Γενάρης του 1889. Ο Νίτσε, μες στο καταχείμωνο βγαίνει από το σπίτι του να τον χτυπήσει λίγο ο παγωμένος αέρας. Βλέπει έναν αμαξά να μαστιγώνει βάναυσα το άλογό του. Ο φιλόσοφος πλησιάζει, το αγκαλιάζει και ξεσπάει σε λυγμούς. «Μάνα είμαι ανόητος» ήταν τα τελευταία του λόγια κι ύστερα βυθίστηκε στη σιωπή και την τρέλα.
Πολλά χρόνια αργότερα, ο Ούγγρος σκηνοθέτης Μπέλα Ταρ στην ταινία «το άλογο του Τορίνο» θα θυμηθεί τον Ζαρατούστρα, τον Υπεράνθρωπο που έχει πάρει τη θέση του Θεού, νομίζοντας πως με τη δίψα για δύναμη, για επιτυχίες και νίκες θα στήσει μια στέρεη γέφυρα πάνω από την άβυσσο της ματαιοδοξίας του. Το άλογο ωστόσο δεν τον υπακούει πλέον. Αρνείται να φάει και να πιει. Αναζητά την ελευθερία του στα πράσινα λιβάδια. Καλπάζει χωρίς σέλα, μακριά από την ανθρώπινη φιλοδοξία να καθυποτάξει τη φύση.
Όταν το ζώνουν οι φωτιές, για μια στιγμή τρομάζει, μα κοντοστέκεται. Τινάζει την πλάτη, ψάχνοντας τη σέλα του για να ανεβάσει πάνω της τις απελπισμένες χελώνες, τα φοβισμένα ελάφια. Οι μαύροι καπνοί τού θαμπώνουν την όραση. Δεν μπορεί να βοηθήσει και μόνο τα δάκρυά του λάμπουν, σαν τα άλογα του Αχιλλέα που έκλαψαν τον νεκρό Πάτροκλο.
Πώς έγινε και ξοδέψαμε τις λέξεις μας, βαφτίζοντας δούρειο ίππο την εφευρετικότητά μας και κλιματική αλλαγή την αλαζονεία μας. Όμως, φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει με τον κρότο από τις οπλές των αλόγων, από τα κουκουνάρια των πεύκων που σκάνε σαν πυροτεχνήματα σε κοκκινο ουρανό. Αυτός ο κόσμος θα τελειώσει με το λυγμό του Νίτσε. «Μάνα ήμουν ανόητος. Δεν μου έφταιγε ο αμαξάς. Ο Υπεράνθρωπος που δημιούργησα κρατούσε το μαστίγιο».
ΥΓ: Κάθε τόσο ζούμε τις θλιβερές συνέπειες του Υπερανθρώπου που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και καθόλου για τους άλλους και τη φύση. Δεκάδες ζώα κάηκαν χθες, δεκάδες κακοποιούνται καθημερινά (τα άλογα είναι μόνο το αφηγηματικό πρόσχημα του ποστ με αφορμή την προσπάθεια του απεγκλωβισμού τους και τον πρόσφατο θάνατο εκείνου στην Κέρκυρα ). Ο ανθρωποκεντρικός πολιτισμός πληρώνει το τίμημα της απρονοησίας του και θα το πληρώνει όσο δεν ξεπεζεύει από τον εγωισμό και την απληστία του
Χρύσα Κακατσάκη, εκπαιδευτικός
Χρύσα Κακατσάκη, εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου