Άνθρωποι κάνουν μπάνιο στα αποδυτήρια του γηπέδου και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, όχι σε μία τριτοκοσμική χώρα, στην Ελλάδα. Οι αρχές για άλλη μία φορά απουσιάζουν, οι μόνοι που μεριμνούν είναι οι εθελοντές.
Το Γριζάνο είναι χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Φαρκαδόνας.
Η Κοινότητα Γριζάνου συστάθηκε στις 31 Αυγούστου 1912 με την απόσπαση του οικισμού Γριζάνον από το δήμο Φαρκαδόνας και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας. Η Κοινότητα λειτούργησε ως το 1997, οπότε καταργήθηκε. Χτυπημένο από το σεισμό το χωριό άνοιξε τώρα την αγκαλιά του να υποδεχτεί πλημμυροπαθείς..
Μιλήσαμε μαζί της: “Exθές το βράδυ από τα 100 άτομα που διανυκτερεύουν στις σκηνές του γηπέδου τα 30 έφυγαν στο Κουτσόχερο, οι άλλοι 70 δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τον οικισμό. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι κτηνοτρόφοι, δεν ήθελαν να φύγουν, με δική τους ευθύνη έμειναν εδώ. Εγώ τους είπα ότι δεν μπορούν να μείνουν στις σκηνές, το γήπεδο κάτω θα είχε λάσπη και τα αυτοκίνητα τους θα μπορούσαν να βουλιάξουν. Όταν ξεκίνησε η βροχή πήγα στο γήπεδο και έδωσα εντολή να αποχωρήσουν από εκεί γιατί υπήρξε πιθανότητα εγκλωβισμού. Ανεβήκανε με τα αυτοκίνητα προς το βουνό και διανυκτέρευσαν μέσα σε αυτά. Ήταν απεγνωσμένοι, δεν ήξεραν τι να κάνουν, όλοι λέγανε “γιατί τόσες ημέρες οι αρχές δεν έκαναν κάτι”.
Σήμερα το πρωί κάποιοι γύρισαν στις σκηνές για να ξεκουραστούν. Όσοι μείνανε στο Γριζάνο δεν ήθελαν να πάνε στο Κουτσόχερο γιατί ακούστηκε πως ορισμένοι ήταν εγκλωβισμένοι κι εκεί δεν τους άφηναν να βγουν από το χωριό, το φαγητό εχθές άργησε να πάει εκεί. Η χθεσινή νύχτα ήταν χαοτική. Τους δείχνω κατανόηση, γιατί δεν θέλουν να φύγουν από τον οικισμό, λόγω των ζώων τους. Υπάρχουν άνθρωποι που σώσανε τα ζώα τους με την μεγάλη πλημμύρα και αν φύγουν θα τα χάσουν με αυτή την νεροποντή.
Δεν μερίμνησαν για να υπάρξουν τροχόσπιτα στους στάβλους, 15 μέρες τώρα ο Δήμος και οι αρχές απουσιάζουν. Δεν επισκέφθηκαν καν το γήπεδο που μένουν αυτοί οι άνθρωποι, εγώ έδινα ενημέρωση με ότι μέσα είχα. Μαγειρεύουμε κάθε μέρα, πιέσαμε για να έρθουν προμήθειες, είδη πρώτης ανάγκης και κρεβάτια. Οι αρχές έλεγαν πως η λύση τους ήταν το Κουτσόχερο, αλλά δεν υπήρχαν συγκεκριμένες οδηγίες για το πως θα πάνε και το που θα μείνουν και για πόσο. Ο Δήμος στο Γριζάνο έφερε μονάχα 30 μερίδες φαγητό για 100 και άτομα, οι εθελοντές μαγείρευαν και πήγαιναν μερίδες στους πλημμυροπαθείς. Οι εθελοντές στις σκηνές είμαστε 30, στο παντοπωλείο υπάρχουν άλλοι 10 και στο “τμήμα” του ρουχισμού άλλοι 10. Είμαστε πολύ οργανωμένοι εδώ. Οι εθελοντές σκεφτείτε πως παίρνουν τα ρούχα και τα πλένουν στο σπίτι τους. Στο παντοπωλείο, φέρνουμε τρόφιμα όλοι οι εθελοντές, ο Δήμος δεν έχει στείλει τίποτε.”.
Εχθές το βράδυ, η κ. Ευανθία έτρεχε να σώσει τους ανθρώπους που ζουν στην σκηνή, ο δήμος και πάλι απουσίαζε: “Εχθές έριξε πολύ νερό, η Φαρκαδόνα πλημμύρισε πάλι. Στο Γριζάνο είμαστε ασφαλείς, το χωριό είναι ορεινό και να περάσει από εδώ το νερό θα φύγει εύκολα. Εγώ, θέλω να βοηθάω τον κόσμο, φιλοξενούμε και άλλα άτομα από το Κεραμίδι στα σπίτια μας. Αν δεν θέλουν οι άνθρωποι να φύγουν από το χωριό θα προσπαθήσω να ανοίξω την κοινότητα και το σχολείο να μπουν μέσα να διανυκτερεύσουν.
Εχθές το βράδυ που το πρότεινα αυτό μου έλεγαν “θα κάτσουμε στα αυτοκίνητα μας, μία βραδιά είναι θα περάσει.” Υπάρχουν παιδιά και ηλικιωμένοι ανάμεσα στους ανθρώπους, έχουν χάσει τα σπίτια τους, δεν τους έχει μείνει τίποτα. Στο γήπεδο έχουμε δέκα ντουζιέρες και δύο τουαλέτες αντρών – γυναικών και δύο χημικές. Εγώ πίεσα να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις, οι αρχές δεν ασχολήθηκαν. Υπάρχει άνθρωπος με κομμένο πόδι σε σκηνή. Καλέσαμε γιατρό από το κέντρο υγείας Φαρκαδόνας, κάθε μέρα μιλούσα με την διευθύντρια του κέντρου και επισκεπτόταν γιατρός τους ανθρώπους. Η κ. Μπάλη μας έδωσε φάρμακα και ότι χρειαζόμασταν. Είμαι αγανακτισμένη. Δεν έχω να πω τίποτε πραγματικά.”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου