Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020

Στο ψαχνό

Κώστας Γκιώνης


Τα τελευταία 24ωρα, αντιλαμβάνεται και ο πιο δύσπιστος συντηρητικός κυρ-Παντελής, ότι η κυβέρνηση λειτουργεί απέναντι στους πολίτες της με στρατιωτικούς όρους.

Τα δύο καράβια πού έφυγαν, με πλήρη μυστικότητα από το Λαύριο, με σιγή ασυρμάτου, λες και προσπαθούσαν να κρυφτούν από τους εχθρούς, φορτωμένα με ρομποτοειδή, η απόβαση στα λιμάνια της Χίου και της Μυτιλήνης, ως στρατός κατοχής μέσα στην άγρια νύκτα με πλήρη εξάρτηση, σε σχηματισμό, δείχνει το πώς ένα κατά τ' άλλα δημοκρατικό καθεστώς αντιλαμβάνεται το πως θα επιβάλλει τις αποφάσεις του, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια την άποψη των τοπικών κοινωνιών, πού δεν αποδέχονται την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Από την αρχή βέβαια η γραμμή του αυταρχισμού είχε δοθεί δημόσια, χωρίς συγκαλύψεις και ντροπές, το δόγμα του αποθανόντος πρώην πρωθυπουργού και πατέρα του τωρινού πρωθυπουργού και παππού του μεθεπόμενου κοκ, το «εσείς είστε το κράτος», απευθυνόμενος στους αστυνομικούς, το νόμος και τάξη, θα διαλύσω τα Εξάρχεια, με επέμβαση της αστυνομίας πού λειτουργούσε και λειτουργεί ως στρατός κατοχής στην περιοχή, βρίζοντας περαστικούς γιατί δεν τους αρέσει η εμφάνιση τους, η κάνοντας σεξιστικές επιθέσεις σε γυναίκες και ομοφυλόφιλους, δημιουργώντας τετελεσμένα στο τι είδους καθεστώς έχουμε.

Είναι γνωστό άλλωστε τι είπαν οι αστυνομικοί στο συλληφθέν μέλος του Ρουβίκωνα, αφού τον έγδυσαν, τον ειρωνεύτηκαν, χωρίς βέβαια να έχει υποπέσει σε κάποιο αδίκημα, «Έτσι γα@@νε οι χακί. Στα Εξάρχεια έχουμε χούντα ρε, το κατάλαβες; Όποιος δεν δέχεται φάπα και που@@α, δεν μπαίνει στα Εξάρχεια. Εμείς κάνουμε κουμάντο».

Αυτό πάντως πού για μένα ήταν τρομακτικό ήταν αυτό πού ακούγονταν από τους αστυνομικούς ασυρμάτους κατά την απόβαση των δυνάμεων κατοχής (ΜΑΤ) στη Λέσβο, «Βαράτε στο ψαχνό» ούρλιαζαν, ομολογώ ότι με συγκλόνισε, για το λόγο ότι πριν λίγο τέλειωσα ένα αφιέρωμα για τη μεγάλη σφαγή των στρατιωτών στη Μακρόνησο το 1948 και το οποίο θα κυκλοφορήσει με το Δρόμο της Αριστεράς αυτή τη βδομάδα και την επόμενη.

Και τότε ο Σκαλούμπακας, ο Μπαρούχος, ο Σαλβαράς και ο Καμπούρογλου ούρλιαζαν στο ψαχνό στο ψαχνό, όταν ξεπάστρεψαν 350 φαντάρους μεταξύ 29 Φλεβάρη και 1 Μάρτη του 1948!


Το άλλο περιστατικό με τον αστυνομικό πού πήγε να πάρει τη φίλη του από την ΑΣΟΕΕ και όπως λέει η αστυνομία του επιτέθηκαν 30 άτομα και τον έσυραν μέσα στη σχολή και τον τραυμάτισαν, αλλά στο τετράλεπτο βίντεο φαίνεται ατσαλάκωτος, φορώντας φουλ-φεις, κρατώντας στο ένα χέρι το υπηρεσιακό του περίστροφο και στο άλλο ένα ξύλινο στειλιάρι ως «Ράμπο το τελευταίο αίμα», δεν φαίνεται κάτι τέτοιο και μάλλον η ανακοίνωση δεν πείθει κανέναν.

Όταν η δημοκρατία επιβάλλεται με την δύναμη των ΜΑΤ, τότε κάτι δεν πάει καλά σ' αυτή τη δημοκρατία και όσο η αστυνομική αυθαιρεσία φουντώνει, τόσο πιο κοντά θα βρισκόμαστε σ' ένα τυχαίο γεγονός, όπου ένας αναψοκοκκινισμένος ένστολος θα ξαναπατήσει την σκανδάλη και μιά εξοστρακισμένη σφαίρα θα βρει κάποιο άτυχο παιδί κατάκαρδα και τότε τα πάντα θα πάρουν φωτιά!



Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου