Λέοναρντ Κοέν
Σε όλη μου τη ζωή με δυνάστευε μια αδυσώπητη κατάθλιψη.
Ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω από πού προερχόταν.
Ποτέ δεν κατάφερα να την αποτινάξω.
Δοκίμασα να απαλλαγώ από αυτή.
Με ένα καλό κρασί, μια γυναίκα, ένα τραγούδι, μια θρησκεία, ένα φάρμακο, αλλά δεν τα κατάφερνα.
Μεγαλώνοντας αρχίζουν να εξασθενούν τα κύτταρα του εγκεφάλου που σχετίζονται με το άγχος.
Ίσως αυτό συνέβη. Με τα χρόνια το σύννεφο άρχισε να διαλύεται.
Μέχρι που χάθηκε.
Δεν ήμουν το φως της γενιάς μου.
Δεν ήμουν εκπρόσωπος μιας νέας ευαισθησίας.
Τώρα ξέρω τι είμαι.
Είμαι ένας τραγουδοποιός.
Κάθε τραγούδι έχει παράθυρα και πόρτες κι αν θέλεις μπορείς να περάσεις μέσα του.
Κάποτε έλεγαν ότι μαζί με τους δίσκους μου θα έπρεπε να δίνουν και ξυραφάκια.
Τραγουδάω σοβαρά τραγούδια.
Η σοβαρότητα και όχι η κατάθλιψη είναι το χαρακτηριστικό της δουλειάς μου.
Ήθελα να είμαι χρήσιμος στους άλλους.
Μοναδική μου φιλοδοξία ήταν να κάνω κάτι για να με θυμούνται.
Αισθάνομαι κερδισμένος από τη ζωή.
Αισθάνομαι ευλογημένος.
Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω από ''Ευχαριστώ''.
Η μεγάλη αλλαγή έρχεται όταν συνειδητοποιείς πόσο κοντά είσαι στον θάνατο.
Ελπίζω να μην είναι άβολο αυτό που θα πω αλλά είμαι έτοιμος να πεθάνω.
Νομίζω πως μέχρι εδώ ήταν για μένα.
Λέοναρντ Κοέν
Σαν σήμερα, το 2016, έφυγε από τη ζωή.
Σαν σήμερα, το 2016, έφυγε από τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου