Αντιμέτωπος με τα άδεια ράφια στα φαρμακεία είναι για μια ακόμα φορά ο λαός, αφού καταγράφονται πάνω από 235 ελλείψεις σκευασμάτων, με ασθενείς να βγαίνουν διαρκώς στη «γύρα» αναζητώντας το σκεύασμα που έχουν ανάγκη.
Πιο συγκεκριμένα, δυσεύρετα έχουν γίνει και πάλι παυσίπονα και αντιπυρετικά (όπως Ponstan), αντιβιωτικά (π.χ. Augmentin), σιρόπια για τον βήχα (Bisolvon), χάπια για την υπέρταση, τον διαβήτη, αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά και φάρμακα για πολλές ακόμα νόσους. Ετσι, χιλιάδες είναι οι ασθενείς που οδηγούνται είτε σε διακοπή της θεραπείας, είτε στην καθυστέρηση της έναρξής της, θέτοντας σε τεράστιο κίνδυνο τη ζωή τους. Ελλείψεις καταγράφονται ακόμα και σε παιδικά εμβόλια, όπως για ιλαρά, ερυθρά, ανεμοβλογιά, εκ των οποίων το ένα - σύμφωνα με τον ΕΟΦ - είναι σε έλλειψη από τις 28/9/2019 και θα παραμείνει μέχρι τις 18/10/2023! Τουλάχιστον 10 είναι και τα νοσοκομειακά σκευάσματα σε έλλειψη, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού (Actilyse) αλλά και αντικαρκινικά (π.χ. Epirdicine, για το οποίο εκτιμάται καθυστέρηση στην παράδοσή του μέχρι τις 31/7/23...). Εκκρεμούν μάλιστα τουλάχιστον 56 φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία εισάγονται στη χώρα κατ' εξαίρεση μέσω του μηχανισμού εισαγωγής φαρμάκων του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ).
Οι παραπάνω ελλείψεις εκατοντάδων φαρμάκων δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα καταγράφεται έλλειψη, με τις δικαιολογίες εκ μέρους της κυβέρνησης αλλά και της ΕΕ (καθώς το πρόβλημα αφορά όλα τα κράτη - μέλη) να κινούνται από την «αυξημένη ζήτηση λόγω έξαρσης των ιώσεων» μέχρι την «έλλειψη πρώτων υλών» και «καθυστερήσεις στην παραγωγή», όλα τα συμπτώματα δηλαδή των ανταγωνισμών και του κυνηγιού του κέρδους ανάμεσα σε φαρμακευτικούς κολοσσούς. Στο έδαφος αυτών των ελλείψεων, μάλιστα, ξεδιπλώνεται ένα άγριο παζάρι για την αύξηση των τιμών, ώστε να ικανοποιηθούν μέχρι κεραίας τα αιτήματα των φαρμακοβιομηχάνων για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Υπενθυμίζεται ότι στο προηγούμενο μεγάλο κύμα ελλείψεων φαρμάκων, στα τέλη του 2022, η κυβέρνηση δεσμευόταν ότι το πρόβλημα θα λυθεί δείχνοντας ως ...διέξοδο τη λειτουργία της αγοράς, που όπως αποδείχθηκε διογκώνει αντί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Αλλωστε οι αιτίες των ελλείψεων, που είναι μεταξύ άλλων οι δυνατότητες για «παράλληλες εξαγωγές», δηλαδή για αναζήτηση πελατείας εκεί που τα κέρδη είναι μεγαλύτερα, όπως και για ανάλογες ρυθμίσεις στην παραγωγή από τους βιομηχάνους, παραμένουν. Υπενθυμίζεται ότι ως λύση στο πρόβλημα παρουσιαζόταν τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ ο «εξορθολογισμός της τιμής» για τα φάρμακα, δηλαδή οι ανατιμολογήσεις τους ώστε να γίνει πιο «ανταγωνιστική» και «ελκυστική» η ελληνική αγορά.
Σε ένα τέτοιο μήκος κύματος, σε κατεύθυνση δηλαδή ενίσχυσης των βιομηχάνων του κλάδου, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12 Απρίλη συνάντηση του υπουργού Υγείας Θ. Πλεύρη με εκπροσώπους της φαρμακοβιομηχανίας. «Βασικό αντικείμενο της συζήτησης ήταν η κατανομή του κλειστού προϋπολογισμού των φαρμάκων 50 εκατομμύρια ευρώ για το 2022 και 150 εκατομμύρια ευρώ για το 2023», σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, όπου τις επόμενες μέρες αναμένεται να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις σχετικά με τους προϋπολογισμούς, σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών. Πρόκειται για μέτρα που διευκολύνουν την κερδοφορία των φαρμακοβιομηχανιών και αφορούν το πάγιο αίτημά τους για περαιτέρω μείωση του clawback, δηλαδή της υποχρεωτικής επιστροφής χρημάτων από τις φαρμακευτικές εταιρείες στον ΕΟΠΥΥ, προμηνύοντας νέες αυξήσεις σε φάρμακα, κυρίως ευρείας κατανάλωσης. Δεν συναντιούνται δηλαδή πουθενά με την ανάγκη του λαού για επάρκεια φαρμάκων. Ετσι κι αλλιώς τα εργατικά - λαϊκά στρώματα επιβαρύνονται όλο και περισσότερο για την φαρμακευτική τους περίθαλψη, καθώς όλες οι κυβερνήσεις μείωσαν κατά 67% τη φαρμακευτική δαπάνη από το 2009 (η φαρμακευτική δαπάνη των κρατικών προϋπολογισμών το 2009 ήταν 5,1 δισ. ευρώ και το 2018 έπεσε στα 1,9 δισ. ευρώ).
«Η πολιτεία θα πρέπει να δει σοβαρά αυτά τα ζητήματα. Χρειάζεται άμεσα να υιοθετηθούν μέτρα για τον έλεγχο της συνταγογράφησης, δηλαδή τα ψηφιακά εργαλεία που θα βοηθήσουν στον έλεγχο του μεγέθους και του μείγματος της ζήτησης, μέσω της ορθής εφαρμογής των θεραπευτικών πρωτοκόλλων (...) Ερχονται νέες θεραπείες (γονιδιακές, κυτταρικές, συνδυασμοί θεραπειών), που είναι πολύ ακριβές και αποτελούν πρόκληση για όλα τα συστήματα Υγείας. Η πολιτεία πρέπει να διασφαλίσει την πρόσβαση των Ελλήνων σε αυτές τις θεραπείες αιχμής, εισάγοντας νέους τρόπους αξιολόγησης, χρηματοδότησης και αποζημίωσης αυτών των θεραπειών. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την παράμετρο της ενίσχυσης των επενδυτικών κινήτρων». Τα παραπάνω αναφέρει σε άρθρο του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, Ολύμπιος Παπαδημητρίου, συμπυκνώνοντας κάποια από τα αιτήματα της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας για το Φάρμακο - πανάκριβο εμπόρευμα, την πλήρη εμπορευματοποίηση των επιστημονικών επιτευγμάτων, όπως οι νέες θεραπείες, απεικονίζοντας τον ανταγωνισμό που ήδη οξύνεται για την απόκτηση του μεγαλύτερου δυνατού μεριδίου από την «πίτα» της φαρμακευτικής δαπάνης.
Οι νόμοι της αγοράς λοιπόν κάνουν το «θαύμα» τους, ορθώνουν όλο και πιο ψηλά εμπόδια στην πρόσβαση του λαού σε δωρεάν φάρμακο όταν το χρειάζεται και εντείνουν τις ελλείψεις, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο του Φαρμάκου, σε εργοστάσια και αποθήκες, δουλεύουν ακατάπαυστα και μάλιστα χωρίς να έχουν υπογράψει ΣΣΕ εδώ και πάνω από 13 χρόνια.
Πηγή:rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Πιο συγκεκριμένα, δυσεύρετα έχουν γίνει και πάλι παυσίπονα και αντιπυρετικά (όπως Ponstan), αντιβιωτικά (π.χ. Augmentin), σιρόπια για τον βήχα (Bisolvon), χάπια για την υπέρταση, τον διαβήτη, αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά και φάρμακα για πολλές ακόμα νόσους. Ετσι, χιλιάδες είναι οι ασθενείς που οδηγούνται είτε σε διακοπή της θεραπείας, είτε στην καθυστέρηση της έναρξής της, θέτοντας σε τεράστιο κίνδυνο τη ζωή τους. Ελλείψεις καταγράφονται ακόμα και σε παιδικά εμβόλια, όπως για ιλαρά, ερυθρά, ανεμοβλογιά, εκ των οποίων το ένα - σύμφωνα με τον ΕΟΦ - είναι σε έλλειψη από τις 28/9/2019 και θα παραμείνει μέχρι τις 18/10/2023! Τουλάχιστον 10 είναι και τα νοσοκομειακά σκευάσματα σε έλλειψη, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού (Actilyse) αλλά και αντικαρκινικά (π.χ. Epirdicine, για το οποίο εκτιμάται καθυστέρηση στην παράδοσή του μέχρι τις 31/7/23...). Εκκρεμούν μάλιστα τουλάχιστον 56 φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία εισάγονται στη χώρα κατ' εξαίρεση μέσω του μηχανισμού εισαγωγής φαρμάκων του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας (ΙΦΕΤ).
Οι παραπάνω ελλείψεις εκατοντάδων φαρμάκων δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα καταγράφεται έλλειψη, με τις δικαιολογίες εκ μέρους της κυβέρνησης αλλά και της ΕΕ (καθώς το πρόβλημα αφορά όλα τα κράτη - μέλη) να κινούνται από την «αυξημένη ζήτηση λόγω έξαρσης των ιώσεων» μέχρι την «έλλειψη πρώτων υλών» και «καθυστερήσεις στην παραγωγή», όλα τα συμπτώματα δηλαδή των ανταγωνισμών και του κυνηγιού του κέρδους ανάμεσα σε φαρμακευτικούς κολοσσούς. Στο έδαφος αυτών των ελλείψεων, μάλιστα, ξεδιπλώνεται ένα άγριο παζάρι για την αύξηση των τιμών, ώστε να ικανοποιηθούν μέχρι κεραίας τα αιτήματα των φαρμακοβιομηχάνων για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.
Υπενθυμίζεται ότι στο προηγούμενο μεγάλο κύμα ελλείψεων φαρμάκων, στα τέλη του 2022, η κυβέρνηση δεσμευόταν ότι το πρόβλημα θα λυθεί δείχνοντας ως ...διέξοδο τη λειτουργία της αγοράς, που όπως αποδείχθηκε διογκώνει αντί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Αλλωστε οι αιτίες των ελλείψεων, που είναι μεταξύ άλλων οι δυνατότητες για «παράλληλες εξαγωγές», δηλαδή για αναζήτηση πελατείας εκεί που τα κέρδη είναι μεγαλύτερα, όπως και για ανάλογες ρυθμίσεις στην παραγωγή από τους βιομηχάνους, παραμένουν. Υπενθυμίζεται ότι ως λύση στο πρόβλημα παρουσιαζόταν τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ ο «εξορθολογισμός της τιμής» για τα φάρμακα, δηλαδή οι ανατιμολογήσεις τους ώστε να γίνει πιο «ανταγωνιστική» και «ελκυστική» η ελληνική αγορά.
Σε ένα τέτοιο μήκος κύματος, σε κατεύθυνση δηλαδή ενίσχυσης των βιομηχάνων του κλάδου, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12 Απρίλη συνάντηση του υπουργού Υγείας Θ. Πλεύρη με εκπροσώπους της φαρμακοβιομηχανίας. «Βασικό αντικείμενο της συζήτησης ήταν η κατανομή του κλειστού προϋπολογισμού των φαρμάκων 50 εκατομμύρια ευρώ για το 2022 και 150 εκατομμύρια ευρώ για το 2023», σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, όπου τις επόμενες μέρες αναμένεται να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις σχετικά με τους προϋπολογισμούς, σε συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών. Πρόκειται για μέτρα που διευκολύνουν την κερδοφορία των φαρμακοβιομηχανιών και αφορούν το πάγιο αίτημά τους για περαιτέρω μείωση του clawback, δηλαδή της υποχρεωτικής επιστροφής χρημάτων από τις φαρμακευτικές εταιρείες στον ΕΟΠΥΥ, προμηνύοντας νέες αυξήσεις σε φάρμακα, κυρίως ευρείας κατανάλωσης. Δεν συναντιούνται δηλαδή πουθενά με την ανάγκη του λαού για επάρκεια φαρμάκων. Ετσι κι αλλιώς τα εργατικά - λαϊκά στρώματα επιβαρύνονται όλο και περισσότερο για την φαρμακευτική τους περίθαλψη, καθώς όλες οι κυβερνήσεις μείωσαν κατά 67% τη φαρμακευτική δαπάνη από το 2009 (η φαρμακευτική δαπάνη των κρατικών προϋπολογισμών το 2009 ήταν 5,1 δισ. ευρώ και το 2018 έπεσε στα 1,9 δισ. ευρώ).
«Η πολιτεία θα πρέπει να δει σοβαρά αυτά τα ζητήματα. Χρειάζεται άμεσα να υιοθετηθούν μέτρα για τον έλεγχο της συνταγογράφησης, δηλαδή τα ψηφιακά εργαλεία που θα βοηθήσουν στον έλεγχο του μεγέθους και του μείγματος της ζήτησης, μέσω της ορθής εφαρμογής των θεραπευτικών πρωτοκόλλων (...) Ερχονται νέες θεραπείες (γονιδιακές, κυτταρικές, συνδυασμοί θεραπειών), που είναι πολύ ακριβές και αποτελούν πρόκληση για όλα τα συστήματα Υγείας. Η πολιτεία πρέπει να διασφαλίσει την πρόσβαση των Ελλήνων σε αυτές τις θεραπείες αιχμής, εισάγοντας νέους τρόπους αξιολόγησης, χρηματοδότησης και αποζημίωσης αυτών των θεραπειών. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την παράμετρο της ενίσχυσης των επενδυτικών κινήτρων». Τα παραπάνω αναφέρει σε άρθρο του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος, Ολύμπιος Παπαδημητρίου, συμπυκνώνοντας κάποια από τα αιτήματα της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας για το Φάρμακο - πανάκριβο εμπόρευμα, την πλήρη εμπορευματοποίηση των επιστημονικών επιτευγμάτων, όπως οι νέες θεραπείες, απεικονίζοντας τον ανταγωνισμό που ήδη οξύνεται για την απόκτηση του μεγαλύτερου δυνατού μεριδίου από την «πίτα» της φαρμακευτικής δαπάνης.
Οι νόμοι της αγοράς λοιπόν κάνουν το «θαύμα» τους, ορθώνουν όλο και πιο ψηλά εμπόδια στην πρόσβαση του λαού σε δωρεάν φάρμακο όταν το χρειάζεται και εντείνουν τις ελλείψεις, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο του Φαρμάκου, σε εργοστάσια και αποθήκες, δουλεύουν ακατάπαυστα και μάλιστα χωρίς να έχουν υπογράψει ΣΣΕ εδώ και πάνω από 13 χρόνια.
Πηγή:rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου