ΑΠΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΛΑΛΗΣ
«Λοιπόν είμαι στο Πανόραμα Σαρωνίδας τις τελευταίες τρεις με τέσσερις ώρες. Δεν θα χαρακτηρίσω την κατάσταση. Θα αφήσω τον κόσμο να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Εδώ και περισσότερες από δύο ώρες με τα μάτια μου δεν έχω δει κανένα πτητικό μέσο στη Σαρωνίδα.
Επίσης για περισσότερο από μία ώρα δεν έχω δει πλήρωμα της πυροσβεστικής ενεργά με νερό να προσπαθεί να σβήσει κάποια από τις δεκάδες εστίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Σαρωνίδα.
Έχω δει πολλά πληρώματα πολλά οχήματα δεκάδες πυροσβέστες έχω δει αστυνομικούς με μηχανές και με τζιπ.
Όσες φορές τους ρώτησα μου είπαν περιμένουμε νερό.
Επίσης ακούω πολίτες που καλούν την Πυροσβεστική και λένε ότι εδώ και τρεις ώρες δεν έχουμε δει κανέναν να προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά και διαμαρτύρονται και είναι σε έξαλλη κατάσταση.
Εγώ επιβεβαιώνω ότι πυροσβεστικό όχημα με νερό που να προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά δεν έχω δει και έχω κάνει όλο το λόφο της Σαρωνίδας πάνω κάτω.
Την τελευταία μία ώρα δεν πέτυχα ούτε ένα που να έχει νερό να σβήσει τη φωτιά.
Δεν ξέρω τι φταίει αν δεν έχουμε προσωπικό αν δεν έχουμε οχήματα αν είναι πολλές οι εστίες αν είναι πολύς ο άνεμος και δεν με ενδιαφέρει.
Γιατί εγώ με τα μάτια μου αυτό το έργο το βλέπω κάθε καλοκαίρι.
Και κάθε καλοκαίρι καταλήγουμε να ακούμε τις ίδιες δικαιολογίες και να βλέπουμε την ίδια καταστροφή.
Δεν δίνω δεκάρα για το τι φταίει. Να το λύσουν! Για αυτό είναι εκεί για να το λύσουν.
Αυτό που βλέπω εγώ μπροστά στα μάτια μου σήμερα ξανά είναι μία επανάληψη καταστροφής.
Δεν ξέρω τι άλλο να πω δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την κατάσταση αλλά εμένα προσωπικά με έχει πιάσει απελπισία μεγάλη στεναχώρια και απελπισία. Βαρέθηκα κάθε χρόνο να καλύπτω τα ίδια θέματα και κάθε χρόνο να είναι το ίδιο ακριβώς σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.
Θα μπορούσα να έχω πάρει φωτογραφίες αρχείου μιας δεκαετίας και να τις βάλω σήμερα ξανά και να μην καταλάβει κανείς ότι είναι παλιές. Τόσο τραγικά επαναλαμβανόμενη είναι αυτή η κατάσταση.
Δεν έχω διάθεση ούτε να κατηγορήσω κανέναν ούτε να βρίσω ούτε να θυμώσω πλέον.
Στεναχώρια και απελπισία.
Κρίμα. Πολύ κρίμα.
Θα έλεγα ότι δεν μας αξίζει κάτι τέτοιο, αλλά τελικά ίσως και να μας αξίζει!»
Ο ίδιος φωτογράφος λίγα λεπτά μετά την αρχική του ανάρτηση και πάντα από την πρώτη γραμμή κάλυψης των γεγονότων, ενημέρωσε εκ νέου: ότι τελικά κατέφθασαν οχήματα της πυροσβεστικής (τζιπάκια με τους επικεφαλής, ελικόπτερα αστυνομία μέχρι και Ρουμάνοι πυροσβέστες), αλλά μέχρι τότε το κακό έχει συμβεί. Η πυρκαγιά είχε ξεφύγει και ένα ένα τα σπίτια παραδίνονταν στις φλόγες.
Είναι προφανές ότι ο λόγος που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε έρθει κάποιος για να βοηθήσει στην κατάσβεση της φωτιάς στη Σαρωνίδα δεν ήταν επειδή δεν ήθελαν, αλλά γιατί άλλη μια φορά δεν περίσσευαν τα πυροσβεστικά μέσα προκειμένου να διατεθούν εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο μέρος, όταν οι πυρκαγιές ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι το πυροσβεστικό σώμα είναι γυμνό και ότι ακόμα μια χρονιά, εκτός της ελλιπούς κρατικής επένδυσης στην πρόληψη, η διαδικασία καταστολής των πυρκαγιών γίνεται με νοικιασμένα ελικόπτερα και δανεικούς πυροσβέστες. Ε λοιπόν δεν γίνεται δουλειά έτσι και αυτό φάνηκε ήδη από την πρώτη μέρα εκδήλωσης των πυρκαγιών.
Η οργή ξεχειλίζει, μαζί και οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών που επλήγησαν. «Δεν ξέρουν πού να πάνε οι άνθρωποι» κατήγγειλαν οι κάτοικοι στον Κουβαρά, ξεγυμνώνοντας το ανύπαρκτο επιχειρησιακό πλάνο της κυβέρνησης. «Φέραμε εμείς τα πυροσβεστικά εδώ, έχουν καεί τρία σπίτια, πιο πάνω έχουν καεί αυτοκίνητα, πιο πάνω κάηκε ένα σπίτι. Ήρθαν οι πυροσβεστικές δυνάμεις, αλλά αυτοί που ήρθαν από άλλες περιοχές δεν ξέρουν που να πάνε οι άνθρωποι. Χρειάζεται συντονισμός. Εάν δεν υπάρχει συντονισμός, δεν ξέρουν που να πάνε. Εάν δεν πάει στη θάλασσα η φωτιά, το βράδυ θα είναι πολύ άσχημο».
Ένας άλλος κάτοικος, αυτή τη φορά από τα Δερβενοχώρια κατήγγειλε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ότι η φωτιά ήταν αποτέλεσμα εμπρησμού, ο οποίος έγινε προκειμένου στο σημείο να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες καθώς όπως είπε εκεί έχουν ήδη αρχίσει κάποιες εργασίες από εταιρεία που έχει αναλάβει το συγκεκριμένο έργο. «Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι σε ένα μήνα εδώ θα έχουμε ανεμογεννήτριες» δήλωσε χαρακτηριστικά, με την παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου του φαληρικού καναλιού να κλείνει άρον άρον τη συζήτηση, ευχόμενη να πάνε όλα καλά και να σβήσει η φωτιά.
Ισχύουν αυτές οι καταγγελίες; Δεν γνωρίζω και δεν είμαι ο αρμόδιος να το διερευνήσω. Πάντως, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από 3 χρόνια δήλωνε για την παρθένα περιοχή εξαιρετικής ομορφιάς και περιβαλλοντικής αξίας στον Ερημίτη της κέρκυρας ότι «κάποια στιγμή θα καεί», στην καλύτερη αυτό που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι αφήνει ανοιχτά παραθυράκια διαφόρων (παρ)ερμηνειών. Στη χειρότερη, δεν έχουμε παρά να δούμε τον αγώνα που δίνει η Επιτροπή Αγώνα «Όχι Ανεμογεννήτριες στα Γεράνεια» όπου με ψήφισμά της στον δήμο Λουτρακίου- Περαχώρας- Αγίων Θεοδώρων και στον Δήμο Μεγαρέων ζητά την εξαίρεση των Γερανείων Ορέων για τα επόμενα τουλάχιστον 30 χρόνια από παρεμβάσεις και εγκαταστάσεις οποιασδήποτε βιομηχανικής δραστηριότητας (συμπεριλαμβανομένης των ΑΠΕ) και άλλης συμβατής χρήσης μεταξύ αυτών και από τη διάνοιξη επιπλέον δρόμων.
Όπως υπενθύμιζε σε πρόσφατο δημοσίευμα της η «Εφημερίδα των Συντακτών» από το 2018 έως το 2021 140.000 στρέμματα δάσους παραδόθηκαν στις φλόγες, ενώ εκκρεμεί αίτηση από την εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ για τη τοποθέτηση 124 ανεμογεννητριών από τη μια άκρη των Γερανείων στην άλλη, σε όλες τις βουνοκορφές. «Κι αυτό όταν τα Γεράνεια αποτελούν έναν σημαντικό πνεύμονα και για την ευρύτερη περιοχή της Αττικής και της Αθήνας και ανήκουν στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000», σημειώνει χαρακτηριστικά ο συντάκτης του ρεπορτάζ.
Τον δικό τους αγώνα για να μπορούν να αναπνέουν λίγο πιο ελεύθερα στην απέραντη τσιμεντούπολη της Αθήνας δίνουν αυτές τις μέρες και οι κάτοικοι των Πατησίων που μαζί με αλληλέγγυους από άλλες περιοχές, αλλά και με τις αντιπολιτευόμενες στη δημοτική αρχή Μπακογιάννη παρατάξεις ήρθαν αντιμέτωποι με ΜΑΤ και ΟΠΚΕ που συνόδευαν τα φορτηγά που θα τοποθετούσαν περίφραξη και τσιμεντόλιθους στο πάρκο Δρακόπουλου στα πλαίσια της «Ανάπλασης» που έχει εξαγγείλει η δημαρχία. Όπως κατήγγειλε η «Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης Πάρκου Δρακόπουλου»: «Μπαίνει βαριά περίφραξη με λαμαρίνες και μηχανήματα στο πάρκο. (…) Έχουν γίνει αναίτιες προσαγωγές και κράτηση κόσμου στο ΑΤ Πατησίων που ζήτησαν τις απαραίτητες άδειες. ΜΑΤ – ΟΠΚΕ – ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ επιβλέπουν το έργο. Υπάρχει ανάγκη να κατέβει κόσμος στο πάρκο να στηρίξει» .
Όλα δείχνουν ότι η μάχη για το πράσινο, η μάχη της ανάσας όπως έγραφε εύστοχα κατά τις πυρκαγιές του 2021 στην Εύβοια ένας διαδικτυακός φίλος είναι η επόμενη πρόκληση. Σύμφωνα με τον Copernicus, την υπηρεσία πληροφόρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αλλαγή του κλίματος, ο φετινός Ιούνιος ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών. Ταυτόχρονα, έρευνα του Nature Medicine αποκάλυπτε ότι το 2022: 61.672 άνθρωποι στην Ευρώπη έχασαν τη ζωής τους εξαιτίας της ζέστης.
Ο πλανήτης καίγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι πολιτικές ελίτ στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη εν γένει κάνουν ό, τι μπορούν για να καταπολεμήσουν την καταστροφή της φύσης. Άλλωστε το μέγεθος των συγκεκριμένων επενδύσεων σε σχέση ας πούμε με άλλες όπως αυτές που αφορούν την άμυνα είναι σταγόνα στον ωκεανό. Τρανό παράδειγμα η περσινή σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα στην Αίγυπτο, όπου οι μεγάλοι με τα παχυλά πορτοφόλια δεν δεσμεύτηκαν ποτέ για τη χρηματοδότηση των φτωχών χωρών έναντι της κλιματικής κρίσης, αλλά και το παράδειγμα της συνόδου μόλις στις 12/07/2023 στο Στρασβούργο όπου την τελευταία στιγμή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να υπερνικήσει την αντίσταση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (της πολιτικής οικογένειας που ανήκει η Νέα Δημοκρατία) περνώντας έτσι οριακά την προτεινόμενη νομοθεσία για την αποκατάσταση της φύσης.
Αλήθεια, πόσοι ακόμα πρέπει να χάσουν τη ζωή τους προκειμένου να υπάρξει ευαισθητοποίηση;
*dkoulalis93@gmail.com
Δεν ξέρω τι φταίει αν δεν έχουμε προσωπικό αν δεν έχουμε οχήματα αν είναι πολλές οι εστίες αν είναι πολύς ο άνεμος και δεν με ενδιαφέρει.
Γιατί εγώ με τα μάτια μου αυτό το έργο το βλέπω κάθε καλοκαίρι.
Και κάθε καλοκαίρι καταλήγουμε να ακούμε τις ίδιες δικαιολογίες και να βλέπουμε την ίδια καταστροφή.
Δεν δίνω δεκάρα για το τι φταίει. Να το λύσουν! Για αυτό είναι εκεί για να το λύσουν.
Αυτό που βλέπω εγώ μπροστά στα μάτια μου σήμερα ξανά είναι μία επανάληψη καταστροφής.
Δεν ξέρω τι άλλο να πω δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την κατάσταση αλλά εμένα προσωπικά με έχει πιάσει απελπισία μεγάλη στεναχώρια και απελπισία. Βαρέθηκα κάθε χρόνο να καλύπτω τα ίδια θέματα και κάθε χρόνο να είναι το ίδιο ακριβώς σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.
Θα μπορούσα να έχω πάρει φωτογραφίες αρχείου μιας δεκαετίας και να τις βάλω σήμερα ξανά και να μην καταλάβει κανείς ότι είναι παλιές. Τόσο τραγικά επαναλαμβανόμενη είναι αυτή η κατάσταση.
Δεν έχω διάθεση ούτε να κατηγορήσω κανέναν ούτε να βρίσω ούτε να θυμώσω πλέον.
Στεναχώρια και απελπισία.
Κρίμα. Πολύ κρίμα.
Θα έλεγα ότι δεν μας αξίζει κάτι τέτοιο, αλλά τελικά ίσως και να μας αξίζει!»
Οργή, διαμαρτυρίες και στο βάθος ανεμογεννήτριες
Είναι προφανές ότι ο λόγος που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε έρθει κάποιος για να βοηθήσει στην κατάσβεση της φωτιάς στη Σαρωνίδα δεν ήταν επειδή δεν ήθελαν, αλλά γιατί άλλη μια φορά δεν περίσσευαν τα πυροσβεστικά μέσα προκειμένου να διατεθούν εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο μέρος, όταν οι πυρκαγιές ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια.
Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι το πυροσβεστικό σώμα είναι γυμνό και ότι ακόμα μια χρονιά, εκτός της ελλιπούς κρατικής επένδυσης στην πρόληψη, η διαδικασία καταστολής των πυρκαγιών γίνεται με νοικιασμένα ελικόπτερα και δανεικούς πυροσβέστες. Ε λοιπόν δεν γίνεται δουλειά έτσι και αυτό φάνηκε ήδη από την πρώτη μέρα εκδήλωσης των πυρκαγιών.
Η οργή ξεχειλίζει, μαζί και οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών που επλήγησαν. «Δεν ξέρουν πού να πάνε οι άνθρωποι» κατήγγειλαν οι κάτοικοι στον Κουβαρά, ξεγυμνώνοντας το ανύπαρκτο επιχειρησιακό πλάνο της κυβέρνησης. «Φέραμε εμείς τα πυροσβεστικά εδώ, έχουν καεί τρία σπίτια, πιο πάνω έχουν καεί αυτοκίνητα, πιο πάνω κάηκε ένα σπίτι. Ήρθαν οι πυροσβεστικές δυνάμεις, αλλά αυτοί που ήρθαν από άλλες περιοχές δεν ξέρουν που να πάνε οι άνθρωποι. Χρειάζεται συντονισμός. Εάν δεν υπάρχει συντονισμός, δεν ξέρουν που να πάνε. Εάν δεν πάει στη θάλασσα η φωτιά, το βράδυ θα είναι πολύ άσχημο».
Ένας άλλος κάτοικος, αυτή τη φορά από τα Δερβενοχώρια κατήγγειλε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ότι η φωτιά ήταν αποτέλεσμα εμπρησμού, ο οποίος έγινε προκειμένου στο σημείο να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες καθώς όπως είπε εκεί έχουν ήδη αρχίσει κάποιες εργασίες από εταιρεία που έχει αναλάβει το συγκεκριμένο έργο. «Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι σε ένα μήνα εδώ θα έχουμε ανεμογεννήτριες» δήλωσε χαρακτηριστικά, με την παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου του φαληρικού καναλιού να κλείνει άρον άρον τη συζήτηση, ευχόμενη να πάνε όλα καλά και να σβήσει η φωτιά.
Ο αγώνας για ζωή
Ισχύουν αυτές οι καταγγελίες; Δεν γνωρίζω και δεν είμαι ο αρμόδιος να το διερευνήσω. Πάντως, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από 3 χρόνια δήλωνε για την παρθένα περιοχή εξαιρετικής ομορφιάς και περιβαλλοντικής αξίας στον Ερημίτη της κέρκυρας ότι «κάποια στιγμή θα καεί», στην καλύτερη αυτό που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι αφήνει ανοιχτά παραθυράκια διαφόρων (παρ)ερμηνειών. Στη χειρότερη, δεν έχουμε παρά να δούμε τον αγώνα που δίνει η Επιτροπή Αγώνα «Όχι Ανεμογεννήτριες στα Γεράνεια» όπου με ψήφισμά της στον δήμο Λουτρακίου- Περαχώρας- Αγίων Θεοδώρων και στον Δήμο Μεγαρέων ζητά την εξαίρεση των Γερανείων Ορέων για τα επόμενα τουλάχιστον 30 χρόνια από παρεμβάσεις και εγκαταστάσεις οποιασδήποτε βιομηχανικής δραστηριότητας (συμπεριλαμβανομένης των ΑΠΕ) και άλλης συμβατής χρήσης μεταξύ αυτών και από τη διάνοιξη επιπλέον δρόμων.
Όπως υπενθύμιζε σε πρόσφατο δημοσίευμα της η «Εφημερίδα των Συντακτών» από το 2018 έως το 2021 140.000 στρέμματα δάσους παραδόθηκαν στις φλόγες, ενώ εκκρεμεί αίτηση από την εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ για τη τοποθέτηση 124 ανεμογεννητριών από τη μια άκρη των Γερανείων στην άλλη, σε όλες τις βουνοκορφές. «Κι αυτό όταν τα Γεράνεια αποτελούν έναν σημαντικό πνεύμονα και για την ευρύτερη περιοχή της Αττικής και της Αθήνας και ανήκουν στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000», σημειώνει χαρακτηριστικά ο συντάκτης του ρεπορτάζ.
Τον δικό τους αγώνα για να μπορούν να αναπνέουν λίγο πιο ελεύθερα στην απέραντη τσιμεντούπολη της Αθήνας δίνουν αυτές τις μέρες και οι κάτοικοι των Πατησίων που μαζί με αλληλέγγυους από άλλες περιοχές, αλλά και με τις αντιπολιτευόμενες στη δημοτική αρχή Μπακογιάννη παρατάξεις ήρθαν αντιμέτωποι με ΜΑΤ και ΟΠΚΕ που συνόδευαν τα φορτηγά που θα τοποθετούσαν περίφραξη και τσιμεντόλιθους στο πάρκο Δρακόπουλου στα πλαίσια της «Ανάπλασης» που έχει εξαγγείλει η δημαρχία. Όπως κατήγγειλε η «Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης Πάρκου Δρακόπουλου»: «Μπαίνει βαριά περίφραξη με λαμαρίνες και μηχανήματα στο πάρκο. (…) Έχουν γίνει αναίτιες προσαγωγές και κράτηση κόσμου στο ΑΤ Πατησίων που ζήτησαν τις απαραίτητες άδειες. ΜΑΤ – ΟΠΚΕ – ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ επιβλέπουν το έργο. Υπάρχει ανάγκη να κατέβει κόσμος στο πάρκο να στηρίξει» .
Ή θα τους μαυρίσουμε ή θα μας κάνουν κάρβουνο
Όλα δείχνουν ότι η μάχη για το πράσινο, η μάχη της ανάσας όπως έγραφε εύστοχα κατά τις πυρκαγιές του 2021 στην Εύβοια ένας διαδικτυακός φίλος είναι η επόμενη πρόκληση. Σύμφωνα με τον Copernicus, την υπηρεσία πληροφόρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αλλαγή του κλίματος, ο φετινός Ιούνιος ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών. Ταυτόχρονα, έρευνα του Nature Medicine αποκάλυπτε ότι το 2022: 61.672 άνθρωποι στην Ευρώπη έχασαν τη ζωής τους εξαιτίας της ζέστης.
Ο πλανήτης καίγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι πολιτικές ελίτ στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη εν γένει κάνουν ό, τι μπορούν για να καταπολεμήσουν την καταστροφή της φύσης. Άλλωστε το μέγεθος των συγκεκριμένων επενδύσεων σε σχέση ας πούμε με άλλες όπως αυτές που αφορούν την άμυνα είναι σταγόνα στον ωκεανό. Τρανό παράδειγμα η περσινή σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα στην Αίγυπτο, όπου οι μεγάλοι με τα παχυλά πορτοφόλια δεν δεσμεύτηκαν ποτέ για τη χρηματοδότηση των φτωχών χωρών έναντι της κλιματικής κρίσης, αλλά και το παράδειγμα της συνόδου μόλις στις 12/07/2023 στο Στρασβούργο όπου την τελευταία στιγμή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατάφερε να υπερνικήσει την αντίσταση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (της πολιτικής οικογένειας που ανήκει η Νέα Δημοκρατία) περνώντας έτσι οριακά την προτεινόμενη νομοθεσία για την αποκατάσταση της φύσης.
Αλήθεια, πόσοι ακόμα πρέπει να χάσουν τη ζωή τους προκειμένου να υπάρξει ευαισθητοποίηση;
*dkoulalis93@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου