Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Παρακολουθώντας παλιές ταινίες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με εκλογές διαπιστώνεις πως ελάχιστα πράγματα άλλαξαν από τότε. Δημαγωγία και ρουσφέτια, απρόβλεπτες ρουφιανιές και διεφθαρμένοι παρατρεχάμενοι, προσωπικές φιλοδοξίες, φιέστες υποδοχής και στημένες συγκεντρώσεις, εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων, αλλαγή στρατοπέδων και ανίερες συμμαχίες, όλα όσα συνθέτουν δηλαδή το ψηφιδωτό της διαχρονικής παθογένειας του πολιτικού συστήματος.
Τα πολιτικά ψέματα δεν είναι σύγχρονη εφεύρεση. Το ιδεολογικό τους μανιφέστο διατυπώνει η Ρένα Βλαχοπούλου στη «Βουλευτίνα»: «Ε τι άλλο χρειάζεται ένας βουλευτής παρά ψευτιά!».. Εκείνος βέβαια που τα τελειοποιεί σε επαγγελματικό επίπεδο είναι ο Ντίνος ς Ηλιόπουλος στο «Ζητείται ψεύτης», προσφέροντας τις υπηρεσίες του στον Παντελή Ζερβό, τον οποίο τελικά παρασύρει αμαυρώνοντας το προφίλ του άμεμπτου οικογενειάρχη..
Αλλά και οι περιοδείες ανά την επικράτεια αποτελούν σταθερή αξία, αφού δημιουργούν στον ψηφοφόρο την ψευδαίσθηση της άμεσης επαφής. «Πρέπει να επισκέπτεσαι την περιφέρειά σου, γιατί όταν θα ’ρθουν εκλογές υπάρχει περίπτωση η περιφέρειά σου να σε γράψει στη περιφέρειά της».
Κάποιος επικοινωνιολόγος της εποχής θα είχε συμβουλεύσει τον Καλοχαιρέτα από τη «Στουρνάρα 288» να διεκπεραιώνει όλες τις υποθέσεις με ένα «ετελείωσεν» και μια χειραψία. Σάμπως και οι σημερινοί υποψήφιοι δεν είναι στα πρόθυρα της τενοντίτιδας;
Το μικρόβιο της πολιτικής σαγηνεύει τον Γκιωνάκη στον «Αχόρταγο» και τον Βύρωνα Πάλλη στην ταινία «Θανασάκης ο πολιτευόμενος», ο οποίος γεμάτος αυτοπεποίθηση δηλώνει: «Εγώ αν θέλω νομαρχία την έχω εδώ» δείχνοντας τη χούφτα του. Ρεμούλες, μίζες και υπερτιμολογήσεις συνοψίζονται σε μια ατάκα των δυσαρεστημένων κατοίκων της Πλατανιάς προς τον ανίδεο Μαυρογιαλούρο: «Φάγανε απ' τα τσιμέντα, φάγανε απ' τα πλακάκια, φάγανε, φάγανε...».
Η μόνη διαφορά είναι ότι το βράδυ της 21ης Μαΐου τα αποτελέσματα δεν θα τα ανακοινώσει ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος λέγοντάς μας τι έλαβεν ο Γκόρτσος στην Άνω και τη Δώθε Παναγιά, αλλά ο Χατζηνικολάου, ο Σρόιτερ, η Κοσιώνη και η Τζίμα.
Υ/Γ Το «Υπάρχει και φιλότιμο» γυρίστηκε στη δύσκολη περίοδο των Ιουλιανών και παρά την περί αντιθέτου εντύπωση, ο Μαυρογιαλούρος τελικά παραιτήθηκε από ευθιξία όταν έμαθε τις λαμογιές των συνεργατών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου