Kostas Vostantzoglou
Κάποτε ένα τρελό ζουμερό κεφτεδάκι αποφάσισε να μην φαγωθεί από μαχαιροπίρουνα αλλά να βγει στον κόσμο και να ψάξει μπας και υπήρχε κανένας τόπος που τα κεφτεδάκια έχουνε καλύτερη μοίρα. Πήδησε λοιπόν από το πιάτο του, κύλισε μέχρι την εξώπορτα, την άνοιξε και ξεχύθηκε στον δρόμο.
Δρόμο πήρε, δρόμο αφήνει, αρχινήσανε και τον κυνηγούσανε κάτι λιμασμένα σκυλιά, κάτι πειναλέοι, μάτωσε, χτύπησε, έχασε κομμάτια του, πήγε τελικά να κρυφτεί προσωρινά σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Εδώ σκέφτηκε κανένας δεν θα με βρει κι αν με βρει, θα ντραπεί να με φάει γιατί εδώ ζούνε πολιτισμένοι άνθρωποι. Πλούσιοι που δεν έχουνε ανάγκη. Εδώ θα ζήσω.
Ας κάνουμε τώρα τις αντικαταστάσεις.
Στην θέση που έχει το κεφτεδάκι, βάλτε προσφυγόπουλο. Είναι ζουμερό γιατί στον τόπο του έχει πετρέλαιο. Στα μαχαιροπίρουνα βάλτε βόμβες. Το πιάτο είναι η Συρία. Ο δρόμος είναι δρόμος. Τα λυσσασμένα σκυλιά είναι ο ΙSIS. H εξώπορτα είναι τα σύνορα. Ο σκουπιδοντενεκές είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα της Ευρώπης.
Οι πολιτισμένοι άνθρωποι που ζουν εκεί, είναι ο Κυρανάκης, ο Αλεξανδρής, κάτι Μακεδονομάχοι, κάτι Λιάγκες, κάτι Αρνιακοί, κάτι Βορίδηδες, κάτι Γεωργιάδηδες, κάτι φασισταριά του κερατά, κάτι "άριστοι και "άριστες", κάτι Τσιμτσελή, πως διάολο λέγεται, κάτι τηλεπερσόνες που πέρασαν το δημοτικό με μέσον και βυθομετρούν με φουρκέτες το άδειο τους κεφάλι, κάποιοι δημοσιογράφοι γυμνοσάλιαγκες που τα πιάνουνε για να βουτάνε στον βούρκο και να λιβανίζουν πρωί βράδυ καθάρματα, κάποιοι αστρολόγοι, κάποιοι που πούλησαν στον διάολο την ψυχή και τα πιστεύω τους, κάποιοι φοβικοί θεοσεβούμενοι κυρ Παντελήδες και κάποιοι που τους ανέχονται όλους αυτούς να ζούνε ανάμεσά τους ενώ ξέρουν πως είναι ανθρωποφάγοι, κτήνη ανεγκέφαλα και ξεκαπίστρωτα, βιαστές της λογικής και του ανθρωπισμού, ζώα που νομίζουν πως οι άτυχοι αυτού του κόσμου αλλοιώνουν τον ανύπαρκτο πολιτισμό τα μπάρμπεκιου και τον χριστιανισμό τους.
Το "κεφτεδάκι" δεν έζησε. Δεν το έφαγε κανένας. Αρρώστησε και πέθανε από το κρύο στη Μόρια, σκεπασμένο με ένα χαρτόκουτο. Δεν είχε ΑΜΚΑ. Κοιμηθείτε ήσυχοι.
Kostas Vostantzoglou: Σχετικά με τον συντάκτη
Κάποτε ένα τρελό ζουμερό κεφτεδάκι αποφάσισε να μην φαγωθεί από μαχαιροπίρουνα αλλά να βγει στον κόσμο και να ψάξει μπας και υπήρχε κανένας τόπος που τα κεφτεδάκια έχουνε καλύτερη μοίρα. Πήδησε λοιπόν από το πιάτο του, κύλισε μέχρι την εξώπορτα, την άνοιξε και ξεχύθηκε στον δρόμο.
Δρόμο πήρε, δρόμο αφήνει, αρχινήσανε και τον κυνηγούσανε κάτι λιμασμένα σκυλιά, κάτι πειναλέοι, μάτωσε, χτύπησε, έχασε κομμάτια του, πήγε τελικά να κρυφτεί προσωρινά σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Εδώ σκέφτηκε κανένας δεν θα με βρει κι αν με βρει, θα ντραπεί να με φάει γιατί εδώ ζούνε πολιτισμένοι άνθρωποι. Πλούσιοι που δεν έχουνε ανάγκη. Εδώ θα ζήσω.
Ας κάνουμε τώρα τις αντικαταστάσεις.
Στην θέση που έχει το κεφτεδάκι, βάλτε προσφυγόπουλο. Είναι ζουμερό γιατί στον τόπο του έχει πετρέλαιο. Στα μαχαιροπίρουνα βάλτε βόμβες. Το πιάτο είναι η Συρία. Ο δρόμος είναι δρόμος. Τα λυσσασμένα σκυλιά είναι ο ΙSIS. H εξώπορτα είναι τα σύνορα. Ο σκουπιδοντενεκές είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα της Ευρώπης.
Οι πολιτισμένοι άνθρωποι που ζουν εκεί, είναι ο Κυρανάκης, ο Αλεξανδρής, κάτι Μακεδονομάχοι, κάτι Λιάγκες, κάτι Αρνιακοί, κάτι Βορίδηδες, κάτι Γεωργιάδηδες, κάτι φασισταριά του κερατά, κάτι "άριστοι και "άριστες", κάτι Τσιμτσελή, πως διάολο λέγεται, κάτι τηλεπερσόνες που πέρασαν το δημοτικό με μέσον και βυθομετρούν με φουρκέτες το άδειο τους κεφάλι, κάποιοι δημοσιογράφοι γυμνοσάλιαγκες που τα πιάνουνε για να βουτάνε στον βούρκο και να λιβανίζουν πρωί βράδυ καθάρματα, κάποιοι αστρολόγοι, κάποιοι που πούλησαν στον διάολο την ψυχή και τα πιστεύω τους, κάποιοι φοβικοί θεοσεβούμενοι κυρ Παντελήδες και κάποιοι που τους ανέχονται όλους αυτούς να ζούνε ανάμεσά τους ενώ ξέρουν πως είναι ανθρωποφάγοι, κτήνη ανεγκέφαλα και ξεκαπίστρωτα, βιαστές της λογικής και του ανθρωπισμού, ζώα που νομίζουν πως οι άτυχοι αυτού του κόσμου αλλοιώνουν τον ανύπαρκτο πολιτισμό τα μπάρμπεκιου και τον χριστιανισμό τους.
Το "κεφτεδάκι" δεν έζησε. Δεν το έφαγε κανένας. Αρρώστησε και πέθανε από το κρύο στη Μόρια, σκεπασμένο με ένα χαρτόκουτο. Δεν είχε ΑΜΚΑ. Κοιμηθείτε ήσυχοι.
Kostas Vostantzoglou: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου