Τον κρατάω τον όρο που έφτιαξα. Αγοράνθρωπος. Αυτός που κινείται στην αγορά, χωρίς λεφτά στην τσέπη ίσως, αλλά με μια ύπουλη, ταπεινή στην εμφάνιση προσδοκία ότι αύριο, με δυο δεκάρες, μπορεί κάτι να βρει να πάρει, να μοιάζει με τους άλλους, και για λίγα λεπτά ή έστω μερικές μέρες να νιώσει ότι νίκησε την άτιμη τη φτώχεια, σαν κι αυτή την αχάριστη που λέει κι ο Τσιτσάνης στο τραγούδι. Στο κάτω κάτω της γραφής η ψωνιζοθεραπεία είναι προτεινόμενο μη χάπι αντικαταθλιπτικό, που διαφημίζουν και συστήνουν ολημερίς κι ολονυχτίς οι επηρεαστάδες και τα δαιμόνια επιστημόνια της διαδικτυακής τηλεθεραπείας.
Ομως αυτοί οι αγοράνθρωποι του διαδικτυακού και κρυπτονομισματικού εύκολου πλουτισμού έχουν άλλης κατηγορίας διλήμματα. Βλέπεις, τους έμαθαν να νομίζουν ότι άλλο είναι ο εμπορικός πόλεμος, κι άλλο ο πραγματικός με τα αίματα, τα πτώματα κι άλλα τέτοια φρικιαστικά. Αυτοί ψάχνουν στέγη και βιτρίνα. Πού θα πουλάνε και πού θ' αγοράζουν; Στο κινέζικο ή στο αμερικάνικο μαγαζί. Οι Κινέζοι σιωπούν κι απειλούν. Οι Αμερικάνοι σαν εκείνο τον λιμοκοντόρο τον Ζάκερμπεργκ, που κοίταζε αχόρταγα τα βυζιά της καινούριας γυναίκας του δισεκατομμυριούχου ανταγωνιστή του, τώρα τον ακούν και τον ακολουθούν στο νέο του δόγμα για την εταιρική επιτυχία: έχουμε ανάγκη από αρσενική ενέργεια. Υπουλος ο μικρός. Μεγαλώνει και μαθαίνει. Η ενέργεια ως έννοια είναι και πολυσήμαντη και αφασική. Μπορεί να 'ναι και άσπρη και μαύρη και κίτρινη και ερυθρόδερμη, φτάνει να βγάζει λεφτά. Τα πλούσια αγόρια δεν πρέπει να μετράνε τα πουλάκια τους πια, αλλά τα πουλιά της εκμετάλλευσης που πιάνουν στον αέρα. Αλλο πράγμα εκατομμυριούχος. Αλλο δισεκατομμυριούχος. Κι άλλο τρισ. Συνωστισμός στην εξουσία. Δεν είναι δυο, δεν είναι τρεις, είναι περίπου χίλιοι δεκατρείς οι δισεκατομμυριούχοι, που σε λίγο θα χαιρετάνε σαν εκείνο το διάσημο απόβρασμα που περηφανεύεται ότι είναι ...αδολφάκι χωρίς μουστάκι, με στόχο μια βίλα στον Αρη, αφού δεν θα 'χει μείνει κολυμπηθρόξυλο σε καλύβα επί Γης. Οι γυναίκες σ' αυτόν τον κόσμο θα μετράνε ελκυστικά βυζιά. Συζυγικά. Δηλαδή προσόντα για γάμο με πάμπλουτο άσχημο αλλά διάσημο. Τι να σου κάνει μια φτωχή ανδρική ή θηλυκή καλλονή στις μέρες μας, λένε οι αγοράνθρωποι. Που είναι άλλωστε και δημοκράτες, γιατί δεν δίνουν σημασία στην εξωτερική εμφάνιση αλλά μόνο στο πορτοφόλι. Η μεγάλη ζημιά τώρα αρχίζει. Σαν την επιτάχυνση μ' όσες δυνάμεις απομένουν στα τελευταία μέτρα μιας άγριας ιμπεριαλιστικής κούρσας, που θέλει να κόψει πρώτη το νήμα της καταστροφής, έχοντας προϋπολογίσει τα κέρδη της επόμενης μέρας. Ερχεται πόλεμος κι ο εχθρός είναι χυδαία ορατός επί θύραις. Αχ αυτές οι θύρες! Είναι η διπλανή πόρτα. Είναι η οικειότητα της άγνοιας, θελημένης και αθέλητης, είναι η απελπιστική οργή, με την οποία πασχίζω και πασχίζουμε εμείς οι σύντροφοι, οι κόκκινοι εκτός πλανήτη Αρη, για να σώσουμε και το παιδί και την ψυχή του. Σκέτοι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου