-Καλημέρα, Βασίλη. Τι κάνεις;
-Εγώ καλά είμαι, δάσκαλε. Εσύ;
-Μια χαρά
-Γιατί ακούω ότι "ήρθε η σειρά σας"
-Τι εννοείς, Βασίλη;
-Ήρθε η αξιολόγηση
-Α, αυτό λες; Δε στα έχουνε πει καλά τα πράγματα
-Δηλαδή; Ειναι κακό ν' αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός;
-Γενικά,όχι
-Αλλά;
-Από ποιους και για ποιο σκοπό;
-Με μπερδεύεις, δάσκαλε
-Βρε Βασίλη, αυτό είναι που λείπει απ' το σχολείο;
-Όχι βέβαια. Να σκεφτείς στην τάξη του γιού μου δεν έχει έρθει καθηγήτρια για την παράλληλη στήριξη...κι έτσι ένα παιδί έχει διαλύσει την τάξη με τη συμπεριφορά του
-Και ποιος τους προσλαμβάνει αυτούς τους εκπαιδευτικούς, Βασίλη;
-Το υπουργείο Παιδείας,δάσκαλε
-Άρα;
-Δε φταίτε εσείς
-Και να σου πω: τώρα μετά τον κορωνοιό, που πιεζόμαστε να βγάλουμε την ύλη και τα παιδιά δεν μπορούν να προσαρμοστούν ούτε να ανταποκριθούν σ' αυτή την πίεση, ποιος φταίει;
-Το υπουργείο Παιδείας,δάσκαλε
-Κι εσείς αναγκάζεστε να γράψετε τα παιδιά σε νέα φροντιστήρια...άρα, ποιος πληρώνει;
-Εμείς,δάσκαλε... Ωχ!
-Είδες, Βασίλη; Άλλος ευθύνεται, άλλος πληρώνει
-Κατάλαβα
-Κι αν δε βγει η ύλη, ποιος θα την πληρώσει;
-Εσείς;
-Ακριβώς. Που ποτέ δε μας ρώτησε κανείς αν ανταποκρίνεται η τάξη στις απαιτήσεις τους
-Κατάλαβα, δάσκαλε... πάλι εμείς κι εσείς θα πληρώσουμε
-...και τα παιδιά σας
-Γιατί;
-Πώς θα μπορέσουμε, Βασίλη, να τους δώσουμε μαθήματα ζωής, αν θα έχουμε το ανελέητο κυνηγητό της ύλης;
-Τι;
-Τι θες απ' το παιδί σου; Να μάθει λίγα απ' όλα και να μπει στο πανεπιστήμιο;
-Θελω ν' αποκτήσει κι αξίες, να γίνει ανθρωπος... να νοιάζεται το διπλανό του
-Αν εμείς πιεζόμαστε και ενδιαφερόμαστε μόνο να τελειώσουμε την ύλη ή να τα καταφέρουμε στην αξιολόγηση, ποιος θ' ασχοληθεί με το παιδί σου,Βασίλη;
-Δηλαδή, δάσκαλε, τι μου λες;
-Σου λέω ότι, αν εγώ πιεστώ να κάνω απλά αυτό που με διατάζει η υπηρεσία μου, δε θα έχω ούτε χρόνο ούτε διάθεση ν' ασχοληθώ με τις ανάγκες των παιδιών
-Κι η αξιολόγηση τι εμποδίζει;
-Όταν μπουν στην τάξη να ελέγξουν αν κάνεις καλό μάθημα, εσύ τι μάθημα θα κάνεις;
-Εγώ, αν ήμουνα καθηγητής θα έκανα ένα μάθημα που θα τους άρεσε
-Δηλαδή θα έκανες ένα "φτιαχτό" μάθημα. Όχι σαν κι αυτά που κάνεις κάθε μέρα
-Ε,ναι
-Άρα θα παρίστανες ότι κάνεις ένα μάθημα σαν κι αυτό που θέλουν
-Ακριβώς
-Χωρίς να φανούν τα προβλήματα της ταξης και χωρίς πολλές αναφορές στη σημερινή πραγματικότητα
-Να μη θίξουμε και τους θεσμούς...
-Κι αυτό, ρε Βασίλη, είναι αξιολόγηση;
-Αυτό θέλουν να κάνουν;
-Έτσι φαίνεται...
-Μα αυτό είναι κοροιδία
-Ναι, αλλά φαίνεται ότι κάτι εξυπηρετεί
-Μάλλον... γιατί, αν οι συνάδελφοι αρχίζουν να φοβούνται, απλά θα "καταπιούν" τις κεντρικές οδηγίες...
-Και τότε;
-Τα παιδιά σας θα βγουν σχεδόν αμόρφωτα, με ελλιπή κοινωνική συνείδηση και με την ψευδαίσθηση ότι θα βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά σε μία δημοκρατική κοινωνία
-Πάνε να σας κλείσουν το στόμα, δάσκαλε;
-Πάνε να διαλύσουν το δημόσιο σχολείο, Βασίλη. Θελουν ένα σχολείο που να μοιάζει με επιχείρηση, με πολύ συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους, ένα σχολείο, που θα ζει απ' τους χορηγούς
-Κι ο δικός σας ρόλος;
-Εμείς θα πρέπει ν' αποδεικνύουμε στους ανωτέρους μας ότι αξίζουμε το μισθό μας μέσω συνεχών αξιολογήσεων
-Αυτά, που λες,δάσκαλε, εμείς οι γονείς δεν πρόκειται να τα δεχτούμε. Θέλουμε ένα δημόσιο σχολείο, χρηματοδοτούμενο από την πολιτεία για όλα τα παιδιά
-Ωραία.... μαζί λοιπόν!
-Αλλά, να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο, ρε δάσκαλε. Πώς θα γίνεται η αξιολόγηση; Μήπως η υπουργός ξέρει κι εσείς δεν ξέρετε;
-Σκέψου να είσαι νεοδιόριστος, Βασίλη. Και να σούρχεται ο σύμβουλος να σε αξιολογήσει
-Πώς, έτσι; Στα καλά καθούμενα;
-Ναι, τώρα βγαίνουν οι νέοι σύμβουλοι
-Και θάρθει ξαφνικά, εκεί που δε σε ξέρει, ούτε κι εσύ βεβαίως, να μπει στην τάξη σου;
-Μα δεν προλαβαίνουν αλλιώς, Βασίλη
-Ας προλάβαιναν
-Μα είπε η υπουργός πως πρέπει ν' αξιολογηθούν για να μονιμοποιηθούν
-Ποιοι;
-Αυτοί, που διορίστηκαν το 2020
-Μα η υπουργός λέει ότι διόρισαν χιλιάδες... δεν είναι μόνιμοι; Εδώ θέλουμε να διοριστούν οι αναπληρωτές, για ν' ανασάνει το δημόσιο σχολείο
-Για να τους μονιμοποιήσει θέλει αξιολόγηση
-Πότε; Πότε μονιμοποιούνται;
-Θα έπρεπε στα δύο χρόνια, αλλά μήπως είναι ο μόνος νόμος, που δεν εφαρμόζεται;
-Δηλαδή παραβιάζουν τον ίδιο το νόμο. Μωρε,μπράβο!
-Βασίλη, αυτοί το λένε προσαρμογή
-Και γιατί βιάζονται τόσο;
-Έλα ντε. Θέλουν να δείξουν σε κάποιους εν όψει εκλογών την αγάπη τους στην ιδιωτική εκπαίδευση και τις απαιτήσεις της αγοράς;
-Παραφέρεσαι, δάσκαλε
-Τότε γιατί το κάνουν, Βασίλη; Γιατι ξεφτιλίζονται έτσι;
-Μπορεί να μην ξέρουν από εκπαίδευση, δάσκαλε
-Λες;
-Η υπουργός τι λέει;
-Λέει ότι πρέπει να δώσουν μήνυμα
-Ποιο;
-(Νομίζω πως) ότι ο γονιός κι ο δάσκαλος πρέπει να πασχίζουν αγόγγυστα για να μεγαλώσουν και να μορφώσουν τα παιδιά, αλλά χωρίς να έχουν γνώμη για το περιεχόμενο της μόρφωσης αυτής.
-Και αντί να έρθουν να σας ρωτήσουν τι έχετε να πείτε τόσα χρόνια δάσκαλοι για τη δουλειά σας και τι έχετε να προτείνετε, θα έρθουν να σας αξιολογήσουν;
-Έλα,ντε. Και η υπουργός δεν ξέρει οτι η παιδεία δεν προχωράει χωρίς εσάς;
-Το αντίθετο. Λέει ότι συμφωνούμε μαζί της και ότι θα μας κάνει τη χάρη να μας αξιολογήσουν τρεις αντί για έναν
-Δηλαδή, δάσκαλε θα μπορούσε να το κάνει ένας μόνος του;
-Πρακτικά δε γίνεται... μπορεί ο διευθυντής να αξιολογήσει το μαθημά σου; Μπορεί ο σύμβουλος να αξιολογήσει την καθημερινή σου παρουσία στο χώρο του σχολείου;
-Άρα, κοροιδεύουν τον κόσμο
-Δεν ξέρουν, κοροιδεύουν... μήπως νομίζουν ότι απευθύνονται σε πρόβατα; Αυτό θα το δείξει ο χρόνος...
-Επομένως, δάσκαλε, θέλετε την υποστήριξη μας
-Ναι,Βασίλη. Αλλά όχι μόνο για να μην περάσει αυτή η αξιολόγηση,που φορτώνει σε μας τις δικές τους ευθύνες για την Παιδεία
-Αλλά και γιατί άλλο;
-Για το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων μας... για ένα σχολείο ζωντανό κύτταρο γνώσης, μοντέρνο,δημόσιο με πλήρη χρηματοδότηση, με καλά αμειβόμενους και επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς και με τους γονείς συνεργάτες και στήριγμα των παιδιών και των δάσκαλων.
-Σε χαιρετώ, δάσκαλε. Πήρα θάρρος σήμερα. Πάμε μαζί!
Ηλίας Παπαχατζής, εκπαδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου