Γελωτοποιός
Γεια σου, εαυτέ μου.
Αφού διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει ότι το πείραμα πέτυχε κι ότι η FTM (Future Time Capsule) λειτουργεί. Το κακό είναι ότι μπορώ να σου στείλω μόνο ένα γράμμα κι ότι εσύ δεν μπορείς να απαντήσεις.
Τη ρύθμισα έτσι ώστε να το παραλάβεις την άνοιξη του 2056, όταν θα είσαι -θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος- 80 χρονών.
2056. Ακούγεται τόσο μακριά, αλλά είμαι σίγουρος ότι εσύ θα αναρωτιέσαι πώς πέρασαν τα χρόνια, τόσο γρήγορα, σαν ένα όνειρο. Αφού διαβάζεις το γράμμα είσαι ζωντανός, κι αυτό μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα, ν’ αντέξεις τόσο πολύ. Μπράβο σου λοιπόν.
Πώς να είναι άραγε ο κόσμος σου, ο πλανήτης μας; Έχει αλλάξει κάτι ή συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο κοντόφθαλμοι κι εγωκεντρικοί, όπως μέχρι τώρα;
Μήπως έγινε το 2050 αυτό το περίφημο Singularity, που κάποιοι αναμένουν με χαρά και κάποιοι με τρόμο; Ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάω. Τη στιγμή που κάποια Τεχνητή Νοημοσύνη θα αποκτήσει αυτοσυνείδηση. Κβαντικοί υπολογιστές με δυνατότητες που φαντάζουν θεϊκές. Μήπως οι Μηχανές πήραν τον έλεγχο κι υποβίβασαν τους ανθρώπους σε υπηρέτες τους -ή μπαταρίες;
Μήπως ζεις σε κάποια ουτοπία των μηχανών (Deus ex machina) όπου δεν υπάρχουν πόλεμοι και γενοκτονίες, αλλά δεν υπάρχει και ελευθερία; Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι. Αλλά θα είναι λίγο δύσκολο να παίρνουν όλες τις αποφάσεις οι Τ.Ν. και να μην μπορείς να μεθύσεις ένα βράδυ ή να φας κάτι γεμάτο χοληστερίνη -για να σε προστατέψουν απ’ τον κακό σου εαυτό.
Μήπως έγινε ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος κι είστε τώρα καμιά κατοσταριά εκατομμύρια άνθρωποι που προσπαθείτε να ξαναστήσετε τον πολιτισμό στα ραδιενεργά ερείπια; Τι να το κάνεις; Τέτοιος πολιτισμός που ήταν ο ανθρώπινος ίσως να είναι καλύτερα να μην ξαναϋπάρξει. Ίσως οι κατσαρίδες, οι σφήκες και τα μηρμύγκια να τα καταφέρουν καλύτερα.
Μήπως ήρθαν εξωγήινοι στη Γη και μας ανάγκασαν να σταματήσουμε να είμαστε ανθρωποφάγοι; Ή κάποια μεγάλη και γενικευμένη, παγκόσμια, επανάσταση που οδήγησε σε αταξική κοινωνία, όπου όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής και φύλου, κι όλα τα ζώα ίσως, ζουν εν ειρήνη; Αυτό ακούγεται πιο απίθανο κι απ’ τη Δευτέρα Παρουσία.
Το πιο πιθανό είναι αυτό που έλεγε ο Ρασούλης: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν». Μια κοινωνία ανισοτήτων, όπου άλλοι κάνουν δίαιτα για ν’ αδυνατίσουν κι άλλοι πεθαίνουν από ασιτία.
«Σε όλη την ιστορία ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Κάποιες φορές συμβαίνει το αντίστροφο». Έτσι έγραφε ο Γούντι Άλεν, αν τον θυμάσαι.
Τι μουσική ακούτε το 2056; Υπάρχει ακόμα ροκ; Σίγουρα θα εμφανίστηκαν πολλά νέα είδη μουσικής, αλλά εσύ, γέρος πλέον, θ’ ακούς Nirvana, Dylan, Billie Holiday, Pink Floyd, άντε και κάνα Μητροπάνο, στο τσακίρ κέφι.
Οι νέοι πώς είναι; Δεν σέβονται τίποτα, δεν ξέρουν να ζουν όπως ζούσαμε εμείς κι άλλα τέτοια;
Κράτη υπάρχουν ακόμα; Σύνορα; Κι ο καιρός; Μήπως έχει γίνει η Μεσόγειος έρημος;
Αλλά δεν αξίζει να στα ρωτάω όλ’ αυτά, αφού δεν μπορείς ν’ απαντήσεις. Καλύτερα να σου περιγράψω πώς είναι τώρα η ζωή, γιατί μάλλον θα αναδομείς τις μνήμες έτσι όπως σε βολεύει, και θα θυμάσαι αυτά τα χρόνια, «εκείνα τα χρόνια», που ήσουν σαράντα χρονών, ως παράδεισο. Ίσως και να ‘ναι, αφού δεν ξέρω πώς είσαι το 2056.
Λοιπόν… Είναι Μάρτης του 2016. Ο καιρός ανοιξιάτικος, αλλά με κρύο. Όμως ο χειμώνας που πέρασε ήταν ένας απ’ τους πιο ζεστούς των τελευταίων τάδε χρόνων. Τα δέντρα μπρος στο μπαλκόνι όπου γράφω άρχισαν να βγάζουν φύλλα. Βοή στον δρόμο από μηχανάκια κι αυτοκίνητα. Ναι, τα παλιά αυτοκίνητα, αυτά που κινούνται με βενζίνη και πετρέλαιο. Σου θυμίζει κάτι ξεχασμένο; Βρήκατε μια καινούρια μορφή ενέργειας ή απλώς καταφέρατε να επικρατήσει μια απ’ τις οικολογικές κι ανανεώσιμες;
Εμείς, εγώ, εσύ όπως ήσουν στα σαράντα, ζούμε σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολιτικοί είναι αδύναμοι, αθύρματα. Όχι μόνο εδώ, παντού. Φαντάσου ότι στις ΗΠΑ προηγείται στην προεδρική εκστρατεία ένας γελοίος με περούκα, ο Τραμπ. Και τον ακολουθεί η να-έχουμε-για-πρώτη-φορά-γυναίκα-πρόεδρο Κλίντον. Καμία σωτηρία.
Τον πλανήτη τον κυβερνά η ΤΙΝΑ, η θρησκεία της παγκόσμιας Αγοράς. Οι δέκα πρώτοι στον κατάλογο του Forbes έχουν περισσότερα απ’ όσα έχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι.
Εσείς συνεχίζετε να πιστεύετε στο «αόρατο χέρι της αγοράς»; Δεν το νομίζω. Αν συνεχίσει αυτή η φαντασίωση, για δέκα-είκοσι χρόνια, δεν θα υπάρχει πλέον ανθρωπότητα. Αναρωτιέμαι τι λύση βρήκατε. Μήπως το γράμμα μου σε βρίσκει στον Άρη ή σε κάποιον εξωπλανήτη, εκατομμύρια έτη φωτός μακριά απ’ το ηλιακό μας σύστημα; Ο Αϊνστάιν συνεχίζει να έχει δίκιο σε όσα σκέφτηκε ή μήπως καβαλήσατε το φως και φτάσατε πιο μακριά από ποτέ; Κι εκεί που βρεθήκατε, στον Ε5678 τι κάνετε; Πάλι βάζετε τους αυτόχθονες να δουλεύουν για ένα δολάριο τη μέρα; Ή μήπως τους έχετε σκλάβους;
Ξέφυγα πάλι με τις εικασίες μου, αλλά πολύ θα ήθελα η FTC να δουλεύει κι αντίστροφα, να μου απαντήσεις στο γράμμα μου.
Λοιπόν, 2016. Στην Ελλάδα (υποτίθεται ότι) κυβερνά το ΣΥΡΙΖΑ, ένα (υποτίθεται) αριστερό κόμμα, αλλά -όπως προείπα- δεν είμαστε τίποτα άλλο από αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κι εκείνη δεν κάνει τίποτα άλλο απ’ το να εξυπηρετεί την Αγορά, τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω της.
Οι άνθρωποι (οι πολλοί) φτωχοποιούνται μέρα με τη μέρα, ενώ οι πλούσιοι (οι λίγοι) κερδίζουν περισσότερα. Η Ελλάδα συγκεκριμένα είναι ολοφάνερα υπανάπτυχτη, όπου -για παράδειγμα- το κράτος (εμείς) πληρώνει περισσότερους παπάδες από γιατρούς και καθηγητές πανεπιστημίου.
Στην εποχή σου υπάρχουν ακόμα θρησκείες; Χαζή ερώτηση. Είσαι κι ογδόντα χρονών, σκέφτεσαι σίγουρα το τέλος σου, και θα ελπίζεις ότι κάτι υπάρχει παρακάτω, στο επέκεινα. Όμως θα μπορούσε να υπάρχει η θρησκευτικότητα χωρίς αυτή την κουστωδία από μαυροφορεμένους αναφρόδιτους. Θα μπορούσε; Θρησκευτικότητα χωρίς θρησκεία, θρησκεία χωρίς ιερείς. Μήπως πλέον πιστεύετε στον Deus ex Machina, την Τεχνητή Νοημοσύνη που αποφασίζει τι θα φάτε, πότε θα νηστεύσετε, με ποιον θα πηδηχτείτε;
Σεξ δεν νομίζω να κάνεις πια, πιθανότατα θα δυσκολεύεσαι και να κατουρήσεις. Εκτός κι αν έχουν βρεθεί φάρμακα και θεραπείες που κάνουν τον γέρο επιβήτορα. Ίσως και να ξαλάφρωσες που δεν έχεις να σκέφτεσαι κι αυτό το θέμα. Σαν ένα ρούχο να το πέταξες από πάνω σου, όπως κι όλα τ’ άλλα, και να ετοιμάζεσαι σιγά σιγά για το τέλος, γυμνός από πάθη και ανάγκες.
Λοιπόν. 2016. Στη Συρία έχουν αφήσει τους τζιχαντιστές να αλωνίζουν, αφού πρώτα τους εξόργισαν, μετά τους εξόπλισαν κι ύστερα τους υποστήριξαν, αγοράζοντας το πετρέλαιο που βγάζουν. Ο νέος εχθρός του κόσμου, μετά τους κομμουνιστές που παραδώθηκαν αμαχητί στον καπιταλισμό, είναι οι τρομοκράτες μουσουλμάνοι. Μαζί με τους πρόσφυγες που τρέχουν για να σωθούν απ’ το τέρας που δημιούργησαν οι δυτικοί.
Κι αυτοί εχθροί είναι, η Ευρωπαϊκή Ένωση στήνει φράχτες για να τους κρατήσει μακριά. Και οι «Ευρωπαίοι», η πλέμπα, οι λούμπεν, που ζουν μέρα με τη μέρα όλο και χειρότερες καταστάσεις, έχουν πειστεί ότι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι, οι ξένοι, φταίνε για ό,τι κακό τους συμβαίνει, ενώ λατρεύουν το Ευρώ, το Δολάριο, την ΤΙΝΑ, κι εύχονται μια μέρα να γίνουν κι εκείνοι τόσο πλούσιοι όσο οι πλούσιοι του Forbes, για να περιφρονούν και τους χωριανούς τους, πέρα απ’ τους ξένους.
Τα είχες ξεχάσει αυτά; Ή μήπως συνεχίζεις να ζεις τα ίδια, με άλλο όνομα; Ποιος είναι ο «εχθρός του λαού» στην εποχή σου; Οι εξωγήινοι;
Η τεχνολογία πρέπει να έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Εμείς εδώ, το 2016, έχουμε κινητά τηλέφωνα, τάμπλετ και facebook.
Η ψηφιακή επανάσταση σου φαίνεται τόσο παρωχημένη, όσο φαίνεται σε μένα η βιομηχανική; Και πώς επικοινωνείτε; Μήπως έχετε όλοι εμφυτεύματα που σας βοηθάνε να είστε σε σύνδεση με τηλεπικοινωνία; Χωρίς να γράφετε ή να ανοίγετε συσκευές; Απλώς σκέφτεστε κάτι και αναμεταδίδεται σ’ όλους; Κι όταν σκέφτεστε κάτι «κακό»; Υπάρχει κακό στον κόσμο σας ή μόνο μη-καλό, όπως έγραφε κι ο Όργουελ.
Τι βιβλία διαβάζετε; Διαβάζετε βιβλία, έντυπα, ή μόνο ψηφιακά; Βρέθηκε κάποιο νέο είδος λογοτεχνίας; Κι η ζωγραφική με χρώματα υπάρχει; Πώς είναι η τέχνη, το 2056; Μήπως μπορείς να μου απαντήσεις, έστω σ’ αυτό;
Λοιπόν, 2016, σαράντα χρονών, προσωπικά πράγματα να σου πω. Μπορώ ακόμα να πίνω κρασί, αν και δεν αντέχω να μεθάω όπως έκανα στα είκοσι. Στα ογδόντα μάλλον θα σου έχουν απαγορεύσει το ποτό, αν υπάρχει αλκοόλ εκεί στον Άρη. Απολαμβάνω το σεξ, ίσως και καλύτερα απ’ τα είκοσι. Καπνίζω ηλεκτρονικό τσιγάρο, αλλά κι αυτό έχει αρχίσει να με ενοχλεί. Εσύ μάλλον θα γελάς μ’ αυτές τις παλιομοδίτικες συνήθειες και θα καπνίζεις πούρα, αφού θα έχει βρεθεί θεραπεία για τον καρκίνο.
Ξυπνάω πρωί, για να πάω τον Τηλέμαχο στο σχολείο, μαζί με την Πέρλα, που βγαίνει βόλτα. Το 2056 η Πέρλα θα είναι σίγουρα νεκρή κι ο Τηλέμαχος μεσήλικας. Έχεις εγγόνια για να βλέπετε μαζί, για πρώτη φορά, την αρχική τριλογία του Star Wars; Κι ο Τηλέμαχος, με την γυναίκα του, σας λένε, σε σένα και στη Νέλλη, να μη δίνετε στο παιδί, στο εγγόνι, σοκολάτες;
Λοιπόν. 2016. Σαράντα χρονών. Τα μισά απ’ τα δικά σου χρόνια, εαυτέ μου. Αν ζεις ακόμα είσαι τυχερός. Κατά τύχη βρέθηκες σ’ αυτόν τον κόσμο και κατά τύχη έφτασες τα ογδόντα.
Ήταν καλά; Τα χρόνια που έζησες, ήταν καλά; Αν πέθαινες τώρα, στα ογδόντα, θα υπήρχε κάτι που θα έλεγες στον σαραντάχρονο εαυτό σου να μην κάνει ή να κάνει πιο πολύ;
Δεν θα επιχειρήσω πρόβλεψη. Το μόνο που αισθάνομαι είναι ότι τα χρόνια, είτε είναι είκοσι είτε σαράντα είτε ογδόντα, είναι πολύ λίγα. Είναι ένα όνειρο, που περνάει πιο γρήγορα κι απ’ τα όνειρα.
Είναι ωραία να ζεις, να υπάρχεις. Μετά τι να περιμένεις;
Αυτά είχα να σου πω, εαυτέ μου στα ογδόντα. Δεν περιμένω απάντηση ούτε τη θέλω. Μου αρκεί που ζω, που υπάρχω σήμερα, έναν Μάρτη του 2016.
Γελωτοποιός
Γεια σου, εαυτέ μου.
Αφού διαβάζεις αυτό το γράμμα σημαίνει ότι το πείραμα πέτυχε κι ότι η FTM (Future Time Capsule) λειτουργεί. Το κακό είναι ότι μπορώ να σου στείλω μόνο ένα γράμμα κι ότι εσύ δεν μπορείς να απαντήσεις.
Τη ρύθμισα έτσι ώστε να το παραλάβεις την άνοιξη του 2056, όταν θα είσαι -θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος- 80 χρονών.
2056. Ακούγεται τόσο μακριά, αλλά είμαι σίγουρος ότι εσύ θα αναρωτιέσαι πώς πέρασαν τα χρόνια, τόσο γρήγορα, σαν ένα όνειρο. Αφού διαβάζεις το γράμμα είσαι ζωντανός, κι αυτό μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα, ν’ αντέξεις τόσο πολύ. Μπράβο σου λοιπόν.
Πώς να είναι άραγε ο κόσμος σου, ο πλανήτης μας; Έχει αλλάξει κάτι ή συνεχίζουμε να είμαστε το ίδιο κοντόφθαλμοι κι εγωκεντρικοί, όπως μέχρι τώρα;
Μήπως έγινε το 2050 αυτό το περίφημο Singularity, που κάποιοι αναμένουν με χαρά και κάποιοι με τρόμο; Ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάω. Τη στιγμή που κάποια Τεχνητή Νοημοσύνη θα αποκτήσει αυτοσυνείδηση. Κβαντικοί υπολογιστές με δυνατότητες που φαντάζουν θεϊκές. Μήπως οι Μηχανές πήραν τον έλεγχο κι υποβίβασαν τους ανθρώπους σε υπηρέτες τους -ή μπαταρίες;
Μήπως ζεις σε κάποια ουτοπία των μηχανών (Deus ex machina) όπου δεν υπάρχουν πόλεμοι και γενοκτονίες, αλλά δεν υπάρχει και ελευθερία; Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι. Αλλά θα είναι λίγο δύσκολο να παίρνουν όλες τις αποφάσεις οι Τ.Ν. και να μην μπορείς να μεθύσεις ένα βράδυ ή να φας κάτι γεμάτο χοληστερίνη -για να σε προστατέψουν απ’ τον κακό σου εαυτό.
Μήπως έγινε ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος κι είστε τώρα καμιά κατοσταριά εκατομμύρια άνθρωποι που προσπαθείτε να ξαναστήσετε τον πολιτισμό στα ραδιενεργά ερείπια; Τι να το κάνεις; Τέτοιος πολιτισμός που ήταν ο ανθρώπινος ίσως να είναι καλύτερα να μην ξαναϋπάρξει. Ίσως οι κατσαρίδες, οι σφήκες και τα μηρμύγκια να τα καταφέρουν καλύτερα.
Μήπως ήρθαν εξωγήινοι στη Γη και μας ανάγκασαν να σταματήσουμε να είμαστε ανθρωποφάγοι; Ή κάποια μεγάλη και γενικευμένη, παγκόσμια, επανάσταση που οδήγησε σε αταξική κοινωνία, όπου όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής και φύλου, κι όλα τα ζώα ίσως, ζουν εν ειρήνη; Αυτό ακούγεται πιο απίθανο κι απ’ τη Δευτέρα Παρουσία.
Το πιο πιθανό είναι αυτό που έλεγε ο Ρασούλης: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν». Μια κοινωνία ανισοτήτων, όπου άλλοι κάνουν δίαιτα για ν’ αδυνατίσουν κι άλλοι πεθαίνουν από ασιτία.
~~
«Σε όλη την ιστορία ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Κάποιες φορές συμβαίνει το αντίστροφο». Έτσι έγραφε ο Γούντι Άλεν, αν τον θυμάσαι.
Τι μουσική ακούτε το 2056; Υπάρχει ακόμα ροκ; Σίγουρα θα εμφανίστηκαν πολλά νέα είδη μουσικής, αλλά εσύ, γέρος πλέον, θ’ ακούς Nirvana, Dylan, Billie Holiday, Pink Floyd, άντε και κάνα Μητροπάνο, στο τσακίρ κέφι.
Οι νέοι πώς είναι; Δεν σέβονται τίποτα, δεν ξέρουν να ζουν όπως ζούσαμε εμείς κι άλλα τέτοια;
Κράτη υπάρχουν ακόμα; Σύνορα; Κι ο καιρός; Μήπως έχει γίνει η Μεσόγειος έρημος;
Αλλά δεν αξίζει να στα ρωτάω όλ’ αυτά, αφού δεν μπορείς ν’ απαντήσεις. Καλύτερα να σου περιγράψω πώς είναι τώρα η ζωή, γιατί μάλλον θα αναδομείς τις μνήμες έτσι όπως σε βολεύει, και θα θυμάσαι αυτά τα χρόνια, «εκείνα τα χρόνια», που ήσουν σαράντα χρονών, ως παράδεισο. Ίσως και να ‘ναι, αφού δεν ξέρω πώς είσαι το 2056.
Λοιπόν… Είναι Μάρτης του 2016. Ο καιρός ανοιξιάτικος, αλλά με κρύο. Όμως ο χειμώνας που πέρασε ήταν ένας απ’ τους πιο ζεστούς των τελευταίων τάδε χρόνων. Τα δέντρα μπρος στο μπαλκόνι όπου γράφω άρχισαν να βγάζουν φύλλα. Βοή στον δρόμο από μηχανάκια κι αυτοκίνητα. Ναι, τα παλιά αυτοκίνητα, αυτά που κινούνται με βενζίνη και πετρέλαιο. Σου θυμίζει κάτι ξεχασμένο; Βρήκατε μια καινούρια μορφή ενέργειας ή απλώς καταφέρατε να επικρατήσει μια απ’ τις οικολογικές κι ανανεώσιμες;
Εμείς, εγώ, εσύ όπως ήσουν στα σαράντα, ζούμε σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πολιτικοί είναι αδύναμοι, αθύρματα. Όχι μόνο εδώ, παντού. Φαντάσου ότι στις ΗΠΑ προηγείται στην προεδρική εκστρατεία ένας γελοίος με περούκα, ο Τραμπ. Και τον ακολουθεί η να-έχουμε-για-πρώτη-φορά-γυναίκα-πρόεδρο Κλίντον. Καμία σωτηρία.
Τον πλανήτη τον κυβερνά η ΤΙΝΑ, η θρησκεία της παγκόσμιας Αγοράς. Οι δέκα πρώτοι στον κατάλογο του Forbes έχουν περισσότερα απ’ όσα έχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι.
Εσείς συνεχίζετε να πιστεύετε στο «αόρατο χέρι της αγοράς»; Δεν το νομίζω. Αν συνεχίσει αυτή η φαντασίωση, για δέκα-είκοσι χρόνια, δεν θα υπάρχει πλέον ανθρωπότητα. Αναρωτιέμαι τι λύση βρήκατε. Μήπως το γράμμα μου σε βρίσκει στον Άρη ή σε κάποιον εξωπλανήτη, εκατομμύρια έτη φωτός μακριά απ’ το ηλιακό μας σύστημα; Ο Αϊνστάιν συνεχίζει να έχει δίκιο σε όσα σκέφτηκε ή μήπως καβαλήσατε το φως και φτάσατε πιο μακριά από ποτέ; Κι εκεί που βρεθήκατε, στον Ε5678 τι κάνετε; Πάλι βάζετε τους αυτόχθονες να δουλεύουν για ένα δολάριο τη μέρα; Ή μήπως τους έχετε σκλάβους;
Ξέφυγα πάλι με τις εικασίες μου, αλλά πολύ θα ήθελα η FTC να δουλεύει κι αντίστροφα, να μου απαντήσεις στο γράμμα μου.
~~
Λοιπόν, 2016. Στην Ελλάδα (υποτίθεται ότι) κυβερνά το ΣΥΡΙΖΑ, ένα (υποτίθεται) αριστερό κόμμα, αλλά -όπως προείπα- δεν είμαστε τίποτα άλλο από αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κι εκείνη δεν κάνει τίποτα άλλο απ’ το να εξυπηρετεί την Αγορά, τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω της.
Οι άνθρωποι (οι πολλοί) φτωχοποιούνται μέρα με τη μέρα, ενώ οι πλούσιοι (οι λίγοι) κερδίζουν περισσότερα. Η Ελλάδα συγκεκριμένα είναι ολοφάνερα υπανάπτυχτη, όπου -για παράδειγμα- το κράτος (εμείς) πληρώνει περισσότερους παπάδες από γιατρούς και καθηγητές πανεπιστημίου.
Στην εποχή σου υπάρχουν ακόμα θρησκείες; Χαζή ερώτηση. Είσαι κι ογδόντα χρονών, σκέφτεσαι σίγουρα το τέλος σου, και θα ελπίζεις ότι κάτι υπάρχει παρακάτω, στο επέκεινα. Όμως θα μπορούσε να υπάρχει η θρησκευτικότητα χωρίς αυτή την κουστωδία από μαυροφορεμένους αναφρόδιτους. Θα μπορούσε; Θρησκευτικότητα χωρίς θρησκεία, θρησκεία χωρίς ιερείς. Μήπως πλέον πιστεύετε στον Deus ex Machina, την Τεχνητή Νοημοσύνη που αποφασίζει τι θα φάτε, πότε θα νηστεύσετε, με ποιον θα πηδηχτείτε;
Σεξ δεν νομίζω να κάνεις πια, πιθανότατα θα δυσκολεύεσαι και να κατουρήσεις. Εκτός κι αν έχουν βρεθεί φάρμακα και θεραπείες που κάνουν τον γέρο επιβήτορα. Ίσως και να ξαλάφρωσες που δεν έχεις να σκέφτεσαι κι αυτό το θέμα. Σαν ένα ρούχο να το πέταξες από πάνω σου, όπως κι όλα τ’ άλλα, και να ετοιμάζεσαι σιγά σιγά για το τέλος, γυμνός από πάθη και ανάγκες.
Λοιπόν. 2016. Στη Συρία έχουν αφήσει τους τζιχαντιστές να αλωνίζουν, αφού πρώτα τους εξόργισαν, μετά τους εξόπλισαν κι ύστερα τους υποστήριξαν, αγοράζοντας το πετρέλαιο που βγάζουν. Ο νέος εχθρός του κόσμου, μετά τους κομμουνιστές που παραδώθηκαν αμαχητί στον καπιταλισμό, είναι οι τρομοκράτες μουσουλμάνοι. Μαζί με τους πρόσφυγες που τρέχουν για να σωθούν απ’ το τέρας που δημιούργησαν οι δυτικοί.
Κι αυτοί εχθροί είναι, η Ευρωπαϊκή Ένωση στήνει φράχτες για να τους κρατήσει μακριά. Και οι «Ευρωπαίοι», η πλέμπα, οι λούμπεν, που ζουν μέρα με τη μέρα όλο και χειρότερες καταστάσεις, έχουν πειστεί ότι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι, οι ξένοι, φταίνε για ό,τι κακό τους συμβαίνει, ενώ λατρεύουν το Ευρώ, το Δολάριο, την ΤΙΝΑ, κι εύχονται μια μέρα να γίνουν κι εκείνοι τόσο πλούσιοι όσο οι πλούσιοι του Forbes, για να περιφρονούν και τους χωριανούς τους, πέρα απ’ τους ξένους.
Τα είχες ξεχάσει αυτά; Ή μήπως συνεχίζεις να ζεις τα ίδια, με άλλο όνομα; Ποιος είναι ο «εχθρός του λαού» στην εποχή σου; Οι εξωγήινοι;
~~
Η τεχνολογία πρέπει να έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Εμείς εδώ, το 2016, έχουμε κινητά τηλέφωνα, τάμπλετ και facebook.
Η ψηφιακή επανάσταση σου φαίνεται τόσο παρωχημένη, όσο φαίνεται σε μένα η βιομηχανική; Και πώς επικοινωνείτε; Μήπως έχετε όλοι εμφυτεύματα που σας βοηθάνε να είστε σε σύνδεση με τηλεπικοινωνία; Χωρίς να γράφετε ή να ανοίγετε συσκευές; Απλώς σκέφτεστε κάτι και αναμεταδίδεται σ’ όλους; Κι όταν σκέφτεστε κάτι «κακό»; Υπάρχει κακό στον κόσμο σας ή μόνο μη-καλό, όπως έγραφε κι ο Όργουελ.
Τι βιβλία διαβάζετε; Διαβάζετε βιβλία, έντυπα, ή μόνο ψηφιακά; Βρέθηκε κάποιο νέο είδος λογοτεχνίας; Κι η ζωγραφική με χρώματα υπάρχει; Πώς είναι η τέχνη, το 2056; Μήπως μπορείς να μου απαντήσεις, έστω σ’ αυτό;
Λοιπόν, 2016, σαράντα χρονών, προσωπικά πράγματα να σου πω. Μπορώ ακόμα να πίνω κρασί, αν και δεν αντέχω να μεθάω όπως έκανα στα είκοσι. Στα ογδόντα μάλλον θα σου έχουν απαγορεύσει το ποτό, αν υπάρχει αλκοόλ εκεί στον Άρη. Απολαμβάνω το σεξ, ίσως και καλύτερα απ’ τα είκοσι. Καπνίζω ηλεκτρονικό τσιγάρο, αλλά κι αυτό έχει αρχίσει να με ενοχλεί. Εσύ μάλλον θα γελάς μ’ αυτές τις παλιομοδίτικες συνήθειες και θα καπνίζεις πούρα, αφού θα έχει βρεθεί θεραπεία για τον καρκίνο.
Ξυπνάω πρωί, για να πάω τον Τηλέμαχο στο σχολείο, μαζί με την Πέρλα, που βγαίνει βόλτα. Το 2056 η Πέρλα θα είναι σίγουρα νεκρή κι ο Τηλέμαχος μεσήλικας. Έχεις εγγόνια για να βλέπετε μαζί, για πρώτη φορά, την αρχική τριλογία του Star Wars; Κι ο Τηλέμαχος, με την γυναίκα του, σας λένε, σε σένα και στη Νέλλη, να μη δίνετε στο παιδί, στο εγγόνι, σοκολάτες;
~~
Λοιπόν. 2016. Σαράντα χρονών. Τα μισά απ’ τα δικά σου χρόνια, εαυτέ μου. Αν ζεις ακόμα είσαι τυχερός. Κατά τύχη βρέθηκες σ’ αυτόν τον κόσμο και κατά τύχη έφτασες τα ογδόντα.
Ήταν καλά; Τα χρόνια που έζησες, ήταν καλά; Αν πέθαινες τώρα, στα ογδόντα, θα υπήρχε κάτι που θα έλεγες στον σαραντάχρονο εαυτό σου να μην κάνει ή να κάνει πιο πολύ;
Δεν θα επιχειρήσω πρόβλεψη. Το μόνο που αισθάνομαι είναι ότι τα χρόνια, είτε είναι είκοσι είτε σαράντα είτε ογδόντα, είναι πολύ λίγα. Είναι ένα όνειρο, που περνάει πιο γρήγορα κι απ’ τα όνειρα.
Είναι ωραία να ζεις, να υπάρχεις. Μετά τι να περιμένεις;
Αυτά είχα να σου πω, εαυτέ μου στα ογδόντα. Δεν περιμένω απάντηση ούτε τη θέλω. Μου αρκεί που ζω, που υπάρχω σήμερα, έναν Μάρτη του 2016.
Γελωτοποιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου