Ντομινίκ Ανδρεάδου-Μολίν
Η γραφή είναι ο καθρέφτης της προσωπικότητας.
Θα έχετε όλοι παρατηρήσει πως ο κάθε άνθρωπος γράφει διαφορετικά από έναν άλλο. Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί; Λοιπόν, θα αρχίσουμε από τα βασικά και σιγά σιγά θα προχωρήσουμε. Θα προτείνω κάθε φορά μία ερώτηση που μου έχουν κάνει κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μου, και θα την απαντώ.
Όλα ξεκινούν από το καλλιγραφικό μοντέλο που διδάσκεται το παιδί στο σχολείο. Η γραφή είναι ένας κώδικας επικοινωνίας. Το αλφάβητο είναι ο κώδικας που χρησιμοποιεί. Η γραφή ξεκινάει από την εκμάθηση του μοντέλου το οποίο το παιδί θα οικειοποιηθεί με τα χρόνια.
Τι είναι τo καλλιγραφικό μοντέλο;
Το ελληνικό αλφάβητο έχει παρατιθέμενα γράμματα, καμπύλες και ευθείες, το μολύβι πατάει ομοιόμορφα ,τα γράμματα έχουν μεσαία ζώνη όπως μόνο το α, πάνω ζώνη όπως το δ ,δηλαδή επέκταση προς τα πάνω και κάτω ζώνη όπως το ρ ,δηλαδή επέκταση προς τα κάτω. Αυτές οι τρείς ζώνες τηρούν κάποιες αναλογίες. Υπάρχουν επίσης γράμματα που σχηματίζονται από μία αψίδα όπως το η. Τέλος η γραφή έχει κάθετη κατεύθυνση ως προς την οριζόντια γραμμή του τετραδίου. Το λατινικό αλφάβητο έχει πολλά κοινά με το ελληνικό διαφέρει μόνο ως προς το ότι τα γράμματα είναι συνήθως συνδεδεμένα μεταξύ τους, οι αναλογίες μεσαίας , πάνω, κάτω ζώνης είναι λίγο διαφορετικές, και τέλος το μολύβι πατάει καλά στα κάθετα σημεία των γραμμάτων και ελαφραίνει στα σημεία που συνδέονται τα γράμματα μεταξύ τους.
Αλλάζοντας ασυνείδητα το μοντέλο ,το παιδί θα κάνει την γραφή του προσωπική υπόθεση. Έτσι άλλος γράφει μικρά γράμματα, άλλος με κλίση προς τα δεξιά, άλλος αφήνει μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις λέξεις και πολλά άλλα που θα δούμε τι σημαίνουν αργότερα. Η Hanna Arend έγραψε ότι << ο μη κομφορμισμός είναι ο όρος sine qua non της πνευματικής ολοκλήρωσης >>.Το ίδιο πρεσβεύει η γραφολογία όταν διδάσκει ότι η γραφή που ξεφεύγει από το καλλιγραφικό μοντέλο δείχνει μία προσωπικότητα ώριμη, έναν άνθρωπο που έχει κάνει τις επιλογές του και έχει πάρει τα ρίσκα του. Γιατί αλλιώς είμαστε, μεγάλα παιδιά και όχι ενήλικες. Η γραφολογία λοιπόν παρατηρεί τις αλλαγές που κάνει ο γράφων στο μοντέλο που έχει διδαχθεί, και βγάζει συμπεράσματα για την προσωπικότητά του.
Ακολουθούν δύο παραδείγματα.
Όλα ξεκινούν από το καλλιγραφικό μοντέλο που διδάσκεται το παιδί στο σχολείο. Η γραφή είναι ένας κώδικας επικοινωνίας. Το αλφάβητο είναι ο κώδικας που χρησιμοποιεί. Η γραφή ξεκινάει από την εκμάθηση του μοντέλου το οποίο το παιδί θα οικειοποιηθεί με τα χρόνια.
Τι είναι τo καλλιγραφικό μοντέλο;
Το ελληνικό αλφάβητο έχει παρατιθέμενα γράμματα, καμπύλες και ευθείες, το μολύβι πατάει ομοιόμορφα ,τα γράμματα έχουν μεσαία ζώνη όπως μόνο το α, πάνω ζώνη όπως το δ ,δηλαδή επέκταση προς τα πάνω και κάτω ζώνη όπως το ρ ,δηλαδή επέκταση προς τα κάτω. Αυτές οι τρείς ζώνες τηρούν κάποιες αναλογίες. Υπάρχουν επίσης γράμματα που σχηματίζονται από μία αψίδα όπως το η. Τέλος η γραφή έχει κάθετη κατεύθυνση ως προς την οριζόντια γραμμή του τετραδίου. Το λατινικό αλφάβητο έχει πολλά κοινά με το ελληνικό διαφέρει μόνο ως προς το ότι τα γράμματα είναι συνήθως συνδεδεμένα μεταξύ τους, οι αναλογίες μεσαίας , πάνω, κάτω ζώνης είναι λίγο διαφορετικές, και τέλος το μολύβι πατάει καλά στα κάθετα σημεία των γραμμάτων και ελαφραίνει στα σημεία που συνδέονται τα γράμματα μεταξύ τους.
Αλλάζοντας ασυνείδητα το μοντέλο ,το παιδί θα κάνει την γραφή του προσωπική υπόθεση. Έτσι άλλος γράφει μικρά γράμματα, άλλος με κλίση προς τα δεξιά, άλλος αφήνει μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις λέξεις και πολλά άλλα που θα δούμε τι σημαίνουν αργότερα. Η Hanna Arend έγραψε ότι << ο μη κομφορμισμός είναι ο όρος sine qua non της πνευματικής ολοκλήρωσης >>.Το ίδιο πρεσβεύει η γραφολογία όταν διδάσκει ότι η γραφή που ξεφεύγει από το καλλιγραφικό μοντέλο δείχνει μία προσωπικότητα ώριμη, έναν άνθρωπο που έχει κάνει τις επιλογές του και έχει πάρει τα ρίσκα του. Γιατί αλλιώς είμαστε, μεγάλα παιδιά και όχι ενήλικες. Η γραφολογία λοιπόν παρατηρεί τις αλλαγές που κάνει ο γράφων στο μοντέλο που έχει διδαχθεί, και βγάζει συμπεράσματα για την προσωπικότητά του.
Ακολουθούν δύο παραδείγματα.
Ελληνικό και λατινικό μοντέλο και πως έχουν προσωποποιηθεί από τον γράφοντα
Αυτή είναι μία ερώτηση που την κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι και είναι εύλογη. Όμως ο γραφολόγος, προκειμένου να μελετήσει μία γραφή, χρειάζεται να έχει στη διάθεσή του αρκετό δείγμα γραφής και όχι μία ή δύο γραμμές. Συνήθως χρειαζόμαστε μία ή δύο σελίδες γραμμένες σε χαρτί χωρίς γραμμές, μαζί με την υπογραφή και ένα σημείωμα του γράφοντα ή ένα πρόχειρο με σημειώσεις . Μέσα από αυτές τις σελίδες ο γραφολόγος εντοπίζει τα γραφολογικά είδη που επαναλαμβάνονται, δηλαδή κάποια χαρακτηριστικά της γραφής που επανέρχονται , και με την μέθοδο που έχει διδαχθεί συνδυάζει αυτά τα σημεία μεταξύ τους για να βγάλει συμπεράσματα.
Μπορώ να αλλάξω την γραφή μου, άρα μπορώ και μπερδέψω τον γραφολόγο αν θέλω;
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ότι στην γραφή υπάρχουν κάποια πράγματα που γίνονται ασυνείδητα, τα λεγόμενα ασυνείδητα σημεία και τα οποία έχουν όλη τη σημασία, και κάποια που ο γράφων μπορεί να αλλάξει αν το θελήσει, τα συνειδητά σημεία και τα οποία δεν αξιολογούνται. Επίσης όταν ζητηθεί από κάποιον να γράψει μία ή δύο σελίδες όσο και να προσπαθήσει να αλλάξει την γραφή του, θα το καταφέρει στην αρχή αλλά μετά από λίγο όμως θα επανέλθει στον πραγματικό γραφικό του χαρακτήρα. Έτσι τα ασυνείδητα σημεία που είναι τα πιο σημαντικά είναι τα εξής: η τοποθέτηση στη σελίδα, οι αποστάσεις μεταξύ των λέξεων, οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών, οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμάτων, το πλάτος των γραμμάτων, ο τονισμός, τα σημεία στίξης ,τα τελειώματα των λέξεων, η πίεση, η ένταση, τα διπλά γράμματα και κάποια άλλα που απαιτούν περισσότερες γνώσεις γραφολογίας για να γίνουν κατανοητά. Ενώ τα συνειδητά σημεία δηλαδή αυτά που μπορεί κάποιος να αλλάξει αν το θελήσει είναι το μέγεθος των γραμμάτων, η κλίση, η σύνδεση των γραμμάτων μεταξύ τους, οι προεκτάσεις στην κάτω και πάνω ζώνη, οι αριθμοί και κάποια ακόμα. Επομένως όταν κάποιος μας λέει ότι μπορεί να γράψει με διαφορετικού τρόπους,το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αλλάξει την κλίση ή το μέγεθος των γραμμάτων του ενώ θα αφήσει απείραχτα όλα τα άλλα ασυνείδητα σημεία, τα οποία και έχουν όλο το ενδιαφέρον για τον γραφολόγο.
Κείμενο: Ντομινίκ Ανδρεάδου-Μολίν - Γραφολογικές Προσεγγίσεις.
Η Ντομινίκ Ανδρεάδου-Μολίν σπούδασε γαλλική λογοτεχνία, αρχαία και συγκριτική, στη Γαλλία και εργάστηκε σαν εκπαιδευτικός στη μέση εκπαίδευση. Στη συνέχεια σπούδασε γραφολογία και γραφοθεραπεία και τώρα δουλεύει σαν γραφολόγος και σύμβουλος σταδιοδρομίας και εκπαίδευσης (www.graphoapproach.gr). Της αρέσουν τα βιβλία, τα ταξίδια, η αναλογική φωτογραφία, η ροκ μουσική και η γιόγκα. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου