Παναγιώτα Μπλέτα
Οι προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 2016, είναι οι 58ες στη σειρά προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν στις 8 Νοεμβρίου 2016. Οι ψηφοφόροι στις εκλογές αυτές θα επιλέξουν εκλέκτορες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα επιλέξουν το νέο Πρόεδρο και το νέο Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι υποψήφιοι για την προεδρία, που επιδιώκουν να εκπροσωπήσουν ένα από τα κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, καταθέτουν υποψηφιότητα και αναλόγως το κάθε κόμμα επιλέγει τον υποψήφιό του μέσω προκριματικών εκλογών. Κατόπιν, οι αντιπρόσωποι του κάθε κόμματος προτείνουν επισήμως κάποιον υποψήφιο εκ μέρους του κόμματος.
Έτσι λοιπόν οι υποψήφιοι για την προεδρία των δύο μεγάλων κομμάτων, στις επερχόμενες εκλογές είναι:
-Η Χίλαρι Κλίντον με το κόμμα των Δημοκρατικών - Πρώην Υπουργός Εξωτερικών
-Ο Ντόναλντ Τραμπ με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα – Επιχειρηματίας
Και οι δύο υποψήφιοι έχουν επιδοθεί σε μια μάχη εντυπώσεων προκειμένου να κερδίσουν την κοινή γνώμη με τεχνάσματα ή χωρίς.
Μετά από ένα ντιμπέιτ μετριότητας, που δεν είχε να επιδείξει ούτε πολιτικό πρόγραμμα για τον μέλλον της χώρας από κάθε υποψήφιο, αλλά ούτε και το ιδεολογικό ανάστημα του καθενός, ο μέσος αμερικανός ψηφοφόρος αμφιβάλω αν θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει ποιον θέλει πραγματικά να ψηφίσει για πρόεδρο της χώρας του, ή θα πάει με το ρεύμα του καλύτερου από του χειρότερου.
Πώς είναι όμως τα πράγματα στη χώρα πολιτικά και οικονομικά;
Έχει την πολυτέλεια ο αμερικανός ψηφοφόρος να αγνοήσει την δυσάρεστη πραγματικότητα και να ψηφίσει με κριτήρια καθαρά επικοινωνιακά;
Μήπως ήρθε ο καιρός να εστιάσει στην πολιτική και να διεκδικήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης της χώρας του, που δεν θα ευνοεί μόνο τους αριθμούς αλλά και τον άνθρωπο;
Μπορεί ένα σύστημα που παράγει πολιτικούς κατά παραγγελία του καπιταλισμού ή αλλιώς φιλελευθερισμού ή αλλιώς νεοφιλελευθερισμού, που ψηφίζουν την πλήρη απορύθμιση της αγοράς και αναζητούν πολέμους εμπράγματους ή οικονομικούς, προκειμένου να επιβάλλουν τον προστατευτισμό σε ξένες περιουσίες, να εξυπηρετήσει τις ιδεολογικές αλλά και εργασιακές, προσωπικές ανάγκες του ανθρώπου, που αναζητά ένα καλύτερο μέλλον με άξονες την υγεία –την εργασία – την ασφάλιση- την εκπαίδευση –-το περιβάλλον, μέσα στην χώρα του και όχι έξω από αυτήν;
Πώς ορίζεται η ανάπτυξη; Σε ποια βάση πρέπει να οικοδομείται, των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων ή των πλαστών ρυθμών της οικονομίας; Και αναφέρω πλαστών, διότι δεν αντιστοιχούν σε ευημερία του ανθρώπου , αντίθετα αντιστοιχούν σε φτώχεια και δυσμοιρία.
Παρότι η αμερικανική οικονομία είναι «γενικά σε καλή κατάσταση» μας πληροφορεί, ποιος άλλος, το ΔΝΤ, από την άλλη πλευρά μας προειδοποιεί ότι ο αριθμός των αμερικανών πολιτών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ανισότητας είναι υπερβολικά μεγάλος.
Αυτό το σύστημα δημιουργεί το οξύμωρο : η οικονομία να είναι σε καλή κατάσταση και ο λαός να υποφέρει. Αυτό το σύστημα δυστυχώς δημιουργεί την ιδεολογική ανυπαρξία.
Τα προβλήματα που έρχονται αντιμέτωπες οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, είναι η γήρανση του πληθυσμού, οι παρωχημένες υποδομές και η οικονομική και κοινωνική συμπίεση της μεσαίας τάξης, που έχει προέλθει από την συρρίκνωση των εισοδημάτων. Αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση του ΔΝΤ: « η μεσαία τάξη δεν ήταν ποτέ τόσο μικρή, όσο τα τελευταία 30 χρόνια».
Συμπερασματικά, το σημαντικότερο πρόβλημα της αμερικανικής οικονομίας, αυτή τη στιγμή, αποτελεί η άνιση κατανομή των εισοδημάτων που παγιώνει τους δύο πόλους , των πολύ πλούσιων και των πολύ φτωχών και οδηγεί στην εξαθλίωση των μεσαίων στρωμάτων.
Για όλα αυτά όμως, σιγή ιχθύος και από τα δύο μεγάλα στρατόπεδα…
Απλά μεταφέρουν την εικόνα αλλού. Κοινώς αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά της προβλήματα, προσπαθώντας με ασπιρίνη να θεραπεύσουν τον καρκίνο.
Για να δούμε όμως τα 7 (επτά) δυνατά και αδύνατα σημεία του κάθε υποψήφιου:
ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Πολιτική εμπειρία ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών και πρώτη κυρία των ΗΠΑ.
-Αδυσώπητα μαχητική.
-Δυναμική διείσδυσης σε συγκεκριμένα οικονομικά lobbies που θα της εξασφαλίσουν δύναμη.
-Δυναμική διείσδυσης στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών που της κληροδοτήθηκε από τον Μπιλ Κλίντον.
-Θα αποτελέσει την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο των ΗΠΑ.
-Τεχνοκρατική γνώση και εμπειρία στην διαχείριση.
-Ικανότητα να δημιουργεί συνασπισμούς δυνάμεων, όχι μόνο μέσα στο δημοκρατικό στρατόπεδο, αλλά και στην κοινωνία. Εμφανίζει μια ποιότητα ηγετικής δυναμικής, όχι συνδεδεμένη όμως με την ιδεολογία.
ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Φορτώνεται τα κακώς κείμενα της εξωτερικής επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ , όχι μόνο τα δικά της αλλά και του Μπιλ Κλίντον που έχει χαρακτηρισθεί ως ο σφαγέας των Γιουγκοσλαβίας.
-Αναξιόπιστη – Email Gate.
-Δεν αναμειγνύεται με το λαό.
-Δεν έχει συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για την χώρα.
-Δηθενισμός –Στημένη στάση απέναντι στο κοινό αλλά και την ίδια την πολιτική.
-Δεν αποκλίνει από την αυστηρή γραμμή των Δημοκρατικών, ακόμη κι αν πρόκειται αποδεδειγμένα για την ωφέλεια του αμερικάνικου λαού.
-Αναπόσπαστο μέρος του συστήματος που ανοίγει την ψαλίδα μεταξύ πολύ πλούσιων και φτωχών και εξαπλώνει την φτώχεια στη μεσαία τάξη.
ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Επιχειρηματίας –Καλή γνώση της αγοράς.
-Βασιλιάς των Media.
-Στοιχεία ηγετικής φυσιογνωμίας.
-Πλησιάζει όλα τα κοινά.
-Αυθεντικός στα δυνατά και αδύνατα σημεία του.
-Δεν διστάζει να παρουσιάσει θέση και άποψη ακόμη κι αν λοιδορηθεί από μερίδα ψηφοφόρων.
-Δεν διστάζει να υιοθετήσει θέσεις που δεν ανήκουν στην επίσημη πολιτική γραμμή των Ρεπουμπλικάνων.
ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Ρατσιστής.
-Λαικιστής.
-Δεν έχει συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για τη χώρα.
-Ανήκει στο σύστημα όσο κι αν φαίνεται αποστασιοποιημένος από την Ουάσινγκτον, για αυτό και εκλέχθηκε ανάμεσα σε πολύ καλύτερους υποψήφιους για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων.
-Δείχνει αλαζονεία προς την εξουσία που την έχει αποκτήσει μέσα από τις επιχειρήσεις του και σίγουρα θα επιδείξει και στην άσκηση πολιτικής διοίκησης.
-Έχει επιδοθεί σε οικονομικά και προσωπικά σκάνδαλα.
-Έλλειψη εμπειρίας και γνώσεων στην άσκηση πολιτικής.
Αν προσέξατε και στις δύο περιπτώσεις τα δυνατά τους σημεία είναι άσχετα με την πραγματική άσκηση πολιτικής, που θα βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα και θα καταργήσει τις όποιες ανισότητες. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν δημιουργούν ευκαιρίες πραγματικής ανάπτυξης.
Αν προσέξατε και στις δύο περιπτώσεις, στα αδύνατα τους σημεία, κάποια είναι πανομοιότυπα :
-Δεν έχουν συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για την χώρα.
-Ανήκουν και οι δύο στο σύστημα που δεν προγραμματίζει την εξέλιξη και την ευημερία όλων των πολιτών, αλλά ανοίγει την ψαλίδα μεταξύ πολύ πλούσιων και πολύ φτωχών και εξαπλώνει την φτώχεια στα μεσαία στρώματα.
Έχουν ακριβώς την ίδια προσέγγιση σε σχέση με την ουσία της πολιτικής και της οικονομίας, αλλά και των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα. Δηλαδή ΜΗΔΕΝΙΚΗ!
Αυτό σημαίνει, ότι το σύστημα φρόντισε να ορίσει μια Κλίντον, με δυνατά ποσοτικά εκλογικά αποθεματικά από τον Μπιλ Κλίντον ως το νέο και καινοτόμο , καθώς γυναίκα, πρόσωπο, που θα συνεχίσει να εκτελεί την ίδια πολιτική αποσύνθεσης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό των ΗΠΑ, εξοστρακίζοντας όποια άλλη δύναμη προερχόταν από το εσωτερικό των Δημοκρατικών, που θα μπορούσε να ασκήσει κοινωνική πολιτική.
Ταυτόχρονα ανακάλυψε έναν γραφικό τύπο στο αντίθετο στρατόπεδο , που όσο κι αν φαινόταν ότι απείχε από το σύστημα , είναι βαθιά χωμένος σε αυτό, για να αποτελέσει τον εύκολο αντίπαλο, που θα επιτρέψει την εκλογή Κλίντον, που βασίζεται αποκλειστικά επάνω σε ισχυρά lobbies. Απόδειξη ότι υπήρχαν πολύ πιο ισχυροί και ηθικοί αντίπαλοι στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, που θα είχαν απήχηση στο λαό, που όμως δεν κατάφεραν να πάρουν την υποψηφιότητα, για να μην ρισκάρουν την εκλογή Κλίντον!
Αγαπητοί μου φίλοι, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση θα αποτελέσουν το ίδιο και το αυτό σύστημα. Γιάννης θα πίνει, Γιάννης θα κερνάει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Τα αυτιά και τα μάτια σου Αμερικάνε… Να τολμήσεις κάποτε να κάνεις την Ανατροπή και από πρόβατο να γίνεις λύκος, που να διεκδικήσει την δικαίωση. Ίσως έτσι βοηθήσεις και άλλους λαούς …
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Οι προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 2016, είναι οι 58ες στη σειρά προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν στις 8 Νοεμβρίου 2016. Οι ψηφοφόροι στις εκλογές αυτές θα επιλέξουν εκλέκτορες, οι οποίοι με τη σειρά τους θα επιλέξουν το νέο Πρόεδρο και το νέο Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τυπικά η διαδικασία έχει ως εξής:
Οι υποψήφιοι για την προεδρία, που επιδιώκουν να εκπροσωπήσουν ένα από τα κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, καταθέτουν υποψηφιότητα και αναλόγως το κάθε κόμμα επιλέγει τον υποψήφιό του μέσω προκριματικών εκλογών. Κατόπιν, οι αντιπρόσωποι του κάθε κόμματος προτείνουν επισήμως κάποιον υποψήφιο εκ μέρους του κόμματος.
Έτσι λοιπόν οι υποψήφιοι για την προεδρία των δύο μεγάλων κομμάτων, στις επερχόμενες εκλογές είναι:
-Η Χίλαρι Κλίντον με το κόμμα των Δημοκρατικών - Πρώην Υπουργός Εξωτερικών
-Ο Ντόναλντ Τραμπ με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα – Επιχειρηματίας
Και οι δύο υποψήφιοι έχουν επιδοθεί σε μια μάχη εντυπώσεων προκειμένου να κερδίσουν την κοινή γνώμη με τεχνάσματα ή χωρίς.
Μετά από ένα ντιμπέιτ μετριότητας, που δεν είχε να επιδείξει ούτε πολιτικό πρόγραμμα για τον μέλλον της χώρας από κάθε υποψήφιο, αλλά ούτε και το ιδεολογικό ανάστημα του καθενός, ο μέσος αμερικανός ψηφοφόρος αμφιβάλω αν θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει ποιον θέλει πραγματικά να ψηφίσει για πρόεδρο της χώρας του, ή θα πάει με το ρεύμα του καλύτερου από του χειρότερου.
Πώς είναι όμως τα πράγματα στη χώρα πολιτικά και οικονομικά;
Έχει την πολυτέλεια ο αμερικανός ψηφοφόρος να αγνοήσει την δυσάρεστη πραγματικότητα και να ψηφίσει με κριτήρια καθαρά επικοινωνιακά;
Μήπως ήρθε ο καιρός να εστιάσει στην πολιτική και να διεκδικήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης της χώρας του, που δεν θα ευνοεί μόνο τους αριθμούς αλλά και τον άνθρωπο;
Μπορεί ένα σύστημα που παράγει πολιτικούς κατά παραγγελία του καπιταλισμού ή αλλιώς φιλελευθερισμού ή αλλιώς νεοφιλελευθερισμού, που ψηφίζουν την πλήρη απορύθμιση της αγοράς και αναζητούν πολέμους εμπράγματους ή οικονομικούς, προκειμένου να επιβάλλουν τον προστατευτισμό σε ξένες περιουσίες, να εξυπηρετήσει τις ιδεολογικές αλλά και εργασιακές, προσωπικές ανάγκες του ανθρώπου, που αναζητά ένα καλύτερο μέλλον με άξονες την υγεία –την εργασία – την ασφάλιση- την εκπαίδευση –-το περιβάλλον, μέσα στην χώρα του και όχι έξω από αυτήν;
Πώς ορίζεται η ανάπτυξη; Σε ποια βάση πρέπει να οικοδομείται, των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων ή των πλαστών ρυθμών της οικονομίας; Και αναφέρω πλαστών, διότι δεν αντιστοιχούν σε ευημερία του ανθρώπου , αντίθετα αντιστοιχούν σε φτώχεια και δυσμοιρία.
Παρότι η αμερικανική οικονομία είναι «γενικά σε καλή κατάσταση» μας πληροφορεί, ποιος άλλος, το ΔΝΤ, από την άλλη πλευρά μας προειδοποιεί ότι ο αριθμός των αμερικανών πολιτών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και ανισότητας είναι υπερβολικά μεγάλος.
Αυτό το σύστημα δημιουργεί το οξύμωρο : η οικονομία να είναι σε καλή κατάσταση και ο λαός να υποφέρει. Αυτό το σύστημα δυστυχώς δημιουργεί την ιδεολογική ανυπαρξία.
Τα προβλήματα που έρχονται αντιμέτωπες οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, είναι η γήρανση του πληθυσμού, οι παρωχημένες υποδομές και η οικονομική και κοινωνική συμπίεση της μεσαίας τάξης, που έχει προέλθει από την συρρίκνωση των εισοδημάτων. Αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση του ΔΝΤ: « η μεσαία τάξη δεν ήταν ποτέ τόσο μικρή, όσο τα τελευταία 30 χρόνια».
Συμπερασματικά, το σημαντικότερο πρόβλημα της αμερικανικής οικονομίας, αυτή τη στιγμή, αποτελεί η άνιση κατανομή των εισοδημάτων που παγιώνει τους δύο πόλους , των πολύ πλούσιων και των πολύ φτωχών και οδηγεί στην εξαθλίωση των μεσαίων στρωμάτων.
Για όλα αυτά όμως, σιγή ιχθύος και από τα δύο μεγάλα στρατόπεδα…
Απλά μεταφέρουν την εικόνα αλλού. Κοινώς αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά της προβλήματα, προσπαθώντας με ασπιρίνη να θεραπεύσουν τον καρκίνο.
Για να δούμε όμως τα 7 (επτά) δυνατά και αδύνατα σημεία του κάθε υποψήφιου:
ΧΙΛΑΡΥ ΚΛΙΝΤΟΝ
ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Πολιτική εμπειρία ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών και πρώτη κυρία των ΗΠΑ.
-Αδυσώπητα μαχητική.
-Δυναμική διείσδυσης σε συγκεκριμένα οικονομικά lobbies που θα της εξασφαλίσουν δύναμη.
-Δυναμική διείσδυσης στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών που της κληροδοτήθηκε από τον Μπιλ Κλίντον.
-Θα αποτελέσει την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο των ΗΠΑ.
-Τεχνοκρατική γνώση και εμπειρία στην διαχείριση.
-Ικανότητα να δημιουργεί συνασπισμούς δυνάμεων, όχι μόνο μέσα στο δημοκρατικό στρατόπεδο, αλλά και στην κοινωνία. Εμφανίζει μια ποιότητα ηγετικής δυναμικής, όχι συνδεδεμένη όμως με την ιδεολογία.
ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Φορτώνεται τα κακώς κείμενα της εξωτερικής επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ , όχι μόνο τα δικά της αλλά και του Μπιλ Κλίντον που έχει χαρακτηρισθεί ως ο σφαγέας των Γιουγκοσλαβίας.
-Αναξιόπιστη – Email Gate.
-Δεν αναμειγνύεται με το λαό.
-Δεν έχει συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για την χώρα.
-Δηθενισμός –Στημένη στάση απέναντι στο κοινό αλλά και την ίδια την πολιτική.
-Δεν αποκλίνει από την αυστηρή γραμμή των Δημοκρατικών, ακόμη κι αν πρόκειται αποδεδειγμένα για την ωφέλεια του αμερικάνικου λαού.
-Αναπόσπαστο μέρος του συστήματος που ανοίγει την ψαλίδα μεταξύ πολύ πλούσιων και φτωχών και εξαπλώνει την φτώχεια στη μεσαία τάξη.
ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ
ΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Επιχειρηματίας –Καλή γνώση της αγοράς.
-Βασιλιάς των Media.
-Στοιχεία ηγετικής φυσιογνωμίας.
-Πλησιάζει όλα τα κοινά.
-Αυθεντικός στα δυνατά και αδύνατα σημεία του.
-Δεν διστάζει να παρουσιάσει θέση και άποψη ακόμη κι αν λοιδορηθεί από μερίδα ψηφοφόρων.
-Δεν διστάζει να υιοθετήσει θέσεις που δεν ανήκουν στην επίσημη πολιτική γραμμή των Ρεπουμπλικάνων.
ΑΔΥΝΑΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
-Ρατσιστής.
-Λαικιστής.
-Δεν έχει συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για τη χώρα.
-Ανήκει στο σύστημα όσο κι αν φαίνεται αποστασιοποιημένος από την Ουάσινγκτον, για αυτό και εκλέχθηκε ανάμεσα σε πολύ καλύτερους υποψήφιους για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων.
-Δείχνει αλαζονεία προς την εξουσία που την έχει αποκτήσει μέσα από τις επιχειρήσεις του και σίγουρα θα επιδείξει και στην άσκηση πολιτικής διοίκησης.
-Έχει επιδοθεί σε οικονομικά και προσωπικά σκάνδαλα.
-Έλλειψη εμπειρίας και γνώσεων στην άσκηση πολιτικής.
Αν προσέξατε και στις δύο περιπτώσεις τα δυνατά τους σημεία είναι άσχετα με την πραγματική άσκηση πολιτικής, που θα βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα και θα καταργήσει τις όποιες ανισότητες. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν δημιουργούν ευκαιρίες πραγματικής ανάπτυξης.
Αν προσέξατε και στις δύο περιπτώσεις, στα αδύνατα τους σημεία, κάποια είναι πανομοιότυπα :
-Δεν έχουν συγκεκριμένο όραμα και πρόγραμμα για την χώρα.
-Ανήκουν και οι δύο στο σύστημα που δεν προγραμματίζει την εξέλιξη και την ευημερία όλων των πολιτών, αλλά ανοίγει την ψαλίδα μεταξύ πολύ πλούσιων και πολύ φτωχών και εξαπλώνει την φτώχεια στα μεσαία στρώματα.
Έχουν ακριβώς την ίδια προσέγγιση σε σχέση με την ουσία της πολιτικής και της οικονομίας, αλλά και των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα. Δηλαδή ΜΗΔΕΝΙΚΗ!
Αυτό σημαίνει, ότι το σύστημα φρόντισε να ορίσει μια Κλίντον, με δυνατά ποσοτικά εκλογικά αποθεματικά από τον Μπιλ Κλίντον ως το νέο και καινοτόμο , καθώς γυναίκα, πρόσωπο, που θα συνεχίσει να εκτελεί την ίδια πολιτική αποσύνθεσης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό των ΗΠΑ, εξοστρακίζοντας όποια άλλη δύναμη προερχόταν από το εσωτερικό των Δημοκρατικών, που θα μπορούσε να ασκήσει κοινωνική πολιτική.
Ταυτόχρονα ανακάλυψε έναν γραφικό τύπο στο αντίθετο στρατόπεδο , που όσο κι αν φαινόταν ότι απείχε από το σύστημα , είναι βαθιά χωμένος σε αυτό, για να αποτελέσει τον εύκολο αντίπαλο, που θα επιτρέψει την εκλογή Κλίντον, που βασίζεται αποκλειστικά επάνω σε ισχυρά lobbies. Απόδειξη ότι υπήρχαν πολύ πιο ισχυροί και ηθικοί αντίπαλοι στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, που θα είχαν απήχηση στο λαό, που όμως δεν κατάφεραν να πάρουν την υποψηφιότητα, για να μην ρισκάρουν την εκλογή Κλίντον!
Αγαπητοί μου φίλοι, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση θα αποτελέσουν το ίδιο και το αυτό σύστημα. Γιάννης θα πίνει, Γιάννης θα κερνάει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Τα αυτιά και τα μάτια σου Αμερικάνε… Να τολμήσεις κάποτε να κάνεις την Ανατροπή και από πρόβατο να γίνεις λύκος, που να διεκδικήσει την δικαίωση. Ίσως έτσι βοηθήσεις και άλλους λαούς …
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου