Από Ημεροδρόμο
Η ρεπόρτερ Valerie Zink, σε μια κίνηση υψηλού ήθους και αξιοπρέπειας, δηλώνει την αποχώρηση της από το Reuters καταγγέλλοντας την προθυμία του να αναπαράγει την ισραηλινή προπαγάνδα.
Η δήλωσή της:
Τα τελευταία οκτώ χρόνια εργάστηκα ως συνεργάτιδα για το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Οι φωτογραφίες μου που κάλυπταν ιστορίες στις πεδιάδες του Καναδά έχουν δημοσιευθεί από τους New York Times, το Al Jazeera και άλλα μέσα ενημέρωσης στη Βόρεια Αμερική, την Ασία, την Ευρώπη και αλλού. Πλέον, έχει γίνει αδύνατο για μένα να διατηρήσω οποιαδήποτε σχέση με το Reuters, δεδομένου του ρόλου του στην αιτιολόγηση και διευκόλυνση της συστηματικής δολοφονίας 245 δημοσιογράφων στη Γάζα. Χρωστάω τουλάχιστον αυτό στους συναδέλφους μου στην Παλαιστίνη – και πολύ περισσότερα.
Όταν το Ισραήλ δολοφόνησε τον Anas Al-Sharif μαζί με ολόκληρο το συνεργείο του Al Jazeera στην πόλη της Γάζας στις 10 Αυγούστου, το Reuters επέλεξε να δημοσιεύσει τον εντελώς αβάσιμο ισχυρισμό του Ισραήλ ότι ο Al-Sharif ήταν μέλος της Χαμάς – ένα από τα αμέτρητα ψέματα που Μέσα όπως το Reuters έχουν με ευλάβεια επαναλάβει και νομιμοποιήσει. Η προθυμία του Reuters να αναπαράγει την ισραηλινή προπαγάνδα δεν προστάτεψε ούτε τους δικούς του ρεπόρτερ από τη γενοκτονία του Ισραήλ. Πέντε ακόμη δημοσιογράφοι, ανάμεσά τους και ο εικονολήπτης του Reuters Hossam Al-Masri, ήταν μεταξύ των 20 ανθρώπων που σκοτώθηκαν σήμερα το πρωί σε άλλη επίθεση στο νοσοκομείο Nasser. Επρόκειτο για το λεγόμενο χτύπημα double tap, όπου το Ισραήλ βομβαρδίζει έναν πολιτικό στόχο, όπως ένα σχολείο ή νοσοκομείο, περιμένει να φτάσουν γιατροί, ομάδες διάσωσης και δημοσιογράφοι, και μετά ξαναχτυπά.
Τα δυτικά ΜΜΕ φέρουν άμεση ευθύνη για τη δημιουργία των συνθηκών υπό τις οποίες αυτό μπορεί να συμβαίνει. Όπως είπε ο Jeremy Scahill από το Drop Site News, «κάθε μεγάλο μέσο – από τους New York Times ως την Washington Post, από το AP ως το Reuters – έχει λειτουργήσει σαν μεταφορική ταινία για την ισραηλινή προπαγάνδα, αποστειρώνοντας εγκλήματα πολέμου και απανθρωποποιώντας τα θύματα, εγκαταλείποντας τους συναδέλφους τους και την υποτιθέμενη δέσμευσή τους στην αληθινή και ηθική δημοσιογραφία».
Επαναλαμβάνοντας τις γενοκτονικές κατασκευές του Ισραήλ χωρίς να εξετάσουν αν έχουν οποιαδήποτε αξιοπιστία – εγκαταλείποντας συνειδητά την πιο βασική ευθύνη της δημοσιογραφίας – τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κατέστησαν δυνατή τη δολοφονία περισσότερων δημοσιογράφων σε δύο χρόνια σε μια μικροσκοπική λωρίδα γης απ’ ό,τι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Β’ Παγκόσμιο, την Κορέα, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν, τη Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία μαζί – για να μην αναφερθούμε στον λιμό, το ξεκλήρισμα παιδιών και το κάψιμο ανθρώπων ζωντανών.
Το γεγονός ότι το έργο του Anas Al-Sharif κέρδισε βραβείο Pulitzer για το Reuters δεν τους ώθησε να τον υπερασπιστούν όταν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής τον έβαλαν σε “λίστα προς εξόντωση” δημοσιογράφων που κατηγορούνταν ότι είναι μέλη της Χαμάς ή της Ισλαμικής Τζιχάντ. Δεν τους ώθησε να τον υπερασπιστούν όταν απηύθυνε έκκληση στα διεθνή ΜΜΕ για προστασία, μετά τη δημοσίευση βίντεο από εκπρόσωπο του ισραηλινού στρατού που ξεκάθαρα δήλωνε την πρόθεση να τον δολοφονήσει, έπειτα από ρεπορτάζ του για τον αυξανόμενο λιμό. Δεν τους ώθησε να αναφέρουν ειλικρινά τον θάνατό του, όταν κυνηγήθηκε και σκοτώθηκε εβδομάδες αργότερα.
Εκτίμησα τη δουλειά που πρόσφερα στο Reuters τα τελευταία οκτώ χρόνια, αλλά πλέον δεν μπορώ να διανοηθώ να φοράω αυτή την ταυτότητα Τύπου παρά μόνο με βαθιά ντροπή και θλίψη. Δεν ξέρω τι σημαίνει να αρχίσω να τιμώ το θάρρος και τη θυσία των δημοσιογράφων στη Γάζα – των γενναιότερων και καλύτερων που έζησαν ποτέ – αλλά από εδώ και πέρα θα κατευθύνω ό,τι έχω να προσφέρω με αυτό στο μυαλό μου.
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου