Διάλογος μ'έναν γονιό

Ηλίας Παπαχατζής

-Καλημέρα, δάσκαλε
-Καλημέρα, Βασίλη.Τι γίνεται;
-Μας πολιορκούν, δάσκαλε
-Ποιοι;
-Ξέρεις ποιοι...μας έχουν βάλει χέρι και προσπαθούν να μας αφήσουν άφραγκους
-Άλλους να δεις, που προσπαθούν να τους πετάξουν στο δρόμο
-Α,λες αυτούς με τους πλειστηριασμούς...κάπου σε είδα προχτές
-Είχαμε πάει στην Καλλιθέα να σώσουμε το σπίτι μιας τετραμελούς οικογένειας από το Περιστέρι. Ξέρεις ένα διαμέρισμα 52 τ.μ
-Α,τους αλήτες...Αυτοί και τα κόμμματά τους δε χρωστάνε εκατομμύρια, δάσκαλε;
-Το θέμα είναι να μπορεί να ζει όλος ο κόσμος κι όχι μόνο αυτοί
-Και τι κάνατε; Τους σώσατε τους ανθρώπους;
-Ευτυχώς πιέσαμε κι ο πλειστηριασμός δε θα γίνει. Θα μπουν στα πληττόμενα νοικοκυριά και θα γίνει διακανονισμός
-Μπράβο! Ήσασταν πολλοί, ε;
-Πολλοί και ενωμένοι...παρά τη βροχή
-Μ' έκανες και χάρηκα, δάσκαλε...
-Έτσι είναι, Βασίλη. Ο λαός έχει δύναμη...
-Και κατά τα άλλα, έχουμε τίποτα καλό στην Παιδεία;
-Ένα θα σου πω:προχτές στη συνέλευση των προέδρων, ο προεδρος της ΕΛΜΕ Κυκλάδων μας είπε για καθηγητές, που κυκλοφορούν με μια βαλίτσα στο χέρι και κλαίνε
-Κλαίνε;
-Ναι,Βασίλη. Δε βρίσκουν σπίτι να μείνουν και δεν τους φτάνουν τα λεφτά
-Τι λες, ρε δάσκαλε; Καλά, πόσα παίρνετε;
-Ο νεοδιοριστος 737 ευρώ κι οι αναπληρωτές μόλις περνάνε τα 800
-Καλά, δε ντρέπονται καθόλου εκεί στην κυβέρνηση;
-Σιγά...
-Δε γίνεται έτσι Παιδεία, δάσκαλε...
-Με φτωχούς και περιφερόμενους εκπαιδευτικούς...
-Ακριβώς. Πώς θα διδάξει ο άλλος το παιδί μου, όταν είνσι φτωχός και τον σέρνουν από δω κι από εκεί;
-Η μοίρα των αναπληρωτών...
-Αίσχος... Θέλετε Παιδεία, κύριοι; Διορισμούς εδώ και τώρα. Και λεφτά στους νέους ανθρώπους να χουν διάθεση να μορφώσουν τα παιδιά μας
-Αλλιώς;
-Αλλιώς, να σηκωθούν να φύγουν δάσκαλε. Όποιος δε θελει δημόσια Παιδεία, να πάει αλλού
-Άμουσα και ανυποψίαστα θέλουν τα παιδιά, Βασίλη. Γι' αυτό κατάργησαν τα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών κσι τα καλλιτεχνικά
-Και πού θα ζήσουν αυτά τα παιδιά; Μπροστα σε καμιά τηλεόραση να τα αποκοιμίζει; Δε θα βγουν στην κοινωνία;
-Θα βγουν αποχαυνωμένα, Βασίλη. Σ' όλο το Λύκειο προσπαθούν να βγάλουν μια τεράστια ύλη...
-Α, γι' αυτό θέριεψαν τα φροντιστήρια
-Κι εμείς βλέπουμε ότι αυτό το σύστημα θα βγάλει αμαθείς και ανασφαλείς ανθρώπους,χωρίς επίγνωση της κοινωνίας που ζουν.
-Και τι κάνετε, δάσκαλε;
-Προσπαθούμε να μιλάμε στα παιδιά για κοινωνικά θέματα, Βασίλη... αν και τα περισσότερα βιβλία είναι του περασμένου αιώνα
-Πάντως ο γιος μου όλο για τσακωμούς μου λέει στο σχολείο
-Δυστυχώς ο κορωνοιός, ο εγκλεισμός και η αδυναμία των υπευθύνων να καταλάβουν την ψυχολογία των μαθητών, στη βία οδηγεί, Βασίλη. Αφου τα παιδιά νιώθουν πιεσμένα κι αμήχανα, κάπου θα ξεσπάσουν
-Μωρέ, μπράβο. Οπότε, αφού ξεμπουντούλωσαν την παιδεία, τώρα τάβαλαν με την υγεία
-Άλλο κι αυτό
-Δηλαδή όποιος δεν έχει λεφτά πεθαίνει
-Δυστυχώς
-Τι λέτε, βρε έξυπνοι; Ποιος σας έσωσε απ' τον κορωνοιό; Τα δημόσια νοσοκομεία δε σας σώσανε;
-Έλα ντε
-Που τώρα δεν τα θέλετε...
-Λυπάμαι, Βασίλη
-Εδώ, δάσκαλε μιλάμε για ανθρώπινες ζωές
-Και τι να κάνουμε,βρε φίλε;
-Όλοι στο δρόμο...να τους σταματήσουμε
-Συμφωνω. Νάσαι καλά, Βασίλη
-Γεια σου, δάσκαλε.Και δυνατά στον αγώνα! 

Ηλίας Παπαχατζής, εκπαιδευτικός

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---