Της Λαμπρίνας Βετσοπούλου
Είτε αναγκαίο κακό είτε ευτυχής συγκυρία η κυβέρνηση Σύριζα-Αν.Ελλ. υπερψηφίστηκε με 162 ψήφους. Κι έτσι τώρα, η κυβέρνηση της χώρας πηγαίνει να διαπραγματευτεί για ένα καλύτερο μέλλον. Για την χώρα και για όλους και όλες μας.
Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, που είναι ιστορικά από πολλές απόψεις, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση που καλείται να φέρει εις πέρας μια διαπραγμάτευση ακανθώδη, δυσανάλογης δυσκολίας με την εμπειρία της κατά πολλούς.
Ωστόσο, την προηγούμενη εβδομάδα πολλοί και πολλές ένοιωσαν μια ανάταση ψυχής. Κι ανάσαναν αλλιώς μετά από χρόνια. Κι είδαν τον κόσμο αλλιώτικο. Και ναι, αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα, το οποίο πιστώνεται στην νέα κυβέρνηση. Της εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα και θα ήταν ωραίο να έγραφα ευχόμαστε, γιατί σε αυτές τις δύο εβδομάδες διακυβέρνησης, κάτι ένωσε τους πολίτες αυτής της χώρας. Η πίστη σε μια αλλαγή. Η συνειδητοποίηση πως γίνεται ΚΑΙ αλλιώς. Οι όποιες μετακινήσεις από εξαγγελίες και αρχικές θέσεις, θέλω λοιπόν να πιστεύω πως είναι ελιγμοί και όχι υπαναχωρήσεις.
Κατά τις τελευταίες 3 ημέρες, το πατρονάρισμα της νέας κυβέρνησης στη βουλή πήγε σύννεφο, ιδίως απέναντι στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Από ποιους; Πρωτίστως από κόμματα, συστατικά ενός παλαιού συστήματος, με αποδεδειγμένες κυβερνητικά τις αν-ικανότητές τους.
Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, έχουμε κυβέρνηση με δυο εταίρους χωρίς πρότερη κυβερνητική εμπειρία. Ακριβώς για αυτό τον λόγο, δίνουν ανάσα ζωής στο πολιτικό μας σύστημα. Το αναγεννούν και το μετασχηματίζουν. Μέσα στον ζόφο των ετών 2010-2014 εθιστήκαμε στον πολιτικό κυνισμό ενός περιβάλλοντος με σκάνδαλα, ύποπτες πολιτικά συναλλαγές, μυστικές διαπραγματεύσεις, και μια απροκάλυπτα απονομιμοποιημένη πολιτική σύμπλευσης με όρους που εκπορεύονταν από εξωτερικά οικονομικά συμφέροντα. Έγινε συνήθεια, αλλοίμονο, η καταπάτηση ή και παράκαμψη κατά το δοκούν και συμφέρον άρθρων του Συντάγματος, ιδίως από φέροντες την φήμη επιστημονικά διαπρεπών συνταγματολόγων.
Η σημερινή κυβέρνηση της χώρας έχω την αίσθηση πως παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις πολλών (που σημειωτέον από φόβοι έγιναν απλές επιφυλάξεις μετά τις 25 Ιανουαρίου, για κάποιον λόγο) είναι η πρώτη μετά από δεκαετίες νομιμοποιημένη κυβέρνηση, τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά. Μεγάλο και πολύτιμο δώρο για το πολιτικό μας σύστημα. Και μάλιστα στις κρίσιμες αυτές στιγμές είναι καίριας σημασίας το ότι είναι νομιμοποιημένη και συναισθηματικά, ακριβώς επειδή εκφράζει αυτήν την ρημάδα την δυναμική μιας αλλαγής και για την ελπίδα, που είχε βγει από την καθημερινότητά μας. Ακόμη ακόμη και για την διεκδίκηση, που είχε λείψει από το λεξιλόγιό μας, όταν τη θέση της πήραν τα υπεσχημένα και οι μνημονιακές υποχρεώσεις.
Στην αρχή λοιπόν αυτής της νέας πορείας για την χώρα που σηματοδοτείται με την εκπροσώπηση στο Eurogroup, από καρδιάς καλή επιτυχία στην νέα κυβέρνηση. Το 2011 ένα από τα συνθήματα του κινήματος της 15ης Μαΐου στην Ισπανία (βλ. κίνημα Αγανακτισμένων) ήταν "κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες"! Να που 4 χρόνια μετά, η αρχή μιας αφύπνισης για όλη την Ευρώπη ξεκίνησε από εδώ. Ας είμαστε όλοι μαζί σε αυτή την νέα προσπάθεια κι ας θυμηθούμε πως πάντα γίνεται και αλλιώς. Μέχρι χθες πολλοί βυθίζονταν στην απελπισία καθρεπτιζόμενοι στην εικόνα μιας κυβέρνησης χωρίς όραμα για την χώρα. Το όραμα της κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η επιτευχθείσα "διάσωση" που χθες στη Βουλή ακόμα υπερασπίστηκαν, μόνο θυμηδία προκαλεί σήμερα• όριζε όμως τις ζωές μας για τόσο μεγάλο διάστημα. Την τελευταία πενταετία βρέθηκαν σε ιστορικά υψηλά τα spreads και σε ιστορικά χαμηλά το όποιο γόητρο της χώρας διεθνώς και η αυτοεκτίμησή μας. Και σε μεγάλο βαθμό αυτά προκλήθηκαν από πολιτικές δηλώσεις και δικών μας εκπροσώπων και λοιπών ευρωπαίων. Σε πνεύμα του λαϊκισμού εντός και εκτός. Εκτός ο λαϊκισμός εξέφραζε τον Ευρωπαίο φορολογούμενο και εντός εισήγαγε την έννοια της ενοχής και της επακόλουθης τιμωρίας για όσα προηγήθηκαν, στη βάση ενός νεοφιλελεύθερου παραδείγματος. Σε αυτό το περιβάλλον άνθισε και εδραιώθηκε η ΧΑ και άλλες φασίζουσες λογικές. Ας μην το ξεχνάμε.
Ας παρακολουθήσουμε στενά, πόσο έτοιμη είναι η ΕΕ να μετατοπιστεί από μια αδιέξοδη και ανώφελη πολιτική λιτότητας, που υποθηκεύει αργά και σταθερά τις ευκαιρίες των νέων της Ευρώπης και την ίδια την προοπτική συνέχισής της, προς μια νέα κατεύθυνση. Που από Ευρώπη του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών δικαιωμάτων, έγινε Ευρώπη των ισοσκελισμένων ισολογισμών, της ανεργίας των νέων, των κοινωνιών που γερνάνε, της υποβαθμισμένης πολιτικής διαδικασίας, των αγοροκρατούμενων αποφάσεων. Δεν αργούν οι εκλογές στην Ισπανία. Οι αντίρροπες δυνάμεις οργανώνονται και συσπειρώνονται. Αυτή η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στον πυρήνα του.
Από toportal
Είτε αναγκαίο κακό είτε ευτυχής συγκυρία η κυβέρνηση Σύριζα-Αν.Ελλ. υπερψηφίστηκε με 162 ψήφους. Κι έτσι τώρα, η κυβέρνηση της χώρας πηγαίνει να διαπραγματευτεί για ένα καλύτερο μέλλον. Για την χώρα και για όλους και όλες μας.
Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, που είναι ιστορικά από πολλές απόψεις, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση που καλείται να φέρει εις πέρας μια διαπραγμάτευση ακανθώδη, δυσανάλογης δυσκολίας με την εμπειρία της κατά πολλούς.
Ωστόσο, την προηγούμενη εβδομάδα πολλοί και πολλές ένοιωσαν μια ανάταση ψυχής. Κι ανάσαναν αλλιώς μετά από χρόνια. Κι είδαν τον κόσμο αλλιώτικο. Και ναι, αυτό είναι μεγάλο επίτευγμα, το οποίο πιστώνεται στην νέα κυβέρνηση. Της εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα και θα ήταν ωραίο να έγραφα ευχόμαστε, γιατί σε αυτές τις δύο εβδομάδες διακυβέρνησης, κάτι ένωσε τους πολίτες αυτής της χώρας. Η πίστη σε μια αλλαγή. Η συνειδητοποίηση πως γίνεται ΚΑΙ αλλιώς. Οι όποιες μετακινήσεις από εξαγγελίες και αρχικές θέσεις, θέλω λοιπόν να πιστεύω πως είναι ελιγμοί και όχι υπαναχωρήσεις.
Κατά τις τελευταίες 3 ημέρες, το πατρονάρισμα της νέας κυβέρνησης στη βουλή πήγε σύννεφο, ιδίως απέναντι στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Από ποιους; Πρωτίστως από κόμματα, συστατικά ενός παλαιού συστήματος, με αποδεδειγμένες κυβερνητικά τις αν-ικανότητές τους.
Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, έχουμε κυβέρνηση με δυο εταίρους χωρίς πρότερη κυβερνητική εμπειρία. Ακριβώς για αυτό τον λόγο, δίνουν ανάσα ζωής στο πολιτικό μας σύστημα. Το αναγεννούν και το μετασχηματίζουν. Μέσα στον ζόφο των ετών 2010-2014 εθιστήκαμε στον πολιτικό κυνισμό ενός περιβάλλοντος με σκάνδαλα, ύποπτες πολιτικά συναλλαγές, μυστικές διαπραγματεύσεις, και μια απροκάλυπτα απονομιμοποιημένη πολιτική σύμπλευσης με όρους που εκπορεύονταν από εξωτερικά οικονομικά συμφέροντα. Έγινε συνήθεια, αλλοίμονο, η καταπάτηση ή και παράκαμψη κατά το δοκούν και συμφέρον άρθρων του Συντάγματος, ιδίως από φέροντες την φήμη επιστημονικά διαπρεπών συνταγματολόγων.
Η σημερινή κυβέρνηση της χώρας έχω την αίσθηση πως παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις πολλών (που σημειωτέον από φόβοι έγιναν απλές επιφυλάξεις μετά τις 25 Ιανουαρίου, για κάποιον λόγο) είναι η πρώτη μετά από δεκαετίες νομιμοποιημένη κυβέρνηση, τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά. Μεγάλο και πολύτιμο δώρο για το πολιτικό μας σύστημα. Και μάλιστα στις κρίσιμες αυτές στιγμές είναι καίριας σημασίας το ότι είναι νομιμοποιημένη και συναισθηματικά, ακριβώς επειδή εκφράζει αυτήν την ρημάδα την δυναμική μιας αλλαγής και για την ελπίδα, που είχε βγει από την καθημερινότητά μας. Ακόμη ακόμη και για την διεκδίκηση, που είχε λείψει από το λεξιλόγιό μας, όταν τη θέση της πήραν τα υπεσχημένα και οι μνημονιακές υποχρεώσεις.
Στην αρχή λοιπόν αυτής της νέας πορείας για την χώρα που σηματοδοτείται με την εκπροσώπηση στο Eurogroup, από καρδιάς καλή επιτυχία στην νέα κυβέρνηση. Το 2011 ένα από τα συνθήματα του κινήματος της 15ης Μαΐου στην Ισπανία (βλ. κίνημα Αγανακτισμένων) ήταν "κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες"! Να που 4 χρόνια μετά, η αρχή μιας αφύπνισης για όλη την Ευρώπη ξεκίνησε από εδώ. Ας είμαστε όλοι μαζί σε αυτή την νέα προσπάθεια κι ας θυμηθούμε πως πάντα γίνεται και αλλιώς. Μέχρι χθες πολλοί βυθίζονταν στην απελπισία καθρεπτιζόμενοι στην εικόνα μιας κυβέρνησης χωρίς όραμα για την χώρα. Το όραμα της κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η επιτευχθείσα "διάσωση" που χθες στη Βουλή ακόμα υπερασπίστηκαν, μόνο θυμηδία προκαλεί σήμερα• όριζε όμως τις ζωές μας για τόσο μεγάλο διάστημα. Την τελευταία πενταετία βρέθηκαν σε ιστορικά υψηλά τα spreads και σε ιστορικά χαμηλά το όποιο γόητρο της χώρας διεθνώς και η αυτοεκτίμησή μας. Και σε μεγάλο βαθμό αυτά προκλήθηκαν από πολιτικές δηλώσεις και δικών μας εκπροσώπων και λοιπών ευρωπαίων. Σε πνεύμα του λαϊκισμού εντός και εκτός. Εκτός ο λαϊκισμός εξέφραζε τον Ευρωπαίο φορολογούμενο και εντός εισήγαγε την έννοια της ενοχής και της επακόλουθης τιμωρίας για όσα προηγήθηκαν, στη βάση ενός νεοφιλελεύθερου παραδείγματος. Σε αυτό το περιβάλλον άνθισε και εδραιώθηκε η ΧΑ και άλλες φασίζουσες λογικές. Ας μην το ξεχνάμε.
Ας παρακολουθήσουμε στενά, πόσο έτοιμη είναι η ΕΕ να μετατοπιστεί από μια αδιέξοδη και ανώφελη πολιτική λιτότητας, που υποθηκεύει αργά και σταθερά τις ευκαιρίες των νέων της Ευρώπης και την ίδια την προοπτική συνέχισής της, προς μια νέα κατεύθυνση. Που από Ευρώπη του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών δικαιωμάτων, έγινε Ευρώπη των ισοσκελισμένων ισολογισμών, της ανεργίας των νέων, των κοινωνιών που γερνάνε, της υποβαθμισμένης πολιτικής διαδικασίας, των αγοροκρατούμενων αποφάσεων. Δεν αργούν οι εκλογές στην Ισπανία. Οι αντίρροπες δυνάμεις οργανώνονται και συσπειρώνονται. Αυτή η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στον πυρήνα του.
Από toportal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου