Ψέματα, παραπλάνηση και αγωνία να μαζέψει τα ασυμμάζευτα κυριαρχούν στην προπαγάνδα της κυβέρνησης για την υπεράσπιση του νέου ξεχειλώματος του εργάσιμου χρόνου μετά την κατακραυγή και τις μεγάλες αντιδράσεις για την 6ήμερη δουλειά.
Το νέο «φρούτο» που επιστρατεύει το υπουργείο Εργασίας είναι ότι τελικά δεν ...πρόκειται για 6ήμερη εργασία αλλά για μια «έκτακτη βάρδια» (!), που θα κάνει ο εργαζόμενος πέρα από το 5ήμερο, «με τη θέλησή του». Κι αυτό, όταν ο νόμος Γεωργιάδη που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιούλη είναι ξεκάθαρος, αφού αφορά την 6ήμερη δουλειά σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, όπως βιομηχανίες κ.α., δίνοντας το δικαίωμα στον εργοδότη να επιβάλλει τέτοια προγράμματα εργασίας στο όνομα της έλλειψης προσωπικού.
Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για μέτρο που συμπληρώνει τη νομοθεσία ξεχειλώματος του ωραρίου, όπου περιλαμβάνεται και η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με τη 10ωρη δουλειά χωρίς επιπλέον αμοιβή, την κατάργηση ουσιαστικά της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο, την 7ήμερη δουλειά σε Επισιτισμό - Τουρισμό κ.α.
Χαρακτηριστικό είναι ότι «τελευταίο καταφύγιο» της κυβέρνησης για να υπερασπιστεί τους παραπάνω νόμους είναι, όπως έλεγε προχθές ο υφυπουργός Εργασίας Κ. Καραγκούνης, οι «υπερεθνικοί νόμοι», και πιο συγκεκριμένα τα εξής δύο βάρβαρα μέτρα:
-- Πρώτον η ευρωπαϊκή Οδηγία για την «υποχρεωτική ανάπαυση» 11 ωρών μεταξύ δύο εργάσιμων ημερών, κάτι που στην πράξη αποτελεί νομιμοποίηση της δουλειάς 13 ώρες τη μέρα.
-- Δεύτερον το 48ωρο της εργάσιμης βδομάδας, που εκτός από το ότι ακυρώνει στην πράξη το 40ωρο (5ήμερο - 8ωρο), σμπαραλιάζει τον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, αφού πρόκειται για «μέσο όρο» σε βάθος τετραμήνου. Δηλαδή ένας εργοδότης μπορεί να κάνει όσα μαγειρέματα θέλει από βδομάδα σε βδομάδα στον εργάσιμο χρόνο, ώστε να βγαίνει «κατά μέσο όρο» ένα 48ωρο σε βάθος 4 μηνών.
Συνδυαστικά άλλωστε τα δύο παραπάνω, που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «προστασία των εργαζομένων», μπορούν να φτάσουν την εργάσιμη βδομάδα ακόμα και στις 78 ώρες, κάτι που ήδη το βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το «δικαίωμα» της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, ένα ακόμα αρρωστημένο μέτρο του νόμου Γεωργιάδη.
Παράλληλα, ως ένα ακόμα «μέσο προστασίας» των εργαζομένων προπαγανδίζεται η «ψηφιακή κάρτα εργασίας», με την εγκύκλιο για την εφαρμογή της να επιβεβαιώνει ότι αποτελεί ένα ακόμα μέσο επέκτασης της απλήρωτης δουλειάς, αφού χαρίζει στην εργοδοσία επιπλέον τζάμπα ώρες (π.χ. «ευέλικτη προσέλευση», «χρόνος προετοιμασίας», διάλειμμα κ.ά.).
«Κερασάκι στην τούρτα» της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι τέλος οι αναφορές σε άλλες χώρες, όπου επικρατεί το 50ωρο, το 65ωρο και άλλα παρόμοια νομοθετήματα με τις ευλογίες πάντα της ΕΕ, καλώντας τους εργαζόμενους να πουν κι «ευχαριστώ».
Το νέο «φρούτο» που επιστρατεύει το υπουργείο Εργασίας είναι ότι τελικά δεν ...πρόκειται για 6ήμερη εργασία αλλά για μια «έκτακτη βάρδια» (!), που θα κάνει ο εργαζόμενος πέρα από το 5ήμερο, «με τη θέλησή του». Κι αυτό, όταν ο νόμος Γεωργιάδη που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιούλη είναι ξεκάθαρος, αφού αφορά την 6ήμερη δουλειά σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, όπως βιομηχανίες κ.α., δίνοντας το δικαίωμα στον εργοδότη να επιβάλλει τέτοια προγράμματα εργασίας στο όνομα της έλλειψης προσωπικού.
Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για μέτρο που συμπληρώνει τη νομοθεσία ξεχειλώματος του ωραρίου, όπου περιλαμβάνεται και η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με τη 10ωρη δουλειά χωρίς επιπλέον αμοιβή, την κατάργηση ουσιαστικά της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο, την 7ήμερη δουλειά σε Επισιτισμό - Τουρισμό κ.α.
Χαρακτηριστικό είναι ότι «τελευταίο καταφύγιο» της κυβέρνησης για να υπερασπιστεί τους παραπάνω νόμους είναι, όπως έλεγε προχθές ο υφυπουργός Εργασίας Κ. Καραγκούνης, οι «υπερεθνικοί νόμοι», και πιο συγκεκριμένα τα εξής δύο βάρβαρα μέτρα:
-- Πρώτον η ευρωπαϊκή Οδηγία για την «υποχρεωτική ανάπαυση» 11 ωρών μεταξύ δύο εργάσιμων ημερών, κάτι που στην πράξη αποτελεί νομιμοποίηση της δουλειάς 13 ώρες τη μέρα.
-- Δεύτερον το 48ωρο της εργάσιμης βδομάδας, που εκτός από το ότι ακυρώνει στην πράξη το 40ωρο (5ήμερο - 8ωρο), σμπαραλιάζει τον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, αφού πρόκειται για «μέσο όρο» σε βάθος τετραμήνου. Δηλαδή ένας εργοδότης μπορεί να κάνει όσα μαγειρέματα θέλει από βδομάδα σε βδομάδα στον εργάσιμο χρόνο, ώστε να βγαίνει «κατά μέσο όρο» ένα 48ωρο σε βάθος 4 μηνών.
Συνδυαστικά άλλωστε τα δύο παραπάνω, που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «προστασία των εργαζομένων», μπορούν να φτάσουν την εργάσιμη βδομάδα ακόμα και στις 78 ώρες, κάτι που ήδη το βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το «δικαίωμα» της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, ένα ακόμα αρρωστημένο μέτρο του νόμου Γεωργιάδη.
Παράλληλα, ως ένα ακόμα «μέσο προστασίας» των εργαζομένων προπαγανδίζεται η «ψηφιακή κάρτα εργασίας», με την εγκύκλιο για την εφαρμογή της να επιβεβαιώνει ότι αποτελεί ένα ακόμα μέσο επέκτασης της απλήρωτης δουλειάς, αφού χαρίζει στην εργοδοσία επιπλέον τζάμπα ώρες (π.χ. «ευέλικτη προσέλευση», «χρόνος προετοιμασίας», διάλειμμα κ.ά.).
«Κερασάκι στην τούρτα» της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι τέλος οι αναφορές σε άλλες χώρες, όπου επικρατεί το 50ωρο, το 65ωρο και άλλα παρόμοια νομοθετήματα με τις ευλογίες πάντα της ΕΕ, καλώντας τους εργαζόμενους να πουν κι «ευχαριστώ».
Σύσκεψη σωματείων στην Καλαμάτα
Απέναντι στη νέα αυτή επίθεση συνεχίζονται οι αντιδράσεις εργαζομένων και σωματείων, που οργανώνονται για να ακυρώσουν στην πράξη τις εργοδοτικές επιδιώξεις που πλέον «νομιμοποιούνται» σε περισσότερους χώρους δουλειάς.
Στο πλαίσιο αυτό, σύσκεψη ενημέρωσης αλλά και οργάνωσης αγωνιστικών πρωτοβουλιών, ενάντια στην εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας για την ψηφιακή κάρτα και την 6ήμερη δουλειά, διοργανώνει την Τετάρτη 24 Ιούλη, στις 7.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, το Συνδικάτο Υπαλλήλων Ιδιωτικού Τομέα Μεσσηνίας.
Αναδεικνύει μάλιστα τον «αέρα» που παίρνει η εργοδοσία από τα παραπάνω μέτρα, αφού «η δημοτική αρχή Καλαμάτας και ο Εμπορικός Σύλλογος ανακοίνωσαν ότι φέτος η "λευκή νύχτα" θα έχει διάρκεια δύο ημέρες και όχι μία, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Εκείνες τις μέρες δεκάδες εμποροϋπάλληλοι, κυρίως νεαρές γυναίκες και μητέρες, θα αναγκαστούν να δουλέψουν χωρίς ανάσα, ατελείωτες ώρες δουλειάς, ξεκινώντας από την Παρασκευή 30 Αυγούστου το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα και το Σάββατο 31 Αυγούστου από το πρωί μέχρι όσο πάει τα ξημερώματα Κυριακής. Ο φόρτος εργασίας των ημερών αυτών, όπως και τα διευρυμένα ωράρια στερούν από τους εργαζόμενους την επαφή με τις οικογένειές τους, να ζήσουν λίγες στιγμές με τα παιδιά τους».
Πηγή: rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Απέναντι στη νέα αυτή επίθεση συνεχίζονται οι αντιδράσεις εργαζομένων και σωματείων, που οργανώνονται για να ακυρώσουν στην πράξη τις εργοδοτικές επιδιώξεις που πλέον «νομιμοποιούνται» σε περισσότερους χώρους δουλειάς.
Στο πλαίσιο αυτό, σύσκεψη ενημέρωσης αλλά και οργάνωσης αγωνιστικών πρωτοβουλιών, ενάντια στην εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας για την ψηφιακή κάρτα και την 6ήμερη δουλειά, διοργανώνει την Τετάρτη 24 Ιούλη, στις 7.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, το Συνδικάτο Υπαλλήλων Ιδιωτικού Τομέα Μεσσηνίας.
Αναδεικνύει μάλιστα τον «αέρα» που παίρνει η εργοδοσία από τα παραπάνω μέτρα, αφού «η δημοτική αρχή Καλαμάτας και ο Εμπορικός Σύλλογος ανακοίνωσαν ότι φέτος η "λευκή νύχτα" θα έχει διάρκεια δύο ημέρες και όχι μία, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Εκείνες τις μέρες δεκάδες εμποροϋπάλληλοι, κυρίως νεαρές γυναίκες και μητέρες, θα αναγκαστούν να δουλέψουν χωρίς ανάσα, ατελείωτες ώρες δουλειάς, ξεκινώντας από την Παρασκευή 30 Αυγούστου το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα και το Σάββατο 31 Αυγούστου από το πρωί μέχρι όσο πάει τα ξημερώματα Κυριακής. Ο φόρτος εργασίας των ημερών αυτών, όπως και τα διευρυμένα ωράρια στερούν από τους εργαζόμενους την επαφή με τις οικογένειές τους, να ζήσουν λίγες στιγμές με τα παιδιά τους».
Πηγή: rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου