Στο δίκαιο και κατ' ακολουθία και στην κοινωνική ζωή η έννοια της "ευθύνης" διακρίνεται σε δύο τύπους : την ποινική ευθύνη κα την αστική ευθύνη.
Η πρώτη η "ποινική ευθύνη", αποσκοπεί στον κολασμό μίας παράνομης πράξης. Σε αυτή περιλαμβάνεται κατά την θεωρία και η "πειθαρχική ευθύνη".
Η δεύτερη η "αστική ευθύνη" αποσκοπεί στην υλική αποκατάσταση του βλαβέντος προσώπου.
Η "πολιτική ευθύνη" προφανώς είναι έννοια διάφορη των ανωτέρω και χρησιμοποιείται περισσότερο ως δήλωση ανευθυνότητας και έμμεσης συγγνώμης για κάτι που προκάλεσε ζημίες των ανωτέρω τύπων. Ως αναγνώριση ευθύνης, όμως, περιέχει αναγκαστικά δήλωση - ομολογία υπαιτιότητας για το συμβάν που αφορά. Αυτή ο ομολογών την περιορίζει σε πολιτικό επίπεδο.
Φυσικά, η ομολογία μίας τέτοιας "πολιτικής" ευθύνης δεν δύναται να αποκλείσει τους άλλους τύπους ευθυνών. Τουναντίον, μία τέτοια δήλωση πολιτικής ευθύνης θα πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά στο πλαίσιο και των άλλων ευθυνών, ιδίως εάν ο δηλών αυτή, ασκεί δημόσια εξουσία, η οποία σχετίζεται κατ' αντικείμενο με συμβάντα που έχουν περιεχόμενο ποινικού ή και αποζημιωτικού περιεχομένου.
Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης, όπως κάθε ομολογία, περιέχει αναπόδραστα την δήλωση του υποκειμένου που την πραγματοποιεί, ότι έσφαλλε πολιτικά, ότι η πολιτική που ακολούθησε ή πιστεύει προκάλεσε ή συνέτεινε στην πρόκληση του συμβάντος αναφοράς.
Η ίδια η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ως συνειδητή ομολογία προφανώς έχει ως περιεχόμενο την συνειδητοποίηση του υποκειμένου της, ότι ακολούθησε εσφαλμένη πολιτική, ότι η πολιτική του ιδεολογία και η ακόλουθη αυτής συμπεριφορά είναι κατ' επίγνωση και ομολογία του υποκειμένου "εσφαλμένη" , "λάθος", "ζημιογόνα" κ.ο.κ. .
Προφανώς λοιπόν μία τέτοια δήλωση - ομολογία από έναν πολιτικό οφείλει να συνοδεύεται είτε από ιδεολογική του επανατοποθέτηση σε άλλο πολιτικό χώρο/ιδεολογία είτε και από οριστική εκούσια απομάκρυνσή του από τον χώρο της πολιτικής.
Ουδεμία άλλη πειστική και ουσιαστική έννοια και περιεχόμενο δεν μπορεί να έχει η ομολογία πολιτικής ευθύνης.
Αν αυτό δεν συμβαίνει ο μεν πολιτικός αποδεικνύεται ότι προβαίνει σε ψευδείς δηλώσεις με σκοπό την εξαπάτηση, οι δε θεσμοί μιας ευνομούμενης πολιτείας θα πρέπει να είναι τέτοιοι ούτως ώστε αυτοί να έχουν τους μηχανισμούς οριστικής και ισόβιας απομάκρυνσής του από την πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου