Του Κώστα Γιαννιώτη
Με έκλεισαν σε ένα δωμάτιο και μου είπαν... "Κάθισε εκεί και μην το κουνάς ρούπι! Κινδυνεύει η ζωή σου και η ζωή των συνανθρώπων σου!"
Κι έμεινα σπίτι! Και κλείστηκα στο δωμάτιο!
Όχι γιατί φοβήθηκα μην πεθάνω, αλλά γιατί δεν είχα τα 150 ευρώ για την ενίσχυση του υπερταμείου των Μητσοτάκηδων!
Ευκαιρία για φρεσκάρισμα μυαλού, καρδιάς και παραμερισμένων σε κάποια γωνιά του μυαλού, ''εγγραφών''!
Ξανάκουσα το Νίκο Καζαντζάκη να μου ψιθυρίζει... "Ν` αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μοναχός μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω."!
Τον είδα να θυμώνει και να φωνάζει ότι... "Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του."
Με τραβολογούσε από το μανίκι λέγοντάς μου... "Ό,τι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με την λαχτάρα"!
"Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ"!
Αυτό το τελευταίο με ταρακούνησε και ειδικά όταν το είδα να γίνεται πράξη μέσα από τον αγώνα των υγειονομικών σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη, την ώρα που οι διαβόητοι και περισπούδαστοι "ηγέτες" του κόσμου, που μας διαφεντεύουν, μοιάζουν μαριονέτες που οι κινήσεις τους δείχνουν να έχουν περιπέσει σε κρίση Πάρκινσον.
Και τι δεν είδα, μέσα από το "δωμάτιο" που με έκλεισαν!
Είδα "συνωμοσιολόγους" να ενημερώνουν τον κόσμο και "πραγματιστές" να φτύνουν τον κόσμο κατάμουτρα, μέσα από το "γυαλί"!
Είδα ταπεινούς ανθρώπους να συντρέχουν συνανθρώπους τους και... ανδρείκελα "όργανα της τάξης" να εφαρμόζουν το νόμο του Αφέντη, με κεφαλοκλειδώματα σε υπερήλικες και... ταπεινούς!
Είδα κλίνες και εντατικές να καταλαμβάνονται από επώνυμους και φέρετρα ανώνυμων να πηγαίνουν στα αζήτητα!
Είδα νέους ανθρώπους, γείτονες και συμπολίτες, να φροντίζουν ανήμπορους και πάσχοντες την ώρα που το κράτος των υπερούσιων "αγορών" είχε εγκαταλείψει στη μοίρα τους και το μοιραίο!
Είδα τους κυρίαρχους να παίζουν τα τελευταία χαρτιά τους ποτίζοντας το ποίμνιο φόβο και πουλώντας επιστασία!
Είδα "ισχυρές" οικονομίες να τρεκλίζουν και "οικονομολόγους" υπερασπιστές των "ελεύθερων αγορών", να μαζεύουν τα σάλια τους με τα οποία μας έφτυναν στη μούρη, χρόνια τώρα!
Είδα γυρολόγους, σαν τον ΓΑΠ, να τριγυρνούν στις ρούγες και να διαλαλούν την πραμάτεια ψοφιμιών, σαν αυτό της παγκοσμιοποίησης!
Με έκλεισαν, λοιπόν, στο "δωμάτιο" ελπίζοντας να φοβηθώ και να υποκύψω!
Δεν υπολόγισαν όμως ότι μπορεί να ήταν μια ευκαιρία να σκύψω πιο βαθιά στη καρδιά, το μυαλό και την ψυχή μου, και η οργή μου να γίνει όπλο που δεν υπολόγιζαν!
Όπλο με το οποίο άρχισαν να εφοδιάζονται όλο και πιο πολλοί στον πλανήτη των εθνών και των κρατών, τα οποία ήθελαν να πολτοποιήσουν για να διαφεντεύουν άμορφες μάζες "ζωντανών νεκρών"!
Ξαμόλησαν "ανέμους" με την ελπίδα να σαρώσουν τα τελευταία απομεινάρια εθνών, κρατών, πολιτών και συνειδήσεων!
Μοιάζει, όμως, κάτι να τους ξέφυγε από τη συνταγή και η ιστορία να τους γυρίζει μπούμερανγκ!
Μέσα απ΄ αυτή την ιστορία, του "περίεργου" ιού, έχουν αρχίσει οι ωδίνες ενός απρόσμενου τοκετού!
Η ιστορία και η οικουμένη είναι στις παραμονές γέννας!
Είναι στις ώρες τους!
Ξημερώνοντας η καινούρια μέρα, θα φέρει στο φως έναν αλλιώτικο κόσμο απ` αυτόν που ξέραμε μέχρι χθες!
Καλύτερο ή χειρότερο από τον χθεσινό;
Ένα κόσμο τέρας της αβύσσου ή άγγελο σε έναν ηλιοφώτιστο κόσμο;
Κανείς δεν ξέρει!
Θα εξαρτηθεί από το αν κατάλαβε η οικουμένη αυτό που της φώναζε ο Καζαντζάκης... ''Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα''!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Κώστας Γιαννιώτης: Σχετικά με τον συντάκτη
Με έκλεισαν σε ένα δωμάτιο και μου είπαν... "Κάθισε εκεί και μην το κουνάς ρούπι! Κινδυνεύει η ζωή σου και η ζωή των συνανθρώπων σου!"
Κι έμεινα σπίτι! Και κλείστηκα στο δωμάτιο!
Όχι γιατί φοβήθηκα μην πεθάνω, αλλά γιατί δεν είχα τα 150 ευρώ για την ενίσχυση του υπερταμείου των Μητσοτάκηδων!
Ευκαιρία για φρεσκάρισμα μυαλού, καρδιάς και παραμερισμένων σε κάποια γωνιά του μυαλού, ''εγγραφών''!
Ξανάκουσα το Νίκο Καζαντζάκη να μου ψιθυρίζει... "Ν` αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μοναχός μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω."!
Τον είδα να θυμώνει και να φωνάζει ότι... "Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του."
Με τραβολογούσε από το μανίκι λέγοντάς μου... "Ό,τι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με την λαχτάρα"!
"Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ"!
Αυτό το τελευταίο με ταρακούνησε και ειδικά όταν το είδα να γίνεται πράξη μέσα από τον αγώνα των υγειονομικών σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη, την ώρα που οι διαβόητοι και περισπούδαστοι "ηγέτες" του κόσμου, που μας διαφεντεύουν, μοιάζουν μαριονέτες που οι κινήσεις τους δείχνουν να έχουν περιπέσει σε κρίση Πάρκινσον.
Και τι δεν είδα, μέσα από το "δωμάτιο" που με έκλεισαν!
Είδα "συνωμοσιολόγους" να ενημερώνουν τον κόσμο και "πραγματιστές" να φτύνουν τον κόσμο κατάμουτρα, μέσα από το "γυαλί"!
Είδα ταπεινούς ανθρώπους να συντρέχουν συνανθρώπους τους και... ανδρείκελα "όργανα της τάξης" να εφαρμόζουν το νόμο του Αφέντη, με κεφαλοκλειδώματα σε υπερήλικες και... ταπεινούς!
Είδα κλίνες και εντατικές να καταλαμβάνονται από επώνυμους και φέρετρα ανώνυμων να πηγαίνουν στα αζήτητα!
Είδα νέους ανθρώπους, γείτονες και συμπολίτες, να φροντίζουν ανήμπορους και πάσχοντες την ώρα που το κράτος των υπερούσιων "αγορών" είχε εγκαταλείψει στη μοίρα τους και το μοιραίο!
Είδα τους κυρίαρχους να παίζουν τα τελευταία χαρτιά τους ποτίζοντας το ποίμνιο φόβο και πουλώντας επιστασία!
Είδα "ισχυρές" οικονομίες να τρεκλίζουν και "οικονομολόγους" υπερασπιστές των "ελεύθερων αγορών", να μαζεύουν τα σάλια τους με τα οποία μας έφτυναν στη μούρη, χρόνια τώρα!
Είδα γυρολόγους, σαν τον ΓΑΠ, να τριγυρνούν στις ρούγες και να διαλαλούν την πραμάτεια ψοφιμιών, σαν αυτό της παγκοσμιοποίησης!
Με έκλεισαν, λοιπόν, στο "δωμάτιο" ελπίζοντας να φοβηθώ και να υποκύψω!
Δεν υπολόγισαν όμως ότι μπορεί να ήταν μια ευκαιρία να σκύψω πιο βαθιά στη καρδιά, το μυαλό και την ψυχή μου, και η οργή μου να γίνει όπλο που δεν υπολόγιζαν!
Όπλο με το οποίο άρχισαν να εφοδιάζονται όλο και πιο πολλοί στον πλανήτη των εθνών και των κρατών, τα οποία ήθελαν να πολτοποιήσουν για να διαφεντεύουν άμορφες μάζες "ζωντανών νεκρών"!
Ξαμόλησαν "ανέμους" με την ελπίδα να σαρώσουν τα τελευταία απομεινάρια εθνών, κρατών, πολιτών και συνειδήσεων!
Μοιάζει, όμως, κάτι να τους ξέφυγε από τη συνταγή και η ιστορία να τους γυρίζει μπούμερανγκ!
Μέσα απ΄ αυτή την ιστορία, του "περίεργου" ιού, έχουν αρχίσει οι ωδίνες ενός απρόσμενου τοκετού!
Η ιστορία και η οικουμένη είναι στις παραμονές γέννας!
Είναι στις ώρες τους!
Ξημερώνοντας η καινούρια μέρα, θα φέρει στο φως έναν αλλιώτικο κόσμο απ` αυτόν που ξέραμε μέχρι χθες!
Καλύτερο ή χειρότερο από τον χθεσινό;
Ένα κόσμο τέρας της αβύσσου ή άγγελο σε έναν ηλιοφώτιστο κόσμο;
Κανείς δεν ξέρει!
Θα εξαρτηθεί από το αν κατάλαβε η οικουμένη αυτό που της φώναζε ο Καζαντζάκης... ''Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα''!
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Κώστας Γιαννιώτης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου