για το κεφάλαιο λειτουργίες και οι «αλυσίδες αξίας» των επιχειρηματικών ομίλων, και μετά π.χ. οι δικές του ανάγκες, ακόμα και οι πιο στοιχειώδεις, όπως για τη θέρμανσή του.
Μονά - ζυγά όμως είναι χαμένος ο λαός και από τους ανταγωνισμούς στο ίδιο το εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης που οξύνονται: Είτε με τα σχέδια για μείωση της κατανάλωσης του φυσικού αερίου με τον λαό να ξεπαγιάζει, είτε με εκείνα για τις κοινές προμήθειες ώστε να επιμεριστεί η χασούρα, στέλνοντας τον λογαριασμό των κρατικών χρεών στις λαϊκές πλάτες, είτε με έναν πρόσκαιρο συμβιβασμό και συνδυασμό των παραπάνω.
Ολα αυτά τα σχέδια έχουν τη σφραγίδα και της ελληνικής κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων αστικών κομμάτων, που έχουν για «σημαία» τους την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη και την εμπλοκή της χώρας στα ευρωατλαντικά σχέδια.
Τα «σχέδια ετοιμότητας» που καταρτίζει το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του, όχι μόνο δεν χωράνε εφησυχασμό, αλλά στην πραγματικότητα γεννάνε μόνο ανησυχία. Δείχνουν άλλωστε ότι η Ενέργεια - εμπόρευμα, που όλα τα αστικά κόμματα έχουν για «θεό», είναι το μεγάλο εμπόδιο για την ικανοποίηση και των αναγκών του λαού σε Ενέργεια, οδηγεί από αδιέξοδο σε αδιέξοδο.
Τι σημαίνουν για παράδειγμα τα περί «ενεργοποίησης μονάδων που βρίσκονται σε ψυχρή εφεδρεία» και αυξημένη λειτουργία λιγνιτικών μονάδων, σε συνθήκες όπου ο σχεδιασμός της «πράσινης ανάπτυξης» και της «απολιγνιτοποίησης» που έτρεξαν όλες οι κυβερνήσεις έχει αφήσει ήδη σμπαράλια πίσω του στις μονάδες αυτές; Σημαίνει - όπως τα ίδια τα αστικά επιτελεία λένε - πως και μόνο για την επαναλειτουργία τους χρειάζονται 6 με 8 μήνες και «εγγυήσεις» δεκάδων εκατομμυρίων στους επιχειρηματικούς ομίλους και τους εργολάβους, ότι θα έχουν διασφαλισμένη κερδοφορία. Αυτά θα φορτωθούν στις λαϊκές πλάτες, χώρια και τα «χαράτσια ρύπων» στον άνθρακα που επίσης θα πληρώνει κανονικά ο λαός.
`Η τι σημαίνουν σε συνθήκες «απελευθερωμένης» ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού της ΕΕ τα περί «μηδενισμού των εξαγωγών και έκτακτων εισαγωγών ενέργειας από τους όμορους διαχειριστές»; Οτι ακόμα κι αν οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ενέργειας προσωρινά δεν βρίσκουν τόσο συμφέρουσα την εξαγωγή, ή ακόμα κι αν η κατάσταση φτάσει «στο και πέντε» ώστε να υπερκεραστούν οι κανονισμοί της ΕΕ που προβλέπουν διακοπή των εξαγωγών αφού πρώτα εξαντληθούν όλα τα εγχώρια αποθέματα, ο λαός θα πρέπει να πληρώνει «χρυσάφι» για τις εισαγωγές.
Κι αυτά την ώρα που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για ενεργειακή αυτάρκεια, με συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών, κόντρα στους στόχους της «πράσινης» καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Το εμπόδιο που και πάλι ξεπροβάλλει είναι ο ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Εκεί πρέπει να σημαδέψει και η λαϊκή πάλη, να βάλει στο στόχαστρο την πολιτική που τον βυθίζει στο σκοτάδι, για να ανοίξει ο δρόμος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και στην Ενέργεια. Για ζωή ολόκληρη και όχι με το «δελτίο» των καπιταλιστών, των κυβερνήσεων και των κομμάτων τους.
Πηγή:rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου